💚💚အစိမ်းရောင်ကမ္ဘာငယ်လေး💚💚
``ဘယ်လို°°°°သားငယ် ပြန်ပြောစမ်း´´
``ကျွန်တော်°°°°နှင်းကိုမလိုချင်ဘူးလို့
ပြောတာပါ မေမေ´´
``ဘာ°°°°မင်းက ဘာကြောင့် သမီးနှင်း
ကို အလိုချင်ရတာလဲ။ပြောစမ်းပါဉီး
ဆောင်းလေပြည်´´
ဒေါ်စိန်မြကြီး၏ရှေ့မှာ ထိုင်နေပေမယ့်
ဆောင်းလေပြည်စိတ်တွေက ဆုံး
ဖြတ်ချက်ကို အခိုင်အမာ ချနေ၏။
``နှင်းကိုကျွန်တော်မချစ်ဘူး မေမေ။
နှင်းကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ထက်
မပိုနိုင်တာ မေမေနားလည်ပေးပါ´´
``နားမလည်ဘူး°°°°ငါက ဘာကြောင့်
နားလည်ပေးရမှာလဲ။မိဘက လက်နဲ့
ရေးတာကို မင်းက ခြေနဲ့ဖျက်ချင်သ
လား ဆောင်းလေပြည်။မဂ်လာကိစ္စ
တွေ အားလုံးစီစဉ်ပြီမှ မင်း°°ဒါ ဘာ
အချိုးချိုးတာလဲ´´
``ကျွန်တော် ပြာ့ကိုပဲ လက်ထပ်မယ်။
ပြာ့ကိုဘဲ ကျွန်တော်ချစ်တယ်မေမေ´´
``ဘာ °°°မင်းက ညိုပြာညက်ကို ယူ
မယ်ဟုတ်လား။မယူရဘူး။သူက မင်း
အဆင့်အတန်းနဲ့တူသလား တန်သလား
မြင့်စေချင်လို့ ငါက အမြင့်ပေါ်တင်ပေး
တာကို မင်းက ခုန်ချချင်တာလား°°°
ခုချက်ချင်း ညိုပြာညက်ကို အဆက်ဖြတ်ပါ။ငါ သဘောတူတဲ့
နှင်းစက်အိမ်ကိုပဲ မင်းလက်ထပ်ရမယ်။
ကြားလား°°°သားငယ်´´
ဒေါ်စိန်မြကြီး၏တစ်ချက်လွှတ်
အမိန့်ကြောင့် ဆောင်းလေပြည်မျက်နှာ
မှာ စိတ်ရှုပ်မှုတို့ဖြင့် ပျက်ယွင်းသွား၏။
``ဒီတစ်ခါတော့မေမေ့စကားကို ကျွန်တော်ဆန့်ကျင်ပါရစေ။ပြာနဲ့ကျွန်တော့်ကို ခွဲဖို့ မကြိုးစားပါနဲ့။ကျွန်တော်
ပြာကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ မယူဘူး
မေမေ´´
``ဘာ°°°°°°´´
ထိုင်နေရာမှ ဝုန်းခနဲထလိုက်ကာ
မီးဝင်းဝင်းတောက်နေသည့် မျက်လုံး
တို့ဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လာကာ°°°°°။
``မင်းက အရွယ်ရောက်လာပြီ။ငါ အတောင်စုံပြီ ဆိုပြီးမိဘရင်ကိုစုံကန်
ချင်နေပြီပေါ့လေ ဟုတ်လား ဆောင်းလေပြည်´´
``မဟုတ်ဘူး မေမေ။မေမေမှားနေပြီ
ပြာ့ကိုချစ်တာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ။
ကျွန်တော်ချစ်တဲ့သူကို ကျွန်တော်
လက်ထပ်ချင်တာ မှားသလား မေမေ´´
``အေး°°°မှားတယ် အစထဲက ကိုယ်နဲ့
အဆင့်အတန်းမတူတဲ့သူကို မင်းမချစ်
သင့်တာ မသိဘူးလား။မိခင်မုဆိုးမကြီး
နှင့် ဘဝကိုရုန်းကန်နေရတဲ့ မိန်းကလေး
မျိုးကို မင်းက ချစ်သတဲ့လား သားငယ်´´
``အချစ်မှာ အဆင့်အတန်းတွေ စည်းစိမ် ဥစ္စာတွေမှ မလိုတာ မေမေ။
ပြာ့ကိုချစ်တာ နှလုံးသားအလိုဆန္ဒအတိုင်းပါ။သူကလည်း ကျွန်တော့်ကို
ချစ်တယ် ´´
ဆောင်းလေပြည် စကားကြောင့်
ဒေါ်စိန်မြကြီး နှုတ်ခမ်းမှာ သရော်ပြုံး
ထင်သွားကာ°°°°။
``မင်က°°°သူ မင်းကိုတကယ်မေတ္တာ
စစ် မေတ္တာမှန်နဲ့ချစ်တာလို့ယုံနေတာလား သားငယ်။သူ့လို ဆင်းရဲတဲ့ မိန်းမ
က မင်းလို သူဌေးသားတစ်ယောက်ကို
တကယ်ချစ်တယ် မင်းထင်သလား°°°။
သူတို့လို ဆင်းရဲသားတွေဟာ ချမ်းသာ
ဖို့တစ်ခုအတွက် ဘာမဆိုလုပ်ရဲကြတယ်။သူဌေးသားတစ်ယောက်ကိုနည်း
မျိုးစုံနဲ့ အချဉ်ဖမ်းဖို့လည်း ဝန်မလေး
ကြဘူး။ညိုပြာညက်လည်း ဒီအတိုင်း
ပဲ´´
``ပြာက အဲလို မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူး
မေမေ။သူ ကျွန်တော့်ကို ချစ်တာဘာ
ပကာသနမှ မပါတဲ့ချစ်စစ်အချစ်မှန်နဲ့
ပါ´´
``မင်းက တကယ်ယုံကြည်နေတာလား
သားငယ်။အဆင့်အတန်းချင်း မတူနဲ့
မိန်းမတစ်ယောက်ကို လက်ထပ်ရင်
မင်းတို့အိမ်ထောင်ရေး သာယာမယ်
ထင်သလား။နိမ့်ကျတဲ့ အဆင့်အတန်း
က သူတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ဟာ သူတို့နေထိုင်ပုံနဲ့ တစ်ထေရာထဲပဲ။ညိုပြာညက် ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးဆိုတာ
မေမေ မပြောချင်ဘူး သားငယ်။
မင်း သူ့ကို အဆက်ဖြတ်ပြီး နှင်းကို
လက်ထပ်ဖို့ စဉ်းစားပါ။မင်းနဲ့ ညိုပြာညက်ကို ဘယ်လိုမှ မေမေ သဘောမတူ
ဘူး။ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ မကြိုးစားပါနဲ့။
သမီးနှင်းနဲ့ ကိစ္စကို မေမေတို့ အားလုံး
စီစဉ်ပြီးပြီ´´
``ကျွန်တော် လက်မခံနိုင်ဘူး မေမေ။
ခုချိန်မှာ ပြာ့ကိုလက်မထပ်လို့မဖြစ်
တော့လို့ပါ။နောက်ပြီးတော့ ပြာကလွဲ
ပြီးဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်နိုင်ဘူး မေမေ´´
``ဘာ °°°°လက်မ ထပ်လို့မဖြစ်တော့
ဘူး°°°°ဟုတ်လား သားငယ်။ဒါ ဘာစကားလဲ°°°°´´
``ဟုတ်တယ်°°°မေမေ ပြာ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ။ကျွန်တော် ပြာ့ကိုပဲ
လက်ထပ်မယ်´´
``မင်း°°°°°မင်း°°°°°ကိုယ်°°ကိုယ်°°ဝန်
ဟုတ်လား°°°°´´
မျက်လုံးများပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်
ကာ ထစ်ထစ်ငေါ့ငေါ့ဖြင့် မေးလာသည့်
ဒေါ်စိန်မြကြီးကြောင့် ဆောင်းလေပြည်
မိခင်စိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်မိသွားသ
ဖြင့်စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းသွားရ၏။
``ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ မေမေ။
ပြာ့မှာ ကိုယ်ဝန်လည်းရှိနေပြီ။သား
သူ့ကိုပဲလက်ထပ်ပါရစေ´´
``ဆောင်းလေပြည် °°°°သူလိုမိန်းကလေးမျိုးကို ငါတို့မိသားစုထဲ
လုံးဝ အဝင်မခံနိုင်ဘူး။ဘာ ကိုယ်ဝန်ပဲ
ရှိရှိ မင်း နှင်းကို လက်ထပ်ဖို့ပဲ စဉ်းစား
စမ်း။ကျန်တဲ့ကိစ္စ မေမေရှင်းမယ်´´
သူ စိတ်ပျက်စွာ ခေါင်းခါရမ်းမိ၏။
မေမေရဲ့ အတ္တတွေကို သူကြောက်လာ
သည်။ချစ်ခြင်းတ္တောဆိုတာ အဆင့်အတန်းတွေနှင့် ဘာမှမဆိုင်တဲ့ သီးသန့်
ဖြစ်တည်မှုတစ်ခုဆိုတာကို မေမေ နား
လည်စေချင်တယ်။
``ကျွန်တော်တို့ မိသားစုထဲမှာ ပြာ့ကို
လက်မခံနိုင်လည်း ရပါတယ်မေမေ။
ကျွန်တော် ပြာ့ဘဝထဲကိုသွားမှာပါ။
မေမေ မကြည်ဖြူတဲ့ချွေးမကို ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ ကျွန်တော့်ဘဝ
ထဲ ဆွဲမသွင်းပါဘူး။ဒါပေမယ့် ပြာ့
မိသားစုကတော့ ကျွန်တော့်ကို အမြဲ
ကြိုဆိုနေပြီးသားပါ။မေမေ့ကို ကျွန်တော် ကန်တော့ခဲ့ပါတယ်´´
``ဆောင်းလေပြည်°°°°မင်း°°°မင်း°°´´
သူ ထိုင်ကန်တော့နေစဉ်°°°°
``မေမေ°°°°°°မေမေ°°°°´´
``မင်း°°°°မင်း°°°°ငါသေမှ သွား°°°သွား´´
ပြိုလဲကျလာသောမိခင်ဖြစ်သူကို
ပွေ့ထားရင်း သူပြာသွားရသည်။
``ကြီးခင်°°°°လာပါဉီး ဒီမှာ မေမေ ဘာ
ဖြစ်သွားတာလဲ မသိဘူး´´
မိခင်ကို ပွေ့ကာ တစ်စာစာအော်
ခေါ်ရင်း ဆောင်းလေပြည်ကမ္ဘာပြို
နေရသည်။
``မေမေ°°°°°´´
°°°°မေမေရယ် ကျွန်တော့် ကိုအခက်တွေ့အောင်လုပ်နေတာလား
ဗျာ°°°°°။ကျွန်တော် ပြာ့ကိုလည်း မခွဲ
နိုင်ဘူး။မေမေ့ကိုလည်း အဆုံးရှုံမခံနိုင်
ဘူး။ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရမလဲ မေမေ။
ကျွန်တော် ဘာလုပ်သင့်သလဲ°°°°°။
~~~~~~~ ~~~~~~~~~
ကျယ်ဝန်းသော ခြံကြီးထဲရှိ ခမ်းနား
ထည်ဝါးစွာဆောက်လုပ်ထားသည့်
ခေတ်မှီလှပသော နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး။
တင်းနစ်ကွင်း အပါအဝင် ရေကူးကန်၊
ဘန်ဂလိုများဖြင့် တစ်ခြံလုံးသစ်ခွမျိုး
စုံစိုက်ပျိုးထားသည်။
ခြံကြီးထဲရှိ နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး၏
အနောက်ဘက်တွင် အလုပ်သမား တန်း
လျားရှည်ကြီးလည်းရှိနေကာ။မာလီ ၊
ခြံစောင့် ၊အိမ်အကူ ၊driverအပါအဝင်
အလုပ်သမားပေါင်းစုံအတွက် ဆောက်
လုပ်ပေးထား၏။
car show roomတွေ ကုမ္ပဏီကြီး
တွေပိုင်ဆိုင်ကာ ချမ်းသာသလောက်
စည်းကမ်းကြီးသည့် မိသားစု။KTN
မိသားစုဆို စီးပွားရေးလောကမှာ
မသိသူမရှိ။လျှမ်းလျှမ်းတောက်ချမ်း
သာသလောက် မျိုးရိုးမာန်ကြီးသည့်
မိသားစုပါ။
ခမ်းနားထည်ဝါသည့် အိမ်ကြီး၏
ဘေးရှိ ရေကူးကန်အနီးတွင် ဆယ်နှစ်
အရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်°°°
ငှက်ရုပ်လေးတွေ ထိုင်ခေါက်နေ၏။
ဆယ်နှစ်သားဆိုပေမယ့် စူးတောက်
သည့် မျက်ဝန်းလေးတွေက ကလေးလေး ဘယ်လောက်ဉာဏ် ထက်မြက်
ကြောင်းပြောပြနေဖို့ပင်မလို။
ယောက်ျားလေးတန်မဲ့ ဝိုင်းစက်
မည်းနက်နေသည့်မျက်နက်ဝန်းတွေကို
ရှည်လျားသည့်မျက်တောင်များဝိုင်းရံ
ကာ ထား၏။လုံးစင်းကာနေသည့်နှာ
တံ၏အောက်တွင် ရဲစိုနေသည့် နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။ထူထဲကာ အလယ်တွင်ထိဆက်လုမတတ်ဖြစ်နေသည့်
မျက်ခုံးများနှင့်နှုတ်ခမ်းအစုံကို တင်း
တင်းစေ့ပိတ်ထားလျှင် ရယ်စရာပြော
နေရင်တောင် လိုက်ပါရယ်မောဖို့
ခပ်လန့်လန့် ဖြစ်စေမည့် မျက်နှာထား
ပိုင်ရှင်။
ဖြူဖွေးဝင်းနှစ်ကာနေသည့် အသား
ရောင် လေးနှင့် လူကုံထန် အသိုင်းအဝိုင်းမှ
ကလေးလေးမှန်း
သိသာစေသည့်ရုပ်ရည်မျိုးပါ။နှာဖျား
မှာ နက်စိုစို မှဲ့လေးကလည်း သူ့ရုပ်
ကလေးကို ပိုကြည့်ကောင်းစေ၏။
``ကိုကို°°°°°´´
``°°°°°°°°°°°°´´
``ကိုကို ဘာလုပ်နေတာလဲဟင်°°°°´´
ငှက်ရုပ်လေးတွေ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ခေါက်နေသည့် ကောင်လေးနားကို ရှစ်နှစ်အရွယ် ကောင်မလေးရောက်လာ၏။ဖြူဖွေးဖွေးဝကစ်
ကစ်လေးနှင့် အလွန်ချစ်စရာကောင်းသည့်
ကောင်မလေးသည် ကောင်လေးဘေးမှာ ထိုင်
လိုက်ရင်း °°°°°°°။
``ကိုကိုကလည်း°°°°ဘာလို့ အရောင်တစ်မျိုး
ထဲလုပ်နေတာလဲ´´
ကောင်လေးက ကောင်မလေးကို တစ်ချက်
မှ မော့မကြည့်ဘဲ လက်ထဲက စက္ကူကိုသာ အရုပ်
ဖြစ်အောင်ခေါက်နေ၏။
``ကိုကို°°°°°ညလေးကိုလည်း ခေါက်ပေးဉီး
နော်´´
ကောင်လေးလုပ်သမျှကို ထိုင်ကြည့်နေရင်း ပြောလိုက်သော ကောင်မလေးစကားကြောင့်
ကောင်လေးသည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူခေါက်ပြီး
သားငှက်ရုပ်လေးကိုယူကာ ကောင်မလေးကိုပေး
လိုကျ၏။
``ဟင်အင်း°°°°ညလေးက ဟို အရောင်လေးလိုချင်
တာ´´
ကောင်လေးကမ်းပေးလာသည့် အရုပ်ကို
မယူဘဲ ရောင်စုံအထပ်လိုက်ရှိနေသည့် စက္ကူပုံကို
လက်ညှိုးထိုးပြ၏။ကောင်မလေး ပြသည့်အရောင်
လေးက ပန်းရောင်စက္ကူလေးပါ။
``တူတူဘဲဟာ။ရော့°°°ဒါပဲယူ´´
``ညလေး°°°ဒီအရောင်မကြိုက်ဘူး ကိုကို´´
အစိမ်းရောင် ငှက်ရုပ်လေးက လမ်း
တစ်ဝက်မှာ ရပ်တန့်နေရသည်။
``ဒါဆို ဘယ်အရောင်လဲ´´
``ဟို ပန်းရောင်လေး´´
ကောင်လေးက ကောင်မလေးပြသည့် ပန်း
ရောင်စက္ကူလေးကို ယူလိုက်ကာ စတင်ခေါက်
နေ၏။
``ကိုကိုက ဘာလို့ အစိမ်းရောင်တစ်ခုထဲ ခေါက်
နေတာလဲ ဟင်´´
ကောင်လေး ခေါက်နေတာကိုကြည့်နေ
ရင်းကောင်မလေးက မေးနေသည်။
``ကိုကိုက အစိမ်းရောင်ကြိုက်လို့ ဒီတစ်ရောင်ပဲ
ခေါက်တာ ညလေးရဲ့´´
``ဟင်°°°°ကိုကိုက ဘာလို့ အစိမ်းရောင်ကြိုက်
တာလဲ ဟင် ကိုကို´´
``ကိုကို ကြိုက်ချင်လို့ကြိုက်တာပေါ့ ညလေးရာ´´
``အစိမ်းရာင်ဆိုတာစိမ်းတောက်ခြင်းတဲ့ ညလေး
ကြားဖူးတယ်´´
ကောင်မလေးက နှုတ်ခမ်းမဲ့ကာ ပြောလိုက်
သဖြင့် ကောင်လေးက ပြုံးလိုက်ကာ°°°°°။
``ရော့ °°°°°ပြီးပြီ´´
``ဟင်အင်း°°°°ညလေး ကိုကိုခေါက်ပြီးသား အစိမ်းရောင်လေးပဲ ယူတော့မယ်´´
``ဖြစ်ရပြန်ပြီ ဝက်ပေါက်မကတော့°°°°°´´
``ညလေးကို အဲလို မခေါ်ပါနဲ့ မကြိုက်ပါဘူး´´
``ဝက်ပေါက်မမို့ ဝက်ပေါက်မခေါ်တာ နာစရာလား´´
``ကိုကိုနော်°°°°°°´´
``ညလေး နင်ဟာလေတစ်နေ့တစ်ခြား ဝက်ကလေး
နဲ့ပိုပိုတူလာတယ် သိလား။ဟို မွေးပြီးစ ဝက်ပေါက်
လေးတွေလို မျက်နှာလေးက ဒီလို ဖြစ်နေတာ´´
``မဟုတ်ပဲနဲ့ ကိုကိုနော်´´
``ဟော°°°°ကြည့်ပါလား°°°°ပြောတော့လည်း
မကြိုက်ဘူး။ခုလိုပုံက တကယ့်ဝက်ပေါက်လေး
အတိုင်းပဲ´´
``ကဲဟယ်°°°°°´´
``ဟာ°°°°°ညလေး´´
ကောင်လေးခေါက်ပြီးသား အရုပ်တွေ
ကို ရေကူးကန်ထဲ အကုန်ပြစ်ချပြစ်လိုက်သည့်
ကောင်မလေး။
``ဝက်ပုပ်မ°°°°ငါ့ အရုပ်တွေ ကုန်ပါပြီ။ဝက်အ
ကျင့်အိုလေးကွ°°°°ဟား°°°ဟား´´
``ကိုကို°°°°°°°´´
``ဝက်ကလေးရေ လာ°°°လာ ကိုကို ကန်စွန်းခူး
ကျွေးမယ်´´
``ဟင့်°°°°ဟီး°°°°°´´
``ဝက် ငို ငိုနေတာ ကြည့်လည်း မကောင်းပါဘူး
ကွာ´´
``မေမေနဲ့ကို တိုင််မယ်°°°°ဟီး°°°°´´
``တိုင်ပြောထူ ဗိုက်ကြီးပူ°°°ဟား°°°ဟား°°ဝက်
ဗိုက်ပူလေးဟေ့´´
``ဟီး°°°မေမေရေ´´
ငို၍အနားက ပြေးထွက်သွားသည့်ကောင်မလေး၏ နောက်ပါးဆီက လှောင်ရယ်
သံနှင့်ရောသောစကားသံက ကပ်လျက်ပါလာ၏။
``ဝက်မ အတိုင်အပြောထူလေးဟ°°°°´´
အဲဒီလို အမြဲ အစအနောက်သန်သည့်
ကောင်လေးကို မုန်းတီးတဲ့စိတ်တွေ ကောင်မလေး
ရင်ထဲ တစ်စတစ်စ ထိုးဝင်လာလေသည်။
~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~
``မေမေနှင်းရေ°°°°မေမေနှင်း´´
``သမီးလေး°°°°ဘာဖြစ်လာတာလဲ´´
``ညလေး°°°°အဆင့်တစ်ရတယ် သိလား
မေမေနှင်း။ကိုကိုရော°°°ဟင်´´
``သမီး ကိုကို စာကျက်နေတယ် သမီးရဲ့´´
``ဟုတ်လား°°°°ညလေး သွားလိုက်ဦးမယ်°°´´
``အေး°°°အေး°°°°သမီး သားက ဘန်ဂလို
ထဲမှာ´´
``ဟုတ်°°°°မေမေနှင်း´´
ဂါဝန်လေး ဝဲခါသွားသည့် အထိ ပြေးထွက်သွား
သည့် ညချမ်းချိန်ခါ၏ကျောပြင်လေးကို နောက်
က ကြည့်ရင်း ဒေါ်နှင်းစက်အိမ်ပြုံးနေသည်ကို
ညချမ်းချိန်ခါမသိလိုက်ပါ။သူမ၏ခြေဦးတည်ရာ
က°°°တိုက်ကြီးဘေးရှိ ဘန်ဂလိုဆီသို့°°°°။
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်သည့် သစ်ခွစင်များ၏
ကြရှိ ဘန်ဂလိုထဲသို့ ညလေး ပြေးဝင်ခဲ့သည်။
ဘန်ဂလို အတွင်းရှိ စားပွဲ ထိုင်ကာ စာကျက်နေ
သည့် စည်းစိမ်ထော၏နောက်ကျောပြင်ကို
လက်နှင့် လှမ်းပုတ်ကာ°°°°။
``ကိုကို°°°°°´´´
``ဟာ°°°°°ဝက်ပေါက်လေး°°°°လန့်လိုက်တာ
ကွာ´´
``ကိုကိုနော်°°°°ညလေးက အကောင်းပြောမလို့
ကို´´
``ဝက်စကားလား°°°°°ကိုကိုနား မလည်ဘူးနော်´´
``တော်ပြီ မပြောတော့ဘူး ပြန်တော့မယ်။
စည်းစိမ်ထော °°°°အစုတ်ပလုတ်ကြီး´´
``ကောက်တေးမ°°°°ပြန်တော့မလို့လား။နေစမ်း
ပါဦး မေးစရာရှိလို့´´
ညလေး ပြန်ထွက်ဖို့ ခြေလှမ်းပြင်တော့ ထောက
ဆွဲထားကာ ပြုံးစိစိဖြင့်°°°°°။
``ထိုင်ပါဦး°°°°ကိုကို မေးစရာရှိလို့ပါ´´
ညလေး °°°ထော ဆွဲပေးသည့်ခုံမှာ ဆူပုတ်
ပုတ်လေးဝင်ထိုင်ရင်း°°°°။
``ဘာမေးမှာလဲ°°°မြန်မြန်မေး´´
``နှုတ်ခမ်းကြီး ဆူနေတာ လှလည်း မလှပဲနဲ့´´
``အ°°°°ကိုကိုနော်°°°´´
ဆူနေသည့် နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲလိမ်လိုက်တာမို့
ညလေး°°နာသွားရသည်။
``ပြန်မယ်°°°´´
``နေပါဦး°°°ညလေး နင်မကြွားတော့ဘူးလား´´
``စည်းစိမ်ထော°°°°°´´
ညလေး အသားကုန်အော်ပြစ်တော့ ထော
က နားနှစ်ဖက်ကိုပိတ်ကာလိုက်ရင်း°°°°။
``ဝက်အော်သံကလည်း စူးနေတာပဲ´´
``စည်းစိမ်ထောနော်°°°°´´
``ဘာလဲ°°°°´´
``မုန်းတယ်သိလား°°°´´
``ဘယ်သူက ချစ်ခိုင်းနေလို့လဲ။နေစမ်းပါဦး
ညချမ်းချိန်ခါ နင်°°ငါ့ကိုကျိတ်ကြွေနေတာ
လား။ဒါဆိုရင်တော့°°°ဆော်ရီးပဲ°°°ငါက
မင်းလို ဝတုတ်မ ပုံဆိုးပန်းဆိုးတွေကို စိတ်ကို
မကူးဘူး°°°´´
``အား°°°°°°´´
ညလေးကို ခါးကိုကိုင်းကာ အော်လိုက်တော့
ထောက နားကို နောက်တစ်ခါပိတ်ရင်းဖြင့်°°°။
``မေမေရေ°°°°သားစာကျက်တဲ့ နားမှာ ညလေး
ဝက်ရူးပြန်နေလို့°°°သော့ယူခဲ့ပါဦးဗျို့´´
``အယုတ်တမာကြီး°°°°ဟီး°°ဟီး°°°အကျင့်ပုတ်
ကြီး ဒီနှစ်ဆယ်တန်းမအောင်ပါစေနဲ့´´
``ဟား°°°ဟား°°°°ဝက်ရူးပြန်နေတဲ့သူကကျိန်
တတ်သားပဲ။ဝက်ကျိန်စာတော့ မကြောက်သေး
ဘူး´´
ဝကစ်ကစ်ကိုယ်လုံးလေးဖြင့် သူ့နားက
ဒေါသ တကြီး ပြေးထွက်သွားသည့် ညလေး
၏ကျောပြင်လေးကို ကြည့်ကာ ထော သဘော
ကျစွာ ရယ်လိုက်မိသည်။
°°°°တကယ်ပါ°°တကယ်ကို ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်
ညလေး°°°ငါ့စိတ်တွေ မင်းကြာင့် ကြည်လင်သွား
ရပြီ။မင်းက ချစ်စရာ ဝက်ပေါက်လေးလိုပဲ။
စလို့ တကယ်ကောင်းတယ် သိလား။ခုလို ဒေါသ
တကြီး ပြောဆိုသွားတာ တကယ့် အစွာလေးပဲ။
ဝက်ပေါက်လေးပြောလည်း မကြိုက်ဘူး°°°
ထော°°°ကျက်လက်စ စာတွေကို ဆက်ကျက်နေရင်း ညလေး ပုံစံလေးကိုမြင်ယောင်
ကာ ရယ်မိပြန်၏။စာကျက်နေရင်း ရယ်ချင်နေ
သဖြင့် ခေါင်းလေးကို ခါးရမ်းလိုက်ရင်း°°°စာ
ဆက်ကျက်နေသည်။
°°°°ဝက်ပေါက် အဆိုးလေး°°°တကယ်ဆိုးတယ်ကွာ။စာကျက်နေတာတောင် လာနှောက်ယှက်နေ
တယ်°°°°
~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~
``ညလေး°°°°°ညလေး°°°ခဏ´´
``°°°°°°°°°°°°°°°´´
``ညလေး°°°°´´
``°°°°°°°°°°°°°°´´
ထောတို့ခြံနှင့် ညလေးတို့ခြံသည် ကျောချင်း
ကပ်လျက်။ကျောချင်းကပ်လျက် မို့ ခြံချင်းကပ်
နေပေမယ့် အိမ်မျက်နှာစာတွေက တစ်ဖက်စီမှာ။
ထောတို့ အိမ်ကနေ ညလေးတို့ အိမ်ကို သွားလျှင်
လမ်းကို တစ်ပတ်ပတ်ရ၏။နီးလျက်နှင့်ဝေးရ
သည့် အဖြစ်။
ဒါပေမယ့် ထောတို့ ခြံစည်းရိုးနားကပ်လိုက်လျှင်
ညလေး စာအမြဲလာကျက်သည့် စားပွဲဝိုင်းလေးနှင့်
ကပ်သွား၏။ခုလဲ°°°°စားပွဲပေါ်စာအုပ်တင်၍
ထိုင်ခုံပေါ် တမယ်လင်ချိတ် ထိုင်ကာ စာကျက်နေ
သည့် ညလေးကို ခြံစည်းရိုး အုတ်တံတိုင်းပေါ်
ခေါင်းကျော်၍ ထောခေါ်လိုက်သည်။
ပထမတော့ ညလေးက လုံးဝလှည့်မကြည့်°°။
``ညလေး°°°°ဟေ့°°°ညလေး´´
``ဟင်°°°´´
ကြားသွားပြီး ညလေးလှည့်ကာ°°ဘာလဲ
ဆိုသည့် သဘောဖြင့် မေးဆတ်ပြ၏။
``လာ°°°ဒီနားကို ကိုကို ညလေးကို ပေးစရာရှိ
လို့´´
``ဘာလဲ°°°ကိုကို´´
``ဒီနားကို°°လာပါဆိုကွာ´´
``သူများ°°°စာကျက်နေတာကို°°°´´
ညလေး ဘောက်စပ်စပ်လေးနှင့် အုတ်တံတိုင်း
နားလျှောက်လာ၏။
``နောက်ပြီးကျ ပြန်ကျက်လည်း ရပါတယ်ကွာ°°
ပေးစရာရှိလို့ပါဆို°°°။မယူဘူးလား´´
``ဘာပေးမလို့လဲ°°°ကိုကို´´
မယူဘူးလားဟု ဆိုကာ ပြန်လှည့်ဖို့ပြင်နေသည့်
ထော ကို ညလေးမမှီမကမ်းလှမ်းကြည့်မိ၏။
အရပ်ကြီးရှည်သည့် ထောမှာ အုတ်တံတိုင်းပေါ်
ခေါင်းကျော်ကာ လက်တစ်ဖက်ပါ လှမ်းတင်
နိုင်ပေမယ့် ညလေးမှာ ထော ခေါင်းကို မြင်ရဖို့
ခြေဖျားထောက်ထားရသည်။
``စောစောကတော့ မယူချင်ဘူးဆို´´
``ညလေး မယူဘူးလို့မပြောပါဘူးနော်။စာကျက်
နေတာလို့ပဲ ပြောပြတာကို´´
``မလိုချင်ရှာဘူးပဲ°°°°´´
``ကဲပါ°°°ဘာပေးမှာလဲ°°°မြန်မြန်ပေး ကိုကို´´
``လက်ဝါးဖြန့်ထား°°°´´
``ဟုတ်°°°´´
ညလေး ခြေဖျားလေးထောက်လျက်ကနေ လက်
လေးကို ရှေ့သို့ဆန့် ထုတ်ကာ လက်ဖဝါးလေးဖြန့်
၍ ထားလိုက်သည်။
``ရော့°°°°မျက်စိမှိတ်ထား´´
``ဟင်°°°ဘာလို့ မှိတ်ရမှာလဲ´´
``ဘာလဲ°°°မလိုချင်ဘူးလား°°°။ရတယ်လေ°°
မယူနေပေါ့´´
``အဲ°°°°ယူမှာပေါ့°°°°မှိတ်ပြီ°°°မှိတ်ထားပါပြီ´´
မျက်စိကိုစုံမှိတ်ကာ အော်လိုက်သည့် ကလေးဆန်သော ညလေးကိုကြည့်ကာ ထော
ကျိတ်ပြုံးလိုက်၏။
``ရော့°°°´´
အုတ်တံတိုင်းပေါ်တင်ကာ လက်သီးဆုတ်ထား
သည့် ထော၏လက်ဟာ ညလေး၏အသင့်ဖြန့်ထား
သည့် လက်ထဲကို တစ်စုံတစ်ခုထည့်ပေးလိုက်၏။
ထို အရာ ညလေး လက်ထဲ ရောက်လာသည်နှင့်°°°။
``ဟင်°°°ပျော့စိစိနဲ့ ဘာကြီးလဲ°°°´´
ထော ရယ်ချင်စိတ်ကိုမြိုသိပ်ကာ°°°။
``အဟမ်း°°°မျက်စိဖွင့်လို့ရပြီ´´
ထော စကားအဆုံး°°°သိချင်စိတ်ဖြင့် အလော
တကြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်စဥ်°°°°°။
``အား°°°°°°°°°°°´´
အပိုင်း(၂)ဆက်ရန်