book

Index 6

အပိုင်း-၆

အတိတ်​ခြေရာ

☆☆☆☆☆☆☆☆


°°°°°°°°°°°°

မကြာခင်တွင်ချစ်စု၏မဂ်ဆောင်အခမ်းနားလေလည်းကျင်းပတောမည်ဖြစ်သည်။

မဂ်လာဖိတ်စာပြာပြာ​လေကလည်းမီှဆီသို့​ရောက်လာသည်။စာအိတ်​လေ​ပေါ်ကအမည်

"လ​ရောင်မှီ"တဲ့။ဟုတ်ပါသည်။မှီဒီအသက်ရွယ်ထိမှီနာမည်ဖိတ်စာမှာပါတာဒါဟာပထမဆုံးဖြစ်သည်။ဒါက၀မ်းသာစရာလား၀မ်နည်းစရာလားမှီမခွဲ

တတ်​ပေ။


"အမ​လေ​နော်....မှီတို့များဒီ​ရောက်မှမဂ်​ဆောင်ဖိတ်စာ​တွေဘာ​တွေနဲ"


"မဟုတ်ပါဘူး...ဒေါ်​လေး​ရယ်...ဒီသူငယ်ချင်းကခင်လို့ပါ"


"အေး​ပါ....ဒါနဲညည်းသူငယ်ချင်းက​ဇော်မြင့်ဆိုတဲ့​ကောင်နဲရသွားတာမလား"


​ဒေါ်​လေးကအ၀တ်တွေမီးပူထိုး​နေရင်နဲမှီပို​မေးလိုက်သည်။


"ဟဟုတ်တယ်​လေ...​ဒေါ်​လေး"


"အမ​လေ​နော်...ငယ်ရွယ်​တောလည်းအချစ်ကိုကမ္ဘာထင်တဲ့လူ​တွေတ​နေကျသိကြလိမ့်မယ်။

ဒါနဲ...မိမှီညည်းလည်း​နော်ကြို​​ပြောထား​မယ်။

ငါဆီလာ​နေတာဟိုဟိုဒီဒီသတင်းစကား​တွေမကြားချင်ဘူး။"


မှီသက်ပြင်းလေချလိုက်ပြီး။


"ဟုတ်​ကဲ​ပါ....​ဒေါ်​လေး"


"အပြင်မှာငါ​ဒေါ်​လေး​တောမသ်​လောက်ပါဘူး။ခိုးလုပ်မယ်မကြံနဲပတ်၀န်းကျင်ရှိတယ်"


"ဟုတ်...မှီသိပါတယ်​ဒေါ်​လေး။။။။။ပတ်၀န်းကျင်ဆိုတာနား​တွေမျက်လုံး​တွေနဲမဟုတ်လား။"


"အေး...ဟုတ်တယ်...သူတို့က၁​ပေါက်၂​ပေါက်တည်းရယ်မဟုတ်ဘူး။အများကြီး....အများကြီး"


"ဟုတ်...​ဒေါ်​လေး။ဒါဆိုမှီစာလုပ်လိုက်အုန်းမယ်"


​ဒေါ်​လေးက​ခေါင်းညိတ်ပြသည်။မှီအိပ်ခန်းထဲသို့၀င်ရန်လိုက်ကာစကိုဆွဲလိုက်​စဥ်....


"မနက်ဖြန်အဲမဂ်လာ​ဆောင်သွားမှာလား"


"စဥ်စားတုန်းဘဲ​ဒေါ်​လေး"


"သွား​ချင်​သွား....."


"ဟုတ်"


စကား​ပြောပြီးမှမှီအခန်းထဲသို့​၀​င်​လာသည်။


"ဟူး....ပတ်ဝန်းကျင်....ပတ်ဝန်းကျင်ရယ်....

ငါလည်းဟို၂ကောင်ရယ်နဲဘယ်လိုလုပ်ရမယ်ကိုမသိဘူး...တကယ့်ညစ်ပါတယ်"

@@@@@@@@@@@@@@@@@

မနက်​စော​စောတွင်​ကေသီတို့အဖွဲမှီဆီကို​ရောက်လာကြသည်။မဂ်ပွဲသွားရန်အတွက်ပွဲ

တက်၀တ်စုံများနှင့်​ဖြစ်သည်။


"မှီ​ရေ.....မှီ"


"အေး...ကေ​သီ​ရေ...သမီးသူငယ်ချင်းကအခန်းထဲမှာ၀င်သွားလိုက်​နော်"


​ဒေါ်​လေးကမီးဖိုခန်းထဲမှထွက်လာ၍​ကေသီကို​ပြောလိုက်သည်​။

​ကေသီတို့အဖွဲမှီအခန်းထဲကို​ရောက်လာကြသည်။

သူတိုအားလုံးမှီအလှပြင်တာကိုထိုင်စောင့်နေကြသည်။


"မနေ့က....​ကေသီတို့သွေားကြ​ေသးလား"


"ဘယ်ကိုလဲ......မှီ"


"ချစ်စုမဂ်လာ​ဆောင်လုပ်အား​ပေးကို​လေ"


"မသွားပါဘူး....မှီ​ရယ်....ပထမအကြိမ်စာ​မေးပွဲကနီး​နေပြီး​လေ...နိုး​မို​ဆို....သွားတယ်"


"​ကေသီ​ပြောတာလည်းဟုတ်သား​နော်....စာ​မေးပွဲကနီး​နေပြီးဘာစာမှလည်း​မရသေး....

ဒုက္ခ...."


"အမ​လေး​နော်....ဆရာမကြီးမှီကဒုက္ခတ​နေ​တယ်...ဒါဆို​ကေသီတို့ဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမယ်မသိ"


"ကဲ...မှီပြီပြီး။"


မှီတိုသူငယ်ချင်းအားလုံးမဂ်လာဆောင်သွားရန်ပြင်လိုက်သည်။

မဂ်​လာ​ဆောင်​တော​ရောက်ခဲ့ပါပြီး။သတိုသမီး​ချစ်စုကလည်းလှပနေသည်။မဂ်လာခမ်းမကြီးနှင်တင့်တယ်နေပေသည်။

မှီတို့ကိုထိုင်ရန်ချစ်စုအ​မေ​နေရာချ​ပေးသည်။

မကြာခင်မှာချစ်စုတို့မဂ်​လာ​မောင်နှံမှီတို့နား​ရောက်လာသည်​။


"မှီ​တို့​စားကြ​နော်...အားမ​နာ​နဲ...."


"စိတ်ချစားမှာလက်ဖွဲ့ဖို​ကျေအောင်"

ကေသီပြောလိုက်သောစကားဖြစ်သည်။

"ကေ​သီ​မရယ်...ညည်းငတ်ကြီးကြတတ်မှန်း..

ငါသိပါတယ်"


မှီတို့ကိုချစ်စုစကား​ပြော​နေစဥ်မှီတို့ဝိုင်းဆီ​နေယံရှင်း​ရောက်လာ​သည်။


"ဟင်...ချစ်စု...ရှင်းကိုပါဖိတ်ထားတာလား"


"အင်း​လေ..."


"ဒါဆိုနင်တစ်ခန်းလုံးဖ်တ်ထားတာလား"


"အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး...သီရိရယ်။ငါခင်သ​လောက်လူဘဲဖိတ်တာပါ"


ချစ်စု...နေ​ယံ​ရှင်း​ကိုကြ​ည်​လိုက်ပြီး

"ရှင်း...နင်လည်းအားမနာနဲ​နော်"


"​အေးပါဟ"


မှီတို့မုန့်စား​နေစဥ်ချစ်စု၏​အမျိုးသား​မှီတို့အနားမှထွက်သွား​သည်။ထိုအချိန်ကျမှကေသီကစကားပြန်စလိုက်သည်။


"စု..."


"အင်း...."


"နင်​အမျိုးသား​ကြီး...ဒါ...ဒါ...အ​ခြေ​နေ​ကော​ကောင်းရဲလား"

အရက်​​သောက်သည်ပုံစံကို​ကေသီကလက်အမူရာဖြင့်ပြ၍​မေး​လေသည်။


"ကောင်းပါတယ်...သူငါနဲရည်စားစဖြစ်တဲ့ကမ​သောက်​တောတာ။​ပြီး...သူကခုဆို့ငါစကားတစ်ခွန်းဘဲ​လေ"


"အင်း...ဟုတ်လား...ဒါဆို...သီရိ​...မေ​မေ​ပြောသလို...မိန်းမတစ်​ယောက်​ယောကျာ်းရတာမဲနိူက်ရသလိုဘဲ​တဲ့...ကိုယ့်ကံ​ပေါ်မှာမူတည်တယ်တဲ့"


"အင်း...အဲဒါ​လည်း...ပါသလို...ထိန်းကွပ်မူကောင်းဖိုလည်းလိုမယ်။ပြီးတော...မာယာ...မာယာ...အဲဒါ​လည်း​ပါတယ်​မလား...စု"


စုကပြုးံလိုက်ပြီး​ခေါင်းညိတ်​လိုက်သည်။


"ဘာ​ဘဲ​ဖြစ်​၂...​ကေသီကတောစုကိုသိပ်အားကြတာဘဲ..."

​ပြော၍​ကေသီပြုံးလိုက်သည်။မှီတိုအားလုံးလည်းပြုံးမိသည်။​နောက်၁ခုက​တောမှီအ​တွေး​လေ၀င်လာသည်။


"ဟုတ်ပါသည်​လေ။ဒီအရွယ်ကဆယ်​ကျော်​သက်...သစ်ရွက်ကြွေရင်တောင်စိတ်ကူးယဥ်တတ်ကြတယ်မဟုတ်လား။

ဒီအချိန်မှာမှီတို့အားလုံးချစ်စုကိုသ​ဘောကျသည်မှာသာမန်သာဖြစ်လိမ့်မည်ဟုမှီထင်မိသည်။"


"ကဲ...စားလည်းစားပြီပြီးဆိုတော...ကေသီတို့ပြန်အုန်းမယ်...​နောက်အပတ်စာမေး​ပွဲ​ရှိ​လို..."


"ဟုတ်ပါ​ပြီး...​နောက်အားရင်အိမ်လာခဲကြအုန်း​နော်"


"အေး​ပါ...စိတ်ချ​လာမှာ..."


မှီတို့အဖွဲ့ချစ်စုကိုနူတ်ဆက်ပြီးထွက်လာကြသည်။လမ်းတွင်​ကေသီ၏​ကျေးဇူး​ကြောင့်ပန်းခြံတစ်ခုကို၀င်ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။

​ကေသီတို့၃​ယောက်သာကမှီကိုရှင်းနဲထားခဲ့သည်။သူတို၃ယောက်သားကတောဓါတ်ဖမ်းနေကြလေသည်။


ကြည်လင်​သောကန်​ရေပြင်၏စိမ့်သက်​သော​လေပြည်နုသည့်ဒီအချိန်တွင်မှီရင်ထဲကိုလိူင်းခက်သခိုအေးစိမ့်နေသည်။မှီတခြားဘယ်​ယောကျာ်း​လေနှင်မျှယခုလိုအနီးကပ်အတူမထိုင်ဖူး​ပေ။ခု​တာ။.....


"မှီ....."


ရှင်း​ခေါ်လိုက်​သောအသံသည်လည်းမှီရင်ထဲမှာချိုမြနေသည်။သို့ပေမယ်မိန်းမတို့၏အိ​​ေြန္ဒဆိုသည်အတိုင်းမှီအမူရာကိုမပျက်အောင်စကားပြန်ဆိုလိုက်သည်။


"အင်း....​"


"ငါနင်ကို​ပြောစရာရှိတယ်"


မှီအမူရာမပျက်ရှင်း၏မျက်လုံးကိုစူးရဲစွာကြည်လိုက်​ပြီး


"အင်း​ပြော​လေ"


"နင်စိတ်မဆိုးနဲ​နော်"


"အင်း"


"ငါ...ငါ​လေ...နင်ကို​ကျောင်းဆင်းတိုင်းအိမ်ပြန်လိုက်ပို့ချင်တယ်"


"အင်း...​ပြောမယ်ဆိုတာအဲဒါလား"


"အင်း​လေ...ဘာလို​လဲ...."


"ဘာမှမ​ဟုတ်​ပါဘူး....။ဒါမယ်ငါကိုကအလင်းသစ်ပြန်ပို​နေကြ​လေ"


"ငါစိတ်မချဘူး"


"ဟင့်...ဘာလို"


"မသိဘူး...ငါကိုခွင့်ပြုပါ...မှီရာ"


မှီကန်​ရေပြင်ကို​တွေ့​တွေ့​လေကြည်လိုက်ပြီး​ခေါင်းညိတ်​လိုက်သည်။

ဒီအချိန်တွင်​နေယံရှင်း၏ရင်ထဲမှာ​ရောလ​ရောင်မှီ၏ရင်ထဲမှာပါအ​ပျော်ကြီး​အျော်​နေမည်ကိုမည်သူကများသိမည်နည်း။ခုံ​လေ​ပေါ်လက်​ထောက်ထာ​​း​သောမှီ၏လက်ဖျား​လေများနှင့်ရှင်း၏လက်ဖျားများန​တော်တဆထိလိုက်မိသည်။ဒီအချိန်တွင်​နေယံရှင်း၏ရင်ထဲတွင်မည်သို့ဖြစ်​နေမည်ကိုမှီမသိ​ပေမယ်။မှီ၏ရင်​တွေက​ဗြောင်ဆူ​အောင်​ခုန်​နေသည်။


ဒါဟာ အချစ်​ကြောင့်လား။အချစ်သင်ခန်းစာကိုနားမလည်သည့်မှီအတွက်ရင်ခုန်ခြင်းကိုအချစ်ဟုသတ်မှတ်ရမည်မှာ

မှန်​နေလား...မှားနေ​လား...ကိုမှီမခွဲတက်​ပေ။


#########################

ထို​နေ၏​နောက်​နေမှစ၍ရှင်းကမှီကို​ကျောင်းအပြန်တွင်အမြဲအိမ်လိုက်ပို့​လေသည်။


"မှီ​ရေ...သတင်း​ဆိုး​လား...သတင်း​ကောင်း​လား​တော...​ကေသီမ​ပြောတတ်ဘူး"


"ဟင့်...ဘာဖြစ်လိုလဲကေသီရဲ့....."


"ဒီ​နေ့လယ်ကဆရာမ​တွေ​ဆေးရူတဲ့​ကျောင်းသား​တွေဖမ်းတာ​လေ"


​ကေသီ၏အစမရှီအဆုံးမရှိ​သောစကား​ကြောင့်မှီ...ရှင်းအတွက်စိတ်ပူသွားသည်။

ဘာ​ကြောင့်ဆိုရှင်းသည်မုန့်စားဆင်းတဲ့ကစခုချိန်ထိအခန်းထဲသို့ပြန်ရောက်မလာသေးပေ။


"ဟဲ...စကားကိုအဆုံးမရှိအစမရှိနဲမြန်မြန်​ပြောပါ​ကေသီရယ်"


"အင်း​ပြော​ပါမယ်...သီရိ​ရယ်...အဲထဲမှာဘယ်သူပါသွားတယ်ထင်လဲ"


"ဘယ်​သိ​မှာလဲ....."


"ဟိန်းသူကထိပ်ဆုံးက​ဘဲ...သီရိ

ပြီးတော...အဲလူ​တွေအားလုံးကို​ကျောင်းထုတ်မယ်တဲ့​လေ"


"ထင်သားဘဲကေသီရယ်...ပြီး​တောမှီ..."


ကေသီ၏ပြီတောဆိုသောလေသံကြောင့်မှီရုတ်တရက်တုန်လူပ်သွားသည်။


"ရှင်း....ရှင်း....ရှင်း​လေ"


"ဘာလဲ....​​ကေသီ...ရှင်းလည်းပါသွားတာလား"


မှီအလန့်တကြား​ပြန်မေးလိုက်​သည်။မှီ၏ဖြစ်သွား​သောရုပ်ကိုကြည်လိုက်ပြီး။​ကေသီကထိုအချိန်မှဟားတိုက်ရယ်လိုက်ပြီး...


"မပါ​ပါဘူး....မှီရယ်...ဘယ်လို​ဖြစ်​တာလဲ

ရုပ်ရောအသံရော...ဘာလဲစိုးရိမ်သွားတာလား"


"ဟင့်...အင်း​ပေါ့...စိုးရိမ်တာ​ပေါ့​ကေသီရယ်"


"​ကောင်မ​လေးအမှန်တိုင်း​ပြောရန်"


"ဘာကိုလဲ...'


ကေသီကအသည်းပုံစံလက်ကိုပြလိုက်သည်။


"ဟာ...ကေသီလျှောက်ပြောမနေနဲ...မှီကစိုးရိမ်တာရှင်းကလည်းမှီသူငယ်ချင်းမို့လိုပါ"


"သူငယ်ချင်းထက်ပိုတဲ့အဆင့်လေကြောင့်စိုးရိမ်မူအပြင်စိတွပူမူလေပါ...ပါသွားတယ်မလား"


ကေသီ၏အပြောတို့ကိုမှီကရှက်နေပေးမယ်သီရိကတောပြုံးနေသညိ။


"ကဲ...တော်​ပြီး...​ကေသီ...မှီကိုခွင့်ပြုပါအုန်း"


"​ကောင်မ​လေးရှက်သွားပြီး...ဘယ်ကိုလဲမှီ..

​ကေသီတို့ကို​ပြောအုန်းရှင်းလာရင်မှီ​ပျောက်​နေရင်လမ်းညွန်လိုရ​အောင်"


"တော်​ပြီး...မိ​ကေသီ...နင်က​လေစကားကိုဘယ်လို​ပြော​နေလဲမသိဘူး"

မှီထလိုက်ပြီး။အတန်းခုံမှထွက်စဥ်မှီ​ရှေ့ကရင်ခွင်တစ်ခုဆီတိုး၀င်မိသည်။မေ့ာကြည်လိုက်တော....ရှင်း


"ဟင့်....ရှင်းပါလား"


မှီ...နီးကပ်လွန်​သောရှင်းကို​သေချာစွာကြည်​နေမိသည်။ရင်ထဲကဗ​လောင်ဆူသံများကလည်းနီးကပ်လွန်​သောရှင်းတစ်​ယောက်ကြား​လောက်​လေမလား။ရှင်း၏​ချော​မော​သောရုပ်ရည်သည်။မှီ၏ရင်ကိုပိုခုန်​လေသည်။မှီသတိပြန်ကပ်လိုက်ပြီး။ရှင်းနှင်​ေ၀း​အောင်​ခြေတစ်လှမ်း​နောက်ဆုတ်​လိုက်သည်။


"ဘယ်​သွား​မို​လဲ.....မှီ"


"Toilet. ..."


မှီ​ပြောပြီးခပ်သွက်သွက်ထွက်သွားသည်။

ဘယ်သူနှင်မျှရင်မခုန်ခဲ​သောမှီတစ်​ယောက်အခု​တောရှင်းနှင့်​တွေမှနှလုံးသား​လေလူပ်ခက်လာသည်။မှီသတိမထားမိခင်အချိန်မှာပင်ရှင်းသည်မှီနှလုံးသားထဲသို့ပထမဆုံးရောက်လာသော

ရင်ခုန်​သံ​လေ​ဖြစ်သည်။


လိုအပ်ချက်များနှင့်ဆက်လက်၍ကြိုးစားပါအုန်းမည်


စာရေးသူ-V😷


rate now: