"ရူး...."
"ဖယ်စမ်း..မင်း ငါ့အသားကို
မထိနဲ့...''
ခွင်း သူ့ကို အတင်းတွန်းကာ
ပြောပြီး ရွံ့ရှာနေသလို ကြည့်နေသော
သူမကြောင့် ဂျစ်ကန်ကန် ကျတက်သော
သူဖြစ်တာကြောင့် အရွဲ့တိုက်ချင်စိတ်က
ပို၍ ဖြစ်ပေါ်လာကာ..သူမကိုယ်လေးအား
ပို၍ တင်းတင်းဖက်ထားလိုက်ပြီး ရင်ခွင်
ထဲ ဆွဲသွင်း၍ သူမအား ငုံ့မိုးကြည့်ကာ..
"မင်း လှသားပဲ.. "
"အို...ရှင် ဖယ်စမ်း..."
ဖြန်း...
ပြောသံလေးနှင့်အတူ ရိုက်ချလိုက်သော
အသံလေးက ထွက်ပေါ်လာကာ ချည်
ရှက်လွန်းသောကြောင့် အသားတွပင်
တုန်တက်လာ၍..ဘေးက သဘက်လေး
အားဆွဲယူ၍ အဝတ်မဲ့နေသော ပုခုံးပေါ်
ဆွဲခြုံကာ...သူ့အား မုန်းတီးစွာကြည့်လိုက်၍..
"ရှင် ကျွန်မအခန်းထဲက အခုချက်ချင်း
ထွက်သွားစမ်း..."
သူ့အား မုန်းတီးရွံရှာသလို ကြည့်နေ
သော သူမအား ခွင်း အရိုက်ခံလိုက်
ရသော ပါးပြင်အား လက်ဝါးဖြင့်
အသာပွတ်ပြကာ...သူမအနားလျှောက်
သွား၍ ခနဲ့တဲ့တဲ့ကြည့်လိုက်ကာ...
"မင်း..သတိကတော့ မခေဘူးပဲ...
အဟွန်း မနက်က ရိုက်လို့
အနမ်းခံရတာ အခုလည်း ထပ်ပြီး
အနမ်းခံချင်လို့ရိုက်တယ်ပဲ မှတ်လိုက်မယ်..''
ချည်သူ့အား မုန်းတီးစွာကြည့်၍..
"ရှင့်ကို ထွက်သွားလိူ့ပြောနေတယ်
နော်...ကျွန်မ လေးလေးတို့ကို
အော်ခေါ်လိုက်မှာ...."
"အဟက်...ခေါ်လေ...ငါကအေးဆေး
ပဲ...လာတော့တွေ့တော့လည်း နားဖောက်
ပြီးသားဖြစ်သွားတာပေါ့..."
ခွင်း သူမရေချိုးဖို့ထင်သည် ဆံပင်
တွေအား အပေါ်ကို တင်ထုံးထား၍
လည်တိုင်ရှင်းရှင်းလေးဖြင့် သူမပုံစံ
လေးက တစ်မျိုးလေးပင်။
"တောက်..လူယုတ်မာ... သူများ
အိမ်ပေါ်တက်ပြီး မိန်းမပျိုအခန်းထဲ
ဝင်လာတာ ကောင်းတဲ့လူရဲ့ လုပ်ရက်
လို့ထင်လို့လား...အခုချက်ချင်း ကျွန်မ
အခန်းထဲက ထွက်သွား...''
သူမရဲ့ အပြော အကြည့်တွေကြောင့်
ခွင်း ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးကာ..
"ဘယ်သူကလည်း လူကောင်းလို့
ပြောလ််ို့လည်း တမင် ဝင်လာတာ..
မင်းမှန်းသိလို့..အခုမင်း ငါ့ကို ရိုက်ထား
တယ်နော်...အဟက်...အစားပြန်ယူရတာ
ပေါ့..."
ချည်သူ့အပြောကြောင့်တံခါးပေါက်
ဘက်သို့ မျက်ဝန်းလေးရွေ့သွားပြီး
ပြေးဖို့ပြင်ဆင် ချည်လက်ကလေးအား
လှမ်းဆွဲ၍ ပွေ့ချီလိုက်သော သူ့ကြောင့်
ချည်တစ်ယောက် လေပေါ်မြှောက်တက်
သွား၍ ရင်ဘတ်တွင်ပတ်ထားသော
သဘက်လေးသည်လည်း ကြမ်းပြင်အထက်
ကျသွားတော့၏။
"အို....အန်တီသက်ရေ...လေးလေးရေ..."
