🎭မာဖီးယားရဲ့ ဇနီးဆိုးလေး (OR)
ကျွန်တော့်ဇနီး ကောင်ဆိုးလေး🎭
ဇိုင်း ခုဆို သူမလေးကိစ္စအတွက် ငနောင်နဲ့ချိန်းထားတာမို့ ကားကိုခက်မြန်မြန်မောင်လာလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲမှာ ငနောင်ပြောသလောက်ဆို သူအတွက်တော့ တကယ်ဝမ်းသာစရာသတင်းပါ။
ဇိုင်း ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ငနောင်ကရောက်နှင့်နေပြီးသားမို့
"sorryကွာ.. ငါနောက်ကျသွားတယ် အခြေနေဘယ်လို့လည်း အဲ့လူကဘယ်မှာလည်း..."
ငနောင် ထိုင်တောင်မထိုင်ရသေးပဲ တရဆက်မေးနေတဲ့ ဇိုင်းကြောင့်
"ဟား... မင်းဟာကလည်းကွာ... ထိုင်ပါအုန်း... ပြီးမှအေးဆေးမေးလည်းရပါတယ်ကွာ..."
"ဟ့ ရမလားကွ ငါ့မိန်းမက မွေးဖို့ရက်က ကပ်လာပြီ မင်းငါ့နေရာဝင်ကြည့်မှသိမယ်ဟျောင့် ကျစ် မြန်မြန်သာပြောစမ်းပါကွာ.. အဲ့လူကိုငါကိုယ်တိုင်သွားခေါ်မယ် မရ ရအောင်သွားခေါ်မယ်ကွာ... ပြော"
"အေး... ငါလည်းအဲ့ဒါပြောမို့ ငါတို့ဆေးလောကမှာတော့ တကယ့်နာမည်ကြီးပဲကွ တစ်ချိန်ကပေါ့ကွာ.. ဒါမယ့် သူကပျောက်သွားတာကြာပြီကွ နှစ်အတော်ကြာနေပြီ ဒါမယ့် ဒီလူရှိသေးတယ်လို့တော့ ပြောနေကြတာပဲ"
"ကျစ် ဘယ်နေရာမှာလည်းဆိုတာပြောစမ်းပါကွာ.."
"အေးပါကွာ... မင်းကလည်း စိတ်ရှည်ရှည်ထားစမ်းပါ နေရာအတိကျတော့ငါလည်းမသိဘူး ငါကြာဖူးတာတော့ သူက ငါတို့လိုဆရာဝန်ပင်မယ့် အမှောင်လိုင်းလုပ်တယ်ဆိုလားပဲ တစ်ချိန်က ဂိုဏ်ခေါင်းဆောင်တဲ့"
"ဘာ!"
"အေး ငါလည်းသေချာမသိပါဘူးကွာ.. သူကစိတ္တဇ နည်းနည်းဆန်တယ်ကွ ဒါကလည်း သူ့မိသားစုလိုက် မီးရှို့ခံလိုက်ရလို့ကွ သူတော့အသက်ရှင်သွားတယ်ပြောတာပဲ သူကအရင်တုန်းက ဆေးပညာကိုအရမ်းရူးသွတ်တာကွ နေ့မနားညမနားကို အလုပ်လုပ်တာ မိသားစုကိုလည်း အချိန်မပေးနိုင်ပေါ့ကွာ နောင်တရချိန်မှာ သားနဲ့မိန်းမဆုံးသွားတော့ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတာပေါ့ကွာ နောက်ပိုင်း ခြေရာဖျောက်သွားတာ အစနပါပျောက်သွားတာကွ"
ဇိုင်း ငနိုင်ရဲ့ ရှည်လျားလွန်းတဲ့ ရှင်းပြချက်အပြီးမှာ မေးရိုးတို့တည်တင်းသွားပြီး စူးရဲတဲ့မျက်လုံးတို့နဲ့
"သူက ဘယ်လိုငါ့မိန်းမကို ကယ်ပေးနိုင်မှာလည်း"
"အေး ပြောခြင်တာအဲ့ဒါ သူရှိစဥ်တုန်းက မင်းမိန်းမလို မေ့ဆေးနဲ့ဓာတ်မတဲ့မိန်းမတွေ အတော်များများမွေးပေးဖူးတယ်ကွ သူမွေးတဲ့မိန်းမတိုင်ကလည်း မအောင်မြင်ဘူးဆိုတာမရှိဘူး"
ငနောင်စကားဆုံးတာနဲ့ ဇိုင်းရဲ့ မျက်ဝန်းတို့က ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်သလို
"ငါသွားပြီဟျောင်"
ငနောင်ရုပ်တရက် ထထွက်သွားတဲ့ ဇိုင်းကြောင့် သူလည်းကြောင်ပြီး
"ဟာ! ဇိုင်း ဟျောင် ကျစ် မင်းအဲ့လူကိုသေချာရှာနော် သူဆိုရင်တော့ မလုပ်နိုင်မရှိဘူးဟျောင်"
ဇိုင်း နောက်ကျောက ငနောင်စကားကြောင့် မဲ့ပြုံးနဲ့အတူ
"မလုပ်နိုင်တာမရှိဘူးဆိုပဲ အဟွန်း"
>>>>>>>>>>>
ဇိုင်း ဦးတည်ချက်နေရာတစ်ခုကို တဆိုက်မက်မက်မောင်းနေရင်း အတွေးတို့ထဲနစ်မျောနေလျှက်
"မာမီ ဒယ်ဒီက ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလည်းဟင်"
"မပြောနဲ့! နင့်မှာအဖေမရှိဘူး အမေပဲရှိတယ် အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်လား... အလကားလူ သားကိုသားမှန်မသိအောင်ရူးနေတဲ့သူကို နင်အဖေလို့ဘယ်တော့မှမခေါ်နဲ့ ကြားလား!"
"ဗျာ ဟုတ် ဟို သားသူ့ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ခြင်တယ်မာမီ"
"မရှိဘူး! ဒီအိမ်မှာ သူနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ဒီအိမ်မှာ ဘယ်တော့မှမင်းမရှာနဲ့ မရှိဘူး... အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်ထား..."
ဇိုင်း အတိပ်က မာမီရဲ့ စကားသံတွေကို နားထဲမှာ ပဲ့တင်ထက်နေဆဲပါ။ မာမီဆုံးသည်အထိ ဒယ်ဒီအကြောင်းတစ်ခါမှပြောမသွားသလို မာမီဆုံးပြီး အကြွေးတွေတနင့်တပိုးနဲ့ သူ့ဘဝက သောင်ပြင်လွှတ်တဲ့ခွေးလိုဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နောက် သူ့ဘဝကိုအလင်းထဲခေါ်သွားမယောင်နဲ့ အမှောင်ဘက်ခေါ်သွင်းခဲ့တဲ့သူ......
"ကျစ်"
ဇိုင်း အတွေးထဲနစ်မျောနေစဥ် သူလိုရာကိုရောက်နေပြီမို့ စုပ်သက်ခြင်းနဲ့အတူကားရပ်လိုက်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တာနဲ့ ခံစားချက်တို့က တမူထူးခြားနေသယောင်၊ သူထွက်သွားပြီး ဒီနေရာကို ခြေချတာ ဒါနဲ့ဆို ဒုတိယအခေါက်ပါ ။ သို့သော် ခံစားချက်တို့က ပထမတစ်ခေါက်လောက်မရိုးရှင်းနေပါ....
ကားဘေးမှာရပ်ပြီး တည်တင်းတဲ့မျက်နှာနဲ့ဇိုင်းရဲ့ပုံရိပ်ကို အမှောင်ထုတို့ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ အခန်းထဲမှလူတစ်ယောက်က စူးဆိုက်စွာကြည့်နေရင်း...
"အဟွန်း နောက်ဆုံးတော့ရောက်လာပြီပဲ...."
"သခင်ကြီး သခင်လေးရောက်နေပါတယ်"
"ဝင်ခဲ့"
ဇိုင်း ဒီအခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ အေးစက်စက်အရသာက နှစ်ပေါင်းများစွာနေခဲ့တဲ့သူ့အတွက် ဘယ်တော့မှ မရိုးသွားပဲ အမြဲသစ်လွင်နေတဲ့ခံစားချက်ကိုပေးမြဲပါ။
"ဒီတစ်ခါ လာတဲ့ကိစ္စက ငါ့ကြောင့်တော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်.... အဟွန်း..."
ဇိုင်း တိပ်ဆိတ်ခြင်းကို့ဖြိုခွဲလိုက်တဲ့ ခက်ငေါ့ငေါ့အသံကြောင့် သူရဲ့နဂိုစိတ်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ အာရုံစုစည်းလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော် ဘာကြောင့်လာတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားသိပြီလောက်ပြီထင်တယ်"
ဇိုင်း အသံလာရာ အမှောင်ထုဘက်ကို ခက်စူးစူးကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်ဆို
"အဟက် ဘယ်လို.... ငါကမင်းလာတာသိရအောင် အကြားအမြင်ရနေတဲ့သူမှမဟုတ်တာကွ အဟွန်း.."
"အကြားအမြင်ထက်စွမ်းတဲ့ ငှက်မည်းဆိုတဲ့ နောက်လိုက်ခွေးရှိတယ်လေ"
ဇိုင်းစကားဆုံးသွားတာနဲ့ ကျယ်လောင်တဲ့ လက်ခုပ်သံကြီးနဲ့အတူ
"ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း အဟား... တော်ချက်ကွာ.. ငါ့ကလေးတွေထဲမှာ မင်းသိပ်တော်တယ်ကလေး... jolyထက်ပေါ့"
"ကျစ် ခင်ဗျားအပိုတွေပြောမနေနဲ့ ကူညီနိုင်မလား.. မကူညီနိုင်ဘူးလား...."
"ဟ့! အလာကြီးပါလားကွ ဟမ် အဟွန်း... လွယ်လွယ်ခေါ်လို့ရကြေးဆို ငါဒီမှာတောင်ရှိမနေဘူးနော်..."
"ကျစ် ပြော ခင်ဗျားဆိုလိုရင်ကိုသိတယ်"
"ကြိုက်တယ် အဲ့လိုဖြစ်နေရမှာ... မင်းငါ့လက်အောက်မှာပဲနေရမယ်"
ဇိုင်း သိနေပြီးသားမို့ ပြုံးလိုက်ပြီး
"အဟွန်း... သိတယ် ခင်ဗျားတောင်းဆိုလာမှာကို ခင်ဗျားလိုခြင်တဲ့ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ဆိုတဲ့ ရာထူးကိုခင်ဗျားကို လွှဲပေးမယ် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း အညံ့ခံမယ် ဒါမယ့် လွဲချော်သွားခဲ့ရင် အသက်နဲ့ပြန်ပေးဆက်ရမယ်"
"ဟားးးဟားးးဟားးး အဲ့လောက်တောင်ချစ်လားကွ"
"ခင်ဗျားလောက်မမိုက်မဲဘူး...."
ဇိုင်း အပြောကြောင့် အမှောင်ဘက်ကသူရဲ့မျက်နှာက တစ်ချက်တည်သွားပြီး
"Ok မင်းပြန်လို့ရပြီ ဒါမယ့် တစ်ခုပဲ အဲ့ချိန်မှာ သူနဲ့ငါနှစ်ယောက်ထဲပဲ ထားပေးရမယ်"
"ဘာ!"
"မဖြစ်နိုင်ရင် ရပ်လိုက်ရအောင်"
"Ok အဆင်ပြေစေရမယ်"
ဇိုင်း အဆင်ပြေသွားပြီမို့ အခန်းထဲကထွက်လိုက်တယ်ဆို
"သခင်လေး... ကျွန်တော်အသိပေးစရာတစ်ခုရှိလို့ပါ"
ဇိုင်း သူ့ရှေ့က ငှက်မည်းကိုကြည့်ပြီး မျက်မှောင်တစ်ချက်ကျုံ့သွားသည်။ အကြောင်းမရှိရင် မပြောတက်တဲ့ ငှက်မည်းကြောင့် သူခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီးလိုက်လာလိုက်သည်။
လုံးခြုံလောက်တဲ့နေရာတစ်ခုအရောက်
"သခင်လေး သခင်ကြီးအခြေနေကတစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ပိုဆိုးလာပါပြီ"
"ကျစ် မင်းလူမှားနေပြီ မင်းပြောရမယ့်သူက jolyကို"
"မမလေးကိုယ်တိုင် သခင်ကြီးကိုပြောမိလို့ အပြစ်နေနဲ့ ဒီကိုလာခွင့်ပိတ်ထားပါတယ်"
"ကျစ်"
"ညဘက်တွေဆို တစ်ညလုံးလိုလိုမအိပ်ဘူး သခင်လေး အမြဲတမ်းနာမည်တစ်ခုကိုရေရွတ်နေတယ် နောက် ကျွန်တော့်အထင် ဓာတ်ပုံလို့ယူဆရတဲ့အရာတစ်ခုလည်း ရှိနေပါတယ်"
ဇိုင်း သူငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီလိုရေရွတ်နေကျမို့ မထူးဆန်းတဲ့ပုံစံနဲ့
"မင်းအတွေးလွန်နေလို့ပါ အိပ်ရေးသိပ်ပျက်မခံနဲ့ သူtypeက အဲ့ပုံစံပဲ အဟက် မင်းညံ့သေးတဲ့အရာလည်းရှိသေးတာပဲ သွားပြီ အရေးကြီးနေလို့"
"သခင်းလေး... နာမည်က....."
ငှက်မည်းစကားမဆုံးခင် ခက်ဝေဝေရောက်သွားတဲ့ ဇိုင်းကြောင့် အဓိပ္ပါယ်မျိုးစုံရနေတဲ့ ငှက်မည်းရဲ့မျက်လုံးတို့နဲ့
"ရွက်နုဝေတဲ့"
>>>>>>>>>>>>>>
"အဟက် ရွက်နုဝေဆိုပဲ ဇိုင်းအမေနာမည်ကလည်း ကဗျာဆန်လိုက်တာ အဟွန်း..."
ဇိုင်း အခန်းထဲဝင်လာတယ်ဆို ကြားလိုက်ရတဲ့ သူမလေးစကားကြောင့် ခက်မြန်မြန်ပြေးသွားလိုက်ပြီး ဓာတ်ပုံကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး
"မဆိုင်တာတွေ ဘာလို့လိုက်ကိုင်နေတာလည်း..."
ဇိုင်း ဒါ အတက်နိုင်ဆုံးဒေါသကိုထိန်းချုပ်ပြီးပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ သူမလေးနေရာမှာ တစ်ခြားတစ်ယောက်သာ ခုချိန်အသက်ရှိနေမယ်လို့ အာမ မခံနိုင်ပေ။
ထင်ထင် ရုပ်တရက် ဓာတ်ပုံဆွဲယူလိုက်ပြီး အံကြိပ်သံနဲ့ပြောလိုက်တဲ့သူကြီးကြောင့် ကြောင်သွားပြီမှ
"ခင်ဗျားကလည်း.. ဘာဖြစ်တာလည်းဗျ ဒါလေးကိုင်တာကို မကြိုက်ရင်နောက်မကိုင်ဘူး ရော့"
ဇိုင်း သူ့လက်ထဲကို ဓာတ်ပုံအယ်ဘမ်ကြီးထိုးပေးပြီး စူပုပ်ပုပ်လေးထွက်သွားလိုက်တဲ့သူမလေးကြောင့် သူလိုက်မသွားမိလိုက်ပါ။ သူဒီအယ်ဘမ်လေးကိုဘယ်လောက်မြက်နိုးတယ်ဆိုတာသူသာအသိဆုံးပါ။ အခက်ခဲတွေအများကြီးကြားထဲက ပိုင်ဆိုင်မှူဆိုလို့ ဒီအယ်ဘမ်လေးပဲကျန်ခဲ့တာမို့ မရရအောင် သူထိန်းသိမ်းခဲ့ရတာ သူအသိဆုံးပါ။ ဇိုင်း ခဏလောက် ညိမ်နေပြီးမှ လက်ထဲကစာအုပ်ကို ခက်မြန်မြန်သိမ်းပြီး ပြေးထွက်လာလိုက်သည်။
ထင်ထင် အောက်ထက်က ငါးကန်လေးမှာ ငါးစာကျွေးနေရင်း စိတ်ထဲကအလိုမကျမှူတို့နဲ့
"ဒါလေးကိုင်တာကို ဘာဖြစ်မှာကျနေတာပဲ အဖြစ်သည်းနေတာ သူများအမေကျတော့ သိပြီးတော့ သူ့အမေကျမသိရဘူးလား.. ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ရုပ်ကြီးက ဆိုက်ကားကြိပ်ပြီး ကားနင်းထားတဲ့ရုပ်နဲ့"
"အဲ့လောက်တောင်ပဲလားကွာ.... ဟမ်"
ထင်ထင် သူကြီးသံကြားလိုက်တာမို့ အနည်းငယ်လန့်သွားပင်မယ့် ခက်တည်တည်နဲ့ပဲ
"ဟုတ်တယ် အဲ့ထက်တောင်ဆိုးသေးတယ် ပြောစရာစကားရှာမရလို့"
ဇိုင်း သူ့ကိုကျောပေးပြီး စူပုပ်ပုပ်လေးနဲ့ငါးစာကျွေးနေတဲ့သူလေးကြောင့် အသည်းယားလာပြီး
"ရွှတ် အာ..... ခင်ဗျား!"
"အဟက် စွတ်ကျွေးမနေနဲ့တော့ တော်ကြာငါးတွေ သေကုန်အုန်းမယ် လာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမယ့်အချိန်ရောက်ပြီ"
ထင်ထင်ထိုအသံကြီးကြားလိုက်တာနဲ့ ငါးစယခွက်ချကာ ခေါင်းတွင်တွင်ခါပြီး
"ဟာ... ဟင့်အင်း... မလုပ်ဘူး... မွေးမယ့်ရက်ပဲနီးနေပြီဟာ... မလုပ်တော့ဘူး.... ဒီလောက်လုပ်ထားတာ သူတို့လည်း သေချာထွက်လာမှာပါ မလုပ်တော့ဘူးသိလား.."
ဇိုင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်လေ့ကျင့်ခန်းတစ်ခါပဲ လုပ်ကြည့်ခိုင်းပါသေးတယ် နောက်အခေါက်တွေမှာ ခုလိုအကြောက်ကန်ညင်းနေကြမို့
"အဟွန်း... မရဘူး.. မွေးခံနီးရင်ပိုတောင်လုပ်ရသေးတယ် မရဘူး.. လာ"
"အာ... မရဘူး.. မလုပ်ဘူးနော်..."
ထင်ထင် ကိုယ်ဒုက္ခ ကိုယ်သာအသိဆုံးပါ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင် အခန်းထဲမှာ သူနဲ့ကိုယ်နှစ်ယောက်ထဲအတူလုပ်ရပင်မယ့် အဲ့လိုလုပ်ရင် ဝတ်ရတဲ့အဝတ်စားကြီးကို တကယ်ရှက်ပါသည်။ ကြပ်နေတာမဟုတ်ပင်မယ့် ကိုယ်မှာကပ်ကပ်ကြီးပင်။ ကိုယ်က အရင်ကတည်းက အရပ်ပုပါတယ်ဆို ဗိုက်ကအရမ်းကြီးပူနေတော့ အဲ့ဝတ်စုံဝတ်လိုက်ရင် တကယ့်ငါးပုတင်းပင်။ နောက် လုပ်ရတဲ့ လေ့ကျင့်ခန့်တစ်ချို့တွေကလည်း ရှက်စရာကြီးပင်။
"လာပါ... တအောင့်လေးပဲ အရင်လို့ မိနစ်၂၀မဟုတ်တော့ဘူး ၁၀မိနစ်ပဲလုပ် နော်"
"အာ... မလုပ်ခြင်ပါဘူးဆို ခင်ဗျားဘာဖြစ်နေတာလည်း...... အာ... မေ့လို့ ကျွန်တော် ခုနက ဒေါ်ထားကို ထမင်းပြင်ခိုင်းထားခဲ့တယ် ထမင်းစားမို့ ဟုတ်တယ် ခုမှသတိရတာကြည့်စမ်း...."
ဇိုင်း ပြောပြောဆိုဆို ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"မရဘူး... လာခဲ့"
"အာ..!. ခင်ဗျားကြီး..!...."
>>>>>>>>>>>>>>
"ဟာ မကိုင်နဲ့ မကိုင်နဲ့နော်.... အား.... ယားတယ်ဗျ ခင်ဗျားနော်....အ့ ခိ"
ဇိုင်း ခါးလေးကိုင်ပြီး ထိန်းပေးနေတာကိုလူကြားမကောင်းအောင်အော်နေတဲ့ သူမလေးကြောင့် သူရယ်လည်းရယ်ခြင်နဲ့
"အဟွန်း.. ဒါလေးကိုင်တာကိုကွာ... သူများတွေကြားမှ တစ်မျိုးထင်မယ်"
"ဟမ် အခန်းကအလုံဆို"
"လုံလည်း မင်းအသံဒီလောက်ကျယ်နေတာ ကြာရမှာပဲ တကယ် မင်းဒီလောက်အသံကျယ်နေရင် ဗိုက်ထဲက အာဃလေးတွေ ဘယ်လောက်ကျယ်မလည်းမသိဘူး အဟွန်း..."
"အဲ့ဒါမို့ ကျွန်တော်ပြောနေတာပေါ့ ဒါကြီးမလုပ်ခြင်ပါဘူးလို့ အဲ့ဒါသာနေ့တိုင်းလုပ် ကျွန်တော်အော်လွန်းလို့ သူတို့အချိန်မတန်ခင်ထွက်လာလိုက်မယ် ကြည့်နေ"
"အဟား... မင်းကွာ... တကယ်ပဲ အဲ့လိုကျပ်ကျပ်ပြော ကြာရင် အသည်းယားလွန်းလို့ မအေရော ကလေးတွေရော တစ်ခါတည်းကိုက်သားပလိုက်မယ်ကြည့်လုပ်"
"လုပ်ရဲ လုပ်ကြည့်ပါလား... ကျော်ကြီးတဲ့ တစ်ကျော်ကြီးပဲရှိတယ်"
"ဟားးးဟားးးဟားးး အေးပါကွာ..အေးပါကွာ... ဟားးးဟားးဟားးး"
"မုန်းတာ ရယ်သံကြီးကိုက..."
"မုန်းပါဗျာ... ဒီကတော့ ချစ်လွန်းလို့ ဟုတ်ပြီလား..."
"ခင်ဗျားနော်... ဘာဖြစ်နေတာလည်း..."
"ပျော်နေတာလေ အော်မေ့တော့မို့ ဗိုက်က တစ်ခုခုဆိုပြောနော် ဥပမာ နာသလို အောင့်သလိုလို အရမ်းလှုပ်နေရင်ရောပဲ"
"ကျစ် ကျွန်တော်သိပါတယ် ခင်ဗျား ဆရာကြီးသိပ်မလုပ်ပါနဲ့ မသိရင် သူမွေးဖူးသလိုလိုနဲ့"
"အဟွန်း... စိုးရိမ်လို့ပါကွာ..."
"တော် ပြီးပြီမဟုတ်လား... ကျွန်တော်ပြန်ပြီ"
"အဟွန်း မပြီးလည်းပြီးရမှာမဟုတ်လား..."
"ဟုတ်တယ် လုပ်ခြင်လည်း တစ်ယောက်ထဲသာဆက်လုပ် ကျွန်တော်တော့သွားပြီ တကယ်ပဲ ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့ဗိုက်ထဲသာထည့်ပေးလိုက်ခြင်တယ်"
"မရလို့ပေါ့ကွ ဟားးးးဟားးးဟားးး"
"ခင်ဗျား ဒီနေ့ အတော်အူမြူးနေတာနော်"
"အဟွန်း ဟုတ်တယ် ပျော်နေတာ"
ဇိုင်း သူမလေးအတွက်ဆို ဘယ်သူ့လက်အောက်ပဲနေရနေရပါ အဆင်ပြေပါသည်။ အဓိကက သူမလေးနဲ့ ခုလိုချိန်လေးဆိုင်ခြင်လို့ပဲဖြစ်သည်။
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
နောက်နေ့ ဇာတ်ကောင်နှစ်ယောက်တိုးပါမည်😁😁 အဲ့ကျရင် ဖေဇိုင်းတွက် ရင်လေး....😁
ဖေဇိုင်းနဲ့သူ့ဖေဘယ်ချိန်သိကြမလည်းမသိဘူးနော်🤔 အလယ်မှာပေါင်းကူတံတားလိုနေလားလို့😁😁
စာလုံးပေါင်းအမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပါရှင့်🙏
သည်းခံဖတ်ပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်စီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤
#မြူခိုးဝေဝေ
🎭မာဖီးယားရဲ့ ဇနီးဆိုးလေး (OR)
ကျွန်တော့်ဇနီး ကောင်ဆိုးလေး🎭
အပိုင်း (၁၂)
ဇိုင်း ခုဆို သူမလေးကိစ္စအတွက် ငနောင်နဲ့ချိန်းထားတာမို့ ကားကိုခက်မြန်မြန်မောင်လာလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲမှာ ငနောင်ပြောသလောက်ဆို သူအတွက်တော့ တကယ်ဝမ်းသာစရာသတင်းပါ။
ဇိုင်း ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ငနောင်ကရောက်နှင့်နေပြီးသားမို့
"sorryကွာ.. ငါနောက်ကျသွားတယ် အခြေနေဘယ်လို့လည်း အဲ့လူကဘယ်မှာလည်း..."
ငနောင် ထိုင်တောင်မထိုင်ရသေးပဲ တရဆက်မေးနေတဲ့ ဇိုင်းကြောင့်
"ဟား... မင်းဟာကလည်းကွာ... ထိုင်ပါအုန်း... ပြီးမှအေးဆေးမေးလည်းရပါတယ်ကွာ..."
"ဟ့ ရမလားကွ ငါ့မိန်းမက မွေးဖို့ရက်က ကပ်လာပြီ မင်းငါ့နေရာဝင်ကြည့်မှသိမယ်ဟျောင့် ကျစ် မြန်မြန်သာပြောစမ်းပါကွာ.. အဲ့လူကိုငါကိုယ်တိုင်သွားခေါ်မယ် မရ ရအောင်သွားခေါ်မယ်ကွာ... ပြော"
"အေး... ငါလည်းအဲ့ဒါပြောမို့ ငါတို့ဆေးလောကမှာတော့ တကယ့်နာမည်ကြီးပဲကွ တစ်ချိန်ကပေါ့ကွာ.. ဒါမယ့် သူကပျောက်သွားတာကြာပြီကွ နှစ်အတော်ကြာနေပြီ ဒါမယ့် ဒီလူရှိသေးတယ်လို့တော့ ပြောနေကြတာပဲ"
"ကျစ် ဘယ်နေရာမှာလည်းဆိုတာပြောစမ်းပါကွာ.."
"အေးပါကွာ... မင်းကလည်း စိတ်ရှည်ရှည်ထားစမ်းပါ နေရာအတိကျတော့ငါလည်းမသိဘူး ငါကြာဖူးတာတော့ သူက ငါတို့လိုဆရာဝန်ပင်မယ့် အမှောင်လိုင်းလုပ်တယ်ဆိုလားပဲ တစ်ချိန်က ဂိုဏ်ခေါင်းဆောင်တဲ့"
"ဘာ!"
"အေး ငါလည်းသေချာမသိပါဘူးကွာ.. သူကစိတ္တဇ နည်းနည်းဆန်တယ်ကွ ဒါကလည်း သူ့မိသားစုလိုက် မီးရှို့ခံလိုက်ရလို့ကွ သူတော့အသက်ရှင်သွားတယ်ပြောတာပဲ သူကအရင်တုန်းက ဆေးပညာကိုအရမ်းရူးသွတ်တာကွ နေ့မနားညမနားကို အလုပ်လုပ်တာ မိသားစုကိုလည်း အချိန်မပေးနိုင်ပေါ့ကွာ နောင်တရချိန်မှာ သားနဲ့မိန်းမဆုံးသွားတော့ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတာပေါ့ကွာ နောက်ပိုင်း ခြေရာဖျောက်သွားတာ အစနပါပျောက်သွားတာကွ"
ဇိုင်း ငနိုင်ရဲ့ ရှည်လျားလွန်းတဲ့ ရှင်းပြချက်အပြီးမှာ မေးရိုးတို့တည်တင်းသွားပြီး စူးရဲတဲ့မျက်လုံးတို့နဲ့
"သူက ဘယ်လိုငါ့မိန်းမကို ကယ်ပေးနိုင်မှာလည်း"
"အေး ပြောခြင်တာအဲ့ဒါ သူရှိစဉ်တုန်းက မင်းမိန်းမလို မေ့ဆေးနဲ့ဓာတ်မတဲ့မိန်းမတွေ အတော်များများမွေးပေးဖူးတယ်ကွ သူမွေးတဲ့မိန်းမတိုင်ကလည်း မအောင်မြင်ဘူးဆိုတာမရှိဘူး"
ငနောင်စကားဆုံးတာနဲ့ ဇိုင်းရဲ့ မျက်ဝန်းတို့က ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်သလို
"ငါသွားပြီဟျောင်"
ငနောင်ရုပ်တရက် ထထွက်သွားတဲ့ ဇိုင်းကြောင့် သူလည်းကြောင်ပြီး
"ဟာ! ဇိုင်း ဟျောင် ကျစ် မင်းအဲ့လူကိုသေချာရှာနော် သူဆိုရင်တော့ မလုပ်နိုင်မရှိဘူးဟျောင်"
ဇိုင်း နောက်ကျောက ငနောင်စကားကြောင့် မဲ့ပြုံးနဲ့အတူ
"မလုပ်နိုင်တာမရှိဘူးဆိုပဲ အဟွန်း"
>>>>>>>>>>>
ဇိုင်း ဦးတည်ချက်နေရာတစ်ခုကို တဆိုက်မက်မက်မောင်းနေရင်း အတွေးတို့ထဲနစ်မျောနေလျှက်
"မာမီ ဒယ်ဒီက ဘယ်တော့ပြန်လာမှာလည်းဟင်"
"မပြောနဲ့! နင့်မှာအဖေမရှိဘူး အမေပဲရှိတယ် အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်လား... အလကားလူ သားကိုသားမှန်မသိအောင်ရူးနေတဲ့သူကို နင်အဖေလို့ဘယ်တော့မှမခေါ်နဲ့ ကြားလား!"
"ဗျာ ဟုတ် ဟို သားသူ့ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ခြင်တယ်မာမီ"
"မရှိဘူး! ဒီအိမ်မှာ သူနဲ့ပတ်သက်တာမှန်သမျှ ဒီအိမ်မှာ ဘယ်တော့မှမင်းမရှာနဲ့ မရှိဘူး... အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်ထား..."
ဇိုင်း အတိပ်က မာမီရဲ့ စကားသံတွေကို နားထဲမှာ ပဲ့တင်ထက်နေဆဲပါ။ မာမီဆုံးသည်အထိ ဒယ်ဒီအကြောင်းတစ်ခါမှပြောမသွားသလို မာမီဆုံးပြီး အကြွေးတွေတနင့်တပိုးနဲ့ သူ့ဘဝက သောင်ပြင်လွှတ်တဲ့ခွေးလိုဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နောက် သူ့ဘဝကိုအလင်းထဲခေါ်သွားမယောင်နဲ့ အမှောင်ဘက်ခေါ်သွင်းခဲ့တဲ့သူ......
"ကျစ်"
ဇိုင်း အတွေးထဲနစ်မျောနေစဉ် သူလိုရာကိုရောက်နေပြီမို့ စုပ်သက်ခြင်းနဲ့အတူကားရပ်လိုက်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်တာနဲ့ ခံစားချက်တို့က တမူထူးခြားနေသယောင်၊ သူထွက်သွားပြီး ဒီနေရာကို ခြေချတာ ဒါနဲ့ဆို ဒုတိယအခေါက်ပါ ။ သို့သော် ခံစားချက်တို့က ပထမတစ်ခေါက်လောက်မရိုးရှင်းနေပါ....
ကားဘေးမှာရပ်ပြီး တည်တင်းတဲ့မျက်နှာနဲ့ဇိုင်းရဲ့ပုံရိပ်ကို အမှောင်ထုတို့ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ အခန်းထဲမှလူတစ်ယောက်က စူးဆိုက်စွာကြည့်နေရင်း...
"အဟွန်း နောက်ဆုံးတော့ရောက်လာပြီပဲ...."
"သခင်ကြီး သခင်လေးရောက်နေပါတယ်"
"ဝင်ခဲ့"
ဇိုင်း ဒီအခန်းထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ အေးစက်စက်အရသာက နှစ်ပေါင်းများစွာနေခဲ့တဲ့သူ့အတွက် ဘယ်တော့မှ မရိုးသွားပဲ အမြဲသစ်လွင်နေတဲ့ခံစားချက်ကိုပေးမြဲပါ။
"ဒီတစ်ခါ လာတဲ့ကိစ္စက ငါ့ကြောင့်တော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်.... အဟွန်း..."
ဇိုင်း တိပ်ဆိတ်ခြင်းကို့ဖြိုခွဲလိုက်တဲ့ ခက်ငေါ့ငေါ့အသံကြောင့် သူရဲ့နဂိုစိတ်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွားတာမို့ အာရုံစုစည်းလိုက်ပြီး
"ကျွန်တော် ဘာကြောင့်လာတယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားသိပြီလောက်ပြီထင်တယ်"
ဇိုင်း အသံလာရာ အမှောင်ထုဘက်ကို ခက်စူးစူးကြည့်ပြီးပြောလိုက်တယ်ဆို
"အဟက် ဘယ်လို.... ငါကမင်းလာတာသိရအောင် အကြားအမြင်ရနေတဲ့သူမှမဟုတ်တာကွ အဟွန်း.."
"အကြားအမြင်ထက်စွမ်းတဲ့ ငှက်မည်းဆိုတဲ့ နောက်လိုက်ခွေးရှိတယ်လေ"
ဇိုင်းစကားဆုံးသွားတာနဲ့ ကျယ်လောင်တဲ့ လက်ခုပ်သံကြီးနဲ့အတူ
"ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း အဟား... တော်ချက်ကွာ.. ငါ့ကလေးတွေထဲမှာ မင်းသိပ်တော်တယ်ကလေး... jolyထက်ပေါ့"
"ကျစ် ခင်ဗျားအပိုတွေပြောမနေနဲ့ ကူညီနိုင်မလား.. မကူညီနိုင်ဘူးလား...."
"ဟ့! အလာကြီးပါလားကွ ဟမ် အဟွန်း... လွယ်လွယ်ခေါ်လို့ရကြေးဆို ငါဒီမှာတောင်ရှိမနေဘူးနော်..."
"ကျစ် ပြော ခင်ဗျားဆိုလိုရင်ကိုသိတယ်"
"ကြိုက်တယ် အဲ့လိုဖြစ်နေရမှာ... မင်းငါ့လက်အောက်မှာပဲနေရမယ်"
ဇိုင်း သိနေပြီးသားမို့ ပြုံးလိုက်ပြီး
"အဟွန်း... သိတယ် ခင်ဗျားတောင်းဆိုလာမှာကို ခင်ဗျားလိုခြင်တဲ့ ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်ဆိုတဲ့ ရာထူးကိုခင်ဗျားကို လွှဲပေးမယ် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း အညံ့ခံမယ် ဒါမယ့် လွဲချော်သွားခဲ့ရင် အသက်နဲ့ပြန်ပေးဆက်ရမယ်"
"ဟားးးဟားးးဟားးး အဲ့လောက်တောင်ချစ်လားကွ"
"ခင်ဗျားလောက်မမိုက်မဲဘူး...."
ဇိုင်း အပြောကြောင့် အမှောင်ဘက်ကသူရဲ့မျက်နှာက တစ်ချက်တည်သွားပြီး
"Ok မင်းပြန်လို့ရပြီ ဒါမယ့် တစ်ခုပဲ အဲ့ချိန်မှာ သူနဲ့ငါနှစ်ယောက်ထဲပဲ ထားပေးရမယ်"
"ဘာ!"
"မဖြစ်နိုင်ရင် ရပ်လိုက်ရအောင်"
"Ok အဆင်ပြေစေရမယ်"
ဇိုင်း အဆင်ပြေသွားပြီမို့ အခန်းထဲကထွက်လိုက်တယ်ဆို
"သခင်လေး... ကျွန်တော်အသိပေးစရာတစ်ခုရှိလို့ပါ"
ဇိုင်း သူ့ရှေ့က ငှက်မည်းကိုကြည့်ပြီး မျက်မှောင်တစ်ချက်ကျုံ့သွားသည်။ အကြောင်းမရှိရင် မပြောတက်တဲ့ ငှက်မည်းကြောင့် သူခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီးလိုက်လာလိုက်သည်။
လုံးခြုံလောက်တဲ့နေရာတစ်ခုအရောက်
"သခင်လေး သခင်ကြီးအခြေနေကတစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ပိုဆိုးလာပါပြီ"
"ကျစ် မင်းလူမှားနေပြီ မင်းပြောရမယ့်သူက jolyကို"
"မမလေးကိုယ်တိုင် သခင်ကြီးကိုပြောမိလို့ အပြစ်နေနဲ့ ဒီကိုလာခွင့်ပိတ်ထားပါတယ်"
"ကျစ်"
"ညဘက်တွေဆို တစ်ညလုံးလိုလိုမအိပ်ဘူး သခင်လေး အမြဲတမ်းနာမည်တစ်ခုကိုရေရွတ်နေတယ် နောက် ကျွန်တော့်အထင် ဓာတ်ပုံလို့ယူဆရတဲ့အရာတစ်ခုလည်း ရှိနေပါတယ်"
ဇိုင်း သူငယ်ငယ်ကတည်းက ဒီလိုရေရွတ်နေကျမို့ မထူးဆန်းတဲ့ပုံစံနဲ့
"မင်းအတွေးလွန်နေလို့ပါ အိပ်ရေးသိပ်ပျက်မခံနဲ့ သူtypeက အဲ့ပုံစံပဲ အဟက် မင်းညံ့သေးတဲ့အရာလည်းရှိသေးတာပဲ သွားပြီ အရေးကြီးနေလို့"
"သခင်းလေး... နာမည်က....."
ငှက်မည်းစကားမဆုံးခင် ခက်ဝေဝေရောက်သွားတဲ့ ဇိုင်းကြောင့် အဓိပ္ပါယ်မျိုးစုံရနေတဲ့ ငှက်မည်းရဲ့မျက်လုံးတို့နဲ့
"ရွက်နုဝေတဲ့"
>>>>>>>>>>>>>>
"အဟက် ရွက်နုဝေဆိုပဲ ဇိုင်းအမေနာမည်ကလည်း ကဗျာဆန်လိုက်တာ အဟွန်း..."
ဇိုင်း အခန်းထဲဝင်လာတယ်ဆို ကြားလိုက်ရတဲ့ သူမလေးစကားကြောင့် ခက်မြန်မြန်ပြေးသွားလိုက်ပြီး ဓာတ်ပုံကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး
"မဆိုင်တာတွေ ဘာလို့လိုက်ကိုင်နေတာလည်း..."
ဇိုင်း ဒါ အတက်နိုင်ဆုံးဒေါသကိုထိန်းချုပ်ပြီးပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ သူမလေးနေရာမှာ တစ်ခြားတစ်ယောက်သာ ခုချိန်အသက်ရှိနေမယ်လို့ အာမ မခံနိုင်ပေ။
ထင်ထင် ရုပ်တရက် ဓာတ်ပုံဆွဲယူလိုက်ပြီး အံကြိပ်သံနဲ့ပြောလိုက်တဲ့သူကြီးကြောင့် ကြောင်သွားပြီမှ
"ခင်ဗျားကလည်း.. ဘာဖြစ်တာလည်းဗျ ဒါလေးကိုင်တာကို မကြိုက်ရင်နောက်မကိုင်ဘူး ရော့"
ဇိုင်း သူ့လက်ထဲကို ဓာတ်ပုံအယ်ဘမ်ကြီးထိုးပေးပြီး စူပုပ်ပုပ်လေးထွက်သွားလိုက်တဲ့သူမလေးကြောင့် သူလိုက်မသွားမိလိုက်ပါ။ သူဒီအယ်ဘမ်လေးကိုဘယ်လောက်မြက်နိုးတယ်ဆိုတာသူသာအသိဆုံးပါ။ အခက်ခဲတွေအများကြီးကြားထဲက ပိုင်ဆိုင်မှူဆိုလို့ ဒီအယ်ဘမ်လေးပဲကျန်ခဲ့တာမို့ မရရအောင် သူထိန်းသိမ်းခဲ့ရတာ သူအသိဆုံးပါ။ ဇိုင်း ခဏလောက် ညိမ်နေပြီးမှ လက်ထဲကစာအုပ်ကို ခက်မြန်မြန်သိမ်းပြီး ပြေးထွက်လာလိုက်သည်။
ထင်ထင် အောက်ထက်က ငါးကန်လေးမှာ ငါးစာကျွေးနေရင်း စိတ်ထဲကအလိုမကျမှူတို့နဲ့
"ဒါလေးကိုင်တာကို ဘာဖြစ်မှာကျနေတာပဲ အဖြစ်သည်းနေတာ သူများအမေကျတော့ သိပြီးတော့ သူ့အမေကျမသိရဘူးလား.. ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ရုပ်ကြီးက ဆိုက်ကားကြိပ်ပြီး ကားနင်းထားတဲ့ရုပ်နဲ့"
"အဲ့လောက်တောင်ပဲလားကွာ.... ဟမ်"
ထင်ထင် သူကြီးသံကြားလိုက်တာမို့ အနည်းငယ်လန့်သွားပင်မယ့် ခက်တည်တည်နဲ့ပဲ
"ဟုတ်တယ် အဲ့ထက်တောင်ဆိုးသေးတယ် ပြောစရာစကားရှာမရလို့"
ဇိုင်း သူ့ကိုကျောပေးပြီး စူပုပ်ပုပ်လေးနဲ့ငါးစာကျွေးနေတဲ့သူလေးကြောင့် အသည်းယားလာပြီး
"ရွှတ် အာ..... ခင်ဗျား!"
"အဟက် စွတ်ကျွေးမနေနဲ့တော့ တော်ကြာငါးတွေ သေကုန်အုန်းမယ် လာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရမယ့်အချိန်ရောက်ပြီ"
ထင်ထင်ထိုအသံကြီးကြားလိုက်တာနဲ့ ငါးစယခွက်ချကာ ခေါင်းတွင်တွင်ခါပြီး
"ဟာ... ဟင့်အင်း... မလုပ်ဘူး... မွေးမယ့်ရက်ပဲနီးနေပြီဟာ... မလုပ်တော့ဘူး.... ဒီလောက်လုပ်ထားတာ သူတို့လည်း သေချာထွက်လာမှာပါ မလုပ်တော့ဘူးသိလား.."
ဇိုင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်လေ့ကျင့်ခန်းတစ်ခါပဲ လုပ်ကြည့်ခိုင်းပါသေးတယ် နောက်အခေါက်တွေမှာ ခုလိုအကြောက်ကန်ညင်းနေကြမို့
"အဟွန်း... မရဘူး.. မွေးခံနီးရင်ပိုတောင်လုပ်ရသေးတယ် မရဘူး.. လာ"
"အာ... မရဘူး.. မလုပ်ဘူးနော်..."
ထင်ထင် ကိုယ်ဒုက္ခ ကိုယ်သာအသိဆုံးပါ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရင် အခန်းထဲမှာ သူနဲ့ကိုယ်နှစ်ယောက်ထဲအတူလုပ်ရပင်မယ့် အဲ့လိုလုပ်ရင် ဝတ်ရတဲ့အဝတ်စားကြီးကို တကယ်ရှက်ပါသည်။ ကြပ်နေတာမဟုတ်ပင်မယ့် ကိုယ်မှာကပ်ကပ်ကြီးပင်။ ကိုယ်က အရင်ကတည်းက အရပ်ပုပါတယ်ဆို ဗိုက်ကအရမ်းကြီးပူနေတော့ အဲ့ဝတ်စုံဝတ်လိုက်ရင် တကယ့်ငါးပုတင်းပင်။ နောက် လုပ်ရတဲ့ လေ့ကျင့်ခန့်တစ်ချို့တွေကလည်း ရှက်စရာကြီးပင်။
"လာပါ... တအောင့်လေးပဲ အရင်လို့ မိနစ်၂၀မဟုတ်တော့ဘူး ၁၀မိနစ်ပဲလုပ် နော်"
"အာ... မလုပ်ခြင်ပါဘူးဆို ခင်ဗျားဘာဖြစ်နေတာလည်း...... အာ... မေ့လို့ ကျွန်တော် ခုနက ဒေါ်ထားကို ထမင်းပြင်ခိုင်းထားခဲ့တယ် ထမင်းစားမို့ ဟုတ်တယ် ခုမှသတိရတာကြည့်စမ်း...."
ဇိုင်း ပြောပြောဆိုဆို ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"မရဘူး... လာခဲ့"
"အာ..!. ခင်ဗျားကြီး..!...."
>>>>>>>>>>>>>>
"ဟာ မကိုင်နဲ့ မကိုင်နဲ့နော်.... အား.... ယားတယ်ဗျ ခင်ဗျားနော်....အ့ ခိ"
ဇိုင်း ခါးလေးကိုင်ပြီး ထိန်းပေးနေတာကိုလူကြားမကောင်းအောင်အော်နေတဲ့ သူမလေးကြောင့် သူရယ်လည်းရယ်ခြင်နဲ့
"အဟွန်း.. ဒါလေးကိုင်တာကိုကွာ... သူများတွေကြားမှ တစ်မျိုးထင်မယ်"
"ဟမ် အခန်းကအလုံဆို"
"လုံလည်း မင်းအသံဒီလောက်ကျယ်နေတာ ကြာရမှာပဲ တကယ် မင်းဒီလောက်အသံကျယ်နေရင် ဗိုက်ထဲက အာဃလေးတွေ ဘယ်လောက်ကျယ်မလည်းမသိဘူး အဟွန်း..."
"အဲ့ဒါမို့ ကျွန်တော်ပြောနေတာပေါ့ ဒါကြီးမလုပ်ခြင်ပါဘူးလို့ အဲ့ဒါသာနေ့တိုင်းလုပ် ကျွန်တော်အော်လွန်းလို့ သူတို့အချိန်မတန်ခင်ထွက်လာလိုက်မယ် ကြည့်နေ"
"အဟား... မင်းကွာ... တကယ်ပဲ အဲ့လိုကျပ်ကျပ်ပြော ကြာရင် အသည်းယားလွန်းလို့ မအေရော ကလေးတွေရော တစ်ခါတည်းကိုက်သားပလိုက်မယ်ကြည့်လုပ်"
"လုပ်ရဲ လုပ်ကြည့်ပါလား... ကျော်ကြီးတဲ့ တစ်ကျော်ကြီးပဲရှိတယ်"
"ဟားးးဟားးးဟားးး အေးပါကွာ..အေးပါကွာ... ဟားးးဟားးဟားးး"
"မုန်းတာ ရယ်သံကြီးကိုက..."
"မုန်းပါဗျာ... ဒီကတော့ ချစ်လွန်းလို့ ဟုတ်ပြီလား..."
"ခင်ဗျားနော်... ဘာဖြစ်နေတာလည်း..."
"ပျော်နေတာလေ အော်မေ့တော့မို့ ဗိုက်က တစ်ခုခုဆိုပြောနော် ဥပမာ နာသလို အောင့်သလိုလို အရမ်းလှုပ်နေရင်ရောပဲ"
"ကျစ် ကျွန်တော်သိပါတယ် ခင်ဗျား ဆရာကြီးသိပ်မလုပ်ပါနဲ့ မသိရင် သူမွေးဖူးသလိုလိုနဲ့"
"အဟွန်း... စိုးရိမ်လို့ပါကွာ..."
"တော် ပြီးပြီမဟုတ်လား... ကျွန်တော်ပြန်ပြီ"
"အဟွန်း မပြီးလည်းပြီးရမှာမဟုတ်လား..."
"ဟုတ်တယ် လုပ်ခြင်လည်း တစ်ယောက်ထဲသာဆက်လုပ် ကျွန်တော်တော့သွားပြီ တကယ်ပဲ ဖြစ်နိုင်ရင် သူ့ဗိုက်ထဲသာထည့်ပေးလိုက်ခြင်တယ်"
"မရလို့ပေါ့ကွ ဟားးးးဟားးးဟားးး"
"ခင်ဗျား ဒီနေ့ အတော်အူမြူးနေတာနော်"
"အဟွန်း ဟုတ်တယ် ပျော်နေတာ"
ဇိုင်း သူမလေးအတွက်ဆို ဘယ်သူ့လက်အောက်ပဲနေရနေရပါ အဆင်ပြေပါသည်။ အဓိကက သူမလေးနဲ့ ခုလိုချိန်လေးဆိုင်ခြင်လို့ပဲဖြစ်သည်။
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
နောက်နေ့ ဇာတ်ကောင်နှစ်ယောက်တိုးပါမည်😁😁 အဲ့ကျရင် ဖေဇိုင်းတွက် ရင်လေး....😁
ဖေဇိုင်းနဲ့သူ့ဖေဘယ်ချိန်သိကြမလည်းမသိဘူးနော်🤔 အလယ်မှာပေါင်းကူတံတားလိုနေလားလို့😁😁
စာလုံးပေါင်းအမှားပါရင် ခွင့်လွှတ်ပါရှင့်🙏
စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်စီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤
#မြူခိုးဝေဝေ