ကိုကို့မို့ ချစ်တာလို့ ☹
"အော်... သားတောင်ပြန်လာပြီ ဒီနေ့နောက်ကျတယ်နော်သား.."
"ဟုတ်တယ်မေ့ ဒီနေ့ကျောင်းဆင်းမှ အစည်းအဝေးစလို့"
"အွန်း အွန်း ရေမိုးချိုးလိုက်အုန်းသား ပြီးရင် ညစာစားတော့ ရဲရဲကိုပြင်ခိုင်းလိုက်မယ်"
"မပြင်နဲ့တော့မာမီ စည်းဝေးပြီးတော့ dinnerပါတစ်ခါတည်းကျွေးလိုက်လို့"
"အေးအေး ဒါဆို စောစောအိပ်တော့သား"
"အဟွန်း... အိမ်စာတွေပါနေလို့မေ့ နည်းနည်းတော့ ညင့်နက်မယ်"
"သားလည်းနော်.... ဒီအလုပ်ကိုမှ အတော်ဝါသနာကြီးနေတယ် သားကြီးဆေးရုံမှာပဲ ဝင်လုပ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး ခုသားကြီးကိုကြည့် ညနေဆိုပြန်ရောက်ပြီ ဟောခုဆို သားနဲ့မယားနဲ့အချိန်လည်းပေးနိုင်တာပေါ့
"ကျစ် သူ့ကိုကမိန်းမနားကပ်ခြင်နေတာပါမာမီရာ.. သက်သက်အကြောင်းရှာနေတာ ကျွန်တော်သွားပြီ ရေချိုးနေက်ကျမှာဆိုးလို့"
ဒေါ်မေမီ ပြောပြောဆိုဆိုလှေကားပေါ်တက်သွားတဲ့ သားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချနေမိသည်။
"ယူထားတဲ့မိန်းမက ဘယ်လိုစိတ်နေစိတ်ထားဆိုတာတောင် မသိမှတော့ ဘယ်လိညလုပ်ပြီးလည်း အကြိုက်ဆောင်နိုင်ပါတော့မလည်း..."
"မင်း သူများကိုလင်မယားကြားကို သြဝါဒခြွေမနေနဲ့ ဒီမင်းယောက်ျားကိုလည်း နည်းနည်းပါးပါးအရေးလုပ်အုန်း"
"အို ရှင်ကအသက်ကြီးနေပြီပဲ ကြီးသလ်ုနေပေါ့"
"ငါအရွယ်ရှိတုန်းကတော့ ကိုကို ကိုကို ဘုတ်! ဟ့! မီ့! ဘုတ်! ဟ့! မင်းလွန်းမယ်နော် ဘုတ်! ကဲဟယ်! အဲ့ဒါ ငယ်မူပြန်ခြင်အုန်း ဘုတ်! ငယ်မူပြန်ခြင်းအုန်း.. အာ... မီ့နော်....."
ရေပြင်ညီ အောက်ထပ်ကမာမီနဲ့ဒယ်ဒီရဲ့အသံတွေကြောင့် သူခေါင်းယမ်းရင်းရယ်နေမိသည်။ သူ့အိမ်သူသက်ထား ကတော့ ဘယ်လိုနေမည်မသိ.....
ခခ အောက်ထက်မှာကိုကို့အသံကြားကတည်းက ချစ်လွန်းပို့ပေးလိုက်တဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကြီးကို ကောက်စွတ်ထားတာမှန်ရဲ့လားတောင်မသိ ညအိပ်ဂါဝန်ပြောင်ပြောင်အိအိကြီးက အပေါ်ထက်ပါးပါးလေးပါပင်မယ့် အောက်က ကြိုးတစ်လုံးအင်္ကျီဂါဝန်က အရမ်းဟိုက်သလို အရမ်းလည်းပေါ်လွင်လွန်းနေတာမို့ အပေါ်ထပ်အပါးကို ခနခနဆွဲဆွဲဆိမိနေသည်။ ဒီလိုကြီးဝတ်ထားရတာ ရှက်သလိုကြီးပါ သို့သော် ဒီလိုဝတ်မှ ဖြစ်မှာမို့.....
"ကလစ်, ဟင်.."
ရေပြင်ညီ အခန်းထဲဝင်ဝင်ခြင်းတွေ့လိုက်ရတဲ့အရာက သူမျက်လုံးပင်အမြင်မှားလောက်သည်ထင်ရသည်။ ပေါင်အုပ်ရုံ ကြိုးတစ်လုံး ဖဲသားပန်းရောင်နုနုဂါဝန်လေးဝတ်ထားပြီး အောက်ကအရာတွေကိုအထင်းသားမြင်နေရတဲ့အပါးသားအပေါ်ထပ်လေးနဲ့မို့ တကယ့်အမြင်ရိုင်စရာပါ။အဆိုးဆုံးက မီးရောင်အောက်က ကြည့်လဲ့လဲ့ခြေတံသွယ်သွယ်လေးတွေပါ။ မာမီဝယ်လာတဲ့ဒူအထက်စကပ်လေးတွေတောင် မဝတ်ရဲ့တဲ့သူမလေးက ခုလိုအင်္ကျီဝတ်ထားတာမို့ သူမျက်မှောက်ကျုံ့လိုက်ပြီး
"ကျစ် ခခ ဘာကြီးဝတ်ထားတာလည်းကွာ.. သွား.. ခုသွားချွတ် ပုံမှန်ညအိပ်ဝတ်စုံပဲသွားလဲလိုက်"
"ဟင့်အင်း မလဲဘူး မီးဒါပဲဝတ်မှာ နောက်လည်းဒီလိုပဲဝတ်အုန်းမှာ"
ရေပြင်ညီသွားလဲမယ်ထင်ထားပင်မယ့် မယုံနိုင်စရာသူမလေးအပြောကြောင့် လက်ထဲကဆွဲအိပ်ကို နေရာချနေရာကနေ
"ဘာ..."
ခခ ရေပြင်ညီရဲ့ဘာဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်တာနဲ့ တိုးလှတဲ့အသံပင်မယ့် စုံရပ်ထားတဲ့ခြေထောက်လေးတွေက ခြေချောင်းလေးတွေအလိုလိုကုပ်သွားပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ
"ဟုတ်တယ် မီးဒီနေ့ကစပြီး ဒီလိုအင်္ကျီတွေပဲ ဝတ်တော့မှာ"
ရေပြင်ညီ ကြောက်ရွံရွံလေးနဲ့ ထူးထူးဆန်းဆန်စကားတွေကြောင့် သူမယုံနိုင်စွာ မျက်မှောင်ကျုံ့ရင် ခခရှေ့ကိုရှောက်လာလိုက်ကာ
"ဘာဖြစ်နေတာလည်းခခ မင်းအရင်က ဒီလိုအဝတ်စားတွေမဝတ်တက်ပါဘူး ဘာဖြစ်နေတာလည်း..."
ခခ သူမကို ကိုကိုခုလိုမေးတာအရှက်ဆုံးပါ ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာကြီးကိုဘယ်နားသွားထားရမှန်းတောင်မသိတာမို့ ကိုကို့ကိုမော့ကြည့်ဖို့ဆိုတာလည်း စိတ်တောင်မကူးရဲ..
"ဟင့်အင်း အရင် အရင်ကခခနဲ့ ခု ခုခခကမတူတော့ဘူး မီး.. မီး..ခုကစပြီး ဒီလိုပဲဝတ်တော့မှာကိုကို နောက် ကလေး ကလေးလေးလည်းလိုခြင်တယ်ကိုကို"
"ဘာ!!!!"
ရေပြင်ညီ အံသြလွန်းလို့ သူ့နားသူတောင်မယုံနိုင်တော့ပါ။ ဒါတွေကို သူမလေး မသိတာ သူအသိဆုံးမို့
"တောက်! ပြောစမ်း! ဒါတွေ မင်းကိုဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလည်း...."
ခခ ရုပ်တရက် သူမပခုံးကိုကိုင်မတ်လိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ ဒေါသတကြီးအော်ပြောနေတဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမဒူးတို့ကခွေညွှတ်ခြင်လာက မျက်ရည်တို့အလိုလိုဝဲတက်လာပြီး
"ဟင့် ဟင့်အင်း... ဘယ် ဘယ်သူမှမပြောဘူး... မီး မီးပါသာပြောတာ မီး မီးမမလို ကလေးလေးလိုခြင်တယ်ကိုကို ပေးပါနော်... ဟင့် မီးကလေးလို့ခြင်တယ်လို့... နော်... "
ရေပြင်ညီ ကိုယ်ပြောတဲ့စကားက ဘာ်ထိရောက်နေပြီဆိုတာမသိပဲ အရုပ်ပူစာသလိုငိုပြီးပူသာနေတဲ့သူမလေးကြောင့် သူဒေါသထွက်လွန်းလို့ ဘယ်သူ့ကို ဒေါသထွက်ရမှန်းမသိတော့ပါ။
"ကျစ် မင်းကိုမေးနေတာဖြေ ဒါတွေဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလည်း... မှန်မှန်ပြောခခ ငါညာတာမကြိုက်ဘူး.."
ခခ သူမကိုခက်တည်တည်ကြီးနဲ့ မေးနေတဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမဖြေဖို့တုန်လှုပ်နေမိသည်။ ကလေးလေးလိုခြင်တာ ဘာလို အဲ့လောက်ဒေါသထွက်နေရတာလည်း... မဟုတ်မှ ကိုကိုက ငါ့ကိုထားသွားဖို့ အစီစဥ်ရှိနေလို့လား... ဟင့်အင်း မရဘူး.. အဲ့လိုဖြစ်လို့မရဘူး...
"ကိုကို ကိုကိုက.. ဟင့် မီး... မီးကို ထားသွားခြင်နေပြီမှတ်လားလို့... ဟီး........ အဲ့ဒါမို့ မီးကိုကလေးလေးမပေးတာ ဟုတ်တယ်မှတ်လား.. မီးကို ကိုကိုကရှုပ်တယ်ဆိုပြီ ထားသွားလြင်နေမှတ်လား မရဘူး မထားရဘူး မီးကိုထားသွားလို့မရဘူးလို့ မီးကို ကလေးလေးပေးလို့ ဟီး..........."
ရေပြင်ညီ ဆံပင်တွေခါရမ်းကာ မျက်ရည်အလူးလူးနဲ့ ဘာတွေပြောမှန်းမသိ ပြောနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ကလေးလိုခြင်တာ ဘာဆိုတာ ပြရမှာမို့
"ဒီလောက်ကလေးလိုခြင်လား..."
ခခ အသံဗြဲနဲ့ငိုနေရင်း ကိုကို့စကားကြောင့် တိကနဲတိပ်သွားပြီး
"ဟင် ဟင့် ဟုတ် မီးကလေးလေးလိုခြင်... ဟင်! ဘုန်း!"
ခခသူမစကားမဆုံးခင်ပဲ သူမကိုယ်ကို ကုတင်ထက်တွန်းချလိုက်တဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမရုပ်တရက်မို့ လန့်လည်းလန့်သွားပြီး ကုတင်ထက်မှာ မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့
"ကိုကို ဘာ ဘာဖြစ်လို့လည်းဟင်"
ရေပြင်ညီ သူမလေးကို တမင်းခြောက်ခြင်တာမို့ ရေချိုးမို့ ချွတ်ရမယ့် ရှက်ကို ကြယ်သီးတစမလုံးခြင်စီဖြုပ်ကာ ကုတင်ထက်က ပတ်လက်ကလေးနဲ့ သူ့ကိုကြောင်ကြည့်နေတဲ့သူမလေးကို မဲ့ပြုံးပြုံးပြလိုက်ပြီး
"ကလေးလေးပေးမို့လေ"
ခခ ကိုကို့အပြုံးတွေက တစ်မျိုး့ဖစ်နေတာသိပင်မယ့် ကိုကိုပြုံးနေတာပဲဆိုတဲ့အသိနဲ့ သူမအစီစဥ်အောင်တယ်ဆိုပြီး သူမကိုယ်တိုင်းလည်းပြုံးလိုက်ကာ
"ခိ ဟုတ်ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့ကိုဘာမှန်းမသိ အတင်းဟုတ်ကာ ထထိုင်မို့ လုပ်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ဟင် အ့! ဟင်! ကိုကို ကိုကို ဘာ ဘာလို့ မီး မီးပေါ်...."
ရေပြင်ညီ သူရင်ခွင်အောက်မှာ မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ပြန်မေးနေတဲ့ သူမလေးကြောင့်
"အဟက် မင်းကို ကလေးလေးပေးမို့လေ"
ရေပြင်ညီ ပြောရင်းဆိုရင်း အပေါ်ထက်လေးကို ပုခုံပေါ်က လှပ်လိုက်တယ်ဆို
"ဟင် ဘာ ဘာလုပ်တာလည်း မီးဝတ်ထားတာကို.."
ရေပြင်ညီ သူဖယ်ချလိုက်တဲ့ ပုခုံးစွန်းက အင်္ကျီလေးကို ပြန်ဖုံးမို့လုပ်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ဟင့်အင်း မဖုံးရဘူး မင်းကလေးလိုခြင်ရင် မင်းအဝတ်စားတွေ ရှိနေဖို့မလိုဘူး"
"ဟင်!!!"
ရေပြင်ညီ သူ့အောက်က မျက်နှာလေးရဲခနဲဆို နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးပါပွင့်အားသွားတဲ့သူမလေးကြောင့် သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း...
"အွန်!"
ခခရုပ်တရက် သူမနှုတ်ခမ်းပေါ်ကျရောက်လာတဲ့ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းကြီးကြောင့် သူမမျက်လုံးအစု့ပြူကျယ်သွားပြီး စက္ကန့်မျှညိမ့်နေပြီးမှ အနမ်းကြီးက တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာကာ ပူထူလာတဲ့နှုတ်ခမ်းကြောင့် သတိဝင်လာပြီး
"အွန်း....! အင်း...! အွန်း..!.. ဟင့်အင်း.... ဟင့်အင်း... မီး မီးကို အဲ့လို့မလုပ်.. ဗြိ!... အား...!.... ကိုကို! ကိုကို! ဘာလုပ် အွန်း!.. ဟင့်အင်း... ဗြိ ဟင့်အင်း အွန်း..! ဟင့်အင်းကို... အွန့် ဟင့်အင်းလို့... ဟီး.......! အွန်း....!"
ခခ သူမမှာ ရင်ဘက်က ဖြဲထားတဲ့ အင်္ကျီစကို ဖုံးဖိဖို့ကြိုးစားရင်း ကိုကိုရဲ့ ကြောက်စရာအနမ်းတွေနဲ့ အထိတွေ့ကြီးတွေကြောင့် သူမကြောက်လန့်ခြင်းတွေနဲ့အတူ မွန်းကျက်ခြင်းတို့နဲ့ မျက်ရည်တို့ကျလာသည်အထိ ကိုကိုက လွတ်လက်ခွင့်မပေးပါ။ ခခ မကြုံဘူးတဲ့ အရာကြီးမို့ ရှက်တာရောကြောက်တာပေါင်းပြီး အားကုန်ရုန်းကန်နေမိတော့သည်။
"ဟင့်အင်း! ဟင့်အင်းကိိုကို! မီးကြောက်တယ်! အွန့်! မလုပ်ပါနဲ့တော့လို့! ကလေးလေးလည်းမလိုခြင်တော့ဘူးလို့! ကလေးလေးရှိရင် ခခကိုထားမသွားတာ့ဘူးဆိုလို့ပါ... ဟီး....... မီးမုန်းမိအောင်မလုပ်ပါနဲ့တော့လို့..! မီးကြောက်လို့ပါ.... ဟီး......."
ရေပြင်ညီ သူ့မျက်နှာအောက်မှာ မျက်လုံးတို့ဖိပိတ်ကာ အတင်းငယ်သံပါအောင် အော်ငိုနေတော့ သူမလှုပ်ရှားမှုတွေရပ်လိုက်ပြီး ခခကိုယ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ကာ
"အဲ့ဒါ ကလေးလိုခြင်ရင် ပေးဆက်ရမယ့်အရာတွေ အိမ်ထောင်ဘက် လက်ထပ်တယ်ဆိုတာ ဒီလိုမိန်းမယောက်ျားနှီးနှောရမယ့်အရာတွေလည်းပါတယ် မင်းကို ကိုယ်လွတ်လက်ခွင့်ပေးထားတာ မင်းအသက်အရွယ်အရ မိခင်ဆိုတဲ့ နေရာနဲ့သိပ်ဝေးနေသေးလို့ နောက် မင်းရှေ့ဆက်ရမယ့်အနာဂတ်ကို ငါ့ကြောင့်အညွှတ့်မကြိုးစေခြင်လို့ အဲ့ဒါကြောင့် ဘာမဟုတ်တာတွေကို အချိန်ပေးပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ဆင်းရဲခံမနေနဲ့၊ ဘာတစ်ခုမှ နားမလည်းပဲ နောက်ခုလိုတွေမလုပ်နဲ့ ဒါlessonပေးတာ ဒီအကြံကိုပေးတဲ့သူတွေက မင်းသူငယ်ချင်းတွေ နောက်ပေါင်းရမယ်မထင်နဲ့ အလကား အတက်ကောင်းတွေ သင်ပေးနေတာ တောက်! ဒုန်း!"
ခခ ကုတင်ထက်မှ မလုံမခြုံနဲ့ရင်ဘက်ကအဝတ်စတို့ကို ဖုံးဖိရင်း ကွေးနေအောင်ကိုယ်လေးကိုကွေးထားကာမျက်ရည်တို့က အ်မပျက်ကျနေမိသည်။ သူမသိပ်ကြောက်နေမိသည်။ ကိုကို ကိုကိုက ကိုကိုက အဲ့လိုကြီလား ဟင့်အင်း ခခ ခခကိုကိုကြောက်တယ် ခခအသက်ကြောင့် လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားတာဆို နောက် နောက်လည်း... ဒီလို..
"ဟင့်အင်း"
ခခ ခြောက်ခြားခြင်းနဲအတူ ဆက်ခနဲ ကြုံးထလိုက်ပြီး ကိုကိုဝင်သွားတဲ့ ရေချိုးခန်းဘက် တစ်ချက်ကြည့်ကာ ကုတက်ထက်က ခက်မြန်မြန်ပြေးဆင်းကာ အလွယ်အင်္ကျီကောက်လဲပြီး အခန်းထဲပြေးထွက်လာလိုက်သည်။
"ခလေးရေ ဦးဒီနေအရမ်းပင်ပန်းနေတယ် စောစောအိပ်ခြင်နေပြီ"
ဗေဒါ မနက်သားနဲ့ဦးဝတ်သွားဖို့ မီးပူတိုက်ပေးနေတုန်း ကုတင်ထက်က ကလေးတစ်ယောက်လို ဂျီကျနေတဲ့ ဦးကြောင့် သူမစိတ်တိုလေးလေးနဲ့
"အိပ်ခြင်လည်း အိပ်ပါလား ဦးရယ် ဗေဒါ ဒီမှာဦးတို့မနက်သွားဖို့ မီးပူတိုက်နေတယ်လေ"
"ကျစ် ခလေးကကွာ.... ဦးဘယ်တုန်းက ခလေးမပါပဲ အိပ်ယာဝင်ဘူးလို့လည်း ထားလိုက်တေ့ကွာ မတိုက်နဲ့တော့"
"ဦး!"
"အာ... လန့်တာကွာ..."
"လန့်ပါစေ အိပ်ပါဆို ဘာဖြစ်နေလည်းမသိဘူး.."
"ခလေးရာ.. လာပါကွာ... နော်.."
"ဦး ဘာဖြစ်နေတာလည်းလို့ ဒီမှာ မပြီးသေးဘူးလေ"
"မပြီးလည်းထားခဲ့လိုက်ပါကွာ... ဒီက မိန်းမသေးသေးလေးကို ထွေးပြီးအိပ်မှ အိပ်ပျော်တာကွ ခလေးပဲအကျင့်လုပ်ထားပြီးတော့"
"ဘာအကျင့်လုပ်ထားတာလည်း လူကိုအရုပ်ကျနေတာပဲ သူလုပ်ခြင်သလိုလုပ်နေတာ ဒီကလူကို လူလို့ရောထင်သေးရဲ့လား.."
"အဟွန်း... အရုပ်ထက်တော့သာပါတယ်ကွာ...."
"ဘာ!"
"ဒေါက် ဒေါက် မမ မီးပါ.."
ဗေဒါ အခန်းရှေ့က ညီမလေးအသံကြောင့် ကုတင်ခက်ကလှိုင်းကို အသံတိပ်ကြိမ်းရင်း
"လာပြီ မီးလေး.."
"ကလစ်, ဟင် မီးလေးငိုထားတာလား..."
ခခ ဗေဒါ့အမေးကြောင့် ငိုခြင်နေတဲ့သူကို လက်တို့ပေးလိုက်သလို
"ဟင့် ဟုတ်တယ်မမ မီး မီးငိုထားတာ အဲ့ဒါ ကိုကို့ကြောင့်သိလား... ဟင့် အဲ့ဒါ မီး ကိုကိုနဲ့မအိပ်တော့ဘူး မမနဲ့ပဲအိပ်တော့မယ်.. မီး ကိုကိုနဲ့မိအိပ်ရဲတော့ဘူးမမ နော် မီးမမနဲ့ပဲအိပ်တော့မယ်နော် မမ"
"ဘာတွေဖြစ်ကြလို့လည်း မီးလေးရယ် ရေပြင်က ဘာပြောလို့လည်း ရန်ဖြစ်ကြတာလား... မမကိုပြောပြအုန်းလေ"
"ဟင့်အင်း ကိုကို ကိုကိုက အီး...... မမနဲ့ပဲအိပ်ပါ့မယ်တို မအိပ်ခိုင်းလည်း ဖွားဆီပဲသွားတော့မယ်"
"ဟယ် နေ နေပါအုန်းမီးလေးရယ်... ကဲကဲ လာ လာ အထဲဝင် မမနဲ့အိပ်မယ် ဟုတ်ပြီလား.."
"ဟင့် တကယ်လားမမ"
"အင်း လာလာ အထဲဝင် ဦး..."
"ဗျ"
"ထ ရေပြင့်အခန်းသွားအိပ်"
"ဘာ!"
"ဒီနေ့တော့ သွားအိပ်လိုက်ပါဦးရယ် နော်"
လှိုင်း နောက်က မီးလေးကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်နှာဆူပုပ်လေးနဲ့သူ့ကိုဂျစ်ကန်ကန်လေးကြည့်နေတာမို့ ညီမနှစ်ယောက်ဘာတွေ စတ့ထွင်နေသည်မသိ
"အွန်း သွားအိပ်လိုက်မယ် ဒီတစ်ညပဲနော် ခလေး.."
"ဟင့်အင်း တစ်သက်လုံးကိုကိုကြီး"
"ဘာ"
"ဟုတ်တယ် မီး ကိုကိုနဲ့ တစ်သက်လုံးအတူမအိပ်တော့ဘူး.."
"ကျစ် နင်တို့လင်မယားအတူမအိပ်တိုင်း ငါတို့လင်မယားကပါ မအိပ်စရာလားဟ့ မရဘူး ဒါဆိုရင် ခုလည်း သွားမအိပ်ပေးနိုင်ဘူး.."
"ဦး!"
"ကျစ် ok ok ဒီတစ်ညပဲနော် ကိုယ့်ပါသာ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ထား တကယ် အဖျက်တွေ"
ဗေဒါ ဦးအပြင်ရောက်သွားပြီဆိုတော့မှ
"မီးလေးနဲ့ ရေပြင်နဲ့ဘာဖြစ်ခဲ့တာလည်း မမကိုအမှန်တိုင်းပြော"
ခခ အဲ့အဖြစ်ကြီးက ပြန်ပြေရမှာတောင် ကြောက်ပြီး ရှက်စရာကောင်းနေတာမို့
"ဟင့်အင်း မီး မီးမပြောပြခြင်ဘူးမမ ဒီတိုင်း မီးကိုမမေးပါနဲ့နော်မမ ဟင့်"
ဗေဒါ ဘယ်လိုမေးမေးမရမယ့်ပုံမို့ သူမသိနေခြင်ပင်မယ်လည်း လက်ရှော့လိုက်ရတော့သည်။
>>>>>>>>>>>>
"ဟ့! ကိုကြီး.. ဘယ်လိုလုပ်ပြီး... ဟင် ခခရော..."
ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ရေပြင်ညီအမေးကို လှိုင်း စိတ်ပျက်တဲ့ပုံနဲ့ ကုတင်ထက်ထိုင်ရင်း
"မင်းရဲ့ အူမပြည့်ကျပ်မပြည့်မမွှေ့လို့ ဘုံပျောက်ပြီး ရောက်လာရတာ"
"ဗျာ... ဘယ်သူ..."
"ကျစ် မင်းမအူမလည်းလုပ်မနေနဲ့ မင်းမီးလေးကို ဘာပြောလိုက်လို့လည်း ငါ့တို့ပခန်းထိရောက်လာပြီး အတင်းခလေးနဲ့အိပ်ပါ့မယ်ဆိုပြီး ငိုယိုနေတာ မင်းတို့ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား.."
ရေပြင်ညီ လှိုင်းအပြောကြောင့် သူနားလည်လိုက်ပြီမို့ သူခြောက်လိုက်တာ အဲ့လောက်ထိဖြစ်စရာလား...
"ကျစ် မဟုတ်တာကိုကြီးရာ... ကျစ် အသာနေ ငါသွားခေါ်မယ် ဘာလည်း ဒီကောင်မလေး ဆိုးလို့ရလို့ဆိုးနေတာ သူများတွေအားနာစရာ"
လှိုင်းလည်း ရေပြင်သွားမှ သူလည်းခလေးနဲ့အိပ်ရမှာမို့
"ကောင်းတယ် သွားခေါ် မရရင် ရတဲ့နည်းနဲ့သာခေါ်ခဲ့"
ရေပြင် လှိုင်းတို့အခန်းရှေ့ရောက်တယ်ဆိုတာနဲ့ စိတ်လောနေသူပြီ
"ဟေ့! ခခ ခုထွက်ခဲ့စမ်!"
ခခ အိပ်ယာပေါ်လှဲကာရှိသေး အခန်းရှေ့က ကို့ကို့အသံကြောင့် မမနားပြေးကပ်လိုက်ခြင်းနဲ့အတူ
"ဟင့် မမ မမ လုပ် လုပ်ပါအုန်း.. ကိုကို ကိုကိုလိုက်လာပြီမမ ဟင့် မီး မီးပြန်မလိုက်ဘူးနော် မမနဲ့ပဲအိပ်မှာ နော် နော်လို့မမ"
ဗေဒါ တကယ်ကိုယ်လေးပါတုန်နေအောင်ကြောက်နေတာမို့ သူမဘာမှန်းမသိပင်မယ့် ညီမဇောနဲ့
"အင်းအင်း ဒီမှာပဲအိပ်ရမယ် ဟိုသွားမအိပ်ရဘူး ခဏနေအုန်း မမသွားထွက်တွေ့အုန်းမယ်"
"ဟင်! ဟင့်အင်း မ မသွားနဲ့ တံခါးပွင့်သွားရင်...."
"ဒုန်း! တောက်! လာခဲ့!"
"ဟင်! ကိုကို"
ခခ ရုပ်တရက် တံခါးပွင့်သွားခြင်းနဲ့အတူ သာမနားကိုချက်ခြင်းရောက်လာတဲ့ကိုကို့ကြောင့် ကုတင်ဘေးက ရပ်နေတဲ့ မမကိုပြေးကပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ
"လာခဲ့! အား....! မလာဘူးလွှတ်! မမရေ! မမ! ဟီး....! မာမီရေ...! ဖွား...!..."
ဗေဒါလည်း.ရုပ်တရက်ဆို ညီမလေးကို ခါးကနေ မပြီးအတင်းခေါ်သွားတဲ့ရေ့ပြင်ကြောင့် သူမကြောင်နေပြီးမှ
"ရေ ရေပြင် နင် ခုလွှတ်လိုက် ခုချလိုက်နော်.."
"မမဟီး..."
"ကျစ် ဗေဒါ နင်မသိပဲ ဝင်မပါနဲ့ ဒီကောင်မလေးက အတက်ကောင်တွေတက်နေတာနင်သိလား ငါဆုံးမမှရမှာ"
"ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူးမမ မီးကိုလွှတ်လို့ ကို့ကို့! မီးကိုကိုနဲ့မအိပ်ခြင်ဘူး... ဟီး..."
"ဟယ် မီးလေး.... သားခုလိုက်စမ်း!"
ရေပြင် မာမီအသံကြောင့်နောက်ကိုကြည့်လိုက်တယ်ဆို နောက်ကဖွားတို့ပါလာတာမို့
"ကျစ် မာမီတို့အသာနေစမ်းပါ"
"နေလို့ရမလားဟဲ့ ဒီလောက်ကလေးအသံဆူညံနေတာ မင်းဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်းသား မီးလေးအတော်လန့်နေပြီနော်.. ချ ခုချလိုက်သား.."
ရေပြင် ဒီကိစ္စကြီးကို လူပုံအလယ်မှာရှင်းပြဖိည့လည်းမသင့်တာမို့ သူခြောက်လိုက်တာလည်း လွန်သွားပုံရတာမို့
"ကျစ် သားတို့ပါသာရှင်းလိုက်..."
"မြေး!"
"ကျစ် ဖွား.."
"ခုချလိုက် မြေးမလေး ခုမမနဲ့အိပ်ခြင်တာမဟုတ်လား... မြေးကြီး"
လှိုင်းလည်းနောက်ရောက်နေပြီမို့
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ရေပြင်နဲ့သွားအိပ်လိုက်ပါ့မယ်"
"ကျစ် ကိုကြီး.."
"ညီ မီးလေးကို ချပေးလိုက်ပါခလေးနဲ့အိပ်ပါစေ လာပါညီရာ"
"ကျစ်"
ရေပြင် အားလုံးကသူမလေးဘက်မှာရှိနေတာမို့ သူမလွန်ဆန်နိုင်တဲ့အဆုံးချပေးလိုက်တော့သည်။ ချပေးလိုက်တယ်ဆို အမဖြစ်သူကိက အခန်းထဲအတင်းဆွဲကာ ဂျက်ပါချသွားတဲ့သူမလေးကြောင့် သူအလိုမကျစွာ စုပ်တစ်သက်သက်နဲ့ဖြစ်နေမိသည်။
ဒေါ်ခေမာ ခခတို့ အခန်းထဲဝင်သွားပြီး သူမတို့ပဲရှိတော့တဲ့အချိန်ရောက်မှ သူမနွေးအင်္ကျီအိပ်ကပ်ထဲက လက်မှတ်နှစ်ဆောင်ထုပ်လိုက်ပြီး
"ရော့ မနက်၅နာရီလေယာဥ်ထွက်မယ် ဖူးခက်မှာဘိုကင်ချိတ်ပေးထားတယ် ဟန်းနီးမွန်းထွက်ကြ"
ရေပြင်ညီရုပ်တရက် ဖွားလုပ်ရပ်ကြောင့် သူကြောင်အ့နေပြီမှ
"မနက် မနက်ဆို အာ.. ကျစ် မီးလေးက ဒီအခန်းထဲ.."
"မင်းမှာသော့မပါလို့လား ဆင်းနင်းတာတောင်မနိုးနဲ့မီးလေးကို ဒီတိုင်းခေါ်သွားတာတောင်ရတယ် ငါအကုန်လိုက်ပြောနေရမှာလား ရေးပြင်ညီ"
"ဟားးဟားးဟားးး"
"ဟဲ့ တိုးတိုးလေ.."
"အဟွန်း ဖွားကတော့ တကယ်လိုက်မမှီတော့ဘူးဗျာ.."
"အွန်း အရင်တုန်းကတော့ မင်းတို့ကို ဘာတဲ့ မေမီ"
"စပရိုက်ပါမေမေ"
"အေး အဲ့ဒါလုပ်ပြီး နင်တို့ကိုကျော်ရအောင်လုပ်မို့ အခုတော့မရတော့ဘူး အားလုံးပြင်ဆင်နေပြီးပြီ ငါ့ပိုက်ဆံလည်းအဆုံးမခံနိုင်ဘူး မီးလေးပုံစအရ စိတ်ကောင်းတာ အတော်ပြေမယ့်ပုံမရဘူး ကိုယ့်ပါကိုယ်သာမသွားတော့"
"အဟွန်း.. ဖွားကတော့ဗျာ.."
"ဖွားကတော့မနေနဲ့ ရဲရဲပြင်ပေးထားတဲ့အိက်တွေအဆင်ပြေလားသွားကြည့်အုန်း."
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဖွား... အဟွန်း "
"အွန်း အွန်း"
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
စောစောတင်ပေးမယ်ပြောပြီး ကတိမတညိနိုင်လို့ အနူးညွှန့်တောင်းပန်းပါနော် နောက်နေ့လည်း ဒီလိုချိန်ပဲတင်နိုင်တော့မှာမို့ တကယ်ကြိုပြီးတောင်းပန်းထားပါတယ် အဆင်မပြေရင်လည်း မနက်ကျမှဖတ်ပေးကြပါနော် အကြာကြီးသောင့်နေပေးရလို့ တကယ်အားနာမိပါတယ် အထူးထူးတောင်းပန်ပါနော်🙏
အားလုံးပဲမင်္ဂလာညချမ်းလေးပါရှင်☺ အိမ်မက်လှလှမက်ကြပါစေနော်❤
သည်းခံဖတ်ပေးကြတဲ့စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်းစီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏
စာဖတ့သူများကိုအစဥ်လေးစားလျှက်
#မြူခိုးဝေဝေ
ကိုကို့မို့ ချစ်တာလို့ ☹
အပိုင်း (၄)
"အော်... သားတောင်ပြန်လာပြီ ဒီနေ့နောက်ကျတယ်နော်သား.."
"ဟုတ်တယ်မေ့ ဒီနေ့ကျောင်းဆင်းမှ အစည်းအဝေးစလို့"
"အွန်း အွန်း ရေမိုးချိုးလိုက်အုန်းသား ပြီးရင် ညစာစားတော့ ရဲရဲကိုပြင်ခိုင်းလိုက်မယ်"
"မပြင်နဲ့တော့မာမီ စည်းဝေးပြီးတော့ dinnerပါတစ်ခါတည်းကျွေးလိုက်လို့"
"အေးအေး ဒါဆို စောစောအိပ်တော့သား"
"အဟွန်း... အိမ်စာတွေပါနေလို့မေ့ နည်းနည်းတော့ ညင့်နက်မယ်"
"သားလည်းနော်.... ဒီအလုပ်ကိုမှ အတော်ဝါသနာကြီးနေတယ် သားကြီးဆေးရုံမှာပဲ ဝင်လုပ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး ခုသားကြီးကိုကြည့် ညနေဆိုပြန်ရောက်ပြီ ဟောခုဆို သားနဲ့မယားနဲ့အချိန်လည်းပေးနိုင်တာပေါ့
"ကျစ် သူ့ကိုကမိန်းမနားကပ်ခြင်နေတာပါမာမီရာ.. သက်သက်အကြောင်းရှာနေတာ ကျွန်တော်သွားပြီ ရေချိုးနေက်ကျမှာဆိုးလို့"
ဒေါ်မေမီ ပြောပြောဆိုဆိုလှေကားပေါ်တက်သွားတဲ့ သားဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချနေမိသည်။
"ယူထားတဲ့မိန်းမက ဘယ်လိုစိတ်နေစိတ်ထားဆိုတာတောင် မသိမှတော့ ဘယ်လိညလုပ်ပြီးလည်း အကြိုက်ဆောင်နိုင်ပါတော့မလည်း..."
"မင်း သူများကိုလင်မယားကြားကို သြဝါဒခြွေမနေနဲ့ ဒီမင်းယောက်ျားကိုလည်း နည်းနည်းပါးပါးအရေးလုပ်အုန်း"
"အို ရှင်ကအသက်ကြီးနေပြီပဲ ကြီးသလ်ုနေပေါ့"
"ငါအရွယ်ရှိတုန်းကတော့ ကိုကို ကိုကို ဘုတ်! ဟ့! မီ့! ဘုတ်! ဟ့! မင်းလွန်းမယ်နော် ဘုတ်! ကဲဟယ်! အဲ့ဒါ ငယ်မူပြန်ခြင်အုန်း ဘုတ်! ငယ်မူပြန်ခြင်းအုန်း.. အာ... မီ့နော်....."
ရေပြင်ညီ အောက်ထပ်ကမာမီနဲ့ဒယ်ဒီရဲ့အသံတွေကြောင့် သူခေါင်းယမ်းရင်းရယ်နေမိသည်။ သူ့အိမ်သူသက်ထား ကတော့ ဘယ်လိုနေမည်မသိ.....
ခခ အောက်ထက်မှာကိုကို့အသံကြားကတည်းက ချစ်လွန်းပို့ပေးလိုက်တဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကြီးကို ကောက်စွတ်ထားတာမှန်ရဲ့လားတောင်မသိ ညအိပ်ဂါဝန်ပြောင်ပြောင်အိအိကြီးက အပေါ်ထက်ပါးပါးလေးပါပင်မယ့် အောက်က ကြိုးတစ်လုံးအင်္ကျီဂါဝန်က အရမ်းဟိုက်သလို အရမ်းလည်းပေါ်လွင်လွန်းနေတာမို့ အပေါ်ထပ်အပါးကို ခနခနဆွဲဆွဲဆိမိနေသည်။ ဒီလိုကြီးဝတ်ထားရတာ ရှက်သလိုကြီးပါ သို့သော် ဒီလိုဝတ်မှ ဖြစ်မှာမို့.....
"ကလစ်, ဟင်.."
ရေပြင်ညီ အခန်းထဲဝင်ဝင်ခြင်းတွေ့လိုက်ရတဲ့အရာက သူမျက်လုံးပင်အမြင်မှားလောက်သည်ထင်ရသည်။ ပေါင်အုပ်ရုံ ကြိုးတစ်လုံး ဖဲသားပန်းရောင်နုနုဂါဝန်လေးဝတ်ထားပြီး အောက်ကအရာတွေကိုအထင်းသားမြင်နေရတဲ့အပါးသားအပေါ်ထပ်လေးနဲ့မို့ တကယ့်အမြင်ရိုင်စရာပါ။အဆိုးဆုံးက မီးရောင်အောက်က ကြည့်လဲ့လဲ့ခြေတံသွယ်သွယ်လေးတွေပါ။ မာမီဝယ်လာတဲ့ဒူအထက်စကပ်လေးတွေတောင် မဝတ်ရဲ့တဲ့သူမလေးက ခုလိုအင်္ကျီဝတ်ထားတာမို့ သူမျက်မှောက်ကျုံ့လိုက်ပြီး
"ကျစ် ခခ ဘာကြီးဝတ်ထားတာလည်းကွာ.. သွား.. ခုသွားချွတ် ပုံမှန်ညအိပ်ဝတ်စုံပဲသွားလဲလိုက်"
"ဟင့်အင်း မလဲဘူး မီးဒါပဲဝတ်မှာ နောက်လည်းဒီလိုပဲဝတ်အုန်းမှာ"
ရေပြင်ညီသွားလဲမယ်ထင်ထားပင်မယ့် မယုံနိုင်စရာသူမလေးအပြောကြောင့် လက်ထဲကဆွဲအိပ်ကို နေရာချနေရာကနေ
"ဘာ..."
ခခ ရေပြင်ညီရဲ့ဘာဆိုတဲ့အသံကြားလိုက်တာနဲ့ တိုးလှတဲ့အသံပင်မယ့် စုံရပ်ထားတဲ့ခြေထောက်လေးတွေက ခြေချောင်းလေးတွေအလိုလိုကုပ်သွားပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ
"ဟုတ်တယ် မီးဒီနေ့ကစပြီး ဒီလိုအင်္ကျီတွေပဲ ဝတ်တော့မှာ"
ရေပြင်ညီ ကြောက်ရွံရွံလေးနဲ့ ထူးထူးဆန်းဆန်စကားတွေကြောင့် သူမယုံနိုင်စွာ မျက်မှောင်ကျုံ့ရင် ခခရှေ့ကိုရှောက်လာလိုက်ကာ
"ဘာဖြစ်နေတာလည်းခခ မင်းအရင်က ဒီလိုအဝတ်စားတွေမဝတ်တက်ပါဘူး ဘာဖြစ်နေတာလည်း..."
ခခ သူမကို ကိုကိုခုလိုမေးတာအရှက်ဆုံးပါ ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာကြီးကိုဘယ်နားသွားထားရမှန်းတောင်မသိတာမို့ ကိုကို့ကိုမော့ကြည့်ဖို့ဆိုတာလည်း စိတ်တောင်မကူးရဲ..
"ဟင့်အင်း အရင် အရင်ကခခနဲ့ ခု ခုခခကမတူတော့ဘူး မီး.. မီး..ခုကစပြီး ဒီလိုပဲဝတ်တော့မှာကိုကို နောက် ကလေး ကလေးလေးလည်းလိုခြင်တယ်ကိုကို"
"ဘာ!!!!"
ရေပြင်ညီ အံသြလွန်းလို့ သူ့နားသူတောင်မယုံနိုင်တော့ပါ။ ဒါတွေကို သူမလေး မသိတာ သူအသိဆုံးမို့
"တောက်! ပြောစမ်း! ဒါတွေ မင်းကိုဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလည်း...."
ခခ ရုပ်တရက် သူမပခုံးကိုကိုင်မတ်လိုက်ပြီး သူမမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ ဒေါသတကြီးအော်ပြောနေတဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမဒူးတို့ကခွေညွှတ်ခြင်လာက မျက်ရည်တို့အလိုလိုဝဲတက်လာပြီး
"ဟင့် ဟင့်အင်း... ဘယ် ဘယ်သူမှမပြောဘူး... မီး မီးပါသာပြောတာ မီး မီးမမလို ကလေးလေးလိုခြင်တယ်ကိုကို ပေးပါနော်... ဟင့် မီးကလေးလို့ခြင်တယ်လို့... နော်... "
ရေပြင်ညီ ကိုယ်ပြောတဲ့စကားက ဘ်ာထိရောက်နေပြီဆိုတာမသိပဲ အရုပ်ပူစာသလိုငိုပြီးပူသာနေတဲ့သူမလေးကြောင့် သူဒေါသထွက်လွန်းလို့ ဘယ်သူ့ကို ဒေါသထွက်ရမှန်းမသိတော့ပါ။
"ကျစ် မင်းကိုမေးနေတာဖြေ ဒါတွေဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလည်း... မှန်မှန်ပြောခခ ငါညာတာမကြိုက်ဘူး.."
ခခ သူမကိုခက်တည်တည်ကြီးနဲ့ မေးနေတဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမဖြေဖို့တုန်လှုပ်နေမိသည်။ ကလေးလေးလိုခြင်တာ ဘာလို အဲ့လောက်ဒေါသထွက်နေရတာလည်း... မဟုတ်မှ ကိုကိုက ငါ့ကိုထားသွားဖို့ အစီစဉ်ရှိနေလို့လား... ဟင့်အင်း မရဘူး.. အဲ့လိုဖြစ်လို့မရဘူး...
"ကိုကို ကိုကိုက.. ဟင့် မီး... မီးကို ထားသွားခြင်နေပြီမှတ်လားလို့... ဟီး........ အဲ့ဒါမို့ မီးကိုကလေးလေးမပေးတာ ဟုတ်တယ်မှတ်လား.. မီးကို ကိုကိုကရှုပ်တယ်ဆိုပြီ ထားသွားလြင်နေမှတ်လား မရဘူး မထားရဘူး မီးကိုထားသွားလို့မရဘူးလို့ မီးကို ကလေးလေးပေးလို့ ဟီး..........."
ရေပြင်ညီ ဆံပင်တွေခါရမ်းကာ မျက်ရည်အလူးလူးနဲ့ ဘာတွေပြောမှန်းမသိ ပြောနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ကလေးလိုခြင်တာ ဘာဆိုတာ ပြရမှာမို့
"ဒီလောက်ကလေးလိုခြင်လား..."
ခခ အသံဗြဲနဲ့ငိုနေရင်း ကိုကို့စကားကြောင့် တိကနဲတိပ်သွားပြီး
"ဟင် ဟင့် ဟုတ် မီးကလေးလေးလိုခြင်... ဟင်! ဘုန်း!"
ခခသူမစကားမဆုံးခင်ပဲ သူမကိုယ်ကို ကုတင်ထက်တွန်းချလိုက်တဲ့ကိုကိုကြောင့် သူမရုပ်တရက်မို့ လန့်လည်းလန့်သွားပြီး ကုတင်ထက်မှာ မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့
"ကိုကို ဘာ ဘာဖြစ်လို့လည်းဟင်"
ရေပြင်ညီ သူမလေးကို တမင်းခြောက်ခြင်တာမို့ ရေချိုးမို့ ချွတ်ရမယ့် ရှက်ကို ကြယ်သီးတစမလုံးခြင်စီဖြုပ်ကာ ကုတင်ထက်က ပတ်လက်ကလေးနဲ့ သူ့ကိုကြောင်ကြည့်နေတဲ့သူမလေးကို မဲ့ပြုံးပြုံးပြလိုက်ပြီး
"ကလေးလေးပေးမို့လေ"
ခခ ကိုကို့အပြုံးတွေက တစ်မျို့းဖစ်နေတာသိပင်မယ့် ကိုကိုပြုံးနေတာပဲဆိုတဲ့အသိနဲ့ သူမအစီစဉ်အောင်တယ်ဆိုပြီး သူမကိုယ်တိုင်းလည်းပြုံးလိုက်ကာ
"ခိ ဟုတ်ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့ကိုဘာမှန်းမသိ အတင်းဟုတ်ကာ ထထိုင်မို့ လုပ်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ဟင် အ့! ဟင်! ကိုကို ကိုကို ဘာ ဘာလို့ မီး မီးပေါ်...."
ရေပြင်ညီ သူရင်ခွင်အောက်မှာ မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့ပြန်မေးနေတဲ့ သူမလေးကြောင့်
"အဟက် မင်းကို ကလေးလေးပေးမို့လေ"
ရေပြင်ညီ ပြောရင်းဆိုရင်း အပေါ်ထက်လေးကို ပုခုံပေါ်က လှပ်လိုက်တယ်ဆို
"ဟင် ဘာ ဘာလုပ်တာလည်း မီးဝတ်ထားတာကို.."
ရေပြင်ညီ သူဖယ်ချလိုက်တဲ့ ပုခုံးစွန်းက အင်္ကျီလေးကို ပြန်ဖုံးမို့လုပ်နေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ဟင့်အင်း မဖုံးရဘူး မင်းကလေးလိုခြင်ရင် မင်းအဝတ်စားတွေ ရှိနေဖို့မလိုဘူး"
"ဟင်!!!"
ရေပြင်ညီ သူ့အောက်က မျက်နှာလေးရဲခနဲဆို နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးပါပွင့်အားသွားတဲ့သူမလေးကြောင့် သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း...
"အွန်!"
ခခရုပ်တရက် သူမနှုတ်ခမ်းပေါ်ကျရောက်လာတဲ့ ကိုကို့နှုတ်ခမ်းကြီးကြောင့် သူမမျက်လုံးအစု့ပြူကျယ်သွားပြီး စက္ကန့်မျှညိမ့်နေပြီးမှ အနမ်းကြီးက တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာကာ ပူထူလာတဲ့နှုတ်ခမ်းကြောင့် သတိဝင်လာပြီး
"အွန်း....! အင်း...! အွန်း..!.. ဟင့်အင်း.... ဟင့်အင်း... မီး မီးကို အဲ့လို့မလုပ်.. ဗြိ!... အား...!.... ကိုကို! ကိုကို! ဘာလုပ် အွန်း!.. ဟင့်အင်း... ဗြိ ဟင့်အင်း အွန်း..! ဟင့်အင်းကို... အွန့် ဟင့်အင်းလို့... ဟီး.......! အွန်း....!"
ခခ သူမမှာ ရင်ဘက်က ဖြဲထားတဲ့ အင်္ကျီစကို ဖုံးဖိဖို့ကြိုးစားရင်း ကိုကိုရဲ့ ကြောက်စရာအနမ်းတွေနဲ့ အထိတွေ့ကြီးတွေကြောင့် သူမကြောက်လန့်ခြင်းတွေနဲ့အတူ မွန်းကျက်ခြင်းတို့နဲ့ မျက်ရည်တို့ကျလာသည်အထိ ကိုကိုက လွတ်လက်ခွင့်မပေးပါ။ ခခ မကြုံဘူးတဲ့ အရာကြီးမို့ ရှက်တာရောကြောက်တာပေါင်းပြီး အားကုန်ရုန်းကန်နေမိတော့သည်။
"ဟင့်အင်း! ဟင့်အင်းကိုကို! မီးကြောက်တယ်! အွန့်! မလုပ်ပါနဲ့တော့လို့! ကလေးလေးလည်းမလိုခြင်တော့ဘူးလို့! ကလေးလေးရှိရင် ခခကိုထားမသွားတာ့ဘူးဆိုလို့ပါ... ဟီး....... မီးမုန်းမိအောင်မလုပ်ပါနဲ့တော့လို့..! မီးကြောက်လို့ပါ.... ဟီး......."
ရေပြင်ညီ သူ့မျက်နှာအောက်မှာ မျက်လုံးတို့ဖိပိတ်ကာ အတင်းငယ်သံပါအောင် အော်ငိုနေတော့ သူမလှုပ်ရှားမှုတွေရပ်လိုက်ပြီး ခခကိုယ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ကာ
"အဲ့ဒါ ကလေးလိုခြင်ရင် ပေးဆက်ရမယ့်အရာတွေ အိမ်ထောင်ဘက် လက်ထပ်တယ်ဆိုတာ ဒီလိုမိန်းမယောက်ျားနှီးနှောရမယ့်အရာတွေလည်းပါတယ် မင်းကို ကိုယ်လွတ်လက်ခွင့်ပေးထားတာ မင်းအသက်အရွယ်အရ မိခင်ဆိုတဲ့ နေရာနဲ့သိပ်ဝေးနေသေးလို့ နောက် မင်းရှေ့ဆက်ရမယ့်အနာဂတ်ကို ငါ့ကြောင့်အညွှတ့်မကြိုးစေခြင်လို့ အဲ့ဒါကြောင့် ဘာမဟုတ်တာတွေကို အချိန်ပေးပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်စိတ်ဆင်းရဲခံမနေနဲ့၊ ဘာတစ်ခုမှ နားမလည်းပဲ နောက်ခုလိုတွေမလုပ်နဲ့ ဒါlessonပေးတာ ဒီအကြံကိုပေးတဲ့သူတွေက မင်းသူငယ်ချင်းတွေ နောက်ပေါင်းရမယ်မထင်နဲ့ အလကား အတက်ကောင်းတွေ သင်ပေးနေတာ တောက်! ဒုန်း!"
ခခ ကုတင်ထက်မှ မလုံမခြုံနဲ့ရင်ဘက်ကအဝတ်စတို့ကို ဖုံးဖိရင်း ကွေးနေအောင်ကိုယ်လေးကိုကွေးထားကာမျက်ရည်တို့က အ်မပျက်ကျနေမိသည်။ သူမသိပ်ကြောက်နေမိသည်။ ကိုကို ကိုကိုက ကိုကိုက အဲ့လိုကြီလား ဟင့်အင်း ခခ ခခကိုကိုကြောက်တယ် ခခအသက်ကြောင့် လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားတာဆို နောက် နောက်လည်း... ဒီလို..
"ဟင့်အင်း"
ခခ ခြောက်ခြားခြင်းနဲအတူ ဆက်ခနဲ ကြုံးထလိုက်ပြီး ကိုကိုဝင်သွားတဲ့ ရေချိုးခန်းဘက် တစ်ချက်ကြည့်ကာ ကုတက်ထက်က ခက်မြန်မြန်ပြေးဆင်းကာ အလွယ်အင်္ကျီကောက်လဲပြီး အခန်းထဲပြေးထွက်လာလိုက်သည်။
"ခလေးရေ ဦးဒီနေအရမ်းပင်ပန်းနေတယ် စောစောအိပ်ခြင်နေပြီ"
ဗေဒါ မနက်သားနဲ့ဦးဝတ်သွားဖို့ မီးပူတိုက်ပေးနေတုန်း ကုတင်ထက်က ကလေးတစ်ယောက်လို ဂျီကျနေတဲ့ ဦးကြောင့် သူမစိတ်တိုလေးလေးနဲ့
"အိပ်ခြင်လည်း အိပ်ပါလား ဦးရယ် ဗေဒါ ဒီမှာဦးတို့မနက်သွားဖို့ မီးပူတိုက်နေတယ်လေ"
"ကျစ် ခလေးကကွာ.... ဦးဘယ်တုန်းက ခလေးမပါပဲ အိပ်ယာဝင်ဘူးလို့လည်း ထားလိုက်တေ့ကွာ မတိုက်နဲ့တော့"
"ဦး!"
"အာ... လန့်တာကွာ..."
"လန့်ပါစေ အိပ်ပါဆို ဘာဖြစ်နေလည်းမသိဘူး.."
"ခလေးရာ.. လာပါကွာ... နော်.."
"ဦး ဘာဖြစ်နေတာလည်းလို့ ဒီမှာ မပြီးသေးဘူးလေ"
"မပြီးလည်းထားခဲ့လိုက်ပါကွာ... ဒီက မိန်းမသေးသေးလေးကို ထွေးပြီးအိပ်မှ အိပ်ပျော်တာကွ ခလေးပဲအကျင့်လုပ်ထားပြီးတော့"
"ဘာအကျင့်လုပ်ထားတာလည်း လူကိုအရုပ်ကျနေတာပဲ သူလုပ်ခြင်သလိုလုပ်နေတာ ဒီကလူကို လူလို့ရောထင်သေးရဲ့လား.."
"အဟွန်း... အရုပ်ထက်တော့သာပါတယ်ကွာ...."
"ဘာ!"
"ဒေါက် ဒေါက် မမ မီးပါ.."
ဗေဒါ အခန်းရှေ့က ညီမလေးအသံကြောင့် ကုတင်ခက်ကလှိုင်းကို အသံတိပ်ကြိမ်းရင်း
"လာပြီ မီးလေး.."
"ကလစ်, ဟင် မီးလေးငိုထားတာလား..."
ခခ ဗေဒါ့အမေးကြောင့် ငိုခြင်နေတဲ့သူကို လက်တို့ပေးလိုက်သလို
"ဟင့် ဟုတ်တယ်မမ မီး မီးငိုထားတာ အဲ့ဒါ ကိုကို့ကြောင့်သိလား... ဟင့် အဲ့ဒါ မီး ကိုကိုနဲ့မအိပ်တော့ဘူး မမနဲ့ပဲအိပ်တော့မယ်.. မီး ကိုကိုနဲ့မိအိပ်ရဲတော့ဘူးမမ နော် မီးမမနဲ့ပဲအိပ်တော့မယ်နော် မမ"
"ဘာတွေဖြစ်ကြလို့လည်း မီးလေးရယ် ရေပြင်က ဘာပြောလို့လည်း ရန်ဖြစ်ကြတာလား... မမကိုပြောပြအုန်းလေ"
"ဟင့်အင်း ကိုကို ကိုကိုက အီး...... မမနဲ့ပဲအိပ်ပါ့မယ်တို မအိပ်ခိုင်းလည်း ဖွားဆီပဲသွားတော့မယ်"
"ဟယ် နေ နေပါအုန်းမီးလေးရယ်... ကဲကဲ လာ လာ အထဲဝင် မမနဲ့အိပ်မယ် ဟုတ်ပြီလား.."
"ဟင့် တကယ်လားမမ"
"အင်း လာလာ အထဲဝင် ဦး..."
"ဗ်"
"ထ ရေပြင့်အခန်းသွားအိပ်"
"ဘာ!"
"ဒီနေ့တော့ သွားအိပ်လိုက်ပါဦးရယ် နော်"
လှိုင်း နောက်က မီးလေးကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်နှာဆူပုပ်လေးနဲ့သူ့ကိုဂျစ်ကန်ကန်လေးကြည့်နေတာမို့ ညီမနှစ်ယောက်ဘာတွေ စတ့ထွင်နေသည်မသိ
"အွန်း သွားအိပ်လိုက်မယ် ဒီတစ်ညပဲနော် ခလေး.."
"ဟင့်အင်း တစ်သက်လုံးကိုကိုကြီး"
"ဘာ"
"ဟုတ်တယ် မီး ကိုကိုနဲ့ တစ်သက်လုံးအတူမအိပ်တော့ဘူး.."
"ကျစ် နင်တို့လင်မယားအတူမအိပ်တိုင်း ငါတို့လင်မယားကပါ မအိပ်စရာလားဟ့ မရဘူး ဒါဆိုရင် ခုလည်း သွားမအိပ်ပေးနိုင်ဘူး.."
"ဦး!"
"ကျစ် ok ok ဒီတစ်ညပဲနော် ကိုယ့်ပါသာ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ထား တကယ် အဖျက်တွေ"
ဗေဒါ ဦးအပြင်ရောက်သွားပြီဆိုတော့မှ
"မီးလေးနဲ့ ရေပြင်နဲ့ဘာဖြစ်ခဲ့တာလည်း မမကိုအမှန်တိုင်းပြော"
ခခ အဲ့အဖြစ်ကြီးက ပြန်ပြေရမှာတောင် ကြောက်ပြီး ရှက်စရာကောင်းနေတာမို့
"ဟင့်အင်း မီး မီးမပြောပြခြင်ဘူးမမ ဒီတိုင်း မီးကိုမမေးပါနဲ့နော်မမ ဟင့်"
ဗေဒါ ဘယ်လိုမေးမေးမရမယ့်ပုံမို့ သူမသိနေခြင်ပင်မယ်လည်း လက်ရှော့လိုက်ရတော့သည်။
>>>>>>>>>>>>
"ဟ့! ကိုကြီး.. ဘယ်လိုလုပ်ပြီး... ဟင် ခခရော..."
ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ရေပြင်ညီအမေးကို လှိုင်း စိတ်ပျက်တဲ့ပုံနဲ့ ကုတင်ထက်ထိုင်ရင်း
"မင်းရဲ့ အူမပြည့်ကျပ်မပြည့်မမွှေ့လို့ ဘုံပျောက်ပြီး ရောက်လာရတာ"
"ဗျာ... ဘယ်သူ..."
"ကျစ် မင်းမအူမလည်းလုပ်မနေနဲ့ မင်းမီးလေးကို ဘာပြောလိုက်လို့လည်း ငါ့တို့ပခန်းထိရောက်လာပြီး အတင်းခလေးနဲ့အိပ်ပါ့မယ်ဆိုပြီး ငိုယိုနေတာ မင်းတို့ရန်ဖြစ်ထားကြတာလား.."
ရေပြင်ညီ လှိုင်းအပြောကြောင့် သူနားလည်လိုက်ပြီမို့ သူခြောက်လိုက်တာ အဲ့လောက်ထိဖြစ်စရာလား...
"ကျစ် မဟုတ်တာကိုကြီးရာ... ကျစ် အသာနေ ငါသွားခေါ်မယ် ဘာလည်း ဒီကောင်မလေး ဆိုးလို့ရလို့ဆိုးနေတာ သူများတွေအားနာစရာ"
လှိုင်းလည်း ရေပြင်သွားမှ သူလည်းခလေးနဲ့အိပ်ရမှာမို့
"ကောင်းတယ် သွားခေါ် မရရင် ရတဲ့နည်းနဲ့သာခေါ်ခဲ့"
ရေပြင် လှိုင်းတို့အခန်းရှေ့ရောက်တယ်ဆိုတာနဲ့ စိတ်လောနေသူပြီ
"ဟေ့! ခခ ခုထွက်ခဲ့စမ်!"
ခခ အိပ်ယာပေါ်လှဲကာရှိသေး အခန်းရှေ့က ကို့ကို့အသံကြောင့် မမနားပြေးကပ်လိုက်ခြင်းနဲ့အတူ
"ဟင့် မမ မမ လုပ် လုပ်ပါအုန်း.. ကိုကို ကိုကိုလိုက်လာပြီမမ ဟင့် မီး မီးပြန်မလိုက်ဘူးနော် မမနဲ့ပဲအိပ်မှာ နော် နော်လို့မမ"
ဗေဒါ တကယ်ကိုယ်လေးပါတုန်နေအောင်ကြောက်နေတာမို့ သူမဘာမှန်းမသိပင်မယ့် ညီမဇောနဲ့
"အင်းအင်း ဒီမှာပဲအိပ်ရမယ် ဟိုသွားမအိပ်ရဘူး ခဏနေအုန်း မမသွားထွက်တွေ့အုန်းမယ်"
"ဟင်! ဟင့်အင်း မ မသွားနဲ့ တံခါးပွင့်သွားရင်...."
"ဒုန်း! တောက်! လာခဲ့!"
"ဟင်! ကိုကို"
ခခ ရုပ်တရက် တံခါးပွင့်သွားခြင်းနဲ့အတူ သာမနားကိုချက်ခြင်းရောက်လာတဲ့ကိုကို့ကြောင့် ကုတင်ဘေးက ရပ်နေတဲ့ မမကိုပြေးကပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ
"လာခဲ့! အား....! မလာဘူးလွှတ်! မမရေ! မမ! ဟီး....! မာမီရေ...! ဖွား...!..."
ဗေဒါလည်း.ရုပ်တရက်ဆို ညီမလေးကို ခါးကနေ မပြီးအတင်းခေါ်သွားတဲ့ရေ့ပြင်ကြောင့် သူမကြောင်နေပြီးမှ
"ရေ ရေပြင် နင် ခုလွှတ်လိုက် ခုချလိုက်နော်.."
"မမဟီး..."
"ကျစ် ဗေဒါ နင်မသိပဲ ဝင်မပါနဲ့ ဒီကောင်မလေးက အတက်ကောင်တွေတက်နေတာနင်သိလား ငါဆုံးမမှရမှာ"
"ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူးမမ မီးကိုလွှတ်လို့ ကို့ကို့! မီးကိုကိုနဲ့မအိပ်ခြင်ဘူး... ဟီး..."
"ဟယ် မီးလေး.... သားခုလိုက်စမ်း!"
ရေပြင် မာမီအသံကြောင့်နောက်ကိုကြည့်လိုက်တယ်ဆို နောက်ကဖွားတို့ပါလာတာမို့
"ကျစ် မာမီတို့အသာနေစမ်းပါ"
"နေလို့ရမလားဟဲ့ ဒီလောက်ကလေးအသံဆူညံနေတာ မင်းဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်းသား မီးလေးအတော်လန့်နေပြီနော်.. ချ ခုချလိုက်သား.."
ရေပြင် ဒီကိစ္စကြီးကို လူပုံအလယ်မှာရှင်းပြဖိည့လည်းမသင့်တာမို့ သူခြောက်လိုက်တာလည်း လွန်သွားပုံရတာမို့
"ကျစ် သားတို့ပါသာရှင်းလိုက်..."
"မြေး!"
"ကျစ် ဖွား.."
"ခုချလိုက် မြေးမလေး ခုမမနဲ့အိပ်ခြင်တာမဟုတ်လား... မြေးကြီး"
လှိုင်းလည်းနောက်ရောက်နေပြီမို့
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်ရေပြင်နဲ့သွားအိပ်လိုက်ပါ့မယ်"
"ကျစ် ကိုကြီး.."
"ညီ မီးလေးကို ချပေးလိုက်ပါခလေးနဲ့အိပ်ပါစေ လာပါညီရာ"
"ကျစ်"
ရေပြင် အားလုံးကသူမလေးဘက်မှာရှိနေတာမို့ သူမလွန်ဆန်နိုင်တဲ့အဆုံးချပေးလိုက်တော့သည်။ ချပေးလိုက်တယ်ဆို အမဖြစ်သူကိက အခန်းထဲအတင်းဆွဲကာ ဂျက်ပါချသွားတဲ့သူမလေးကြောင့် သူအလိုမကျစွာ စုပ်တစ်သက်သက်နဲ့ဖြစ်နေမိသည်။
ဒေါ်ခေမာ ခခတို့ အခန်းထဲဝင်သွားပြီး သူမတို့ပဲရှိတော့တဲ့အချိန်ရောက်မှ သူမနွေးအင်္ကျီအိပ်ကပ်ထဲက လက်မှတ်နှစ်ဆောင်ထုပ်လိုက်ပြီး
"ရော့ မနက်၅နာရီလေယာဉ်ထွက်မယ် ဖူးခက်မှာဘိုကင်ချိတ်ပေးထားတယ် ဟန်းနီးမွန်းထွက်ကြ"
ရေပြင်ညီရုပ်တရက် ဖွားလုပ်ရပ်ကြောင့် သူကြောင်အ့နေပြီမှ
"မနက် မနက်ဆို အာ.. ကျစ် မီးလေးက ဒီအခန်းထဲ.."
"မင်းမှာသော့မပါလို့လား ဆင်းနင်းတာတောင်မနိုးနဲ့မီးလေးကို ဒီတိုင်းခေါ်သွားတာတောင်ရတယ် ငါအကုန်လိုက်ပြောနေရမှာလား ရေးပြင်ညီ"
"ဟားးဟားးဟားးး"
"ဟဲ့ တိုးတိုးလေ.."
"အဟွန်း ဖွားကတော့ တကယ်လိုက်မမှီတော့ဘူးဗျာ.."
"အွန်း အရင်တုန်းကတော့ မင်းတို့ကို ဘာတဲ့ မေမီ"
"စပရိုက်ပါမေမေ"
"အေး အဲ့ဒါလုပ်ပြီး နင်တို့ကိုကျော်ရအောင်လုပ်မို့ အခုတော့မရတော့ဘူး အားလုံးပြင်ဆင်နေပြီးပြီ ငါ့ပိုက်ဆံလည်းအဆုံးမခံနိုင်ဘူး မီးလေးပုံစအရ စိတ်ကောင်းတာ အတော်ပြေမယ့်ပုံမရဘူး ကိုယ့်ပါကိုယ်သာမသွားတော့"
"အဟွန်း.. ဖွားကတော့ဗျာ.."
"ဖွားကတော့မနေနဲ့ ရဲရဲပြင်ပေးထားတဲ့အိက်တွေအဆင်ပြေလားသွားကြည့်အုန်း."
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဖွား... အဟွန်း "
"အွန်း အွန်း"
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
သည်းခံဖတ်ပေးကြတဲ့စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်းစီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏
စာဖတ့သူများကိုအစဉ်လေးစားလျှက်
#မြူခိုးဝေဝေ