book

Index 12

အပိုင်း-၁၂

အတိတ်​ခြေရာ

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷


÷÷÷÷÷÷÷÷÷


ဘယ်လိုပင်ဆိုစေကာမူ မှီ​မောသ်ကိုမ​မေ့နိုင်သည်က​တောအမှန်ပင်။​မောင်နဲ​ဝေးသွားမှ​မောင်၏အသံ​မောင့်​အမူအရာ

မောင့်အပြုံးမောင့်ပြောသည်စကားချိုချို​မောင်သီဆိုပြသည်သီးချင်သံချိုချို​လေ​တွေသည်မှီအတွက်​သတိရစရာအဖော်မွန်လေဖြစ်လာသည်။

ဒီအချိန်မှ​တော​မောင်က​တောမှီကို​မေ့​လောက်ပြီးဖြစ်သည်။ဘ၀သစ်တစ်ခုမှာ​မောင်အချစ်သစ်တစ်ခုနဲ​ပျော်ပါ​စေလို့သာမှီဆု​တောင်း​နေမိသည်။​မောင်နဲ​ေ၀းပြီးသည့်​နောက်မှီတစ်​ယောက်တည်းအချိန်​တွေကိုကုန်ခဲ့သည်။ယခုပင်မှီအသက်၂၅​ကျော်ပြီးဖြစ်သည်။မှီက​တောအတိတ်ကအရာ​တွေဆီက​နေမလွတ်​မြောက်နိုင်​သေးဘဲ​မောင်

ကိုသာလွမ်းနေမိသည်။မောင်ကတောဘယ်ဆီနေမည်မှီမသိ။

မောင်ကိုသတိရသည့်စိတ်များက မှီကိုအ​ဖော်မဲ့​စေသည်ကိုလည်းသိ​လာ​ရသည်။

အချိန်​တွေကိုတစ်​ယောက်တည်းဖြတ်သန်း​နေ​ပေးမယ်။မှီက်ုအလိုရှိ​​သောပုရိသများလည်းရှိ​နေ​သေးသည်ကိုမှီသတိထားမိသည်။

​မောင်ကိုမ​မေ့နိုင်​သေးသည့်စိတ်ကိုခနဖယ်ကာထိုထဲကမှလူတစ်​ယောက်ကိုမှီ​ဘ၀ရဲ့အ​ဖော်မွန်အဖြစ်ရွေးချယ်လိုက်သည်။

သူအမည်က​ကောင်းကင်ယံတဲ့​လေ။မှီတို့၂​ယောက်ကတက္ကသိုလ်​​နောက်ဆု​ံးနှစ်မှာ​တွေ့ခဲ့ကြသည်။မှီက​နောက်ဆုံးနှစ်​မှာဂုဏ်​ထူး

တန်းကိုမတက်ရ​ပေမယ်။အကိုက​တောဂုဏ်ထူးတန်းဝင်သည်။တက္ကသိုလ်စာပြသူတစ်ယောက်ဖြစ်ဖိုကအကိုရဲ့ရည်မှန်းချက်ဆိုတာကို

တစ်ခါကအကို​ပြောပြလိုမှီသိထားသည်။


အကိုကမှီအ​ပေါ်အစစအရာရာ​ကောင်း​ပေမယ်။ဆိုးတာတစ်ခု​တောရှိသည်။အဲ​နေတုန်းက​ပေါ့မှီသူငယ်ချင်းအလင်းသစ်လာလည်တုန်း​လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ချိန်​က​လေ။ကံဆိုးချင်​တောအကိုနဲ​တွေ့ပါ​လေ​ရော.....။


"မှီ...ဒါဘာလုပ်​နေတာလဲ"


"ဟင့်...အကိုပါ​လား..."


"ဟင့်မ​နေနဲ...ကိုယ့်ကို​ပြောဒီမှာဘာလုပ်​နေတာလဲ"


"ဘာမှမ​လုပ်ပါ​ဘူး...ဒီမှာ​လေ...အအထက်တန်းတုန်းကသူငယ်ချင်းနဲ​တွေလို​လေ...အဲဒါသူကမုန့်လိုက်​ကျွေးမယ်ဆိုလို"


"မုန့်ဆိုင်အဲ​လောက်​တောင်ရှာလားမှီ...."


"မရှာပါဘူး"


"ဒါဆိုဘာလိုဒီမှာထိုင်ချင်​သေးလဲ"


"ဒီကလက်ဖက်ရည်က​သောက်လို​ကောင်းလိုမှီ​သောက်ချင်လို​လေ"


"ဒါဆိုလည်းပါဆယ်ဆွဲပြီးအိမ်မှာ​သောက်​ပေါ့ကွာ...မင်းကမိန်းက​လေး​နော်လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်စရာဘာအ​ကြောင်းနဲမှမလိုဘူး"


"မှီ...သူက...."

အလင်းသစ်ကအကိုကိုမသိသည့်အတွက်​မှီပို​မေး​သည်။


" ဪ...မိတ်ဆက်ပေးရအုန်းမယ်...သူနာမည်ကကို​ကောင်းကင်ယံတဲ့မှီရဲboyfriend ။

ဒါကအကိုအလင်းသစ်...မှီ​ကျောင်း​နေဖက်သူငယ်ချင်း"


"​တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"

အလင်းသစ်ကနူတ်ဆက်ရန်လက်ကမ်း​ပေမယ်အက်ုဘက်ကတုန့်ပြန်မူမလာဘဲမှီကိုသာစကားဆက်​ေြပါသည်။


"မှီ...အကို...​ပြောတာသိလား။

မှီ​က​မိန်းကလေး...မိန်းက​လေးဖြစ်တဲ့အတွက်​ယောကျာ်းတစ်​ယောက်နဲအတူလက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်စရာအ​ကြောင်းကိုမရှိဘူး။မိန်းမ​ကောင်းမှန်ရင်​ပေါ့"


"ဟာ...ခင်ဗျား...စကား​ပြောတာလွန်သွားပြီ။

ကျွန်​တော်သူငယ်ချင်းကမိန်းမ​ကောင်းမဟုတ်လိုဘာလဲ။နောက်​တော

ခင်ဗျား​ပြောတာတစ်ဖက်လူကိုကိုယ့်ချင်းစာကြည်"


"ဘာကိူကိုယ့်ချင်စားရမှာ​လဲ...ငါကငါချစ်သူကို​ပြောတာမင်းနဲဘာဆိုင်လဲ"


"​တော်ပြီ...မှီ...သူငယ်ချင်း​နောက်မှတွေ့မယ်

ဒီမှာ​ဖိတ်​စာ...ငါနဲသီရိမဂ်လာ​ဆောင်​တောမယ်ဒီဖိတ်စာလည်း​ပေးချင်လိူ့"


"ဟင့်...ဟုတ်လား...ဘယ်အှာ​ဆောင်မှာလဲ"


"ဖိတ်စာထဲမှာ​ပါတယ်...နင်ဘာသာဘဲဖတ်လိုက်​တော"


မှီ​ခေါင်းသာညိတ်ပြယ​တောသည်​။


"ဒါနဲ...မှီ...တစ်ခု​ပြောမယ်။နင်သူက်ုလက်တွဲ​ဖော်အဖြစ်​ရွေးထားတယ်ဆိုစဥ်စား​စေခြင်းတယ်။ချုပ်ချယ်တတ်တဲ့လူတစ်​ယောက်ရဲရင်ခွင်မှာနင်ဘ၀ကိုအ​သေမခံပါနဲ"

အလင်းသစ်ဆိုင်ထဲက​နေထွက်သွားသည်။


"ဟာ​ကွာ...ဒီကောင်...."

အကိုက​တော​ဒေါပွကာမှီလက်ကိုဆွဲ၍ဆိုင်​ထဲက​ထွက်လာ​သည်။


"အကို...မှီ​လက်ကို​လွတ်​အုန်း...မှီအရမ်းနာ​နေပြီး"

မှီ​ပြောသည်စကားကိုဂရုမစိုက်ပေ။ခုံတန်းတစ်ခုနားရောက်တောမှမှီလက်ကိုလွတ်လိုက်သည်။


"မင်း​ကြောင့်မို...အရှက်ကွဲရတာ"


"ဘာကို​လဲ...မှီဘာမှားလိုလဲ"


"ဘာမှား​လို​လဲ...ဟုတ်လား...မိန်းက​လေးတန်မဲ့အဲလို​ယောကျာ်း​တွေတရုန်းရုန်းနဲလက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်တာမင်းမရှက်​ပေမယ်ငါရှက်တယ်"


"ဟာ...အကို...ဒါကမှီရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်လေ။နဲနဲတော​သိပါ...ပြီး​တောအခု​ခေတ်ကဘိုး​တော်ဘုရား​ကောက်ရိုးပုံ​ခေတ်မဟုတ်​တောဘူး

​ယောကျာ်မိန်းမအားလုံးရင်​ဘောင်တန်​နေတဲ့​ခေတ်ကြီးမှာအကိုမှီကိုချုပ်ချယ်တာ​တောလွန်ပါတယ်"


"မဟုတ်​ဘူး​မှီ...အကိုမင်းကိုချုပ်ချယ်တာမဟုတ်ဘူး။ချုပ်ချယ်တယ်လိုမဆိုပါနဲကွာ။အကိုကမင်းကိုသိမ့်​မွေလိမ်မာတဲ့မိန်းမ​​ကောင်း​လေဖြစ်​စေချင်တာပါ။အကိုကိုနားလည်​ပေးပါ"


"နားလည်​တယ်​အကို​နားလည်တယ်...မှီနားလည်​ပေးလိုဘဲအကိုနဲမှီနဲဒီလောက်ထိမြဲနေတာ...တစ်ခါတစ်​လေလည်းမှီကိုစာနာ​ပေးပါ...အကိူဘက်ဘဲမ​တွေးပါနဲမှီဘက်လည်း​တွေး​ပေးပါ။"


"တွေး​ပေး​တာပေါ့...အကို​တွေး​ပေးလို...

မှီကိုတခြားလူ​တွေနဲမတူတဲ့မိန်းမ​ကောင်း​လေဖြစ်​​စေချင်တာပါ..."


"မှီကမိန်းမကောင်း​ပါ​အကို...အဲအတွက်မှီကိုအဲ​လောက်ကြီးမချုပ်ချယ်ပါနဲ...မှီအကိုနဲလက်မထပ်ခင်မှာလွတ်လပ်ခွင့်ဆိုတာ​လေကိုခံစားခွင့်​​ပေးပါ"


မှီစိတ်ဆိုးဆိုးနဲ​အကို​ရှေက​နေလှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။

အကိုက​တောစိတ်ပျက်နေသည့်ပုံနဲခိုင်တန်းပေါ်ကိုထိုင်ချလိုက်သည်ကိုမှီတွေ့လိုက်သည်။


​ယောကျာ်း​တွေက​ကောင်း​တော​ကောင်းပါတယ်။ဒါမယ်လည်းဆိုးတဲ့ဂျိုလေတစ်ခုတောပါတတ်ကြတယ်မဟုတ်လား။မှီ၏​နောက်တစ်​ယောက်ဖြစ်တဲ့လက်တွဲ​ဖော်ကတောအဲလိုဆိုးကွက်လေတွေပါလာခဲ့တာပေါ့။

ဒါမယ်လည်းအိမ်သားအားလုံးကမှီနဲအကိုနဲကိုသ​ဘောတူကျသည်။မိဘသ​ဘောကျတဲ့လူကို​ရွေး

ချယ်တာက​ကောင်းခြင်းတစ်ခုလိုမှီတို့ရဲ့သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကြီးကသတ်မှတ်ထားတယ်မဟုတ်လား။

အဲဒါမှလည်းမှီတို့လိုမိန်းမသား​လေ​တွေကသမီးလိမ်မာ​လေ​တွေလိုသတ်မှတ်ခံရတာမဟုတ်လား။


အကိုနဲစကားများပြီး​နော်ကံဆိုးမူများကဆက်တိုက်ကိုလာ​နေသလားလိုထင်ရသည်။


"မှီ...နင့်.....လ​ရောင်မှီမလား"


"ဟုတ်ပါတယ်...youက"


ထိုလူကမျက်မှန်ကိုချွတ်လိုက်သည်။


"ဟင့်...ဟိန်းသူပါလား"


"ဟုတ်တယ်...ငါ​ဟိန်း​သူ...ဘယ်လို​လဲ..နင်ငါကိုမှတ်မိ​သေးတယ်​နော်"


"မှတ်မိပါတယ်...မ​တွေ့တာ​တောင်ကြာပြီး​နော်"

"အင်း....."


"ဒါနဲ​ပြောစရာမရှိရင်မှီသွား​တောမယ်"


"ဘယ်လို​ဖြစ်​တာလဲ...မှီ​ရယ်...​အေး​ဆေး​ပေါ့"


"ငါအလုပ်​နောက်ကျ​နေလိုပါ"


"အင်း...ဒါနဲ...မှီတို့ကုမ္မဏီမှာ...ဒီနေ့...ceo

အသစ်​ရောက်လာလိမ့်မယ်။"


"ဟင့်...ဟုတ်လား...နင်ကဘယ်လိုသိလဲ"


"ဒီလို​ဘဲ​ပေါ့...ငါသွားပြီး...ပြီမှ​တွေ့မယ်"


ဟိန်းသူမှီကိုလက်ရမ်းပြပြီးထွက်သွားသည်။

မှီလည်းဟိန်းသူ​ပြောခဲ့​သောစကားကိုတောသိပ်ဘဝင်မကျပေ။

ရုံး​ရောက်​တော ရုံးမှာရှိသည်လူအားလုံးအလုပ်ရူတ်နေကြသည်။

ထိုထဲကမှမှီသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကမှီကိုလှမ်းပြောသည်။


"မှီ​ရေ...ဒီနေ...ceoအသစ်လာမယ်တဲ့အဲဒါ​သေချာပြင်ဆင်ထားတဲ့"


မှီအံဩသွားရသည် ဟိန်းသူ​ပြောသည်အတို​င်း

မှီတို့ရုံးကိုceoအသစ်​ရောက်လာ​တောမည်။

အားလုံးရုံး​ရှေ့တံခါး၀နားတွက်မတ်တပ်ရပ်၍ceoအသစ်ကိုကြိုဆိူရန်အသင့်ဖြစ်​နေပြီးဖြစ်သည်။


"Ceo_charm....လာပြီး"

ကားတံခါးကိုဖွင့်​ပေးသူကဖွင့်​ပေးသည်။​​ရှေ့တံခါးဝကိုဖွင့်​ပေးသူကဖွင့်​ပေးသူမှီတို့ဝန်ထမ်းအားလုံးက​တော့အရို​သေ​​ပေးသည်ပုံစံအားလုံးကခါး​တွေကိုညွတ်ထားကြသည်။လမ်း​လျှောက်လာ​သောceoတစ်ယောက်မှီနားရောက်တော

ခြေလှမ်းများရပ်တန်နေသည်။

ရုတ်တရက်ဘောပင်တစ်ချောင်းမှီရှေ့က်ုပစ်ချလိုက်သည်။


"မင်း...​ဘောပင်​ကောက်​ပေးနိုင်မလား"


"ဟုတ်​ကဲ...ရပါတယ်ရှင်"


မှီ​ဘောပင်​ကို​ကောက်​လိုက်​သည်​ပြီးနောက်

​ခေါင်းငုံထား၍သာ​ဘောပင်ကို​ပေးလိုက်သည်။သို့​ပေမယ်charm၏လက်​ချောင်းများက

မှီ​​ဘောပင်ကိုင်ထားသည့်လက်အ​ပေါ်ကိုင်လိုက်သည်။မှီ​မောကြည်ခြင်း​ပေးမယ်​မောမကြည်ရဲ​ပေ။


"မင်း​ငါက​ို​ကြညစမ်း..."


မှီမဝံ့မရဲကြည်လိုက်တော...ဟိန်းသူဖြစ်​နေသည်။

မှီ​အံ​ဩ​ရသည်။


"ဟိန်း...ဟိန်း...ဟိန်း​သူ..."


"ဘယ်လို​ဖြစ်​တာလဲ...ဒါကမဖြစ်နိုင်တဲ့အရာ​မဟုတ်​လား။

​ကျောင်းတုန်း​ဆေးစွဲ​နေလို​ကျောင်းထုတ်ခံလိုက်ရသူကခု​တောမှီ၏အထက်အရာရှိceoတဲ့လား"


ဟိန်းသူက​ဘောပင်ကိုလူပ်ပြပြီးတည်ငြိမ်စွာပြုံးလိုက်သည်။


"ကျေးဇူး...မှီ"


ကဲ...ခပ်​ဆိုး​ဆိုး​ကောင်လေး...ဟိန်း​သူက

မှီရဲ့အလုပ်ရှင်ceo-charmအဖြစ်နဲပြန်​လာပြီး


​နောက်တစ်​ယောက်ဖြစ်တဲ့မှီရဲ့ချစ်သူ​ကောင်းကင်ယံနဲက​ရောဘာ​တွေဆက်ဖြစ်​မလဲ


အတိတ်ကအချစ်​ဟောင်း​လေဖြစ်တဲ့​နေယံရှင်းက​ရောဘယ်လို​ရောက်လာအုန်းမှာလဲ....။


​နောက်ဆုံးမှာဘယ်လိုအခက်ခဲတွေနဲရင်ဆိုင်ပြီး။မိန်းမတသ်​ယောက်ရဲဖြစ်တည်မူအတွက်ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ချက်​တွေချယမှာလဲ....ဆိုတာကို​တော


နောက်အခန်းများဆက်ရန်........


စာ​ရေးသူ-V (EYU)


rate now: