book

Index 8

အပိုင်း (၈)

🎭မာဖီးယားရဲ့ ဇနီးဆိုးလေး (OR)

                    ကျွန်တော့်ဇနီး ကောင်ဆိုးလေး🎭


ဇိုင်း အန်တီစကားအရဆို ကလပ်ဖြစ်ဖို့ပိုသေချာသွားတာမို့ သူအတော်စိတ်တိုသွားမိသည်။ ကလေးပေါ်မငဲ့ညှာတက်တာပဲလား မသိတာပဲလားဆိုတာ သူစဥ်းစားမရပေ။ သေချာတာကတော့ သူမလေးကို အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ပေးမယ့် သူတစ်ယောက်တော့ထားရမည်ဖြစ်သည်။ ဇိုင်း ကားကိုအတက်နိုင်ဆုံးအမြန်မောင်းလာပြီး ကလပ်ရှေ့ရောက်တာနဲ့ ချက်ခြင်းဆင်းကာ ပြေးဝင်သွားမိသည်။ 


"ငမျိုး ဘယ်စော်မိုက်လည်း...."


"ကျစ် ကျော်ကြီး... ပြန်ရအောင်ကွာ.. မင်းဗိုက်ထဲမှာကလေးရှိတယ်လေကွာ..."


"မပြောနဲ့! အဲ့ကလေးကြောင်းမပြောနဲ့! ငါမကြားခြင်ဘူး! ငါပျော်နေလို့ ငါအစဥ်ပြေနေလို့ ငါပျော်နေတယ်ထင်လားဟျောင်! ဟမ်! ပြောဟျောင်! ငါ့ရဲ့ပုံမှန်နေရက်တွေ ဒီကလေးကြောင့်ပျက်စီးခဲ့ရတာ အားလုံးမေးငေါ့ခံနေတာလည်း သူ့ကြောင့်ပဲ ငါခုလိုဗိုက်ကြီးနေတာ ငါပြောနေတယ်ထငမလားဟျောင်! ဟမ်! ငါမလိုခြင်တဲ့ ဘဝကိုငယ်ငယ်ကတည်းက မရရအောင်ပြောင်းလည်းခဲ့တာ ခုလိုကိစ္စလေးနဲ့ ငါကအားလုံးပြောင်းလည်းပြရမှာလား! ဟမ် ဟျောင်! ဟမ်!.. ငါအဆင်ပြေနေတယ် မင်းထင်လား.... ဟီး........."


ငမျိုး သူ့ရှေ့က မီးရောင်စုံကြားမှ ငိုနေတဲ့ထင်ထင်ကြောင့် သူနားလည်သဘောပေါက်ပြီး ဖြေသိပ်တဲ့အနေနဲ့ ထင်ထင်ကိုနွေးထွေးစွာ ထွေးပွေ့လိုက်သည်။ ထင်ထင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အားရအောင်ငိုရင်း ငမျိုးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်မိသည်။


 သူမခုလိုတွေပျော်ပြနေ အဆင်ပြေပြနေတယ်ဆို သူမကိုလူတွေသနားလာမှာကိုမလိုခြင်လို့ဖြစ်သည်။ တစ်နည်းဆိုရရင် သူမကိုအားနည်းတဲ့သူလို့မြင်သွားမှာကိုမလိုခြင်ပါ။ ဘယ်လောက်ပဲ ယောက်ျားလေးစိတ်ဖြစ်နေပါစေ ခုလိုကိုယ်နဲ့မသိတဲ့ယောက်ျားနဲ့ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆို တကယ်ရှက်စရာအတိပါ။ ဘယ်လိုတာဝန်ယူထားပါစေ သာမာန်မိန်းမတွေတောင် ကိုယ်မချစ်တဲ့သူနဲ့နေရရင်မပျော်သလို ထင်ထင်လို့ယောက်ျားစိတ်ပေါက်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ကလေးပါရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အဖြစ်က တော်တော်နဲ့ပြေပျောက်နိုင်တဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာကြီးတော့မဟုတ်ပါ။ ဒါကိုဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် သူမရဲ့ပုံမှန်နေ့ရက်တွေလို နေထိုင်ဖို့က အရေးကြီးနေသည်။ အဓိကက ဇိုင်းဆိုတဲ့ သူမမုန်းတဲ့သူကြီးရှေ့မှာ အားမနည်းပြခြင်လို့ပါ။


"တောက်! ထင်ထင်! မင်း! လွှတ်စမ်း! ခွပ် ခွေးသူခိုး! ခွပ်! ခွပ်!"


ထင်ထင် ရုပ်တရက် သူမကိုယ်ကိုစောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး ငမျိုးကို ဆင့်ထိုးနေတဲ့ လူကြီးကြောင့် သူမရုပ်တရက် ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်မသိတော့ပဲနောက်မှ


"ခင် ခင်ဗျား... ဦးဇိုင်း! လွှတ်! လွှတ်လိုက်! ဟာ ခင်ဗျားကိုလွှတ်လို့ပြောနေတယ်နော်! ဘုန်း! ဘုန်း! လွှတ်လိုက်လို့ပြောနေတယ်နော် ဇိုင်း!"


ဇိုင်း သူဝင်လာတယ်ဆို ကောင်တစ်ကောင်နဲ့ဖက်နေတာတွေ့လိုက်ရတာမို့ ဘာမှမမြင်တော့ပဲ ပြေးထိုးလိုက်တာဖြစ်သည်။ ဒါကို သူ့ကိုအတင်းဆွဲလွဲပြီး ရိုက်ထုနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် 


"တောက်! မင်းဖယ်!"


"အ့ အား..... အ့"


ထင်ထင် ရုပ်တရက်အားနဲ့တွန်းခံလိုက်ရတာမို့ ဗိုက်ကိုငဲ့ပြီး လက်ထောက်လိုက်တာ လက်မောင်းရင်းက ဆူးအောင့်သွားတဲ့ခံစားချက်က ဘာနဲ့မှမလည်းနိုင်ပေ။ သို့ပင်မယ့် သူမရှေ့ကနေ ငမျိုးကိုတရဆက်ထိုးနေတဲ့သူကြီးကြောင့် ခက်မြန်မြန်ထလိုက်ပြီး 


"ခင်ဗျား!.. အင့် ခွပ်"


"ဟယ်တော်....."