"အော်...ဒီကအခန်းတွေက အသံအလုံတွေ
မင်း အသက်ထွက်သွားတာတောင် သိကြမှာ
မဟုတ်ဘူး...."
ဘုန်း..ဘုန်း...
"လူ လူယုတ်မာရဲ့...''
ဘုန်း...
သူ့အား အတင်းထုရိုက်နေသော သူမကြောင့်
ခွင်း သည်းခံန်ိုင်စွမ်းကုန်ဆုံးသွားကာ
ဒေါသတွေ ထွက်လာ၍ သူမကိုယ်လေး
အား အိပ်ယာပေါ်ပစ်တင်လိုက်ပြီး
နောက်..ပြေးရန်ပြင်နေသော
သူမကိုယ်လေးပေါ်စီးမိုး
လိုက်ကာ...
"ဘယ်ပြေးချင်လို့လည်း..."
ချည် တစိမ်းယောကျာ်းလေးက
သူမအား နမ်းချင်သလိုနမ်းပြီး
ပွေ့ဖက်နေသောကြောင့် ရင်ထဲ
ဝမ်းနည်းလာ၍ လှိုက်တက်လာကာ..
သူ့အား..မုန်းတီးစွာကြည့်၍
မျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်တို့ကလည်း
ဝဲလာပြီး...
"ကျွန်မအပေါ်က ဖယ်ယုတ်မာ၍..."
"ကျစ်...လာကွာ..."
"အမေ့ရေ....''
"အွန်း.. ဟင့်အင်း...ဟင့်အင်း..."
ခွင်း သူမခေါင်းလေးအသည်းသန်
ခါရမ်းနေသောကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေး
အား ဦးတည်နေသော အနမ်းတို့မှာ
လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေဆီ ကျရောက်
သွား၍ သူ သူမအားအမြင်ကပ်စွာ
ဖိကိုက်ပစ်လိုက်၏။
"အမေ့...အား...ဟင့်အင်း..
လူယုတ်မာ ဖယ်..ဟီး...အဟင့်..
ဟင့်...ဟင့်..."
သူဖယ်ပေးချ်ိန် အိပ်ယာလေးပေါ်မှ
အမြန်ထရပ်၍ ကျနေသောသဘက်လေး
အား ပြန်ကောက်ယူကာ...ငိုနေသော သူမအား
ခွင်းကြည့်၍..
"နောက်တစ်ခါ လက်မပါမိစေနဲ့...
ဒီထက်ပိုဆိုးသွားမယ်..."
ချည်သူ့အား မုန်းတီးလွန်းသော
ကြောင့် မကြည့်ဘဲ မျက်နှာလေး
အားလွဲထား၍ လက်သီးလေးဆုပ်ကာ
နှုတ်ခမ်းလေးအား ဖိကိုက်၍ မျက်ရည်တွေ
ကျကာ နာကျည်းခံပြင်းနေတော့သည်။
ခွင်း သူမလည်းပင်းပေါ်က အနီကွက်
ကြီးအား ကြည့်၍ ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးကာ..
"မှန်ကြည့်တိုင်းသတိမရနေနဲ့အုံး..."
ပြောပြီး အခန်းအပြင်ဘက်ထွက်လာ
လိုက်သည်။
ချည် ရှက်လွန်းသောကြောင့်
အသားလေးတွေတုန်နေကာ
နှုတ်ခမ်းလေးအား ပြတ်ထွက်လုမတက်
ဖိက်ိုက်ပစ်၍...တအိအိလေးကိုယ်ကြမ်း
ပြင်အထက် ပုံကျသွားကာ...ငိုချလိုက်တော့သည်။
"ဟီး..အဟင့်..ဟင့်...ဟင်..."
-------------------=-=============-^^^^🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓
"ဟော့..မောင်နိုးလာပြီလား...''
"အင်းသက်..ဒါနဲ့ သမီးချည်ရော..."
"ဆင်းမလာသေးဘူးမောင့်ရဲ့
သက်သွားခေါ်အူံးမယ်...''
"မင်းသားကိုတော့ နိုးမလာနဲ့နော်
သမီးချည်အစားပြတ်မယ်..."
သားအကြောင့်သိသူပီပီ မှာနေသော
ခင်ပွန်းဖြစ်သူကြောင့် ဒေါ်သက်ထား
မျက်နှာလေးမဲ့လိုက်ကာ.
"သိပါတယ် မောင်ရယ်.."
ဒေါ်သက်ထားပြောကာ အပေါ်ထက်
သို့တက်လာလိုက်သည်။
သူမ သမီးချည်အခန်းအသွား သားရဲ့
အခန်းအရှေ့အရောက် ခြေလှမ်းတွေရပ်
သွားကာ...
"ဒီကောင်လေး ရှိတောင်ရှိရဲ့လား...''
သူမပြောပြီး လော့မချထားတက်သော
သားဖြစ်သူရဲ့ အကျင့်အား သိသော
ကြောင့် တံခါအသာဖွင့်ကြည့်လိုက်
ချ်ိန် အိပ်ယာပေါ်တွင် မှောက်ခုံကြီး
အိပ်ပျော်နေသော သားတော်မောင်ကြောင့်
သူမ သက်ပြင်းချ၍ တံခါးအား အသာပြန်
ပိတ်လိုက်ကာ သမီးချည်လေးအခန်းအား
ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
ဒေါက်...ဒေါက်....
"သမီးချည်ရေ....မနက်စာ
စားမယ်လေ..."
ချည် ညကတစ်ညလုံးငိူထားသဖြင့်
ဖောင်းအစ်နေသော သူမ မျက်နှာ
အား တစ်ချပ် သပ်၍...အခန်းတံခါး
အား အသားဖွင့်ကာ..
"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီသက် ချည်
အခုပဲ ဆင်းလာတော့မလို့ပါ...
လို့တောင်းပန်ပါတယ်နော်..အိပ်ယာ
ထနောက်ကျသွားတဲ့အတွက်...''
"အို..ရပါတယ်သမီးရယ်...ဘာမှ
မဖြစ်ဘူး အန်တီအခုတောင် သမီး
ဗိုက်စာမှာ ဆိုးတာကြောင့် လာနိုးတာ..."
ချည် သဘောကောင်းလွန်းပြီး ချည်အပေါ်
ချစ်သော အန်တီသက်အား အားနာစွာ
ပြုံးပြလ်ိုက်မိသည်။
တစ်ဆက်ထည်း ညက လူယုတ်မာအကြောင်း
ကို အန်တီသက်အား တစ်ခါထည်းပြောပြရန်
စဥ်းစားထားသော်လည်း နောက်ဖြစ်လာမည့်
ပြဿနာတွေအား ချည်ခေါင်းမရူပ်ချင်
သောကြောင့် သက်ပြင်းသာချလိုက်မိ၏။
"လာ..သမီးလေး သွားကြမယ်.."
"ဟုတ်..."
ချည် အန်တီသက်အနောက်လိုက်လာ
လိုက်၏။
"လာ..သမီးချည်...breakfast ကတော့
ဒီနေ့ သမီးအန်တီလက်စွမ်းပြထားတဲ့
ကြက်ဆီထမင်းပါဗျာ..."
"အဟွန်း မောင်လည်းမကြိုက်လို့လား..."
"မောင့်မိန်းမ ချက်တာ အကုန်ကြိုက်ပါတယ်ဗျာ..."
"ရှင်နော်...ချည်လေးအရှေ့မှာ.."
"ဟား..."
ဇနီးဖြစ်သူ ရှက်သွားတာကို
သဘောကျစွာရယ်နေသော
လေးလေးတမာန်နှင့် အန်တီသက်အား
ချည် စိတ်ချမ်းသာစွာကြည့်နေမိ၏။
ချည် ဝင်ထိုင်၍ ခေါင်းလေးငုံ့ကာ
အဆင်သင့်ထည့်ပေးထါးသော
ပန်ကန်ထဲက ကြက်ဆီထမင်းအား
စားကြည့်လိုက်သည်။
"စားကောင်းလိုက်တာ အန်တီသက်..."
ဒေါ်သက်ထားပြုံးသွား၍..
"အဟွန်း..ကျေးဇူးပါကွယ်..ဒါကို
သမီးလေးလေးနဲ့ သားက အရမ်းကြိုက်
တာ သမီးလည်းကြိုက်လောက်မယ်ထင်
လို့ အန်တီလည်း ချက်လိုက်တာ..."
"ချည်လည်း ကြိုက်ပါတယ်အန်တီ..."
"ဒါနဲ့ သမီး..ကျောင်းက ဘယ်တော့
သွားမှာလည်း..."
"မနက်ဖြန်သွားမှာ လေးလေးတမာန်..."
"ဟုတ်ပါပြီ သမီးသွားရင် လေးလေး
နဲ့လိုက်ခဲ့...လေးလေးကလည်း အဲဒီက
နေ Company သွားတာ...သမီးအတွက်
ကားစိစဥ်ပေးထါးတာ သမီးဖေဖေက
စိတ်မချလိူ့တဲ့ အဲ့ဒါကြောင့် လေးလေး
ပဲ လ်ိုက်ပို့မယ်.."
"ဟုတ်ကဲ့ပါလေးလေး..."
ပြောပြီး ချည်လည်း ထမင်းသာ
ငုံ့စားနေလိုက်သည်။
ဒီနေ့တော့ သူမဘယ်မှမသွားရ။ပိုပြီးသိချင်
တာက ဒီအိမ်မှာ..ဟိုလူနေလားဆိုတာပင်။
--------=================^^^^^^🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓
နေအတော်အမြင့်နေပြီ ဖြစ်တာကြောင့်
ခွင်း မျက်ဝန်း တို့ပွင့်လာ၍
ညက အဖြစ်အပျက်အားမြင်ယောင်လာ၍
ပြုံးလိုက်မိသည်။
သူ့အား အတော် စိတ်ဆိုးသွားသည့်
ပုံပင်။
ပြီးတော့ သူမက ဒီအိမ်မှာ ဘာကြောင့်
ရှိနေတာလည်း မေမေတို့ပြောနေသော
မေမေသူငယ်ချင်း သမီးဆိုတာလား...
ခွင်းထရပ်လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်
သို့လျှောက်သွား၍ ခြံထဲအား ငုံ့၍
ကြည့်လိုက်ချ်ိန်. .
"ဟင်...သူမပဲ.."
ပန်းပင်တွေအနား ထိုင်၍
ဘာတွေလုပ်နေလည်း မသိသော
သူမအား ခွင်း စူးစိုက်စွာကြည့်နေ
လိုက်မိသည်။
အခုတော့လည်း သူမ ဆံနွယ်တွေအား
စစချင်းတွေ့သလို တစ်ပတ်လျှိုထုံး၍
အရှေ့အား အနည်းငယ်ချထားပြီး
မြန်မာဝတ်ဆုံခါးတိုးလေးအား
ဝတ်ထပုံက ရှေးဆန်ဆန်ပင်။
"အဟွန်း အဘွားကြီးလေးပဲ..."
Ring Ring Ring Ring
Ring Ring Rimg Ring
Ring Ring Ring Ring....
ထိုအချိန် အခန်းထဲက ဖုန်းမြည်လာသံကြောင့်
ခွင်း သူမအားတစ်ချက်ပြန်ကြည့်၍ ပြုံးကာ
အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာ၍...
"အေးပြော..."
"ခွင်း...မင်းဒီနေ့ကျောင်းလာမှာလား..."
"မလာဘူး..."
"မင်းကလည်း ငါက ဒီနေ့မှ
စတက်တာလေကွာ...မင်းက
ဘာလိူ့လည်း......''
ထိုအချိန် ခွင်းနှုတ်ခမ်းတို့ပြုံးသွားကာ..
" စ စရာလေးတွေ့ထားလို့...
ဒါပဲ...''
ခွင်းပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ကာ...
ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။
----------------------------=-----=====^^^^^🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓🍓
ချည် ပန်းပင်လေးတွေပေါင်းသင်၍
ပြီးချိန် နေလည်း အတော်မြင့်နေပြီ
ဖြစ်တာကြောင့် လက်ကလေးအားရေဆေး၍ အန်တီသက်အားကူရန် မီဖိုထဲ ဝင်လာလိုက်သည်။
ဘေစင်ပေါ်တွင်ဆေးဖို့ထင်သည့်
ပန်ကန်တွေအား ချည်ဆေးပေးလိုက်၍
သန့်ရှင်းစရာရှိသည်များအား သန့်ရှင်း
ပေး၍ ချက်ပြုတ်ရန်မတွက်ကြတော့
အန်တီသက် ဘာချက်အုံးမလည်းမသိသော
ကြောင့်နောက်မှပဲမေးပြီး ထပ်၍ ဝိုင်းကူပေးမယ်စဥ်းစားကာ..အပေါ်ထပ်တက်၍
လှေကားဆီလျှောက်လာချိန်...အပေါ်က
ဆင်းလာသော လူယုတ်မာကြောင့်
လန့်ဖြန့်သွားကာ..
"ရှင်...ရှင်..ဘာလာလုပ်ပြန်တာလည်း
လူယုတ်မာ..."
"အဟက်..မင်းကို နမ်းဖို့
လာတာလေ...''
"ဘာ..."
ခနဲ့တဲ့တဲ့သူ့အပြုံးတို့အား ချည်ကြည့်၍.....
ချည်...သူ့ကိုမုန်းလိုက်တာ...
ဆက်ရန်...
စာရေးသူ - လွမ်းခြင်း