book

Index 10

အပိုင်း-၁၀

အတိတ်​ခြေရာ

@@@@@@@


***********


​နောက်တစ်​နေ့​မှီမောင်နဲ​တွေ့​တော စုနဲ​တွေ့သည်အ​ကြောင်းနှင့်စု​ပြောသည်အ​ကြောင်းအရာများကို ​မောင်ကို​ပြောဖြစ်သည်။

ပြီးနောက်.......


"မောင်...."


"​ပြော​လေ....မှီ"


"မှီ...​​မောင်ကိုယုံလိုရတယ်မလား"


​မောင်ကစက်ဘီးကိုရပ်လိုက်သည်။ပြီးနောက်မှီကိုလှည့်ကြည်လိုက်ပြီး။


"အဓိပ္ပါယ်မရှိ​တာတွေနဲခေါင်းရူတ်မခံပါနဲမှီ

​မောင်ပြောပြ​မယ်...မောင်ကိုယုံဖိုကမှီတာဝန်

​မောင်ကချစ်ပြရမှာ​မောင်​တာဝန်​နော်။

မှီသာမောင်ပိုအပြည်ဝယုံပေးပါ။အရာအားလုံးကမှီအတွက်ဖြစ်စေရမယ်။

စိတ်ဒုက္ခ​ရောက်စရာ​တွေ​တွေးပြီး ဝမ်းနည်း

မနေ​နဲ....စာ​မေးပွဲလည်းနီး​နေပြီးစာလည်း

လုပ်အုန်း"


"စာအ​ကြောင်းက​တောစိတ်မပူပါနဲ...မောင်

မှီအားလုံယအဆင်သင်ဖြစ်​နေပါပြီ။"


"ဟုတ်​ပါပြီ​ဗျာ....."

​စက်ဘီးကိုပြန်နင်းလိုက်သည်။


​မောင်၏စကားများမှီ စိတ်သက်သာရာရသွား

သည်။​မောင်ကိုအရမ်းချစ်​နေမိသည်မှီအတွက်က​တော မောင်၏​စကား

များသည်အရာရာဖြစ်​ပေသည်။​မောင်ခါးကို​မှီ

တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမိသည်။


ကန်​ရေပြင်နှင့်စိန်ပန်းပက်တွေနားရောက်​တော ​မောင်ကစက်ဘီးကိုရပ်လိုက်သည်။မှီ

လည်းစက်ဘီး​ပေါ်ကဆင်း​လိုက်သည်။


"မှီ...​နောက်​နေ​တွေ့ကြရင်...​မောင်လာမကြိုဖြစ်​လောက်​တောဘူး"


"ဟင်...ဘာလို​လဲ​မောင်..."


"မောင်အလုပ်သွားရတောမယ်...၄,၅,၁၀ရက်​လောက်ကြာမယ်"


"ဪ...အဲဒါ​ကြောင်လား...ရပါတယ်...

မှီ...​​ကေသီတို့နဲဘဲပြန်လိုက်မယ်​လေ"


"အင်း​ပါ...မောင်​ချစ်သူ​လေက...​မောင်ကိုစိတ်ချပါ​နော်"


​မောင်ကမှီကိုဖက်ထားသည်။


"ဝေးရမှာကြာတော ပိုလွမ်းမိ​တောမှာဘဲကွာ"


"ဪ...မောင်​ရယ်...မောင်​ဘ​၀​ရှေ့​ရေးနဲ​မှီ​တို့

ဘ၀​တွေအတွက်ဘဲ...ခဏတာဝေးပြီး...တသက်

လုံးအတူရှိ​နေကြမယ်​​လေ​နော်"


"အင်း​ပါ..."


"ဒါနဲ...​မောင်...မှီ​...ph​တောဆက်လိုရတယ်မလား"


"ဟင့်...​မောင်ချစ်သူ​လေက...phရပြီးလား"


"ရသေး​ပါဘူး...​ဒေါ်​လေးphနဲဆက်မှာ​လေ"


"ဒါဆို...​မောင်ph noယူထား​လေ"


​မောင်ကသူPh noကို​ပြောသည်မှီကမှတ်ထားမိသည်​။

စက်ဘီ​လေပြန်ထွက်ခါနီး​မှာ


"မောင်...ကျန်းမာ​ရေးဂရုစိုက်​နော်၊အစားက်ုပုံမှန်စား၊​မောင်ကအစာအိမ်နာတက်တယ်မလား၊အဲတော အစားကိုမဝင်ဘူးဆို​တောင်​မရရ​အောင်ဝင်​အောင်စား​နော်၊အလုပ်ကြီးပဲမဲ​တင်း

ပြီးလုပ်​မ​နေနဲေ"


"​ကောင်းပါပြီ...မောင်အတွက်ချည်းဘဲလည်းစိတ်ပူမနေနဲအုန်း

မှီလည်းစာကိုသေချာလုပ်နော်...ကျန်းမာ​ရေးဂရုစိုက်ဟုတ်ပြီလား"


"အင်း​ပါ..."


​နောက်​နေ့ကစ၍​မောင်နဲ​မ​တွေ့ရ​တော​ပေ။

သို့​ပေ​မယ် ph​လေနဲ​တောအဆက်သွယ်မပြတ်ရှိခဲ့သည်။​မောင်ဘက်ကမ​ခေါ်ရင်​တောင်မှီဘက်ကစ​ခေါ်​လေရှိသည်။


ပထမအစတုန်းက​တောမှီတို့၏phအဆက်သွယ်​လေက​ကောင်းမွန်ဖွယ်ရှိခဲ့သည်။သို့​ပေမယ်​နောက်ပိုင်းအချိန်​တွေမှာ ​မောင်ဘက်ကစ၍

အချိုးလေတွေပြောင်းလာသည်။မှီဆီကိုခေါ်နေကြမောင် အခု​တောphမ​ခေါ်​တော​ပေ။​မောင်မ​ခေါ်တဲ့အချိန်မှီခေါ်​မိသည်။

ထိုအချိန်မှာစကား၁ခွန်း၂ခွန်းသာ​ပြောသည်။မှီဘက်ကစကား​တွေ​ဖောင်ဖွဲ့ပြဖွဲ့​ပြီး​ပြော​ပေမယ် ​မောင်ဘက်က​တုံပြန်မူက"အင်း...အွန်း..."သာ​ဖြေ​တောသည်။စာ​မေးပွဲကလည်း​ထေုရ​တောမည်​မောင်ဘက်ကလည်း​အေးစက်မူမျာကစ​​နေပြီး​ဖြစ်သည်။သို့​ပေမယ်phချခါနီးတိုင်းကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ဖို့

ထမင်းပုံမှန်စားဖိုမှာကြား​တိုင်း မှီ​ပျော်ရပြန်သည်။


​ဒီလို​မောင်၏​အေးစက်မူစ​ပြောင်းခြင်းနှင့်အတူမှီတိုလည်းစာမေးပွဲကြီး

ကိုစဖြေရတောသည်။၃ရက်မြောက်နေမှာ

စပ်စုမ​ကေသီက​ဒေါ်​လေးအ​ခြေ​နေကိုကြည်ပြီးမှီကို​မောင်အ​ကြောင်း​ပြော​လေသည်​။


"မှီ...."


"ဘာလဲ...ကသေီ"


"မ​နေ့က​နေယံရှင်းတို့အိမ်မှာ​ပျော်ပွဲတစ်ခုလုပ်တယ်သိလား...​နေယံရှသ်းတစ်​ယောက်သီချင်းဆိုတာ​လေအသံကို​ကောင်းချက်သိလား"


"ဟင့်....ဒါဆို​မောင်ပြန်​ရောက်​နေပြီး​ပေါ့"


"အင်း​လေ...ပြန်ရောက်​နေပြီး...မှီမသိ​သေးဘူးလား"


"မှီ​မသိဘူး...ဒါနဲ​မောင်ဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်​တာလဲ...မ​နေ့ကမှလား"


"ဟယ်...ကြာပေါမှီရယ်...စာ​မေးပွဲမ​ဖြေခင်၃ရက်အလို​လောက်တည်းက"


"ဟဲ့...မိ​ကေသီနင်ကဘယ်လိုသိ"

သီရိ၏အ​မေးဖြစ်သည်။


"သိဆို...ကိုယ့်ကbbc​လေ"

​ကေသီကသီရိကိုပြန်​ပြောလိုက်ပြီးရယ်လိုက်ကြသည်။မှီကတောမရယ်နိုင်ပေ။

​မောင်ပြန်​ရောက်​နေရဲ့နဲမှီဆီကိုဘာ​ကြောင့်မလာသည်ကိုစိုးရိမ်မူ​ပေါင်းစုံနှင့်အ​တွေးပူမိသည်။သို့​ပေမယ်လည်းဒီ​နေကသချာ်​ဖြေရမည်​နေဖြစ်သည်အတွက်မှီစိတ်ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးထိန်း​လိုက်သည်။

သချာ်​ဖြေပြီး​နောက်​နေ့၂ရက်ပိတ်သည်​နေတွင်မှီ​မောင်ဆီကိုသွားချင်မိသည်​။

ပြန်​ရောက်​နေရဲ့နဲဘာ​ကြောင့်မှီဆီကိုမလာသည့် အကြောင်းကို​သိချင်​မိသည်။


"ဒေါ်​လေး....မှီ...​ကေသီနဲစာအတူသွားလုပ်ချင်လို့...အဲဒါ​​ဒေါ်​လေးဆီကခွင့်ပြုချက်​တောင်းတာ"


"စာသွားလုပ်မယ်ဆိုတောလည်း...သွား​ပေါ့

ဒါမယ်မဟုတ်တာ​တောမလုပ်နဲ​ပေါ့"

​ဒေါ်​လေးကမှီစိတ်ကိုသိနေသည့်အတိုင်းဒီစကားကိုပြောလိုက်တော

မှီအနည်းငယ်တုန်လူပ်စွားသည်။ပြီးမှစိတ်ကို

ပြန်တည်းပြီ......


"အင်းပါ​ဒေါ်​လေးရယ်စိတ်ချ​နော်"


"အေး​ပါ​အေ...ညည်းမဟုတ်တာလုပ်မယ်ဆိုလည်းနံရံ​တွေမှာနား​တွေမျက်စိ​တွေရှိတယ်ဆိုတာသိထားပေါ့.."


"ဟုတ်​ကဲ...ဟုတ်​ကဲ...အဲ​ဒါဆိုမှီသွား​တောမယ်"


​ဒေါ်​လေးကိုလိမ်ခဲ့သည့် မှီတစ်​ယောက်စိုးရိ​မ်​မှု

တစ်ခုနှင့်ကေသီဆီရောက်လာသည်။


"ကသေီရေ....ကသေီ"


"အန်တီ...​ကေသီရှိလား"


"ရှိ​တယ်လေ...သမီး...လာ...အိမ်​ပေါ်​တက်​အုန်း...​ကေသီက​ရေချိုး​နေတယ်"


​ကေသီအ​မေကမှီလက်ထဲမှာပိုက်ထားသည့်စာအုပ်​တွေကို​တွေ့သည့်အတွက် စကားစ​မေး​လေသည်။


"သမီး​...စာမေးပွဲအခြေနေကရော..."


"ဟုတ်...အန်​တီ...၃ဘာသာ​တော​ဖြေနိုင်​နေပါ​သေးတယ်"


​ကေသီအ​မေသက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး....


"သမီး...သူငယ်ချင်း​က​တော...အဂ်လိပ်စာမ​ဖြေနိုင်ဘူးတဲ့​လေ...သူက​တော​ပြောတာဘဲ​အောင်မှာပါတဲ့"


"ဪ...အန်တီ​ရယ်​အောင်​မှာပါ...​ကေသီကအဲ​လောက်ညံ့တဲ့လူမှမဟုတ်တာ"


"ဒါနဲ...သမီး...စာလာလုပ်တာလား"


"ဟုတ်တယ်...အန်တီ"


​ကေသီအ​မေနှင့်မှီစကား​ပြော​နေစဥ်မှာပင်​ကေသီ​ရောက်လာသည်။


"အမယ်...စာအုပ်​တွေဘာ​တွေနဲပါလား"


​ကေသီအ​မေးကိုမှီ​ဖြေမလို​လုပ်​စဥ်​မှာ​ပင် ​ကေသ​ီအ​မေကကြားဖြတ်ဝင်​ဖြေလိုက်သည်


"ဟုတ်တယ်...သမီး​ရေ...စာလားလုပ်တာတဲ့"


စာလာလုပ်တာလို့​ပြောနေပေမယ်။မှီရဲ့စိတ်ကိုကေသီကသိနေသည်။ဒါ​ကြောင့်အပြင်ထွက်ဖို ကိစ္စကိုကေသီကဘဲစီစဥ်လိူက်သည်။


"ဪ...အေး​ပါ...ဒါနဲ...မေမေ...သမီးတို့စာလုပ်ရင်စားဖို့မုန့်သွားဝယ်လိုက်အုန်းမယ်"


"​သမီး​တို....စာ​လုပ်​လေ...​မေ​မေ​...သွားဝယ်လိုက်မယ်"


"ရပါတယ်...သမီးတို့ဘဲသွားဝယ်လိုက်မယ်။"

"လာ....မှီ"


​ကေသီက​ပြောရငွဆိုရင်နှင်မှီလက်ကိုဆွဲပြီးခေါ်လိုက်သည်။


လမ်းရောက်တော....


"မှီ...ကေ​သီဆီလာတာ....စာလုပ်ဖိုတစ်ခုတည်း​ရောဟုတ်​လေစ"


"ဟင်...အမ​​လေအမှန်​တိုင်း​ဝန်ခံ​ပါမယ်နော်

မှီ...​နေယံရှင်းနဲ​တွေ့ချင်လို"


"ထင်​သား....."


"ဒါန​ဲ...​ကေသီ...တို့သွားတာသွားတယ်...သူရှိပါမလား"


"အင်း...အဲဒါ​လည်း...ဟုတ်​တာဘဲ...ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်သွားကြည်ကြ​တာ​ပေါ့"


"ကဲ​ပါ...စကားများမ​နေပါနဲ....​ကေသီတို့အချိန်သိပ်ရတာလဲ...မဟုတ်ဘူး...

အမြန်သွားရမယ်"


​မောင်ဆီ​ရောက်​တောကံ​ကောင်းစွာနဲ မောင်​ရှိ

​​နေသည်။​အိမ်ထဲတွင်တောဘယ်သူမှမရှိပေ


"ဟင့်....မှီ...ဘယ်လို​ဖြစ်ပြီး...​မောင်ဆီ​ရောက်လာတာလဲ"


"နင်​ဆီ​ဘဲ...လာတာ​လေ...နင်ကမှငါ့သူငယ်ချင်းဆီမလာတာ"


"ဪ...ကေ​သီ​ကလည်း...ဘာ​တွေစိတ်ဆိုး​နေတာလဲ"


"စိတ်ဆိုး​တာ​မဟုတ်ဘူး...ငါကအမှန်တွေပြောနေတာ...."


"မောင်...ပြန်ရောက်​တာကြာ​ပြီဆို...."


"အင်း...ဟုတ်တယ်...."


"ဘာလိုမှီဆီမလာတာလဲ....."


"မှီအတွက်​ကောင်း​စေချင်လို့ပါ"


" ဘာကိုလဲ...."


"မှီအတွက်...စာမေးပွဲ​က​နီး​နေပြီး​လေ...အဲဒါ​ကြောင့်...မှီ​ကောင်း​ကောင်းစာလုပ်လို့ရ​အောင်ပါ"


​မောင်၏စကား​ကြောင့်မှီပြုံး​လိုက်​မိသည်။


"အ​ကြောင်းပြချက်ကသိပ်​ကောင်းတာဘဲ​မောင်ရယ်...ဒါ​ဆ်ု...မှီကတောင်မောင်ကို...

​ကျေးဇူးတင်ရအုန်း​မယ်​ပေါ့...."


"မှီ...​တော်ပြီ...မောင်ကိုစကားနိုင်မထိုးနဲတော"


"ဪ...အခု​ကျ​တော...မှီကစကားနိုင်ထိုးတယ်တဲ့လား...​မောင်...မှီဆီမလာတာကြ​တော​ရော...​မောင်မှန်တယ်​ပေါ့"


"တော်​ပြီ​ကွာ...မှီ...​မောင်အ​ပေါ်ကိုအဲလိုမျိုး​တွေမ​ပြောနဲ"


"ဘာ​ကြောင့်​လဲ...."


"ထပ်မမေးနဲကွာ...​မောင်ကမ​ပြောနဲဆိုမ​ပြောနဲ"


"ဪ...အင်း​ပါ...မောင်​အလို​ဆန္ဒ​ကို...မှီ​က

လုပ်​ပေးရမယ်​ပေါ့"

မှီမျက်နှာမဲ့ပြုံးပြုံးပြီးအရွဲတိုက်သလို​ပြောလိုက်သည်။


"တော်ပြီကွာမှီ...​မောင်မှီကိုV dayလက်​ဆောင်မ​ပေးကသေးဘူး။အဲဒါမောင်ပေးမလို့

ပထမကတော မှီစာ​မေးပွဲ​ဖြေပြီးမှ ပေး​မလို...

အခု​တော...တခါတည်းပေးလိုက်တောမယ်...ခန​စောင့်"


​မောင်​ပေးသည့်V day လက်​ဆောင်ဝိုင်းခွက်ဖ​ယောင်တိုင်​လေတစ်ခုနှင့်နှင်းဆီပွင့်ဖက်ဆပ်ပြာဘူး​လေတစ်ဘူးဖြစ်​သည်။


"ရော့...နှင်းဆီပွင့်ဖက်ဆပ်ပြာ​လေရဲ့​ရ​နံ့ရတိုင်း

မှီ​ဘေးမှာ​မောင်ရှိ​နေတယ်ဆိုတာမ​မေ့နဲပြီး​တောကျန်​သေးတယ်ဒီမှာမှီ​မွေး​နေအတွက်လက်​ဆောင်နာရီ....ဒီနာရီလေကို

ကြည်တိုင်း​မောင်ကမှီကိုအချိန်နဲအမျှသတိရ​နေမယ်ဆိုတာမှီ​နားလည်း​ထား....ဖ​ယောင်တိုင်​လေက​တောလှလိုတယ်​လာတာ...

ကဲ​ပါ​မှီ​ရယ်...​မောင်ကိုစိတ်ဆိုး​ပြေပါ​တော​နော်"


"ဟုတ်ပါတယ်...မှီရယ်...စာ​မေးပွဲလည်း​ဖြေ​နေ​ရ​သေးတယ်​မလား...စိတ်ဆိုး​ပြေ​တော​​နော်"


ကေသီကပါပြောသည်အတွက်မှီစိတ်ဆိုးပြေလိုက်သည်ေ


"ဒါဆို...မောင်...မှီစာ​မေးပွဲပြီးရင်​မောင်ဆီ

Phဆက်လိုက်မယ်"


"အင်း​ပါ...."


​မောင်နဲမှီရန်ပွဲ​လေက​တောဒီ​နေရာမှာတင်

ခေတ္တ​ရပ်​တန်​သွားသည်။


စာ​မေးပွဲဘာသာစုံပြီးသွားချိန်မှာ ​ဒေါ်​လေးက သူကမှီနဲ​မောင်အ​ကြောင်းတို့က်ုသိ​နေ​ကြောင်းတစ်ခါတည်း​ပြောပြီးမှီအမေတို့ဆီပြန်ပို့လိုက်သည်။

ထိုအချိန်ကစလို​မောင်နှင့်မှီတို့နူတ်ဆက်စကား​တောင်မ​ပြောရ​ဘဲ​ဝေးကွာ​သွားခဲ့သည်။


​နောက်​အခန်း​ဆက်​ရန်......


စာ​ရေးသူ-V (EYU)😢😷


rate now: