book

Index 5

အပိုင်း-၅

အတိတ်​ခြေရာ

~~~~~~~~~


¤¤¤¤¤¤¤¤¤

ဒီက​​နေ့​ကျောင်းပိတ်ရက်လည်းဖြစ်ချစ်စု၏အလုပ်ပိတ်ရက်လည်ဖြစ်သည့်အတွက်​မှီ​ရယ်​ကေ​သီ​၊

သီရိနဲအလင်းသစ်တို့ချစ်စုအိမ်ကို​လမ်း​လျှောက်ထွက်ခဲ့ကြသည်။


"မှီ..........​​ကေသီ​မေးစရာရှိတယ်"


"အင်း...​မေးလေ...​ကေသီ"


"မှီအနေနဲဟိန်းသူကိုခပ်ကင်းကင်နေဖို့ပြောတာ....ဇင်​ကြီး​ကြောင့်​ဆိုတာ...​ကေသီသိပါတယ်။ဒါမယ်​ဘာ​ကြောင့်...ရှင်းနဲပါခပ်​ေ၀း​ေ၀း​နေခြင်းရတာလဲ"


"ဟင့်...အဲအ​ကြောင်းပိုသိချင်တာလား...​ကေသီ"


"အင်း...ဟုတ်တယ်...​ကေသီနားမလည်လို့"


"အင်း....အဲ​နေ​က....​ကေ​ျာင်းပိတ်ရက်...

မှီကိုမေမေကစျေး၀ယ်ခိုင်းလို....စျေးသွား၀ယ်တဲ့နေက.....ဒါနဲ...အကြောင်းစုံမပြောခင်...

​ကေသီတို့သီရိတို့အလင်းသစ်ရော​ဘဲ...ရှင်းကို

ဘယ်လိုမြင်လဲ"


"ကေ​သီ​က​တော...ရှင်းအ​ကြောင်းသိပ်မသိဘူး"


"သီရိက​တော....နည်းနည်းသိထားတယ်"


"အလင်း​သစ်...မင်းက​ရော...ရှင်း​အကြောင်း

ဘယ်​လောက်ထိသ်​သေးလဲ"


"အကုန်သိတယ်......"


မှီသူတို့အားလုံးကိုကြည်လိုက်ပြီးမှသီရိနဲအလင်းသစ်ကို​မေး​လေသည်။ 


"သီရိ...မင်း​သိထား​တဲ့...ရှင်းအ​ကြောင်းနည်းနည်းကဘာလဲ"


"ရှင်းက...ရူတ်တယ်လိုတောသိထားတယ်...."


"ဘာရူပျတာလဲ......"


"​ကောင်မ​လေး​ပေါ.....မှီရယ်"


"အင်း...ဒါဆိုအလင်းသစ်က​ရော"


"အလင်း​သိထား​တာက....သူ​ကောင်မ​လေးရူပ်​တယ်ဆိုတာ​တော...မှန်တယ်​မှီ....ဒါမယ်​နောက်တစ်​ခုက...ရှင်းတို့မှာကသားမိနှစ်ယောက်ဘဲရှိတာ....အမတွေကရှိတယ်...ဒါမယ်အိမ်​ထောင်​တွေနဲ...အမအိမ်​ထောင်သည်​​တွေက​အဆင်မပြေ​တော...သူတို့သားမိနှစ်​ယောက်က​တောင်အိမ်​ထောင်သည်​တွေ ကိုပြန်​ထောက်ပံ့​​နေကြရတာ​လေ"


"ဪ...အဲလို​လား...ဒီလိုဆို​တောလည်းရှင်းကသနားစရာ​ပေါ့"

​ကေသီဆိုလိုက်သောစကားဖြစ်သည်။


"ဟုတ်ပြီး...မင်းတို့ရဲအ​ဖြေကိုလည်းမှီ...သိပြီး

ဆိုတော...မှီ​ဘာ​ကြောင့်ရှင်းနဲ​ေ၀း​ေ၀း​နေရတာလဲဆို​တော...မှီကိုလာ​တောင်းဆိုတဲ့လူရှိလို"


"ဟင့်....ဘယ်လို....ဘယ်လို....မှီ"


"ဟုတ်တယ်...အဲနေ့ကစျေးသွား၀ယ်ရင်....မှီ​နောက်ကိုစက်ဘီးတစ်စီးလိုက်လာတယ်။လူရှင်းတဲ့အချိန်မှာသူမကမှီက်ု​ခေါ်လိုက်​​တယ်...မှီ​လည်း...သက်တူရွယ်တူ​လောက်​ဆိုတော...စက်ဘီးကိုရပ်လိုက်ပြီး...သူ​မ​ပြောတာနား​ထောင်လိုက်တယ်...သူမနာမည်က....​ထား​မေ

တဲ့.........သူမကသူမက်ုယ့်သူမရှင်းရဲ့​ကောင်မ​လေးလိုပြောတယ်။ဒါမယ်...ရှင်းက...သူမကိုမချစ်တောဘူးလိုပြောပြီး...အဆက်သွယ်ဖြတ်​နေတယ်တဲ့....။

သူမ​ကြည်​ရသ​လောက်မှာ...ရှင်းမှာ​နောက်တစ်​ယောက်ရှိ​နေပြီးလိုသူမထင်​တယ်​တဲ့လေ..."


"အင်း...အဲ​တော...မှီကဘာ​ပြောလိုက်လဲ"


"မှီကဘာ​ပြောရမှာလဲ....ကေ​သီ​ရယ်....

သူမှာ​နောက်တစ်​ယောက်ရှိတာ...မှီနဲဘာများသက်ဆိုင်လိုလဲ...

မေး​တော...သူမ​ဖြေပုံက....အဲ​နောက်​တစ်ယောက်က...မှီ​တဲ့လေ....သူမအခုအရမ်းနာကျင်၀မ်းနည်းနေရတယ်တဲ့လေ....ဒါမယ်အခုတောသူမလေက.ရှင်းနဲပြတ်သွားပါပြီးတဲ့...ပြီး​တောမှီကိုလည်း​တောင်ပန်းသွား​တယ်...ဇင်​မေကိစ္စကို"


"ဟင့်....ဇင်​မေကဘာကိစ္စပါရပြန်တာလဲ"

သိရီကဆိုသောစကားဖြစ်ူည်။


"ပြောမယ်​လေ...သီရိ​ရယ်...ဇင်မေကထားမေရဲ့အမ....ဒါ​မယ်​သူတို့

က...​ကျောင်းမတူဘဲကွဲနေတာ...အဲတောသူညီမနာကျင်တော...မ​ကြည်​ရက်​လို​နေမှာ​ပေါ....

အဲဒါ​ကြောင့်...မှီ​လည်း...ရှင်းနဲ​ေ၀း​ေ​၀း​နေတာ"


"အမ​လေ​နော်...မှီ​ဘ​၀​ကလည်း...ဆန်းကတောပွင့်ပါရက်....ဒါ​မယ်

Something wrong ဖြစ်​နေတယ်"


​ကေသီက​ပြောပြီးဟားတိုက်ရယ်လိုက်​သည်။


"​တော်ပါ...​ကေသီ...အဲ၂​ကောင်​ကြောင်းစိတ်ညစ်ရတဲ့ထဲ...မင်းကရယ်နိုင်​သေးတယ်"


"ဒါနဲ...မှီ...မင်း​ရော...ရှင်းကိုစိတ်မ၀င်း​စား​ဘူးလား..."


"ဘယ်​လို​ပြောရမှန်းတောင်...မသိ​တောပါဘူး

​ကေသီရယ်"


"ကဲ...စကား​ပြော​ကောင်းမ​နေနဲ​ရှေ့နား​ရောက်ရင်ချစ်စုအိမ်​ရောက်ပြီ"


"​ကေသီ...သိပါတယ်အလင်းသစ်ရယ်"


ချစ်စုအိမ်​ရောက်​တော​ကေသီကဘဲဦး​ဆောင်၍​မေးရသည်။


"အန်တီ...ချစ်စုရှိလား"


"မရှိဘူး...သမီး​ရေ...."


"ဟင့်...မရှိဘူးလား...အဲဒါ​ဆို​အန်တီ...သူ​ပြန်လာရင်..​ကေသီတို့လာတယ်ဆိုတာ​လေ...​ပြော​ပေးပါ​နော်"


"ပြောပေးလိုမရတောဘူး...သမီး​ရေ...ညည်းတိုသူငယ်ချင်းက...လင်နောက်လိုက်သွားတာ....."


"ရှင့်......."


မှီတို့အားလုံးအံသြခဲ့ရသည်။


"ကဲ...ထိုင်ကြအုန်း"


ချစ်စုအ​မေ၏စကားကိုပြန်​ဖြေလို​က်​သူက

ကေ​သီ​ပင်ဖြစ်​သည်။


"ဟုတ်ကဲ့....အန်တီ"


မှီတို့အားလုံးထိုင်လိုက်ကြသည်။


"စုကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ...အန်တီ"


"​ကေသီ....သမီး...​ဇော်မြင့်ဆိုတဲ့​ကောင်ကိုသိလား"


"ဟုတ်...ကြားဖူး​ပါတယ်...စုပြောလို......"


"အေး...အဲ​ကောင်​နဲ​လိုက်​သွားတာ....အန်တီကတားလိုပိုဆိုးပြီး....လိုက်သွားခဲ့တာဘဲ"


"အိုး...စုက​လည်း...မိုက်ရူးရဲဆန်လိုက်တာ"


"အင်း...အဲ​ကောင်ကအမြဲအရက်က​လေတမျှမျှနဲအလုပ်ဆိုတာလည်းလက်ကြော့မတင်း....အန်တီလည်းတကယ့်စိတ်ညစ်ပါတယ်

​ကေသီရယ်"


"ကေ​သီ​တို့လည်း...ဘယ်လို​ပြောရ​မလဲ​တောင်မ​သိ​တော​ပါဘူး....အန်တီ​ရယ်....ဒါနဲစုဘယ်တုန်းကလိုက်သွားတာလဲ"


"တ​နေ့က.......အန်တီ​စကား​များ​ပြီး....လိုက်သွားတာဘဲ"


"ဟင်း........"


မှီတို့တ​ယောက်မျက်နှာတစ်​ယောက်ကြည်လိုက်သည်။

မှီတို့ချစ်စုအမေနဲစကားပြောပြီးတခဏကြာတောပြန်ခဲ့ကြသည်။


"ကဲ...​ကေသီ...စုမဂ်လာဆောင်ရင်....သွားမှာလား"


"ဘယ်လို​ပြောလိုက်​တာလဲ...မှီ​ရယ်...သွားမှာ​ပေါ့....မှီ​ကရော...."


"ဖိတ်​ရင်​တောလာရမှာ​ပေါ့"


"အင်းပါ....မှီရယ်"


@@@@@@@@@@@@@@@@@


​နောက်တ​နေ့​ကျောင်းတက်ချိန်မှာဟိန်းသူတစ်​ယောက်ဇင်​မေဆီရောက်လာ​သည်။


"ဇင်​မေ.........."


"ဟင့်....ကို​ဟိန်း​ကြီး​ပါလား....ဘာလဲဇင်ဆီလာတယ်ဆို​တောအ​ကြောင်းရှိလိုလား"


ဇင်​မေကဟိန်းသူ​ကော်လံစကိုကိုင်၍ရိသဲ့သဲ့ဆိုလိုက်​သောစကားဖြစ်​သည်။


"ငါ​ပြောစရာ​တောင်မလို​ဘဲ...မင်းက​သိ​နေတယ်​ဆိုတော...အဲအ​ကြောင်းရာကမင်းလုပ်ထားတဲ့အ​ကြောင်းရာဆိုတာပို​သေချာမှာပါ"


"အို့.....ကိုဟိန်ကြီးက....ကိစ္စတွေ​ကိုသိ​သွားပြီးဆ်ု​တောလည်း...ဇင်...မလိမ်​ပါဘူး....

ဟုတ်တယ်"


"ဟာ...မလိမ်တာကို​တော...သဘောကျတယ်...

အေး....ဒါမယ်...မင်းကို​သတိ​ပေးခဲ့​မယ်...

မင်းမှီကိုဒီတစ်ခါအနာတရထပ်လုပ်ရင်

မင်းမလွယ်ဘူးမှတ်"


ဟိန်သူ...ဇင်​မေကိုသတိ​ပေးပြီးထွက်သွားသည်။ကေသီကဒီအကြောင်းရာကိုသတင်းထူးအဖြစ်မှီဆီယူလာသည်။


"မှီ​ရေ....သတင်းထူးဘဲ​ဟေ့...သတင်းထူး"


"ဘာသတင်းထူယတာလဲ​ကေသီ"


"ဟိန်း​ကြီးက​လေ...ဟိုဇင်​ကြီးဆိုတဲ့ဟာမဆီသွားပြီး...ပွဲသွားကြမ်းတယ်တဲ့"


"ဟင့်...အဲဒါလားသတင်းထူး"


"အဲလို​တောမဟုတ်ဘူး​ပေါ့​...ဒါ​မယ်...ဘယ်သူ

​​ကြောင့်ဟိန်းကြီးပွဲသွားကြမ်းတယ်ထင်လဲ"


"အဲ​ကောင်အ​ကြောင်းကိုငါကဘယ်သိမှာလဲ"


"အ​ကြောင်းက....နင်​ကြောင့်တဲ့...မှီ"


"လုပ်​ပြန်ပြီး...မှီ​ကြောင့်ဟု​တ်လား....ခေါင်းတွေလည်းခဲပါတယ်...ကေ​သီ​ရယ်...မှီကဒီပြောင်းလာတာ...အဲကိစ္စ​တွေ​ခေါင်းထဲ​ထည့်​ဖို့​မဟုတ်ဘူး....၁၀တန်း​အောင်​ခြင်းကို...အခု​တော...ကိစ္စတွေ​တစ်ခု​ပြီးတစ်ခုကမှီ​ခေါင်း​ပေါ်ကိုဘဲ​ရောက်​နေပြီး"


ထိုချိန်မှာဟိန်းသူ...မှီနားသို့​ရောက်လာသည်​။


"ကဲ...မင်းအတွက်​​ဘေးကင်းအောင်ကိုယ့်လုပ်ပေးခဲပြီး...မင်းကိုယ့်ကို​ကျေးဇူးတင်​တော"


"ရှင်ကိုဘယ်သူကလုပ်ခိုင်းလိူ...ရှင်​ဘာသာရပ်

လုပ်ပေး​တာကို...မှီက​ကျေးဇူးတင်​ရ​မှာလား...

တကယ့်အာရုံစားတယ်"


မှီ​ပြောပြီးသူမစားပွဲက​နေထွက်ဖိုပြင်ချိန်တွင်

ဟိန်းသူကမှီလက်ကိုလှမ်း​ဆွဲ​လိုက်သည်။


"ရှင်...မှီလက်ကိုလွတ်....."


"မ​လွတ်​ဘူး.......​ကျေးဇူးတင်ပါတယ်​ရှင်​လို့

​ပြောမှလွတ်မယ်"


"သေလိုက်လေ........"


မှီအတင်းရုန်း​ပေးမယ်မရ​ပေ။ထိုအချိန်မှာ​နေယံရှင်း​ရောက်လာသည်။အားလုံး​သောအတန်းထဲမှာရှိသည့်​ကျောင်းသားအနည်းစုကမှီတို့၏၃ပွင့်ဆိုင်​နေသည့်ဇာတ်ကိုကြည်​နေကြ​သည်၊


"မှီက...လွတ်လိုပြောနေတာ...လွှတ်လိုက်​လေ

မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်ကိုဒီလိုကြီးလုပ်​နေတာမ​ကောင်းပါဘူး"


"မင်းအ​ကြောင်းမပါဘဲ...၀င်မ​ပြောနဲ...."


"ဘာလိုမပါရမှာလဲ...မှီကငါသူငယ်ချင်း....

ငါ့သူငယ်ချင်းဒုက္ခ​ရောက်​နေရင်​တောကူညီရမှာဘဲ"


"ဟာ...ဘာသူငယ်ချင်း​လဲ....မင်းလဲဘာကိုကြံ​နေတယ်ဆိုတာငါသိတယ်...​မြွေ...​မြွေခြင်း​ခြေမြင်ပါတယ်ကွာ"


မှီသူတို့၂ယောက်လုံးကိုကြည်လိုက်ပြီး။


"ဒီမှာ...တော်​ပြီး...အခု​ဖြစ်နေတာ...ရှင်တို့၂​ယောက်မရှက်​ဘူးလား...ရှင်တို့၂ယောက်မရှက်ပေးမယ်...မှီရှက်​တယ်...ဖယ်...မှီကိုသွားခွင်ပြု"


မှီ...သူတို့၂​ယောက်ကြားက​နေထွက်လာလိုက်သည်။မှီထွက်သွား​တောဟိန်သူလည်းသွားရန်ပြင်​နေချိန်မှာ​နေယံရှင်းကဟိန်းသူပခုံးကိုကိုင်လိုက်ပြီး။


"မင်း...မှီကိုမ​နှောင့်ယှက်နဲခပ်​ေ၀း​ေ၀း​နေ"


"မင်းကငါ့အမိန့်ပေးရအောင်...ဘာ​ကောင်မို့လိုလဲ"


""ဘာ​​ကောင်​လဲဆိုတာ​သိ​ချင်ရင်...မင်းစမ်းကြည်လိုက်​လေ"


ဟိန်း​သူ...​နေယံရှင်းနားကို​တိုး​လိုက်ပြီး​။


"Ok​လေကြည်ရ​တာပေါ့......"


မှီအတန်းထဲကထွက်လာ​တောမှီကို​ရန်ဖြသ်ရန်စောင့်​နေသည့်ဇင်မေတို့နှင့်မှီတွေလေသည်။

ဇင်မေကမှီကိုလှမ်းတားလိုက်သည်။


"နေ​အုံး......"


မှီမျက်လုံးကိုအပေါ်လှန်ကြည်လိုက်ပြီး။


"အချိန်​မရှိဘူး....မှီ​ရှေ့ကဖယ်"


"မဖယ်ဘူး......မင်းဘာ​ကြောင့်ဟိန်းကြီးကို​ပြောလိုက်တာလဲ"


"ဒီမှာ...ဘာအ​ကြောင်းမှလဲမ​ပြောသလိုဘာကိုမှလည်းစိတ်မ၀င်းစားဘူး"


ဇင်မေရယ်လိုက်ပြီး။မှီနားသို့ကပ်လိုက်ကာ


"ဟိန်းကြီးမင်းကိကာကွယ်​ပေးလည်း...ဘာမှထူးမှာမဟုတ်ဘူး။ငါကငါလုပ်ချင်တာကိုဘဲလုပ်တာ"


ဇင်​မေ၏စကားကြောင့်မှီမဲ့ပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။မျက်စောင်းကြည်လိုက်ကာ......


"အုပ်စုလိုက်​ဟောင်းပြီးမှငါကသူရဲ​ကောင်းပါဆိုပြီူမ​ကြွေး​ကြော်နဲ...ကိုယ့်ကိုပြန်စမ်းစသ်ကြည်သူရဲ​ကောင်လားသူရဲ​​ဘော​ကြောင့်လား​ဆိုတာ...

မှီတို့ကတောအုပ်စုလိုက်မဟောင်းတတ်ဘူး...

သ​ဘော​ပေါက်"


မှီ​ပြောပြီးဇင်​မေကိုပခုံးတိုက်လိုက်ကာထွက်သွားသည်။ဇင်​မေက​တောမှီ၏စကားကြောင့်လက်သီးကိုကျစ်ကျစ်ဆုတ်အံကိုကြိတ်ကာ

"တောက်....​ကောင်မကများစည်း​ကျော်​ရဲ​တယ်..​တွေ့ကျ​​သေးတာ​ပေါ့"ကြိမ်ဝါး၍ကျန်ခဲ့သည်


​နောက်အခန်းဆက်​ရန်....................


စာ​ရေးသူ-V


rate now: