ကိုကို့မို့ ချစ်တာလို့ ☹
"ဒေါက် ဒေါက် ခခ ဟေ့! ခခ!.. ထစမ်း! 12ထိုးတော့မယ် အောင်စာရင်းသွားကြည့်ရမယ်လေ ထတော့ ခခ! ဟေ့!"
ပန်းမြိုင်လယ် အိပ်ရေးမက်သူပီပီ အခန်းရှေ့က အဆက်မပျက်ခေါ်နေတဲ့ ကိုကိုကြောင့် အုန်းထားတဲ့ခေါင်းဦးကိုနားနှစ်ဖက်ပြန်ပိတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းလေးထောင်နေလိုက်သည်။ဒီည ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်မှာမို့ သူမကလွဲပြီး အိမ်ထဲမှာ ဆူညံနေတာ ကုလားသိုက်ကျားကိုက်နေသလိုပါ။
"ခခ! ငါ့မှာသော့ပါတယ်နော်......."
ခခ အခန်းပြင်ဘက်က ရေပြင်ညီစကားကြောင့် သူမမအိပ်ရတော့မှာကို သိလိုက်ပြီမို့ ဒေါသပိစိလေးနဲ့ မျက်နှာလေးမဲ့ကျသွားပြီး ကုတင်ပေါ်ခက်စောင့်စောင့်ထိုင်ချလိုက်ကာ
"ဟင့် အဟင့် အီး..... သူများအိပ်နေပါတယ်ဆို ဘာလို့အဖြတ်ကဝင်ရတာလည်းလို့ အိပ်ရေးမဝသေးပါဘူးဆို... ဘာဖြစ်နေကြတာလည်းမသိဘူး... သိခြင်ရင်လည်း ကိုယ်ပါသာ သွားကြည့်ကြတာမဟုတ်ဘူး... သူများကိုလိုက်နှောက်ယှက်နေကြတယ် ဟီး....."
"ဟေ့ လူကြားမကောင်းဘူး အသံပြဲနဲ့ငိုမနေနဲ့ ခုအောင်စာရင်းက မင်းအောင်စာရင်းမဟုတ်ဘူးလား.. လူကြားကောင်းအောင်ငိုမနေနဲ့ ထ သွားမယ်"
"မလိုက်ဘူး... မီးအိပ်ရေးမဝသေးဘူး အောင်ပါတယ်ဆို ဘယ်လိုဖြစ်နေကြလည်းမသိဘူး... ဟင့် ကိုကို... ကိုကိုပဲသွားကြည့်လိုက်ပါနော်... မီးအိပ်ရေးမဝသေးဘူးလေ နော်... နော်ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့လက်လေးကို ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရပ်လေးနဲ့ အတင်းဆွဲကာ လာချွဲပြနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ဒီအကွက်တွေရိုးနေပြီမို့ သူလက်ပေါ်က လက်သေးသေးလေးကို ခါချလိုက်ပြီး
"မရဘူး... ထ မင်းပါလိုက်ရမှာ"
"ဟင့် မီးမှမလိုက်ခြင်တာ သွားခြင်လည်း ကိုယ့်ပါသာတာ သွားတော့ မီးကတော့ အိပ်တော့ အ့ ဟင် ကိုကို အာ...!.. ချပေး!... မီးမလိုက်ဘူးနော်... မီးအိပ်မို့လို့ မလိုက်ပါဘူးဆို... ဟီး...... မာမီရေ...! မာမီသား မီးကိုအနိုင်ကျင့်နေတယ်လို့ မရေ.... ကိုကိုကြီး... ဖွား..... ဟီး.... သူများ အိပ်ခြင်ပါတယ်ဆို...."
ရေပြင်ညီပေါ် ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ငိုကြီးချက်မ လူစုံတက်စုံတိုင်နေရင်း အောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့ ပန်းမြိုင်လယ်လေးတို့ကို ဒေါ်ခေမာအပါအဝင် အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံးလေးဖြစ်တဲ့ မင်းခက်ထန်တို့ပါ ဒီမြင်ကွင်းကို မထူးဆန်းတော့သလို ကြည့်ပြီး ရယ်မောနေကြတော့သည်။ အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံးက တကယ်တမ်း မင်းခက်ထန်လေးမဟုတ်ပဲ ပန်းမြိုင်လယ်လေးဖြစ်နေတော့သည်။
ရေပြင်ညီ အော်ဟစ်နေတဲ့ကြားက သူကားပေါ်အတင်းထိုးသွင်းကာ ခေါ်လာလိုက်တယ်ဆို သူ့ကိုအတော်ကြာအောင်ရိုက်ပုပ်ပြီး ပြန်အိပ်ပျော်သွားတဲ့သူမလေးကြောင့် ဆူပုပ်ပုပ်ဖြစ်ခြင်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ အမှန်ဆို အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်သိပ်မထွက်တဲ့သူမလေးကို သူဒီအသက်ဒီအရွယ်ဒီအချိန်ရောက်ရင် ပုံမှန်လူတွေလို ခံစားတက်စေခြင်သည်။ အောင်မယ်မှန်းသိနေပင်မယ့် ခုလိုသွားကြည့်ရတဲ့အရသာကို ခံစားသိစေခြင်တာပါ။ သူမလေးကတော့ ဒါကို အိပ်ရေးပျက်သတဲ့ တကယ့် အဆိုးလေး၊ သူမှတ်မိနေသေးသည် ငယ်ငယ်က ချူချာလွန်းလို့ အားလုံးခရ ရအောင် နေ့နံပြောင်းကာ ခခလို့ပေးလိုက်မိတာကို လူကြီးပြောတာကြားသွားပြီး ဘာကိုအတွေးပေါက်သွားသည်မသိ သူ့ကို မယ်မယ်ကြီးခေါ်ခိုင်းသေးသည်။ ဗေဒါက အားတုန့်အားနာရှိလှပင်မယ့် တစ်အိမ်သားလုံးက သူမလေးနေမကောင်းနေတာမို့ စိတ်ချမ်းသာအောင် မယ်မယ်ကြီးခေါ်ခဲ့ရတာ ခုချိန်ထိ ပြောစမက်တွင်ဆဲပါ...
"ခခ ထတော့ အောင်စာရင်းကပ်နေပြီ"
"ဟင့် မကြည့်ခြင်ဘူး ကိုကိုပဲသွားလိုက်နော် မီး ကားပေါ်က စောင့်မယ်"
"ကျစ် မရဘူး ထ လာ"
ပန်းမြိုင်လယ် သူမကိုယ်ကိုအတင်းဆွဲထူပြီး အတင်းဆွဲချနေတဲ့ ကိုကို့ကြောင့် လူက မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိုင်တော့တာမို့
"ရှင်ကြီး သူများကို အရမ်းအနိုင်ကျင့်တယ်သိလား လူကိုလည်းသေချာကြည့်အုန်း လိုက်လို့ရတဲ့အခြေနေလားလို့ တကယ်ဒေါသထွက်လွန်းလို့သေတော့မယ် ဒီကချစ်လွန်းလို့ ခွင့်လွှတ်နေတာ အကောင်းမှတ်မနေနဲ့"
ရေပြင်ညီ ဆင်ခြေပေးလွန်းတဲ့သူမလေးကြောင့် သူစိတ်မရှည်စွာ ဆွဲပွေ့လိုက်ပြီး လူအုပ်နားဆီတိုးသွားလိုက်ကာ ချပေးလိုက်တယ်ဆို
"အ့ ဟင် ကိုကို..."
ပန်းမြိုင်လယ် ကိုကိုပွေ့သွားတာသိလို့ မျက်လုံးမှိတ်ရပ်နဲ့လိုက်လာလိုက်တာ ရုပ်တရက်ချီခံထားရာကနေ ချခံလိုက်ရတာမို့ သူမမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တဲ့ချိန် ကိုကိုကိုလည်းမတွေ့တော့သလို လူအုပ်ကြားထဲရောက်သွားတာကြောင့် သူမမျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ ကိုကို့ကိုရှာနေစဥ်
" အ့ မတိုးနဲ့ မတိုးနဲ့လို့ပြောနေတယ်လေ အ့ ဟင့် အီး..... ကိုကိုရေ.... ဟီး......"
ခခ အိမ်စီးဖိနပ်လေးနဲ့ သူမခြေထောက်သေးသေးလေးကို တက်နင်းခံလိုက်ရတာမို့ နာကျင်သွားသလို ကိုကို့ကိုလည်းမတွေ့တာကြောင့် ရောပြီး အသံကျယ်ကြီးနဲ့ငိုချလိုက်တယ် လူအားလုံးရှဲသွားပြီး သူမငိုနေတာကို ကြည့်နေကြသည်။
ရေပြင်ညီအဆင်ပြေမလားလို့ သွာချလိုက်ပင်မယ့် မိခင်ပျောက်လို့ငိုတဲ့ကလေးလို တကယ်မျက်ရည်ပေါက်ကြီးတွေနဲ့ငိုချလိုက်တဲ့သူမလေးကြောင့် သူစုပ်သက်ခြင်းနဲ့အတူ ခက်မြန်မြန်သွားလိုက်ပြီး
"ကျစ် လာ လာ ဘယ်နေရာမှ အသုံးမကျဘူး"
ရေပြင်ညီကောက်ပွေ့လိုက်တယ်ဆို နင်ခံထားရလို့ နီရဲနေတဲ့ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို ထောင်ထားပြီး
"သူများခြေထောက်ကြီးနာသွားပြီသိလား... ကျိုးသွားပြီလားမသိဘူး... အဲ့ဒါကိုကို့ကြောင့် အီး...."
ရေပြင်ညီ လွန်းခြင်တန်းရင် တကျော့ပြန်လာတော့မယ့် သူမလေးကြောင့် ခက်မြန်မြန်ပင်
"ဟေ့ တော်တော့ မဟုတ်ရင် ဒီမှာထားခဲ့မှာ"
"ဟင့် တွေ့လား... ကိုကိုက မီးပေါ်အမြဲအနိုင်ကျင့်တယ် မတရားဘူးသိလား... ဟီး... အိမ်ရောက်ရင် မာမီနဲ့တိုင်မယ်"
ရေပြင်ညီ ခွန်းတုန့်ပြန်မနေတော့ပင်မယ့် စိတ်ထဲတွင်တော့ အတော်လာတဲ့ကောင်မလေး သူကပဲ အနိုင်ကျင့်ခံရတာတဲ့
"ကိုကို မီးအောင်စာရင်းမကြည့်တော့ဘူးလားဟင်"
ရေပြင်ညီ ခုနကပဲ ငိုကြီးချက်မနဲ့သူမလေးက ချက်ခြင်းကားပေါ်ရောက်တယ်ဆို ဘာမှမဖြစ်သလိုမေးလာတာကြောင့် သူချက်ခြင်းပြန်မဖြေပဲ ကားစက်နှိုးလိုက်ကာ
"5Dပါတယ်"
"ဟမ် ဘာကြီး..."
"ကျစ် မင်းဂုဏ်ထူးငါးခုပါတယ်ပြောတာ"
"ဟမ် တ တကယ် တကယ်လား ကိုကို... မီး မီးက ၅ခုတောင်.... တ တကယ်လားလို့ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့လက်ကိုအတင်းဆွဲပြီး တကယ်တအံတသြနဲ့မေးနေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ကိုယ်ဖြေထားတာ ကိုယ်မသိဘူးလား"
"ဟွန့် ကိုကိုကလည်း မီးက သိတော့သိပါတယ် ဒါမယ့် အဲ့လောက်ကြီးထိမှ မထင်တာ အဲ့ဒါ ကိုကို့ကြောင့်နေမှာသိလား ဟီး..."
"သိရင်လည်း နည်းနည်းပါးပါးရိုသေလေ မင်းနဲ့ငါ အသက်၁၂နှစ်လောက်ကွာတာ ရိုရိုသေသေဆက်ဆံပေါ့"
ရေပြင်ညီစကားကြောင့် ခခအလိုမကျစွာ မျက်နှာလေးမဲ့လိုက်ပြီး ကိုင်ထားဆဲလက်ကို စောင့်ဖြုပ်လိုက်ပြီး
"အဲ့ဆိုလည်း ရိုသေတဲ့အနေနဲ့ မီးက ကိုကို့ကို ဦးလို့ခေါ်မယ်လေ ရလား..."
"ဟာ မင်း.. "
"အဟွန်း.. အဲ့ဒါကျ ဆက်ဆက်ထိမခံဘူးနော်... ဟွန့်"
ရေပြင်ညီ ခခစကားကြောင့် အရမ်းသိသွားတဲ့ကိုယ့်ပုံစံကိုပြန်ထိန်းကာ
"အဟမ်း ငါ့အသက်အဲ့လောက်မကြီးသေးဘူး မခေါ်နဲ့"
ခခ လည်ချောင်းတွေဘာတွေပါ ရှင်းပြီး မျက်နှာတည်တည်ကြီးနဲ့ရယ်နေတဲ့ ကိုကိုကြောင့် သူမရယ်ခြင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းလိုက်ရသည်။ ကိုကိုက အမြဲခုလိုပါ တစ်ခုခုဆို ရှက်တက်တာ သူ့အပြင်မရှိ
>>>>>>>>>>>>
"ဟေး... ရှူး! ဖောင်း! ဖောင်း! ဖောင်း! ဂုဏ်ယူပါတယ်မာမီမီးလေးရေ..... လာပါအုန်း ရွှတ် အဟွန်း..." "ဂုဏ်ယူပါတယ် ခခရေ..."
ခခအိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ကြတဲ့ မာမီနဲ့အိမ်သားအားလုံးအပါဝင် သူမသူငယ်ချင်း ချစ်လွန်းနဲ့မူပိုတို့ပါရောက်နေတာမို့ သူမ ပျော်လွန်းလို့ ငိုတောင်ငိုခြင်လာမိသည်။
"ကျေးဇူးပါမာမီ မီးကိုခုလိုဂုဏ်ပြုပေးလို့"
"အဟွန်း... ရပါတယ်မာမီမီးလေးရယ် ကျေးဇူးတင်ရင် မာမီမီးလေးက ဒီညမအိပ်သေးပဲ မာမီတို့နဲ့အတူကဲရမယ်နော်..."
"ဟုတ်တယ်တီလေး ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်တို့လည်း အပျက်ကဲမှာ"
အားလုံးကထောက်ခံနေပြီမို့ ခခကိုယ်တိုင်လည်းမညင်းတော့ပဲ
"ခိ ဟုတ်"
"ဟေး....!....."
ဒေါ်ခေမာတို့ခြံထဲမှာ ချက်ခြင်းဆိုသလို တီးလုံးသံတွေရော အကင်အမျိုးမျိုး သောက်စရာအစုံတို့နဲ့ ပွဲစည်သွားတော့သည်။
"ညီ သောက်လေ"
ရေပြင်ညီ များနေပြီမို့ လှိုင်းခက်ထန်ကမ်းပေးလာတဲ့ ခွက်ကိုခေါင်းခါလိုက်ပြီး
"တော်ပြီကိုကြီး ကျွန်တော်များနေပြီ မနက် စာသွားသင်ရအုန်းမှာ"
"အဟား... မင်းကလည်းကွာ... အဲ့လောက်တောင်ပျော့ရလား ဒါဆိုလည်းမင်းသဘောပဲနော်"
"ဦးရေ...."
"ဟင် ခလေး... လာပြီ လာပြီ"
ရေပြင်ညီ အကိုဖြစ်သူရဲ့ ခုထိမရီးကိုခလေးခေါ်နေသံကြောင့် သူပြုံးလိုက်မိသည်။ အချစ်ဆိုတာ အဲ့လောက်ထိနက်ရှိုင်းသလား.... ရေပြင်ညီရဲ့အကြည့်တို့က ရောင်စုံမီးရောင်အောက် သွားထက်လေးတွေဖွေးနေအောင်ပြုံးရယ်နေတဲ့ ပန်းမြိုင်လယ်လေးဆီ...
"မာမီ မီး ကိုကိုတို့သောက်တဲ့ဟာလေးသောက်ခြင်တယ် နော် နော်လို့မာမီ..."
ဒေါ်မေမီ သူမနားလာပြီ မဟုတ်တာကို တဂျီဂျီပူနေတဲ့ခခကြောင့်
"မီးလေးရယ်... ဒါကအရက်ပြင်းတွေလေ မီးလေးကခုမှ ၁၈တောင်မပြည့်သေးဘူး မသောက်ရဘူး နောက်မိန်းကလေးတွေ သောက်ရတဲ့ဝါမဟုတ်ဘူး မီးလေးရဲ့"
ခခ ဒေါ်မေမီပြောလိုက်တယ်ဆို အလိုမကျစွာ နှုတ်ခမ်းလေးဆူသွားပြီး
"ဟွန့် မာမီတို့ကျ သောက်ပြီးတော့"
ဒေါ်မေမီက နိုင်ငံခြားမှာ ကြီးပျင်းသူပီပီ သောက်နေကြမို့ ပြုံးလိုက်ပြီး
"မာမီသောက်တာ ဝိုင်လေ မီးငယ်လေးရဲ့ မဟုတ်တာကို မပူစာရဘူး သောက်ခြင်ရင် အသက်ပြည့်တာကိုစောင့် ဟုတ်ပြီလား..."
"ဟင့် မာမီ မတရားဘူး..."
ဒေါ်မေမီ နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီး အိမ်ဘက်ထွက်သွားတဲ့ခခကိုကြည့်ပြီး သူမပြုံးနေမိသည်။ တကယ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့သမီးလေး သွေးမတော်သားမဆက်ပင်မယ့် ဒီသမီးလေး တစ်နေ့ သူများလက်ထဲသာ ပါသွားမယ်ဆို သူမတွေးတောင်မတွေးရဲပါ ရှိနေဖို့ဆိုရင်လည်း သားရေပြင်ညီနဲ့မှ.......
ခခ မတရာဘူးဆိုတဲ့ ဒေါသပိစိလေးနဲ့ ဆက်မနေတော့ပဲ အိပ်ဖို့အစီစဥ်ဆွဲလိုက်သည်။ အခန်းဘက်သွားပြီးမှ အခန်းထဲမှာ ရေမရှိတော့တာသတိရပြီး ရေချိုက်ထည့်ထားတဲ့ ရေခဲသေတ္တာဘက်ကိုဦးတည်လိုက်သည်။
"ဟင်!"
ခခ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်လိုက်တယ်ဆို ရေချိုက်ဘေးမှာကပ်ထားတဲ့ ပုလင်နီညိုရောင်ကြီးကြောင့် သူမမျက်လုံးလေးပြူးသွားပြီ ချက်ခြင်းဆိုသလို ပြုံးလိုက်ခြင်းနဲ့အတူ ခေါင်းတစ်ဆက်ဆက်ညိမ့်ကာ
"ဘယ်ရမလည်း သောက်ရမယ့်ကံပါလာတော့လည်း ခခတို့ဘုန်းကံကမနေဘူးဟေ့ ခိ ခ်"
ခခပြောပြောဆိုဆို ပုလင်းကို ခက်မြန်မြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး အတင်းလှည့်ဖွင်လိုက်တယ်ဆို မရတာမို့
"အီး... အ့ ဟင့် ဘာလို့မရတာလည်း နင်နော် ငါသောက်ခြင်နေပါပြီဆို.... အာ... ဟုတ်ပြီ"
ခခ မာမီတို့ခုလိုပုလင်းတွေဖွင့်ရင် သုံးတဲ့အရာကို မျက်လုံးထဲ လဲ့ကနဲ့မြင်သွားကာ ချက်ခြင်းဆိုသလို ခြံပြင်ပြန်ထွက်ပြီး လှစ်ကနဲနေအောင် ဖွက်ပြီးပြေးလာလိုက်သည်။ ဒါကိုမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သူက ရေပြင်ညီပင်။ ရေပြင်ညီ မျက်ခုံးတစ်စုံလုံးကျုံ့သွားပြီး
"ဘာမဟုတ်တာ လုပ်ပြန်ပြီလည်းမသိဘူး.."
ခခ အဖုံးဖွင့်သွားတာနဲ့ ပုလင်းလိုက် တရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်တယ်ဆို
"အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ် အဟမ်း အဟွတ် အီး.. ကောင်းလည်းမကောင်းပဲနဲ့ အဟွတ် အဟမ်း အင် ဟာ သွားပါပြီ ကိုကိုပေးထားတဲ့ တီရှက်လေးကတော့"
ခခ ရင်ဘက်ထက်မှာ ဝိုင်တွေဖိတ်ထားလို့ ပေကျန်နေတဲ့ တီရှက်ဖြူလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိသည်။ ဒါကိုကို သူမကိုမွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့အင်္ကျီလေး.. ခခ အင်္ကျီရင်ဘက်လေးရှေ့ဆွဲပြီးကြည့်နေရင်း တစ်ခုခုသတိရသွားသလို
"အာ ဟုတ်သားပဲ အစွန်းချွတ်ဆေးရှိတယ် အဟွန်း ခုသွားလျှော်ရင်ရလောက်တယ်"
ခခ ပြောပြောဆိုဆို ဝိုင်ပုလင်းကို ခုံပေါ်တင်ထားလိုက်ပြီး ခက်သွက်သွက်လှမ်းလိုက်တယ်ဆို
"အ့ ကျစ် ဘာဖြစ်တာလည်းဟ့"
ခခ မသောက်ဖူးသူအူရိုင်းလေးမို့ ချက်ခြင်းဝိုင်တန်ခိုးအစွမ်းပြနေတော့သည်။ ခခ ရိုင်သွားတဲ့ကိုယ်လေးကိုပြန်ထိန်းရင် ခက်မှန်မှန်ထွက်လာလိုက်သည်။ လမ်းတစ်လျှောက် ရိုင်ရိုင်သွားတဲ့ ခြေလှမ်းတွေကို ထိန်းရင်းနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေရသည်။ သူမအခန်းက ပုံမှန်သွားနေကြထက် ကြာနေသလိုပါ။
ခခအခန်းထဲရောက်ချိန် ခေါင်းတစ်ခုလုံး ရဟပ်စီးနေရသလို ချာချာလည်နေပြီမို့ သူမဝတ်ထားတဲ့ တီရှက်ကို ခက်မြန်မြန်ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဆီ ခြေလှမ်းတို့ခက်ရိုင်ရိုင်နဲ့သွားလိုက်ကာ
"ဘုန်း! အွန်း... ခုမှပဲ နေသာထိုင်သာရှိသွားတော့တယ် တီ ရှက် လေး ရေ နင့်ကို.... မနက်... မနက်.... အင်း....."
ခခတစ်ယောက် ဆိုလိုရင်မရောက်ခင်ပဲ လောကကြီးနဲ့အဆက်အသွယ်ပျက်သွားတော့သည်။
ရေပြင်ညီ အတော်ကြာကြာထိုင်နေပြီးမှ ညလေတိုးလို့လားမသိ ခေါင်းကတရေးရေးမူးနောက်လာတာမို့ သူအခန်းပြန်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရေပြင်ညီ သူ့အခန်းဘက်သွားဖို့ ဧည့်ခန်းကိုအဖြတ် မျက်လုံးထောင်က အရာကြောင့် သူကြည့်လိုက်တယ်ဆို ခုံပေါ်မှာ လဲကျပြီး ဝိုင်ရေတွေရွှဲနေတဲ့ကြမ်းပြင်ကြောင့် သူသိလိုက်ပြီမို့
"ကျစ် ဒီကောင်မလေး..."
ရေပြင်ညီ သူမလေးကိုအခန်းကို ချက်ခြင်းသွားပြီး ဆုံးမခြင်ပင်မယ့် သူ့ကိုယ်သူမဟန်တော့တာသိနေပြီမို့ သူ့အခန်းရှိရာဘက်ကိုသာ ဦးတည်လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တယ်ဆို ကြယ်သီးစုံတက်ထားတဲ့ရှက်ကွက်ကို ဖွင့်မရအောင်လေးလံနေတဲ့မျက်လုံးတို့ကြောင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ခက်မြန်မြန်ချွတ်လိုက်ကာ ကုတင်ထက်စီသို့...
ရေပြင်ညီအိမ်မတ်ထဲမှာတော့ အလွန်နုညံ့လွန်းတဲ့ ဖတ်ခေါင်းဦးလေးတစ်လုံးကို ထွေးပွေ့ထားရသည်တဲ့...
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
စာလုံးပေါင်းအမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါနော်🙏
သည်းခံပြီးဖတ်ပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်စီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤
စာဖတ်သူများကို အစဥ်လေးစားလျှက်🙏
Tagခိုင်းတဲ့ သူက ထင်ထားတာထက် အရမ်းများသွားပြီး ၁၆၀လောက်ဖြစ်နေပါတယ် အားလုံးကိုtagပေးခြင်ပင်မယ့် tagက၅၀ပဲလက်ခံတာကြောင့် ကျန်ခဲ့တဲ့သူရှိရင် မကောင်းတာကြောင့် မtagတော့ဘူးနော် ဘဝင်မြင့်တာလည်းမဟုတ်သလို တစ်မျိုးလည်းမထင်ကြပါနဲ့နော်🙏❤
#မြူခိုးဝေဝေ
ကိုကို့မို့ ချစ်တာလို့ ☹
အပိုင်း (၁)
"ဒေါက် ဒေါက် ခခ ဟေ့! ခခ!.. ထစမ်း! 12ထိုးတော့မယ် အောင်စာရင်းသွားကြည့်ရမယ်လေ ထတော့ ခခ! ဟေ့!"
ပန်းမြိုင်လယ် အိပ်ရေးမက်သူပီပီ အခန်းရှေ့က အဆက်မပျက်ခေါ်နေတဲ့ ကိုကိုကြောင့် အုန်းထားတဲ့ခေါင်းဦးကိုနားနှစ်ဖက်ပြန်ပိတ်ပြီး ဖင်ပူးတောင်းလေးထောင်နေလိုက်သည်။ဒီည ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်မှာမို့ သူမကလွဲပြီး အိမ်ထဲမှာ ဆူညံနေတာ ကုလားသိုက်ကျားကိုက်နေသလိုပါ။
"ခခ! ငါ့မှာသော့ပါတယ်နော်......."
ခခ အခန်းပြင်ဘက်က ရေပြင်ညီစကားကြောင့် သူမမအိပ်ရတော့မှာကို သိလိုက်ပြီမို့ ဒေါသပိစိလေးနဲ့ မျက်နှာလေးမဲ့ကျသွားပြီး ကုတင်ပေါ်ခက်စောင့်စောင့်ထိုင်ချလိုက်ကာ
"ဟင့် အဟင့် အီး..... သူများအိပ်နေပါတယ်ဆို ဘာလို့အဖြတ်ကဝင်ရတာလည်းလို့ အိပ်ရေးမဝသေးပါဘူးဆို... ဘာဖြစ်နေကြတာလည်းမသိဘူး... သိခြင်ရင်လည်း ကိုယ်ပါသာ သွားကြည့်ကြတာမဟုတ်ဘူး... သူများကိုလိုက်နှောက်ယှက်နေကြတယ် ဟီး....."
"ဟေ့ လူကြားမကောင်းဘူး အသံပြဲနဲ့ငိုမနေနဲ့ ခုအောင်စာရင်းက မင်းအောင်စာရင်းမဟုတ်ဘူးလား.. လူကြားကောင်းအောင်ငိုမနေနဲ့ ထ သွားမယ်"
"မလိုက်ဘူး... မီးအိပ်ရေးမဝသေးဘူး အောင်ပါတယ်ဆို ဘယ်လိုဖြစ်နေကြလည်းမသိဘူး... ဟင့် ကိုကို... ကိုကိုပဲသွားကြည့်လိုက်ပါနော်... မီးအိပ်ရေးမဝသေးဘူးလေ နော်... နော်ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့လက်လေးကို ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရပ်လေးနဲ့ အတင်းဆွဲကာ လာချွဲပြနေတဲ့သူမလေးကြောင့် ဒီအကွက်တွေရိုးနေပြီမို့ သူလက်ပေါ်က လက်သေးသေးလေးကို ခါချလိုက်ပြီး
"မရဘူး... ထ မင်းပါလိုက်ရမှာ"
"ဟင့် မီးမှမလိုက်ခြင်တာ သွားခြင်လည်း ကိုယ့်ပါသာတာ သွားတော့ မီးကတော့ အိပ်တော့ အ့ ဟင် ကိုကို အာ...!.. ချပေး!... မီးမလိုက်ဘူးနော်... မီးအိပ်မို့လို့ မလိုက်ပါဘူးဆို... ဟီး...... မာမီရေ...! မာမီသား မီးကိုအနိုင်ကျင့်နေတယ်လို့ မရေ.... ကိုကိုကြီး... ဖွား..... ဟီး.... သူများ အိပ်ခြင်ပါတယ်ဆို...."
ရေပြင်ညီပေါ် ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ငိုကြီးချက်မ လူစုံတက်စုံတိုင်နေရင်း အောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့ ပန်းမြိုင်လယ်လေးတို့ကို ဒေါ်ခေမာအပါအဝင် အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံးလေးဖြစ်တဲ့ မင်းခက်ထန်တို့ပါ ဒီမြင်ကွင်းကို မထူးဆန်းတော့သလို ကြည့်ပြီး ရယ်မောနေကြတော့သည်။ အိမ်ရဲ့အငယ်ဆုံးက တကယ်တမ်း မင်းခက်ထန်လေးမဟုတ်ပဲ ပန်းမြိုင်လယ်လေးဖြစ်နေတော့သည်။
ရေပြင်ညီ အော်ဟစ်နေတဲ့ကြားက သူကားပေါ်အတင်းထိုးသွင်းကာ ခေါ်လာလိုက်တယ်ဆို သူ့ကိုအတော်ကြာအောင်ရိုက်ပုပ်ပြီး ပြန်အိပ်ပျော်သွားတဲ့သူမလေးကြောင့် ဆူပုပ်ပုပ်ဖြစ်ခြင်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်မိသည်။ အမှန်ဆို အိမ်ထဲက အိမ်ပြင်သိပ်မထွက်တဲ့သူမလေးကို သူဒီအသက်ဒီအရွယ်ဒီအချိန်ရောက်ရင် ပုံမှန်လူတွေလို ခံစားတက်စေခြင်သည်။ အောင်မယ်မှန်းသိနေပင်မယ့် ခုလိုသွားကြည့်ရတဲ့အရသာကို ခံစားသိစေခြင်တာပါ။ သူမလေးကတော့ ဒါကို အိပ်ရေးပျက်သတဲ့ တကယ့် အဆိုးလေး၊ သူမှတ်မိနေသေးသည် ငယ်ငယ်က ချူချာလွန်းလို့ အားလုံးခရ ရအောင် နေ့နံပြောင်းကာ ခခလို့ပေးလိုက်မိတာကို လူကြီးပြောတာကြားသွားပြီး ဘာကိုအတွေးပေါက်သွားသည်မသိ သူ့ကို မယ်မယ်ကြီးခေါ်ခိုင်းသေးသည်။ ဗေဒါက အားတုန့်အားနာရှိလှပင်မယ့် တစ်အိမ်သားလုံးက သူမလေးနေမကောင်းနေတာမို့ စိတ်ချမ်းသာအောင် မယ်မယ်ကြီးခေါ်ခဲ့ရတာ ခုချိန်ထိ ပြောစမက်တွင်ဆဲပါ...
"ခခ ထတော့ အောင်စာရင်းကပ်နေပြီ"
"ဟင့် မကြည့်ခြင်ဘူး ကိုကိုပဲသွားလိုက်နော် မီး ကားပေါ်က စောင့်မယ်"
"ကျစ် မရဘူး ထ လာ"
ပန်းမြိုင်လယ် သူမကိုယ်ကိုအတင်းဆွဲထူပြီး အတင်းဆွဲချနေတဲ့ ကိုကို့ကြောင့် လူက မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိုင်တော့တာမို့
"ရှင်ကြီး သူများကို အရမ်းအနိုင်ကျင့်တယ်သိလား လူကိုလည်းသေချာကြည့်အုန်း လိုက်လို့ရတဲ့အခြေနေလားလို့ တကယ်ဒေါသထွက်လွန်းလို့သေတော့မယ် ဒီကချစ်လွန်းလို့ ခွင့်လွှတ်နေတာ အကောင်းမှတ်မနေနဲ့"
ရေပြင်ညီ ဆင်ခြေပေးလွန်းတဲ့သူမလေးကြောင့် သူစိတ်မရှည်စွာ ဆွဲပွေ့လိုက်ပြီး လူအုပ်နားဆီတိုးသွားလိုက်ကာ ချပေးလိုက်တယ်ဆို
"အ့ ဟင် ကိုကို..."
ပန်းမြိုင်လယ် ကိုကိုပွေ့သွားတာသိလို့ မျက်လုံးမှိတ်ရပ်နဲ့လိုက်လာလိုက်တာ ရုပ်တရက်ချီခံထားရာကနေ ချခံလိုက်ရတာမို့ သူမမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တဲ့ချိန် ကိုကိုကိုလည်းမတွေ့တော့သလို လူအုပ်ကြားထဲရောက်သွားတာကြောင့် သူမမျက်လုံးပြူးလေးနဲ့ ကိုကို့ကိုရှာနေစဉ်
" အ့ မတိုးနဲ့ မတိုးနဲ့လို့ပြောနေတယ်လေ အ့ ဟင့် အီး..... ကိုကိုရေ.... ဟီး......"
ခခ အိမ်စီးဖိနပ်လေးနဲ့ သူမခြေထောက်သေးသေးလေးကို တက်နင်းခံလိုက်ရတာမို့ နာကျင်သွားသလို ကိုကို့ကိုလည်းမတွေ့တာကြောင့် ရောပြီး အသံကျယ်ကြီးနဲ့ငိုချလိုက်တယ် လူအားလုံးရှဲသွားပြီး သူမငိုနေတာကို ကြည့်နေကြသည်။
ရေပြင်ညီအဆင်ပြေမလားလို့ သွာချလိုက်ပင်မယ့် မိခင်ပျောက်လို့ငိုတဲ့ကလေးလို တကယ်မျက်ရည်ပေါက်ကြီးတွေနဲ့ငိုချလိုက်တဲ့သူမလေးကြောင့် သူစုပ်သက်ခြင်းနဲ့အတူ ခက်မြန်မြန်သွားလိုက်ပြီး
"ကျစ် လာ လာ ဘယ်နေရာမှ အသုံးမကျဘူး"
ရေပြင်ညီကောက်ပွေ့လိုက်တယ်ဆို နင်ခံထားရလို့ နီရဲနေတဲ့ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို ထောင်ထားပြီး
"သူများခြေထောက်ကြီးနာသွားပြီသိလား... ကျိုးသွားပြီလားမသိဘူး... အဲ့ဒါကိုကို့ကြောင့် အီး...."
ရေပြင်ညီ လွန်းခြင်တန်းရင် တကျော့ပြန်လာတော့မယ့် သူမလေးကြောင့် ခက်မြန်မြန်ပင်
"ဟေ့ တော်တော့ မဟုတ်ရင် ဒီမှာထားခဲ့မှာ"
"ဟင့် တွေ့လား... ကိုကိုက မီးပေါ်အမြဲအနိုင်ကျင့်တယ် မတရားဘူးသိလား... ဟီး... အိမ်ရောက်ရင် မာမီနဲ့တိုင်မယ်"
ရေပြင်ညီ ခွန်းတုန့်ပြန်မနေတော့ပင်မယ့် စိတ်ထဲတွင်တော့ အတော်လာတဲ့ကောင်မလေး သူကပဲ အနိုင်ကျင့်ခံရတာတဲ့
"ကိုကို မီးအောင်စာရင်းမကြည့်တော့ဘူးလားဟင်"
ရေပြင်ညီ ခုနကပဲ ငိုကြီးချက်မနဲ့သူမလေးက ချက်ခြင်းကားပေါ်ရောက်တယ်ဆို ဘာမှမဖြစ်သလိုမေးလာတာကြောင့် သူချက်ခြင်းပြန်မဖြေပဲ ကားစက်နှိုးလိုက်ကာ
"5Dပါတယ်"
"ဟမ် ဘာကြီး..."
"ကျစ် မင်းဂုဏ်ထူးငါးခုပါတယ်ပြောတာ"
"ဟမ် တ တကယ် တကယ်လား ကိုကို... မီး မီးက ၅ခုတောင်.... တ တကယ်လားလို့ကိုကို"
ရေပြင်ညီ သူ့လက်ကိုအတင်းဆွဲပြီး တကယ်တအံတသြနဲ့မေးနေတဲ့သူမလေးကြောင့်
"ကိုယ်ဖြေထားတာ ကိုယ်မသိဘူးလား"
"ဟွန့် ကိုကိုကလည်း မီးက သိတော့သိပါတယ် ဒါမယ့် အဲ့လောက်ကြီးထိမှ မထင်တာ အဲ့ဒါ ကိုကို့ကြောင့်နေမှာသိလား ဟီး..."
"သိရင်လည်း နည်းနည်းပါးပါးရိုသေလေ မင်းနဲ့ငါ အသက်၁၂နှစ်လောက်ကွာတာ ရိုရိုသေသေဆက်ဆံပေါ့"
ရေပြင်ညီစကားကြောင့် ခခအလိုမကျစွာ မျက်နှာလေးမဲ့လိုက်ပြီး ကိုင်ထားဆဲလက်ကို စောင့်ဖြုပ်လိုက်ပြီး
"အဲ့ဆိုလည်း ရိုသေတဲ့အနေနဲ့ မီးက ကိုကို့ကို ဦးလို့ခေါ်မယ်လေ ရလား..."
"ဟာ မင်း.. "
"အဟွန်း.. အဲ့ဒါကျ ဆက်ဆက်ထိမခံဘူးနော်... ဟွန့်"
ရေပြင်ညီ ခခစကားကြောင့် အရမ်းသိသွားတဲ့ကိုယ့်ပုံစံကိုပြန်ထိန်းကာ
"အဟမ်း ငါ့အသက်အဲ့လောက်မကြီးသေးဘူး မခေါ်နဲ့"
ခခ လည်ချောင်းတွေဘာတွေပါ ရှင်းပြီး မျက်နှာတည်တည်ကြီးနဲ့ရယ်နေတဲ့ ကိုကိုကြောင့် သူမရယ်ခြင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းလိုက်ရသည်။ ကိုကိုက အမြဲခုလိုပါ တစ်ခုခုဆို ရှက်တက်တာ သူ့အပြင်မရှိ
>>>>>>>>>>>>
"ဟေး... ရှူး! ဖောင်း! ဖောင်း! ဖောင်း! ဂုဏ်ယူပါတယ်မာမီမီးလေးရေ..... လာပါအုန်း ရွှတ် အဟွန်း..." "ဂုဏ်ယူပါတယ် ခခရေ..."
ခခအိမ်ထဲဝင်လိုက်တာနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ကြတဲ့ မာမီနဲ့အိမ်သားအားလုံးအပါဝင် သူမသူငယ်ချင်း ချစ်လွန်းနဲ့မူပိုတို့ပါရောက်နေတာမို့ သူမ ပျော်လွန်းလို့ ငိုတောင်ငိုခြင်လာမိသည်။
"ကျေးဇူးပါမာမီ မီးကိုခုလိုဂုဏ်ပြုပေးလို့"
"အဟွန်း... ရပါတယ်မာမီမီးလေးရယ် ကျေးဇူးတင်ရင် မာမီမီးလေးက ဒီညမအိပ်သေးပဲ မာမီတို့နဲ့အတူကဲရမယ်နော်..."
"ဟုတ်တယ်တီလေး ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်တို့လည်း အပျက်ကဲမှာ"
အားလုံးကထောက်ခံနေပြီမို့ ခခကိုယ်တိုင်လည်းမညင်းတော့ပဲ
"ခိ ဟုတ်"
"ဟေး....!....."
ဒေါ်ခေမာတို့ခြံထဲမှာ ချက်ခြင်းဆိုသလို တီးလုံးသံတွေရော အကင်အမျိုးမျိုး သောက်စရာအစုံတို့နဲ့ ပွဲစည်သွားတော့သည်။
"ညီ သောက်လေ"
ရေပြင်ညီ များနေပြီမို့ လှိုင်းခက်ထန်ကမ်းပေးလာတဲ့ ခွက်ကိုခေါင်းခါလိုက်ပြီး
"တော်ပြီကိုကြီး ကျွန်တော်များနေပြီ မနက် စာသွားသင်ရအုန်းမှာ"
"အဟား... မင်းကလည်းကွာ... အဲ့လောက်တောင်ပျော့ရလား ဒါဆိုလည်းမင်းသဘောပဲနော်"
"ဦးရေ...."
"ဟင် ခလေး... လာပြီ လာပြီ"
ရေပြင်ညီ အကိုဖြစ်သူရဲ့ ခုထိမရီးကိုခလေးခေါ်နေသံကြောင့် သူပြုံးလိုက်မိသည်။ အချစ်ဆိုတာ အဲ့လောက်ထိနက်ရှိုင်းသလား.... ရေပြင်ညီရဲ့အကြည့်တို့က ရောင်စုံမီးရောင်အောက် သွားထက်လေးတွေဖွေးနေအောင်ပြုံးရယ်နေတဲ့ ပန်းမြိုင်လယ်လေးဆီ...
"မာမီ မီး ကိုကိုတို့သောက်တဲ့ဟာလေးသောက်ခြင်တယ် နော် နော်လို့မာမီ..."
ဒေါ်မေမီ သူမနားလာပြီ မဟုတ်တာကို တဂျီဂျီပူနေတဲ့ခခကြောင့်
"မီးလေးရယ်... ဒါကအရက်ပြင်းတွေလေ မီးလေးကခုမှ ၁၈တောင်မပြည့်သေးဘူး မသောက်ရဘူး နောက်မိန်းကလေးတွေ သောက်ရတဲ့ဝါမဟုတ်ဘူး မီးလေးရဲ့"
ခခ ဒေါ်မေမီပြောလိုက်တယ်ဆို အလိုမကျစွာ နှုတ်ခမ်းလေးဆူသွားပြီး
"ဟွန့် မာမီတို့ကျ သောက်ပြီးတော့"
ဒေါ်မေမီက နိုင်ငံခြားမှာ ကြီးပျင်းသူပီပီ သောက်နေကြမို့ ပြုံးလိုက်ပြီး
"မာမီသောက်တာ ဝိုင်လေ မီးငယ်လေးရဲ့ မဟုတ်တာကို မပူစာရဘူး သောက်ခြင်ရင် အသက်ပြည့်တာကိုစောင့် ဟုတ်ပြီလား..."
"ဟင့် မာမီ မတရားဘူး..."
ဒေါ်မေမီ နှုတ်ခမ်းလေးဆူပြီး အိမ်ဘက်ထွက်သွားတဲ့ခခကိုကြည့်ပြီး သူမပြုံးနေမိသည်။ တကယ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့သမီးလေး သွေးမတော်သားမဆက်ပင်မယ့် ဒီသမီးလေး တစ်နေ့ သူများလက်ထဲသာ ပါသွားမယ်ဆို သူမတွေးတောင်မတွေးရဲပါ ရှိနေဖို့ဆိုရင်လည်း သားရေပြင်ညီနဲ့မှ.......
ခခ မတရာဘူးဆိုတဲ့ ဒေါသပိစိလေးနဲ့ ဆက်မနေတော့ပဲ အိပ်ဖို့အစီစဉ်ဆွဲလိုက်သည်။ အခန်းဘက်သွားပြီးမှ အခန်းထဲမှာ ရေမရှိတော့တာသတိရပြီး ရေချိုက်ထည့်ထားတဲ့ ရေခဲသေတ္တာဘက်ကိုဦးတည်လိုက်သည်။
"ဟင်!"
ခခ ရေခဲသေတ္တာဖွင့်လိုက်တယ်ဆို ရေချိုက်ဘေးမှာကပ်ထားတဲ့ ပုလင်နီညိုရောင်ကြီးကြောင့် သူမမျက်လုံးလေးပြူးသွားပြီ ချက်ခြင်းဆိုသလို ပြုံးလိုက်ခြင်းနဲ့အတူ ခေါင်းတစ်ဆက်ဆက်ညိမ့်ကာ
"ဘယ်ရမလည်း သောက်ရမယ့်ကံပါလာတော့လည်း ခခတို့ဘုန်းကံကမနေဘူးဟေ့ ခိ ခ်"
ခခပြောပြောဆိုဆို ပုလင်းကို ခက်မြန်မြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး အတင်းလှည့်ဖွင်လိုက်တယ်ဆို မရတာမို့
"အီး... အ့ ဟင့် ဘာလို့မရတာလည်း နင်နော် ငါသောက်ခြင်နေပါပြီဆို.... အာ... ဟုတ်ပြီ"
ခခ မာမီတို့ခုလိုပုလင်းတွေဖွင့်ရင် သုံးတဲ့အရာကို မျက်လုံးထဲ လဲ့ကနဲ့မြင်သွားကာ ချက်ခြင်းဆိုသလို ခြံပြင်ပြန်ထွက်ပြီး လှစ်ကနဲနေအောင် ဖွက်ပြီးပြေးလာလိုက်သည်။ ဒါကိုမြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သူက ရေပြင်ညီပင်။ ရေပြင်ညီ မျက်ခုံးတစ်စုံလုံးကျုံ့သွားပြီး
"ဘာမဟုတ်တာ လုပ်ပြန်ပြီလည်းမသိဘူး.."
ခခ အဖုံးဖွင့်သွားတာနဲ့ ပုလင်းလိုက် တရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်တယ်ဆို
"အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ် အဟမ်း အဟွတ် အီး.. ကောင်းလည်းမကောင်းပဲနဲ့ အဟွတ် အဟမ်း အင် ဟာ သွားပါပြီ ကိုကိုပေးထားတဲ့ တီရှက်လေးကတော့"
ခခ ရင်ဘက်ထက်မှာ ဝိုင်တွေဖိတ်ထားလို့ ပေကျန်နေတဲ့ တီရှက်ဖြူလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမိသည်။ ဒါကိုကို သူမကိုမွေးနေ့လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့အင်္ကျီလေး.. ခခ အင်္ကျီရင်ဘက်လေးရှေ့ဆွဲပြီးကြည့်နေရင်း တစ်ခုခုသတိရသွားသလို
"အာ ဟုတ်သားပဲ အစွန်းချွတ်ဆေးရှိတယ် အဟွန်း ခုသွားလျှော်ရင်ရလောက်တယ်"
ခခ ပြောပြောဆိုဆို ဝိုင်ပုလင်းကို ခုံပေါ်တင်ထားလိုက်ပြီး ခက်သွက်သွက်လှမ်းလိုက်တယ်ဆို
"အ့ ကျစ် ဘာဖြစ်တာလည်းဟ့"
ခခ မသောက်ဖူးသူအူရိုင်းလေးမို့ ချက်ခြင်းဝိုင်တန်ခိုးအစွမ်းပြနေတော့သည်။ ခခ ရိုင်သွားတဲ့ကိုယ်လေးကိုပြန်ထိန်းရင် ခက်မှန်မှန်ထွက်လာလိုက်သည်။ လမ်းတစ်လျှောက် ရိုင်ရိုင်သွားတဲ့ ခြေလှမ်းတွေကို ထိန်းရင်းနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေရသည်။ သူမအခန်းက ပုံမှန်သွားနေကြထက် ကြာနေသလိုပါ။
ခခအခန်းထဲရောက်ချိန် ခေါင်းတစ်ခုလုံး ရဟပ်စီးနေရသလို ချာချာလည်နေပြီမို့ သူမဝတ်ထားတဲ့ တီရှက်ကို ခက်မြန်မြန်ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဆီ ခြေလှမ်းတို့ခက်ရိုင်ရိုင်နဲ့သွားလိုက်ကာ
"ဘုန်း! အွန်း... ခုမှပဲ နေသာထိုင်သာရှိသွားတော့တယ် တီ ရှက် လေး ရေ နင့်ကို.... မနက်... မနက်.... အင်း....."
ခခတစ်ယောက် ဆိုလိုရင်မရောက်ခင်ပဲ လောကကြီးနဲ့အဆက်အသွယ်ပျက်သွားတော့သည်။
ရေပြင်ညီ အတော်ကြာကြာထိုင်နေပြီးမှ ညလေတိုးလို့လားမသိ ခေါင်းကတရေးရေးမူးနောက်လာတာမို့ သူအခန်းပြန်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရေပြင်ညီ သူ့အခန်းဘက်သွားဖို့ ဧည့်ခန်းကိုအဖြတ် မျက်လုံးထောင်က အရာကြောင့် သူကြည့်လိုက်တယ်ဆို ခုံပေါ်မှာ လဲကျပြီး ဝိုင်ရေတွေရွှဲနေတဲ့ကြမ်းပြင်ကြောင့် သူသိလိုက်ပြီမို့
"ကျစ် ဒီကောင်မလေး..."
ရေပြင်ညီ သူမလေးကိုအခန်းကို ချက်ခြင်းသွားပြီး ဆုံးမခြင်ပင်မယ့် သူ့ကိုယ်သူမဟန်တော့တာသိနေပြီမို့ သူ့အခန်းရှိရာဘက်ကိုသာ ဦးတည်လိုက်သည်။ အခန်းထဲရောက်တယ်ဆို ကြယ်သီးစုံတက်ထားတဲ့ရှက်ကွက်ကို ဖွင့်မရအောင်လေးလံနေတဲ့မျက်လုံးတို့ကြောင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ခက်မြန်မြန်ချွတ်လိုက်ကာ ကုတင်ထက်စီသို့...
ရေပြင်ညီအိမ်မတ်ထဲမှာတော့ အလွန်နုညံ့လွန်းတဲ့ ဖတ်ခေါင်းဦးလေးတစ်လုံးကို ထွေးပွေ့ထားရသည်တဲ့...
◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾◾
စာလုံးပေါင်းအမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ကြပါနော်🙏
သည်းခံပြီးဖတ်ပေးကြတဲ့ စာဖတ်သူတစ်ဦးခြင်စီကိုကျေးဇူးအထူးပါရှင့်🙏❤
စာဖတ်သူများကို အစဉ်လေးစားလျှက်🙏
#မြူခိုးဝေဝေ