"ဟာ"


ထင်ထင် သူမထိုးလိုက်တယ်ဆို ဘေးနားကကြည့်နေတဲ့သူတွေအကုန် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားပြီး သူကြီးလည်း ရပ်တန့်သွားသည်။


"ခင်ဗျား တော်လိုက်တော့ဇိုင်း"


ဇိုင်း ရုပ်တရက် ပါးတစ်ဖက်ပူထူသွားပြီး သူမလေးရဲ့ အသံကျယ်ကျယ်ကြောင့် သူ့လက်တစ်ဖက်က စုပ်ကိုင်ထားဆဲ ငမျိုးအင်္ကျီစကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး


"မင်းလာခဲ့!"


ထင်ထင် ညိမ်သက်နေရာမှ သူမလက်ကို ဒေါသတကြီးစောင့်ဆွဲထွက်သွားလိုက်တာမို့ သူမလည်း ချော်လဲမတက် ပြေးလိုက်သွားရသည်။


"အ့! ခင်ဗျား..! လွှတ်! ဇိုင်း!"


"တောက်! မင်း သောက်ပါးစပ်တိပ်တိပ်နေ!"


ထင်ထင် ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ သူ့ရဲ့ အသံသြသြကြီးကြောင့် တိပ်သွားမိသည်။ ကားနားရောက်တာနဲ့ တံခါးဖွင့်လိုက်ပြီး သူမကို အတင်းတွန်းထည့်လိုက်ကာ တရကြမ်းမောင်းနှင်သွားတာ မီးနီပြနေတာပင်မရှောင်။ ဇိုင်း ကားမောင်းနေရင် ဒေါသတို့က ထွက်ပြီးရင်ထွက်နေမိသည်။ ဟိုကောင်ကြောင့် သူ့ကိုထိုးတယ်တဲ့


"တောက်!"


ထင်ထင် သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဒေါသထွက်နေတာကို သူမရှေ့ကိုလာပြီး ဒေါသထွက်ပြနေတဲ့ လူကြီးကို နောက်တစ်ချက်ပြေးထိုးခြင်မိသည်။ ထင်ထင် ကားမှန်ကနေကြည့်လိုက်တော့ သူမထိုးထားလို့ နှုတ်ခမ်းနားမှသွေးတော့ဆို့နေသည်။ ဆို့ပါစေ ခင်ဗျားကို ဒီထက်ပိုလုပ်ခြင်တာ ကျွန်တော့်ရဲ့အမုန်းဆုံးတွေကို ခင်ဗျားပဲလုပ်နေလို့ ခင်ဗျားကို ပိုမုန်းတယ်ဇိုင်း။


"​ဝူး..... ကျွီ..... ဘုန်း ဆင်းခဲ့! မင်းနဲ့ငါရှင်းစရာတွေရှိတယ်"


ထင်ထင် ခြံထဲရောက်တာနဲ့ သူမကိုပြောပြီး ရှေ့ကထွက်သွားတဲ့ သူကြီးကြောင့် သူမလည်းဂရုမစိုက်သလိုနဲ့ အေးဆေးဆင်းပြီး အပေါ်မတက်သေးပဲ ဧည့်ခမ်းမှာ အမောဖြေနေလိုက်သည်။ လက်မောင်းရင်းက သွေးအေးသွားလို့လားမသိ ပိုကိုက်လာသည်။


"ကျစ်"


"မင်းကိုအပေါ်လိုက်ခဲ့လို့ပြောတာ နားမလည်ဘူးလား!"


ထင်ထင် လက်မောင်းရင်းကိုကိုင်းနေရက်လေးနဲ့ ဘေးနားကအော်နေတဲ့သူကြီးကိုကြည့်ပြီး


"ခင်ဗျား ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်း...."


ဇိုင်း သူ့ကို စိတ်ပျက်သလိုအကြည့်နဲ့ အသံတိုးတိုးနဲ့ပြောနေတဲ့ သူမလေးကြောင့် ဒေါသကိုနှိုးစွပေးသလိုဖြစ်လာပြီး အားမလိုအားမရမှူတွေနဲ့ သူမလေး ပုခုံးကိုခက်တင်းတင်းစုပ်ကိုင် ထစေလိုက်ပြီး


"ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်းဟုတ်လား... ဟမ်! ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်းဟုတ်လား...!"


"အ့ ခင်ဗျား... လွှတ်"


"အပိုတွေလုပ်မနေနဲ့ မင်းဟိုကောင်နဲ့ဖက်နေတုန်းက ဒီလိုမဟုတ်ဘူး.... မင်းကအမှန်တော့ နှစ်ဖက်ချွန်ပဲကွ အဟက် ဟိုဘက်ကူလိုက် ဒီဘက်ကူး"


"တော်! ခင်ဗျားသိပ်လွန်သွားပြီနော်! ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကိုစော်ကားတာသိပ်များသွားပြီ!"


"ဘာများတာလည်း! ဘာတွေများတာလည်း..!. ကိုယ့်ဗိုက်ထဲမှာ သားသမီးရှိနေပါတယ်ဆိုတဲ့ အသိစိတ်လေးနဲ့ မင်းဆင်ခြင်နေခဲ့လို့လား!.. ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ လွယ်လွယ် ထွေးပွေ့နေရအောင် မင်းအပျိုမဟုတ်ဘူး! အဲ့ဒါမင်းနားလည်းလား.."


"နားလည်တယ်!"


ထင်ထင် သူမလက်မောင်ကသူ့လက်တွေကိုစောင့်ခါချလိုက်ရင်း မျက်ရည်အဝိုင်းသားနဲ့


"သိပ်နားလည်းတယ်... ကျွန်တော်အပျိုမဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာလည်းခင်ဗျားပဲ ဒီဗိုက်ထဲကကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို အရှက်ခွဲတာလည်းခင်ဗျားပဲ ကျွန်တော်အမုန်းဆုံးဘဝရောက်အောင်ပို့ပေးတာလည်းခင်ဗျားပဲ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်မုန်းတာထက်ရွံတယ် ရွံတယ်!... သိလား..!... အဲ့ဒါခင်ဗျားသိလား...! ကျွန်တော်မုန်းတဲ့... ကျွန်တော်မကြိုက်တဲ့ မိန်းမဘဝကို ကျွန်တော်စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတာ ကျွန်တော်လွယ်ခဲ့တယ်ထင်နေလား...! ဟမ်! အဖေ့ရဲ့ ညိုညင်မှူတွေနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ပညာရေး! နောက်ဆုံးချိန်ထိ ကျွန်တော့်နာမည်ခေါ်မသွားခဲ့တဲ့အဖေ အဲ့ဒါတွေနဲ့ ကျွန်တော်ရင်းခဲ့ရတာ... ရင်းခဲ့ရတာ! အဲ့ဒါတွေကို ခင်ဗျားကြီးက လွယ်လွယ်လေး ခူးခြွေခဲ့တာ ကျွန်တော်ညင်းဆန်ခဲ့တဲ့ကြားက အရယူခဲ့တာ! ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ကြောက်နေခဲ့လည်းသိလား! မုန်းတယ်! ခင်ဗျားကို မုန်းတယ်! ဟီး......... အား...... မုန်းလွန်းလို့ ဒီဗိုက်ထဲက ကလေးကိုတောင် သက်ခြင်တယ် အဲ့ဒါတွေခင်ဗျားသိလား! ဘာမှနားမလည်ခဲ့လို ကျွန်တော်ခုလို့ဖြစ်နေရတာ အဲ့ဒါခင်ဗျားသိလားလို့... ဟီး......."


ဇိုင်း သူ့ရှေ့မှာ မျက်ရည်အရွှဲသားနဲ့ သဲကြီးမဲကြီးငိုပြီး မုန်းတယ်ပြောနေတဲ့သူမလေးကြောင့် သူ့ရင်ထဲမှာ တစက်စက်နာကျင်နေမိသည်။ သူမလေးဒီလောက်ထိခံစားနေရမယ်လို့ သူမထင်ခဲ့ပါ။ စိတ်ဓာတ်မာကျောသူတစ်ယောက်လို့ထင်မြင်ခဲ့တာ သူ့အမှား.....


"Sorry..... ကိုယ်ပြောနိုင်တာ ဒီတစ်လုံးပဲရှိတယ်ခလေး... ကိုယ်မင်းအပေါ်နားလည်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး..... မင်းခံစားချက်ကိုထည့်တွက်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး.... ကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါလို့ပြောမထွက်ပင်မယ့်...."


"တော်တော့ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ဘာမှ မပြောခြင်ဘူး... ဒီကလေးမွေးပြီးရင် ကွာပေးရမယ် ကျွန်တော် မနေခြင်ဘူး အဲ့တစ်ခုပဲလိုခြင်တယ်"


ဇိုင်း ခုစကားအစား တခြားတစ်ခုသာတောင်းဆိုခဲ့ရင် သူမရရအောင်လုပ်ပေးမျာပါ သို့ပင်မယ့်


"ကျစ် အဲ့စကားအစား...."


"အဟက် ဘာလို့လည်း... ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို မကွာပေးနိုင်တာလည်း... ကျွန်တော့်မှာ ခင်ဗျားအကြိုက်ပေးနိုင်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုမပိုင်ဆိုင်ထားဘူး"


"ကျစ် ထင်ထင်"


"အဟက် ကျွန်တော်ပြောတာမှားလို့လား.... ခင်ဗျား ကုတင်ပေါ်ကကိစ္စတွေကြိုက်တာ ကျွန်တော်သိပါတယ် ကျွန်တော်က..."


"မလိုဘူး.... မင်းအဲ့လိုတွေထပ်ပြောနေရင် မင်းမကြိုက်တဲ့ အရာတွေကြီးကိုယ်လုပ်ရလိုက်မယ်"


"တောက်! ခင်ဗျားက တကယ့်.."


"ဟုတ်တယ် မိန်းမယူထားတာ ချစ်တာအပြင် နှီးနှောမှူဆိုတဲ့အရာတွေပါပါသင့်တယ် ရင်းနှီးမှူနဲ့ပွင့်လင်းမှူရှိမှ ရှေ့ဆက်လို့ရမယ်"


"ဒါမယ့် ကျွန်တော်က မိန်းမစိတ်မ....."


"တော်တော့ အဲ့ကိစ္စကိုနောက်မှဆွေးနွေးမယ် အရင် ငါ့ရဲ့ရင်သွေးကိုကောင်မွန်အောင်မွေးပေး ကျန်တာနောက်မှဆက်ပြောမယ်"


"မရဘူး"


"မရလို့မရဘူး... မင်းမုန်းလည်း ခံယူယုံပဲ"


"ဘာလို့ခင်ဗျားခုလိုတွေဖြစ်နေတာလည်း... ကျွန်တော်က..."


"ချစ်လို့လေ"


"ဟင်"


ထင်ထင် မယုံကြည့်နိုင်အောင် ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့် ကြောင်အသွားမိသည်။


"အဟက် ကိုယ်ဘက်ကပြောလိုက်ပြီမို့ မင်းဘာလိုဖြစ်နေဖြစ်နေ ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်ဆိုတာသိထားပါ မုန်းနေတယ်ဆိုရင်လည်းအဆင်ပြေတယ်"


"မပြေဘူး... ကျွန်တော်မပြေဘူး"


"အဟက် မပြေတာမင်းအပိုင်းလေ ကိုယ်ကပြေတယ်"


"မရဘူး"


"အဟက် ခလေးကျနေတာပဲကွာ.... လာ လက်ကဘာဖြစ်တာလည်း... ဆေးထည့်ပေးမယ်..."


"ဟင့်အင်း... အ့ "


ထင်ထင် လက်ကိုဆွဲလိုက်တာကြောင့် အောင့်တက်သွားပြီး


"ခင်ဗျား..."


"ဆေးထည့်ပေးတာကိုညိမ်ညိမ်ခံနေလိုက် မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး..."


"ခင်ဗျားက တော်တော် သောက်ကျင့်မကောင်းတဲ့လူပဲ ကျွန်တော်ယောက်ျားနော်..."


"မင်းယောက်ျားလား မိန်းမလား ကိုယ်သိတာမို့ အေးဆေးနေ"


ဇိုင်းစကားကြောင့် ထင်ထင် မျက်နှာရဲတက်သွားပြီး


"ခင်ဗျား.."


"ဟာ ဟေ့! မင်းနော်... ဟ့ ထင်ထင် ဟေ့"


>>>>>>>>>>>>>>>


"Boss ကျွန်တော်တို့နောက်ကျသွားပြီ အဲ့လူအိမ်ဘေးနားက အိမ်တွေကိုမေးကြည့်ရသလောက် အဲ့ဒိလူကလွန်ခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းလောက်ကတည်းကဆုံးသွားပြီတဲ့"


"တောက်! ကျစ် ဟာကွာ..... ကျစ် ဒုန်း! ဝုန်း! ခွမ်း...."


ဇိုင်း jameရဲ့စကားကြောင့် သူ့ရဲ့နှစ်ရှည်လများစောင့်ခဲ့ရတဲ့ သဲလွန်စတစ်ခု ဆုံးရှုံးသွားတာ သူ့အတွက်တော့ ကြီးမားတဲ့ဆုံးရှုံးမှူပင်။ ဇိုင်း သူ့ရဲ့အဖေကိုရှာနေတာ နှစ်ပေါင်းမနည်းတော့ပါ ဒီကောက်ရိုးလေးတစ်မျှင်တွေ့ကာမှာ ကျပျောက်သွားရတဲ့အဖြစ်မို့ ခံရခက်လှသည်။


>>>>>>>>>>>>>>>>


"အန်တီထား ဟိုလူကြီးပြန်ရောက်နေပြီလား.."


"ဟုတ်တယ်ကလေးရဲ့"


ထင်ထင် သူမကိုမျက်နှာမကောင်းစွာ ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့အန်တီထားကျောကိုကြည့်ရင်း သူမအတော်စဥ်းစားရခက်နေသည်။ ဒီနေ့မှ အိမ်ကကောင်မလေးတွေလည်း တစ်ယောက်မှမတွေ့သလို အန်တီထားလည်း သိပ်အပြင်မထွက်ပါ။ ပုံမှန်ဆို ဟိုလူကြီးအိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ သူမကိုမေးနေကြပါ ဒီနေ့မှဘာဖြစ်နေကြပါလိမ့်။


"ကျစ်"


ထင်ထင် ခေါင်းကုပ်လိုက်ပြီး လှေကားပေါ်တက်မယ်လုပ်ပြီးမှ ဟိုလူကြီးရဲ့ စကားပြန်ကြားပြီး ဓာတ်လှေကားနဲ့ပဲတက်ခဲ့လိုက်သည်။ လှေကားတွေက ခုမှ အန္တရာယ်များနေသလိုပင်။


ထင်ထင် ညစာစားချိန်ရောက်တော့ အန်တီထားခေါ်လို့သူမလိုက်လာလိုက်သည် ထမင်းတော့အတူစားမှာပါ။ သို့သော် ရှင်းလင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ့ထိုင်ခုံနေရာကြောင့် သူမစိတ်ထဲတစ်မျိိုးဖြစ်သွားသည်။ တစ်အိမ်လုံးလိုက်ရှာနေတာလည်းမတွေ့တာမို့ ထူးတော့ထူးဆန်းသည်။ ထင်ထင်သူ့ကိုယ်သူလည်းနားမလည်တော့ပါ။ ခုမှဘာလို့တွေ့ခြင်နေပါလိမ့်။


"ထည့်စားလေကွယ်"


"ဗျာ.. ဟုတ်ကဲ့"


ထင်ထင် တစ်နေ့လာလည်းဒီဟင်းပဲစားနေရတာကြောင့် ကြာလာတော့အစားခြင်ပဲ ပျို့ခြင်ခြင်ဖြစ်လာသည်။ အတော်ကြာအောင်စားပြီနောက် သိခြင်လာတဲ့အဆုံး


"ဟို အန်တီထား... ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား..."


"ဟုတ်ကဲ့မေးပါ"


"ဟို ဇိုင်းဘာရောက်နေလည်း ဟို ဒီတိုင်းမေးကြည့်ပါ မဖြေလည်းရတယ်သိလား အဟွန်း..."


ဒေါ်ထား အတော်ကြာအောင်စဥ်းစားပြီးမှ


"ဟို အရက်ဘားမှာပါ"


"ဟင် သူကအရက်ဘားကိုသွားတာလား.. ဒီမှာဆို"


"ဟို မဟုတ်ဘူး သမီး အဲ သားရဲ့ သားတို့အခန်းနဲ့ကပ်ရပ်အခန်းမှာ ဘားရှိတယ် သခင်လေးက စိတ်ညသ်လာရင် အဲ့မှာသောက်နေကျလေ"


"အော်......"


"ဟုတ်ကဲ့"


>>>>>>>>>>>>>>>


ထင်ထင် အိပ်သာအိပ်နေရပင်မယ့် အိပ်မပျော်ပါ နာရီကြည့်တော့ ၁၁ထိုးပြီဖြစ်သည်။ ဒီချိန်ထိသောက်နေတုန်းလား... 


"ကျစ် သေပါစေ ငါနဲ့ဘာဆိုင်တာကျ"


ထင်ထင် ပြောလည်းပြော သူ့ဘက်ကိုကျောပေးပြီး အိပ်နေလိုက်သည်။ အတော်ကြာတော့ နောက်ကျောနားက သိမ့်ခနဲဆိုတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူ နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ အရက်နံ့ကြောင့်  သူဆိုတာသိလိုက်ပြီး အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေမိလိုက်သည်။ ခဏအကြာ သူမနောက်ကျောဘက်က နွေးသွားခြင်းနဲ့အတူ သူမခါးနေရာမှာ ခက်ဖွဖွနေရာယူလာတဲ့ လက်တံကြီးကြောင့် သူမနေရခက်လာတာမို့ ဖယ်မို့လုပ်တယ်ဆို


"ခဏလေး..... ခဏလေးပဲနေပေးပါ.... ဒီတိုင်းလေးခဏလေးပဲ မင်းကိုဖက်ထားခြင်လို့"


ထင်ထင်သူမနားနဲ့နီးနီးလေး သူ့ရဲ့စကားသံတိုးတိုးကြောင့် နာခံတာမဟုတ်ပဲ ညိမ်နေလိုက်မိသည်။ ဒါကဘာကြောင့်မို့ပါလိမ့်။


◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾


ဇိုင်းရဲ့အဖေဆိုတာ ဘယ်သူပါလိမ့်🤔


အရေးသားနဲ့စားလုံပေါင်းမှာရင် ခွင့်လွှတ်ပါရှင်🙏


သည်းခံဖတ်ပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်းစီကို ကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤


#မြူခိုးဝေဝေ


🎭မာဖီးယားရဲ့ ဇနီးဆိုးလေး (OR)

                    ကျွန်တော့်ဇနီး ကောင်ဆိုးလေး🎭


အပိုင်း (၈)


ဇိုင်း အန်တီစကားအရဆို ကလပ်ဖြစ်ဖို့ပိုသေချာသွားတာမို့ သူအတော်စိတ်တိုသွားမိသည်။ ကလေးပေါ်မငဲ့ညှာတက်တာပဲလား မသိတာပဲလားဆိုတာ သူစဉ်းစားမရပေ။ သေချာတာကတော့ သူမလေးကို အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ပေးမယ့် သူတစ်ယောက်တော့ထားရမည်ဖြစ်သည်။ ဇိုင်း ကားကိုအတက်နိုင်ဆုံးအမြန်မောင်းလာပြီး ကလပ်ရှေ့ရောက်တာနဲ့ ချက်ခြင်းဆင်းကာ ပြေးဝင်သွားမိသည်။ 


"ငမျိုး ဘယ်စော်မိုက်လည်း...."


"ကျစ် ကျော်ကြီး... ပြန်ရအောင်ကွာ.. မင်းဗိုက်ထဲမှာကလေးရှိတယ်လေကွာ..."


"မပြောနဲ့! အဲ့ကလေးကြောင်းမပြောနဲ့! ငါမကြားခြင်ဘူး! ငါပျော်နေလို့ ငါအစဉ်ပြေနေလို့ ငါပျော်နေတယ်ထင်လားဟျောင်! ဟမ်! ပြောဟျောင်! ငါ့ရဲ့ပုံမှန်နေရက်တွေ ဒီကလေးကြောင့်ပျက်စီးခဲ့ရတာ အားလုံးမေးငေါ့ခံနေတာလည်း သူ့ကြောင့်ပဲ ငါခုလိုဗိုက်ကြီးနေတာ ငါပြောနေတယ်ထငမလားဟျောင်! ဟမ်! ငါမလိုခြင်တဲ့ ဘဝကိုငယ်ငယ်ကတည်းက မရရအောင်ပြောင်းလည်းခဲ့တာ ခုလိုကိစ္စလေးနဲ့ ငါကအားလုံးပြောင်းလည်းပြရမှာလား! ဟမ် ဟျောင်! ဟမ်!.. ငါအဆင်ပြေနေတယ် မင်းထင်လား.... ဟီး........."


ငမျိုး သူ့ရှေ့က မီးရောင်စုံကြားမှ ငိုနေတဲ့ထင်ထင်ကြောင့် သူနားလည်သဘောပေါက်ပြီး ဖြေသိပ်တဲ့အနေနဲ့ ထင်ထင်ကိုနွေးထွေးစွာ ထွေးပွေ့လိုက်သည်။ ထင်ထင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း အားရအောင်ငိုရင်း ငမျိုးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်မိသည်။


 သူမခုလိုတွေပျော်ပြနေ အဆင်ပြေပြနေတယ်ဆို သူမကိုလူတွေသနားလာမှာကိုမလိုခြင်လို့ဖြစ်သည်။ တစ်နည်းဆိုရရင် သူမကိုအားနည်းတဲ့သူလို့မြင်သွားမှာကိုမလိုခြင်ပါ။ ဘယ်လောက်ပဲ ယောက်ျားလေးစိတ်ဖြစ်နေပါစေ ခုလိုကိုယ်နဲ့မသိတဲ့ယောက်ျားနဲ့ကိုယ်ဝန်ရတယ်ဆို တကယ်ရှက်စရာအတိပါ။ ဘယ်လိုတာဝန်ယူထားပါစေ သာမာန်မိန်းမတွေတောင် ကိုယ်မချစ်တဲ့သူနဲ့နေရရင်မပျော်သလို ထင်ထင်လို့ယောက်ျားစိတ်ပေါက်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ကလေးပါရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အဖြစ်က တော်တော်နဲ့ပြေပျောက်နိုင်တဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာကြီးတော့မဟုတ်ပါ။ ဒါကိုဖုံးကွယ်ဖို့အတွက် သူမရဲ့ပုံမှန်နေ့ရက်တွေလို နေထိုင်ဖို့က အရေးကြီးနေသည်။ အဓိကက ဇိုင်းဆိုတဲ့ သူမမုန်းတဲ့သူကြီးရှေ့မှာ အားမနည်းပြခြင်လို့ပါ။


"တောက်! ထင်ထင်! မင်း! လွှတ်စမ်း! ခွပ် ခွေးသူခိုး! ခွပ်! ခွပ်!"


ထင်ထင် ရုပ်တရက် သူမကိုယ်ကိုစောင့်ဆွဲခံလိုက်ရပြီး ငမျိုးကို ဆင့်ထိုးနေတဲ့ လူကြီးကြောင့် သူမရုပ်တရက် ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်မသိတော့ပဲနောက်မှ


"ခင် ခင်ဗျား... ဦးဇိုင်း! လွှတ်! လွှတ်လိုက်! ဟာ ခင်ဗျားကိုလွှတ်လို့ပြောနေတယ်နော်! ဘုန်း! ဘုန်း! လွှတ်လိုက်လို့ပြောနေတယ်နော် ဇိုင်း!"


ဇိုင်း သူဝင်လာတယ်ဆို ကောင်တစ်ကောင်နဲ့ဖက်နေတာတွေ့လိုက်ရတာမို့ ဘာမှမမြင်တော့ပဲ ပြေးထိုးလိုက်တာဖြစ်သည်။ ဒါကို သူ့ကိုအတင်းဆွဲလွဲပြီး ရိုက်ထုနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် 


"တောက်! မင်းဖယ်!"


"အ့ အား..... အ့"


ထင်ထင် ရုပ်တရက်အားနဲ့တွန်းခံလိုက်ရတာမို့ ဗိုက်ကိုငဲ့ပြီး လက်ထောက်လိုက်တာ လက်မောင်းရင်းက ဆူးအောင့်သွားတဲ့ခံစားချက်က ဘာနဲ့မှမလည်းနိုင်ပေ။ သို့ပင်မယ့် သူမရှေ့ကနေ ငမျိုးကိုတရဆက်ထိုးနေတဲ့သူကြီးကြောင့် ခက်မြန်မြန်ထလိုက်ပြီး 


"ခင်ဗျား!.. အင့် ခွပ်"


"ဟယ်တော်....."


"ဟာ"


ထင်ထင် သူမထိုးလိုက်တယ်ဆို ဘေးနားကကြည့်နေတဲ့သူတွေအကုန် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားပြီး သူကြီးလည်း ရပ်တန့်သွားသည်။


"ခင်ဗျား တော်လိုက်တော့ဇိုင်း"


ဇိုင်း ရုပ်တရက် ပါးတစ်ဖက်ပူထူသွားပြီး သူမလေးရဲ့ အသံကျယ်ကျယ်ကြောင့် သူ့လက်တစ်ဖက်က စုပ်ကိုင်ထားဆဲ ငမျိုးအင်္ကျီစကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး


"မင်းလာခဲ့!"


ထင်ထင် ညိမ်သက်နေရာမှ သူမလက်ကို ဒေါသတကြီးစောင့်ဆွဲထွက်သွားလိုက်တာမို့ သူမလည်း ချော်လဲမတက် ပြေးလိုက်သွားရသည်။


"အ့! ခင်ဗျား..! လွှတ်! ဇိုင်း!"


"တောက်! မင်း သောက်ပါးစပ်တိပ်တိပ်နေ!"


ထင်ထင် ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ သူ့ရဲ့ အသံသြသြကြီးကြောင့် တိပ်သွားမိသည်။ ကားနားရောက်တာနဲ့ တံခါးဖွင့်လိုက်ပြီး သူမကို အတင်းတွန်းထည့်လိုက်ကာ တရကြမ်းမောင်းနှင်သွားတာ မီးနီပြနေတာပင်မရှောင်။ ဇိုင်း ကားမောင်းနေရင် ဒေါသတို့က ထွက်ပြီးရင်ထွက်နေမိသည်။ ဟိုကောင်ကြောင့် သူ့ကိုထိုးတယ်တဲ့


"တောက်!"


ထင်ထင် သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဒေါသထွက်နေတာကို သူမရှေ့ကိုလာပြီး ဒေါသထွက်ပြနေတဲ့ လူကြီးကို နောက်တစ်ချက်ပြေးထိုးခြင်မိသည်။ ထင်ထင် ကားမှန်ကနေကြည့်လိုက်တော့ သူမထိုးထားလို့ နှုတ်ခမ်းနားမှသွေးတော့ဆို့နေသည်။ ဆို့ပါစေ ခင်ဗျားကို ဒီထက်ပိုလုပ်ခြင်တာ ကျွန်တော့်ရဲ့အမုန်းဆုံးတွေကို ခင်ဗျားပဲလုပ်နေလို့ ခင်ဗျားကို ပိုမုန်းတယ်ဇိုင်း။


"ဝူး..... ကျွီ..... ဘုန်း ဆင်းခဲ့! မင်းနဲ့ငါရှင်းစရာတွေရှိတယ်"


ထင်ထင် ခြံထဲရောက်တာနဲ့ သူမကိုပြောပြီး ရှေ့ကထွက်သွားတဲ့ သူကြီးကြောင့် သူမလည်းဂရုမစိုက်သလိုနဲ့ အေးဆေးဆင်းပြီး အပေါ်မတက်သေးပဲ ဧည့်ခမ်းမှာ အမောဖြေနေလိုက်သည်။ လက်မောင်းရင်းက သွေးအေးသွားလို့လားမသိ ပိုကိုက်လာသည်။


"ကျစ်"


"မင်းကိုအပေါ်လိုက်ခဲ့လို့ပြောတာ နားမလည်ဘူးလား!"


ထင်ထင် လက်မောင်းရင်းကိုကိုင်းနေရက်လေးနဲ့ ဘေးနားကအော်နေတဲ့သူကြီးကိုကြည့်ပြီး


"ခင်ဗျား ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်း...."


ဇိုင်း သူ့ကို စိတ်ပျက်သလိုအကြည့်နဲ့ အသံတိုးတိုးနဲ့ပြောနေတဲ့ သူမလေးကြောင့် ဒေါသကိုနှိုးစွပေးသလိုဖြစ်လာပြီး အားမလိုအားမရမှူတွေနဲ့ သူမလေး ပုခုံးကိုခက်တင်းတင်းစုပ်ကိုင် ထစေလိုက်ပြီး


"ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်းဟုတ်လား... ဟမ်! ဘာဖြစ်ခြင်နေတာလည်းဟုတ်လား...!"


"အ့ ခင်ဗျား... လွှတ်"


"အပိုတွေလုပ်မနေနဲ့ မင်းဟိုကောင်နဲ့ဖက်နေတုန်းက ဒီလိုမဟုတ်ဘူး.... မင်းကအမှန်တော့ နှစ်ဖက်ချွန်ပဲကွ အဟက် ဟိုဘက်ကူလိုက် ဒီဘက်ကူး"


"တော်! ခင်ဗျားသိပ်လွန်သွားပြီနော်! ခင်ဗျားကျွန်တော့်ကိုစော်ကားတာသိပ်များသွားပြီ!"


"ဘာများတာလည်း! ဘာတွေများတာလည်း..!. ကိုယ့်ဗိုက်ထဲမှာ သားသမီးရှိနေပါတယ်ဆိုတဲ့ အသိစိတ်လေးနဲ့ မင်းဆင်ခြင်နေခဲ့လို့လား!.. ယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ လွယ်လွယ် ထွေးပွေ့နေရအောင် မင်းအပျိုမဟုတ်ဘူး! အဲ့ဒါမင်းနားလည်းလား.."


"နားလည်တယ်!"


ထင်ထင် သူမလက်မောင်ကသူ့လက်တွေကိုစောင့်ခါချလိုက်ရင်း မျက်ရည်အဝိုင်းသားနဲ့


"သိပ်နားလည်းတယ်... ကျွန်တော်အပျိုမဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာလည်းခင်ဗျားပဲ ဒီဗိုက်ထဲကကလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို အရှက်ခွဲတာလည်းခင်ဗျားပဲ ကျွန်တော်အမုန်းဆုံးဘဝရောက်အောင်ပို့ပေးတာလည်းခင်ဗျားပဲ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်မုန်းတာထက်ရွံတယ် ရွံတယ်!... သိလား..!... အဲ့ဒါခင်ဗျားသိလား...! ကျွန်တော်မုန်းတဲ့... ကျွန်တော်မကြိုက်တဲ့ မိန်းမဘဝကို ကျွန်တော်စွန့်လွှတ်ခဲ့ရတာ ကျွန်တော်လွယ်ခဲ့တယ်ထင်နေလား...! ဟမ်! အဖေ့ရဲ့ ညိုညင်မှူတွေနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ပညာရေး! နောက်ဆုံးချိန်ထိ ကျွန်တော့်နာမည်ခေါ်မသွားခဲ့တဲ့အဖေ အဲ့ဒါတွေနဲ့ ကျွန်တော်ရင်းခဲ့ရတာ... ရင်းခဲ့ရတာ! အဲ့ဒါတွေကို ခင်ဗျားကြီးက လွယ်လွယ်လေး ခူးခြွေခဲ့တာ ကျွန်တော်ညင်းဆန်ခဲ့တဲ့ကြားက အရယူခဲ့တာ! ကျွန်တော်ဘယ်လောက်ကြောက်နေခဲ့လည်းသိလား! မုန်းတယ်! ခင်ဗျားကို မုန်းတယ်! ဟီး......... အား...... မုန်းလွန်းလို့ ဒီဗိုက်ထဲက ကလေးကိုတောင် သက်ခြင်တယ် အဲ့ဒါတွေခင်ဗျားသိလား! ဘာမှနားမလည်ခဲ့လို ကျွန်တော်ခုလို့ဖြစ်နေရတာ အဲ့ဒါခင်ဗျားသိလားလို့... ဟီး......."


ဇိုင်း သူ့ရှေ့မှာ မျက်ရည်အရွှဲသားနဲ့ သဲကြီးမဲကြီးငိုပြီး မုန်းတယ်ပြောနေတဲ့သူမလေးကြောင့် သူ့ရင်ထဲမှာ တစက်စက်နာကျင်နေမိသည်။ သူမလေးဒီလောက်ထိခံစားနေရမယ်လို့ သူမထင်ခဲ့ပါ။ စိတ်ဓာတ်မာကျောသူတစ်ယောက်လို့ထင်မြင်ခဲ့တာ သူ့အမှား.....


"Sorry..... ကိုယ်ပြောနိုင်တာ ဒီတစ်လုံးပဲရှိတယ်ခလေး... ကိုယ်မင်းအပေါ်နားလည်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး..... မင်းခံစားချက်ကိုထည့်တွက်မပေးနိုင်ခဲ့ဘူး.... ကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါလို့ပြောမထွက်ပင်မယ့်...."


"တော်တော့ ခင်ဗျားကို ကျွန်တော်ဘာမှ မပြောခြင်ဘူး... ဒီကလေးမွေးပြီးရင် ကွာပေးရမယ် ကျွန်တော် မနေခြင်ဘူး အဲ့တစ်ခုပဲလိုခြင်တယ်"


ဇိုင်း ခုစကားအစား တခြားတစ်ခုသာတောင်းဆိုခဲ့ရင် သူမရရအောင်လုပ်ပေးမျာပါ သို့ပင်မယ့်


"ကျစ် အဲ့စကားအစား...."


"အဟက် ဘာလို့လည်း... ဘာလို့ကျွန်တော့်ကို မကွာပေးနိုင်တာလည်း... ကျွန်တော့်မှာ ခင်ဗျားအကြိုက်ပေးနိုင်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုမပိုင်ဆိုင်ထားဘူး"


"ကျစ် ထင်ထင်"


"အဟက် ကျွန်တော်ပြောတာမှားလို့လား.... ခင်ဗျား ကုတင်ပေါ်ကကိစ္စတွေကြိုက်တာ ကျွန်တော်သိပါတယ် ကျွန်တော်က..."


"မလိုဘူး.... မင်းအဲ့လိုတွေထပ်ပြောနေရင် မင်းမကြိုက်တဲ့ အရာတွေကြီးကိုယ်လုပ်ရလိုက်မယ်"


"တောက်! ခင်ဗျားက တကယ့်.."


"ဟုတ်တယ် မိန်းမယူထားတာ ချစ်တာအပြင် နှီးနှောမှူဆိုတဲ့အရာတွေပါပါသင့်တယ် ရင်းနှီးမှူနဲ့ပွင့်လင်းမှူရှိမှ ရှေ့ဆက်လို့ရမယ်"


"ဒါမယ့် ကျွန်တော်က မိန်းမစိတ်မ....."


"တော်တော့ အဲ့ကိစ္စကိုနောက်မှဆွေးနွေးမယ် အရင် ငါ့ရဲ့ရင်သွေးကိုကောင်မွန်အောင်မွေးပေး ကျန်တာနောက်မှဆက်ပြောမယ်"


"မရဘူး"


"မရလို့မရဘူး... မင်းမုန်းလည်း ခံယူယုံပဲ"


"ဘာလို့ခင်ဗျားခုလိုတွေဖြစ်နေတာလည်း... ကျွန်တော်က..."


"ချစ်လို့လေ"


"ဟင်"


ထင်ထင် မယုံကြည့်နိုင်အောင် ကြားလိုက်ရတဲ့စကားကြောင့် ကြောင်အသွားမိသည်။


"အဟက် ကိုယ်ဘက်ကပြောလိုက်ပြီမို့ မင်းဘာလိုဖြစ်နေဖြစ်နေ ကိုယ်အဆင်ပြေတယ်ဆိုတာသိထားပါ မုန်းနေတယ်ဆိုရင်လည်းအဆင်ပြေတယ်"


"မပြေဘူး... ကျွန်တော်မပြေဘူး"


"အဟက် မပြေတာမင်းအပိုင်းလေ ကိုယ်ကပြေတယ်"


"မရဘူး"


"အဟက် ခလေးကျနေတာပဲကွာ.... လာ လက်ကဘာဖြစ်တာလည်း... ဆေးထည့်ပေးမယ်..."


"ဟင့်အင်း... အ့ "


ထင်ထင် လက်ကိုဆွဲလိုက်တာကြောင့် အောင့်တက်သွားပြီး


"ခင်ဗျား..."


"ဆေးထည့်ပေးတာကိုညိမ်ညိမ်ခံနေလိုက် မဟုတ်ရင် မလွယ်ဘူး..."


"ခင်ဗျားက တော်တော် သောက်ကျင့်မကောင်းတဲ့လူပဲ ကျွန်တော်ယောက်ျားနော်..."


"မင်းယောက်ျားလား မိန်းမလား ကိုယ်သိတာမို့ အေးဆေးနေ"


ဇိုင်းစကားကြောင့် ထင်ထင် မျက်နှာရဲတက်သွားပြီး


"ခင်ဗျား.."


"ဟာ ဟေ့! မင်းနော်... ဟ့ ထင်ထင် ဟေ့"


>>>>>>>>>>>>>>>


"Boss ကျွန်တော်တို့နောက်ကျသွားပြီ အဲ့လူအိမ်ဘေးနားက အိမ်တွေကိုမေးကြည့်ရသလောက် အဲ့ဒိလူကလွန်ခဲ့တဲ့ ရက်ပိုင်းလောက်ကတည်းကဆုံးသွားပြီတဲ့"


"တောက်! ကျစ် ဟာကွာ..... ကျစ် ဒုန်း! ဝုန်း! ခွမ်း...."


ဇိုင်း jameရဲ့စကားကြောင့် သူ့ရဲ့နှစ်ရှည်လများစောင့်ခဲ့ရတဲ့ သဲလွန်စတစ်ခု ဆုံးရှုံးသွားတာ သူ့အတွက်တော့ ကြီးမားတဲ့ဆုံးရှုံးမှူပင်။ ဇိုင်း သူ့ရဲ့အဖေကိုရှာနေတာ နှစ်ပေါင်းမနည်းတော့ပါ ဒီကောက်ရိုးလေးတစ်မျှင်တွေ့ကာမှာ ကျပျောက်သွားရတဲ့အဖြစ်မို့ ခံရခက်လှသည်။


>>>>>>>>>>>>>>>>


"အန်တီထား ဟိုလူကြီးပြန်ရောက်နေပြီလား.."


"ဟုတ်တယ်ကလေးရဲ့"


ထင်ထင် သူမကိုမျက်နှာမကောင်းစွာ ပြောပြီးထွက်သွားတဲ့အန်တီထားကျောကိုကြည့်ရင်း သူမအတော်စဉ်းစားရခက်နေသည်။ ဒီနေ့မှ အိမ်ကကောင်မလေးတွေလည်း တစ်ယောက်မှမတွေ့သလို အန်တီထားလည်း သိပ်အပြင်မထွက်ပါ။ ပုံမှန်ဆို ဟိုလူကြီးအိမ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ သူမကိုမေးနေကြပါ ဒီနေ့မှဘာဖြစ်နေကြပါလိမ့်။


"ကျစ်"


ထင်ထင် ခေါင်းကုပ်လိုက်ပြီး လှေကားပေါ်တက်မယ်လုပ်ပြီးမှ ဟိုလူကြီးရဲ့ စကားပြန်ကြားပြီး ဓာတ်လှေကားနဲ့ပဲတက်ခဲ့လိုက်သည်။ လှေကားတွေက ခုမှ အန္တရာယ်များနေသလိုပင်။


ထင်ထင် ညစာစားချိန်ရောက်တော့ အန်တီထားခေါ်လို့သူမလိုက်လာလိုက်သည် ထမင်းတော့အတူစားမှာပါ။ သို့သော် ရှင်းလင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ့ထိုင်ခုံနေရာကြောင့် သူမစိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ တစ်အိမ်လုံးလိုက်ရှာနေတာလည်းမတွေ့တာမို့ ထူးတော့ထူးဆန်းသည်။ ထင်ထင်သူ့ကိုယ်သူလည်းနားမလည်တော့ပါ။ ခုမှဘာလို့တွေ့ခြင်နေပါလိမ့်။


"ထည့်စားလေကွယ်"


"ဗျာ.. ဟုတ်ကဲ့"


ထင်ထင် တစ်နေ့လာလည်းဒီဟင်းပဲစားနေရတာကြောင့် ကြာလာတော့အစားခြင်ပဲ ပျို့ခြင်ခြင်ဖြစ်လာသည်။ အတော်ကြာအောင်စားပြီနောက် သိခြင်လာတဲ့အဆုံး


"ဟို အန်တီထား... ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား..."


"ဟုတ်ကဲ့မေးပါ"


"ဟို ဇိုင်းဘာရောက်နေလည်း ဟို ဒီတိုင်းမေးကြည့်ပါ မဖြေလည်းရတယ်သိလား အဟွန်း..."


ဒေါ်ထား အတော်ကြာအောင်စဉ်းစားပြီးမှ


"ဟို အရက်ဘားမှာပါ"


"ဟင် သူကအရက်ဘားကိုသွားတာလား.. ဒီမှာဆို"


"ဟို မဟုတ်ဘူး သမီး အဲ သားရဲ့ သားတို့အခန်းနဲ့ကပ်ရပ်အခန်းမှာ ဘားရှိတယ် သခင်လေးက စိတ်ညသ်လာရင် အဲ့မှာသောက်နေကျလေ"


"အော်......"


"ဟုတ်ကဲ့"


>>>>>>>>>>>>>>>


ထင်ထင် အိပ်သာအိပ်နေရပင်မယ့် အိပ်မပျော်ပါ နာရီကြည့်တော့ ၁၁ထိုးပြီဖြစ်သည်။ ဒီချိန်ထိသောက်နေတုန်းလား... 


"ကျစ် သေပါစေ ငါနဲ့ဘာဆိုင်တာကျ"


ထင်ထင် ပြောလည်းပြော သူ့ဘက်ကိုကျောပေးပြီး အိပ်နေလိုက်သည်။ အတော်ကြာတော့ နောက်ကျောနားက သိမ့်ခနဲဆိုတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူ နှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာတဲ့ အရက်နံ့ကြောင့်  သူဆိုတာသိလိုက်ပြီး အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်နေမိလိုက်သည်။ ခဏအကြာ သူမနောက်ကျောဘက်က နွေးသွားခြင်းနဲ့အတူ သူမခါးနေရာမှာ ခက်ဖွဖွနေရာယူလာတဲ့ လက်တံကြီးကြောင့် သူမနေရခက်လာတာမို့ ဖယ်မို့လုပ်တယ်ဆို


"ခဏလေး..... ခဏလေးပဲနေပေးပါ.... ဒီတိုင်းလေးခဏလေးပဲ မင်းကိုဖက်ထားခြင်လို့"


ထင်ထင်သူမနားနဲ့နီးနီးလေး သူ့ရဲ့စကားသံတိုးတိုးကြောင့် နာခံတာမဟုတ်ပဲ ညိမ်နေလိုက်မိသည်။ ဒါကဘာကြောင့်မို့ပါလိမ့်။


◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾


ဇိုင်းရဲ့အဖေဆိုတာ ဘယ်သူပါလိမ့်🤔


အရေးသားနဲ့စားလုံပေါင်းမှာရင် ခွင့်လွှတ်ပါရှင်🙏


သည်းခံဖတ်ပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်းစီကို ကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤


#မြူခိုးဝေဝေ


rate now: