အတိတ်ခြေရာ
~~~~~~~~~
¤¤¤¤¤¤¤¤¤
ဒီကနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်လည်းဖြစ်ချစ်စု၏အလုပ်ပိတ်ရက်လည်ဖြစ်သည့်အတွက်မှီရယ်ကေသီ၊
သီရိနဲအလင်းသစ်တို့ချစ်စုအိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့ကြသည်။
"မှီ..........ကေသီမေးစရာရှိတယ်"
"အင်း...မေးလေ...ကေသီ"
"မှီအနေနဲဟိန်းသူကိုခပ်ကင်းကင်နေဖို့ပြောတာ....ဇင်ကြီးကြောင့်ဆိုတာ...ကေသီသိပါတယ်။ဒါမယ်ဘာကြောင့်...ရှင်းနဲပါခပ်ေ၀းေ၀းနေခြင်းရတာလဲ"
"ဟင့်...အဲအကြောင်းပိုသိချင်တာလား...ကေသီ"
"အင်း...ဟုတ်တယ်...ကေသီနားမလည်လို့"
"အင်း....အဲနေက....ကေျာင်းပိတ်ရက်...
မှီကိုမေမေကစျေး၀ယ်ခိုင်းလို....စျေးသွား၀ယ်တဲ့နေက.....ဒါနဲ...အကြောင်းစုံမပြောခင်...
ကေသီတို့သီရိတို့အလင်းသစ်ရောဘဲ...ရှင်းကို
ဘယ်လိုမြင်လဲ"
"ကေသီကတော...ရှင်းအကြောင်းသိပ်မသိဘူး"
"သီရိကတော....နည်းနည်းသိထားတယ်"
"အလင်းသစ်...မင်းကရော...ရှင်းအကြောင်း
ဘယ်လောက်ထိသ်သေးလဲ"
"အကုန်သိတယ်......"
မှီသူတို့အားလုံးကိုကြည်လိုက်ပြီးမှသီရိနဲအလင်းသစ်ကိုမေးလေသည်။
"သီရိ...မင်းသိထားတဲ့...ရှင်းအကြောင်းနည်းနည်းကဘာလဲ"
"ရှင်းက...ရူတ်တယ်လိုတောသိထားတယ်...."
"ဘာရူပျတာလဲ......"
"ကောင်မလေးပေါ.....မှီရယ်"
"အင်း...ဒါဆိုအလင်းသစ်ကရော"
"အလင်းသိထားတာက....သူကောင်မလေးရူပ်တယ်ဆိုတာတော...မှန်တယ်မှီ....ဒါမယ်နောက်တစ်ခုက...ရှင်းတို့မှာကသားမိနှစ်ယောက်ဘဲရှိတာ....အမတွေကရှိတယ်...ဒါမယ်အိမ်ထောင်တွေနဲ...အမအိမ်ထောင်သည်တွေကအဆင်မပြေတော...သူတို့သားမိနှစ်ယောက်ကတောင်အိမ်ထောင်သည်တွေ ကိုပြန်ထောက်ပံ့နေကြရတာလေ"
"ဪ...အဲလိုလား...ဒီလိုဆိုတောလည်းရှင်းကသနားစရာပေါ့"
ကေသီဆိုလိုက်သောစကားဖြစ်သည်။
"ဟုတ်ပြီး...မင်းတို့ရဲအဖြေကိုလည်းမှီ...သိပြီး
ဆိုတော...မှီဘာကြောင့်ရှင်းနဲေ၀းေ၀းနေရတာလဲဆိုတော...မှီကိုလာတောင်းဆိုတဲ့လူရှိလို"
"ဟင့်....ဘယ်လို....ဘယ်လို....မှီ"
"ဟုတ်တယ်...အဲနေ့ကစျေးသွား၀ယ်ရင်....မှီနောက်ကိုစက်ဘီးတစ်စီးလိုက်လာတယ်။လူရှင်းတဲ့အချိန်မှာသူမကမှီက်ုခေါ်လိုက်တယ်...မှီလည်း...သက်တူရွယ်တူလောက်ဆိုတော...စက်ဘီးကိုရပ်လိုက်ပြီး...သူမပြောတာနားထောင်လိုက်တယ်...သူမနာမည်က....ထားမေ
တဲ့.........သူမကသူမက်ုယ့်သူမရှင်းရဲ့ကောင်မလေးလိုပြောတယ်။ဒါမယ်...ရှင်းက...သူမကိုမချစ်တောဘူးလိုပြောပြီး...အဆက်သွယ်ဖြတ်နေတယ်တဲ့....။
သူမကြည်ရသလောက်မှာ...ရှင်းမှာနောက်တစ်ယောက်ရှိနေပြီးလိုသူမထင်တယ်တဲ့လေ..."
"အင်း...အဲတော...မှီကဘာပြောလိုက်လဲ"
"မှီကဘာပြောရမှာလဲ....ကေသီရယ်....
သူမှာနောက်တစ်ယောက်ရှိတာ...မှီနဲဘာများသက်ဆိုင်လိုလဲ...
မေးတော...သူမဖြေပုံက....အဲနောက်တစ်ယောက်က...မှီတဲ့လေ....သူမအခုအရမ်းနာကျင်၀မ်းနည်းနေရတယ်တဲ့လေ....ဒါမယ်အခုတောသူမလေက.ရှင်းနဲပြတ်သွားပါပြီးတဲ့...ပြီးတောမှီကိုလည်းတောင်ပန်းသွားတယ်...ဇင်မေကိစ္စကို"
"ဟင့်....ဇင်မေကဘာကိစ္စပါရပြန်တာလဲ"
သိရီကဆိုသောစကားဖြစ်ူည်။
"ပြောမယ်လေ...သီရိရယ်...ဇင်မေကထားမေရဲ့အမ....ဒါမယ်သူတို့
က...ကျောင်းမတူဘဲကွဲနေတာ...အဲတောသူညီမနာကျင်တော...မကြည်ရက်လိုနေမှာပေါ....
အဲဒါကြောင့်...မှီလည်း...ရှင်းနဲေ၀းေ၀းနေတာ"
"အမလေနော်...မှီဘ၀ကလည်း...ဆန်းကတောပွင့်ပါရက်....ဒါမယ်
Something wrong ဖြစ်နေတယ်"
ကေသီကပြောပြီးဟားတိုက်ရယ်လိုက်သည်။
"တော်ပါ...ကေသီ...အဲ၂ကောင်ကြောင်းစိတ်ညစ်ရတဲ့ထဲ...မင်းကရယ်နိုင်သေးတယ်"
"ဒါနဲ...မှီ...မင်းရော...ရှင်းကိုစိတ်မ၀င်းစားဘူးလား..."
"ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်...မသိတောပါဘူး
ကေသီရယ်"
"ကဲ...စကားပြောကောင်းမနေနဲရှေ့နားရောက်ရင်ချစ်စုအိမ်ရောက်ပြီ"
"ကေသီ...သိပါတယ်အလင်းသစ်ရယ်"
ချစ်စုအိမ်ရောက်တောကေသီကဘဲဦးဆောင်၍မေးရသည်။
"အန်တီ...ချစ်စုရှိလား"
"မရှိဘူး...သမီးရေ...."
"ဟင့်...မရှိဘူးလား...အဲဒါဆိုအန်တီ...သူပြန်လာရင်..ကေသီတို့လာတယ်ဆိုတာလေ...ပြောပေးပါနော်"
"ပြောပေးလိုမရတောဘူး...သမီးရေ...ညည်းတိုသူငယ်ချင်းက...လင်နောက်လိုက်သွားတာ....."
"ရှင့်......."
မှီတို့အားလုံးအံသြခဲ့ရသည်။
"ကဲ...ထိုင်ကြအုန်း"
ချစ်စုအမေ၏စကားကိုပြန်ဖြေလိုက်သူက
ကေသီပင်ဖြစ်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့....အန်တီ"
မှီတို့အားလုံးထိုင်လိုက်ကြသည်။
"စုကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ...အန်တီ"
"ကေသီ....သမီး...ဇော်မြင့်ဆိုတဲ့ကောင်ကိုသိလား"
"ဟုတ်...ကြားဖူးပါတယ်...စုပြောလို......"
"အေး...အဲကောင်နဲလိုက်သွားတာ....အန်တီကတားလိုပိုဆိုးပြီး....လိုက်သွားခဲ့တာဘဲ"
"အိုး...စုကလည်း...မိုက်ရူးရဲဆန်လိုက်တာ"
"အင်း...အဲကောင်ကအမြဲအရက်ကလေတမျှမျှနဲအလုပ်ဆိုတာလည်းလက်ကြော့မတင်း....အန်တီလည်းတကယ့်စိတ်ညစ်ပါတယ်
ကေသီရယ်"
"ကေသီတို့လည်း...ဘယ်လိုပြောရမလဲတောင်မသိတောပါဘူး....အန်တီရယ်....ဒါနဲစုဘယ်တုန်းကလိုက်သွားတာလဲ"
"တနေ့က.......အန်တီစကားများပြီး....လိုက်သွားတာဘဲ"
"ဟင်း........"
မှီတို့တယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည်လိုက်သည်။
မှီတို့ချစ်စုအမေနဲစကားပြောပြီးတခဏကြာတောပြန်ခဲ့ကြသည်။
"ကဲ...ကေသီ...စုမဂ်လာဆောင်ရင်....သွားမှာလား"
"ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ...မှီရယ်...သွားမှာပေါ့....မှီကရော...."
"ဖိတ်ရင်တောလာရမှာပေါ့"
"အင်းပါ....မှီရယ်"
@@@@@@@@@@@@@@@@@
နောက်တနေ့ကျောင်းတက်ချိန်မှာဟိန်းသူတစ်ယောက်ဇင်မေဆီရောက်လာသည်။
"ဇင်မေ.........."
"ဟင့်....ကိုဟိန်းကြီးပါလား....ဘာလဲဇင်ဆီလာတယ်ဆိုတောအကြောင်းရှိလိုလား"
ဇင်မေကဟိန်းသူကော်လံစကိုကိုင်၍ရိသဲ့သဲ့ဆိုလိုက်သောစကားဖြစ်သည်။
"ငါပြောစရာတောင်မလိုဘဲ...မင်းကသိနေတယ်ဆိုတော...အဲအကြောင်းရာကမင်းလုပ်ထားတဲ့အကြောင်းရာဆိုတာပိုသေချာမှာပါ"
"အို့.....ကိုဟိန်ကြီးက....ကိစ္စတွေကိုသိသွားပြီးဆ်ုတောလည်း...ဇင်...မလိမ်ပါဘူး....
ဟုတ်တယ်"
"ဟာ...မလိမ်တာကိုတော...သဘောကျတယ်...
အေး....ဒါမယ်...မင်းကိုသတိပေးခဲ့မယ်...
မင်းမှီကိုဒီတစ်ခါအနာတရထပ်လုပ်ရင်
မင်းမလွယ်ဘူးမှတ်"
ဟိန်သူ...ဇင်မေကိုသတိပေးပြီးထွက်သွားသည်။ကေသီကဒီအကြောင်းရာကိုသတင်းထူးအဖြစ်မှီဆီယူလာသည်။
"မှီရေ....သတင်းထူးဘဲဟေ့...သတင်းထူး"
"ဘာသတင်းထူယတာလဲကေသီ"
"ဟိန်းကြီးကလေ...ဟိုဇင်ကြီးဆိုတဲ့ဟာမဆီသွားပြီး...ပွဲသွားကြမ်းတယ်တဲ့"
"ဟင့်...အဲဒါလားသတင်းထူး"
"အဲလိုတောမဟုတ်ဘူးပေါ့...ဒါမယ်...ဘယ်သူ
ကြောင့်ဟိန်းကြီးပွဲသွားကြမ်းတယ်ထင်လဲ"
"အဲကောင်အကြောင်းကိုငါကဘယ်သိမှာလဲ"
"အကြောင်းက....နင်ကြောင့်တဲ့...မှီ"
"လုပ်ပြန်ပြီး...မှီကြောင့်ဟုတ်လား....ခေါင်းတွေလည်းခဲပါတယ်...ကေသီရယ်...မှီကဒီပြောင်းလာတာ...အဲကိစ္စတွေခေါင်းထဲထည့်ဖို့မဟုတ်ဘူး....၁၀တန်းအောင်ခြင်းကို...အခုတော...ကိစ္စတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုကမှီခေါင်းပေါ်ကိုဘဲရောက်နေပြီး"
ထိုချိန်မှာဟိန်းသူ...မှီနားသို့ရောက်လာသည်။
"ကဲ...မင်းအတွက်ဘေးကင်းအောင်ကိုယ့်လုပ်ပေးခဲပြီး...မင်းကိုယ့်ကိုကျေးဇူးတင်တော"
"ရှင်ကိုဘယ်သူကလုပ်ခိုင်းလိူ...ရှင်ဘာသာရပ်
လုပ်ပေးတာကို...မှီကကျေးဇူးတင်ရမှာလား...
တကယ့်အာရုံစားတယ်"
မှီပြောပြီးသူမစားပွဲကနေထွက်ဖိုပြင်ချိန်တွင်
ဟိန်းသူကမှီလက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
"ရှင်...မှီလက်ကိုလွတ်....."
"မလွတ်ဘူး.......ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်လို့
ပြောမှလွတ်မယ်"
"သေလိုက်လေ........"
မှီအတင်းရုန်းပေးမယ်မရပေ။ထိုအချိန်မှာနေယံရှင်းရောက်လာသည်။အားလုံးသောအတန်းထဲမှာရှိသည့်ကျောင်းသားအနည်းစုကမှီတို့၏၃ပွင့်ဆိုင်နေသည့်ဇာတ်ကိုကြည်နေကြသည်၊
"မှီက...လွတ်လိုပြောနေတာ...လွှတ်လိုက်လေ
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုဒီလိုကြီးလုပ်နေတာမကောင်းပါဘူး"
"မင်းအကြောင်းမပါဘဲ...၀င်မပြောနဲ...."
"ဘာလိုမပါရမှာလဲ...မှီကငါသူငယ်ချင်း....
ငါ့သူငယ်ချင်းဒုက္ခရောက်နေရင်တောကူညီရမှာဘဲ"
"ဟာ...ဘာသူငယ်ချင်းလဲ....မင်းလဲဘာကိုကြံနေတယ်ဆိုတာငါသိတယ်...မြွေ...မြွေခြင်းခြေမြင်ပါတယ်ကွာ"
မှီသူတို့၂ယောက်လုံးကိုကြည်လိုက်ပြီး။
"ဒီမှာ...တော်ပြီး...အခုဖြစ်နေတာ...ရှင်တို့၂ယောက်မရှက်ဘူးလား...ရှင်တို့၂ယောက်မရှက်ပေးမယ်...မှီရှက်တယ်...ဖယ်...မှီကိုသွားခွင်ပြု"
မှီ...သူတို့၂ယောက်ကြားကနေထွက်လာလိုက်သည်။မှီထွက်သွားတောဟိန်သူလည်းသွားရန်ပြင်နေချိန်မှာနေယံရှင်းကဟိန်းသူပခုံးကိုကိုင်လိုက်ပြီး။
"မင်း...မှီကိုမနှောင့်ယှက်နဲခပ်ေ၀းေ၀းနေ"
"မင်းကငါ့အမိန့်ပေးရအောင်...ဘာကောင်မို့လိုလဲ"
""ဘာကောင်လဲဆိုတာသိချင်ရင်...မင်းစမ်းကြည်လိုက်လေ"
ဟိန်းသူ...နေယံရှင်းနားကိုတိုးလိုက်ပြီး။
"Okလေကြည်ရတာပေါ့......"
မှီအတန်းထဲကထွက်လာတောမှီကိုရန်ဖြသ်ရန်စောင့်နေသည့်ဇင်မေတို့နှင့်မှီတွေလေသည်။
ဇင်မေကမှီကိုလှမ်းတားလိုက်သည်။
"နေအုံး......"
မှီမျက်လုံးကိုအပေါ်လှန်ကြည်လိုက်ပြီး။
"အချိန်မရှိဘူး....မှီရှေ့ကဖယ်"
"မဖယ်ဘူး......မင်းဘာကြောင့်ဟိန်းကြီးကိုပြောလိုက်တာလဲ"
"ဒီမှာ...ဘာအကြောင်းမှလဲမပြောသလိုဘာကိုမှလည်းစိတ်မ၀င်းစားဘူး"
ဇင်မေရယ်လိုက်ပြီး။မှီနားသို့ကပ်လိုက်ကာ
"ဟိန်းကြီးမင်းကိကာကွယ်ပေးလည်း...ဘာမှထူးမှာမဟုတ်ဘူး။ငါကငါလုပ်ချင်တာကိုဘဲလုပ်တာ"
ဇင်မေ၏စကားကြောင့်မှီမဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။မျက်စောင်းကြည်လိုက်ကာ......
"အုပ်စုလိုက်ဟောင်းပြီးမှငါကသူရဲကောင်းပါဆိုပြီူမကြွေးကြော်နဲ...ကိုယ့်ကိုပြန်စမ်းစသ်ကြည်သူရဲကောင်လားသူရဲဘောကြောင့်လားဆိုတာ...
မှီတို့ကတောအုပ်စုလိုက်မဟောင်းတတ်ဘူး...
သဘောပေါက်"
မှီပြောပြီးဇင်မေကိုပခုံးတိုက်လိုက်ကာထွက်သွားသည်။ဇင်မေကတောမှီ၏စကားကြောင့်လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ဆုတ်အံကိုကြိတ်ကာ
"တောက်....ကောင်မကများစည်းကျော်ရဲတယ်..တွေ့ကျသေးတာပေါ့"ကြိမ်ဝါး၍ကျန်ခဲ့သည်
နောက်အခန်းဆက်ရန်....................
စာရေးသူ-V