မင်းမကြည့်လို့
**************************
ဒီရင်ခွင်ထဲမှာသူ့အတွက်ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေအပြည့်ရှိနေခဲ့ပေမဲ့...
သူကတော့ အဓမ္မဆန်တဲ့ရယူမှု့တွေနဲ့...
နေရီဆန္ဒမပါဝင်တဲ့ ရယူစားသုံးတယ်....
ချစ်ရတဲ့အမျိူးသားရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာဆိုပေမဲ့သူမပျော်မနေပါဘူး
နှာတံချွန်ချွန်ကလေးတွေရယ်....
မျက်တောင်ရှည်ရှည်ကလေးနဲ့...ထူထဲတဲ့မျက်ခုံးတွေရယ်..
ယောက်ျားပီသတဲ့မျက်နှာဟာသိပ်ကိုရင်ခွင်ဖွယ်ကောင်းခဲ့သလိုအခုထိရင်ခုန်ချင်စရာဖြစ်နေဆဲပါပဲ...
သူ့မျက်နှာကိုငေးမောကြည့်မိတော့....ရင်ထဲလှိုက်ကနဲစို့တက်လာခဲ့တယ်သူ့အနားကအဝေးဆုံးအဝေးဆုံးအထိနေရီထွက်ပြေးချင်မိသည်အထိပါပဲ...
ပြီးတော့....
နေရီ..သူ့ကိုကြောက်တယ်
သူရင်ခွင်ဟာအေးမြသလောက်နီးနီးပူလောင်တယ် လျှံတက်လာတဲ့မျက်ရည်တွေနဲ့အတူသူ့အနီးကထ ထွက်သွားဖို့ပြင်လိုက်သော်လည်း....တစ်ကိုယ်လုံးအရိုက်ခံထားရသလိုမျိူးနာကျင်နေတော့ခြေထောက်တွေဟာအားပြုရပ်ဖို့အထိမခိုင်မာခဲ့ပါ...
ပြိုကျသွားသည့်ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ပုံရက်လဲကျမသွားဘဲနွေးထွေးသည့်အထိအတွေ့ကိုသာခံစားမိလိုက်သည်..
" ရရဲ့လားနေရီ "
သူမမော့ကြည့်လိုက်တော့သူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လာသူမကိုတယုတယတွဲထူနေပုံကမနေ့ညကပုံရိပ်တွေနှင့်တခြားစီ....
" ဘယ်သွားချင်တာလဲ ကိုယ်ပို့ပေးမယ် "
" ရှင်နဲ့အဝေးဆုံးနေရာ "
" နေရီ! !!!!!"
ဒေါသသံနှောအော်လိုက်သည့်သူ့အသံကြားတော့နာနာကြည်းကြည်းပြုံးမိသည်...
" ဆန္ဒမပါပဲကျူးလွန်တာဟာ မုဒိန်းမှု့ပဲရှင်သိတယ်မဟုတ်လား...ကျမကရှင့်ဇနီးဖြစ်နေရင်တောင်မှညကအပြုအမူဟာ......"
" မင်းတော်တော့... .."
" ဖယ်လွှတ် ရှင့်ရဲ့ညစ်ညမ်းတဲ့လက်တွေနဲ့ကျမကိုကူညီဖိုမလိုဘူး "
ချစ်မိနေပြီဆိုမှညတဒင်္ဂဒေါသကြောင့်သူမကိုနာကျည်းစေမိပြီလား.....အတင်းလုပ်ယူပြောနေပေမဲ့အဖျားခတ်တုန်ခါနေသည့်သူမအသံလေးဟာသူ့ကိုကြောက်ရွံနေတာသေချာသလိုမုန်းတီနေပုံလဲရသည်.....
နောင်တဆိုတာတကယ်ပဲနောင်မှရတက်သလား...
နာကျင်နေတာတောင်...အရှုံးမပေးပဲရေချိူးခန်းထဲရအောင်လျှောက်သွားသည့်သူမကျောပြင်ကိုကြည့်ရင်း..
သူတောင်သတိမထားမိပါပဲမျက်ရည်တွေပေါက်ကနဲကျလာမိသည်
ကိုယ်...တောင်းပန်ပါတယ်ကလေးရာ
အရွယ်နဲ့မမျှအောင်နာကျင်စေမိသည်....သူဟာတကယ်ကိုတကိုယ်ကောင်းဆန်တဲ့သူပဲနောင်ဒီအရက်တွေမသောက်မိဖို့ကြိုးစားရအုန်းမည်...
အရက်ကြောင့်မှားတာပါဆိုသည့်ဆင်ခြေမျိူးသူမပေးချင်ပါအသိစိတ်တွေရှိနေသေးတာသူသာအသိဆုံး...
ရုန်းရင်းကန်ရင်းထိမိထားပုံရသည့်သူမလက်ကညိုမဲစွဲဒဏ်ရာတွေရယ်.စပ်ဖျင်းဖျင်းနာကျင်နေသည့်သူ့ဆန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကကုပ်ရာတွေရယ်....
ရင်ထဲမှာတဆစ်ဆစ်နာကျင်နေတာ....
ဘာကြောင့်မှန်းမသိပါ....
ထိုနေရာတင်ငူငူငိုင်ငိုင်ထိုင်နေရင်းအတွေပေါင်းစုံဖြတ်ပြေးနေလေတော့သည်...
သူမရေချိူးခန်းထဲဝင်သွားတာကိုတောင်မေ့ချင်ချင်ဖြစ်သွားသည်...
" ဒီကောင်မလေးကြာနေပြီ"
ခြေလှမ်းကျဲတွေကစိုးရိမ်စိတ်နှင့်အတူရေချိူးခန်းဆီ ဦးတည်သည်...
သူအရောက်သူမကထွက်အလာနှင့်တိုးတော့မှစိတ်အေးရပေမဲ့ နဂါးမျက်စောင်းတွေနှင့်ပေစောင်းကြည့်သွားတော့အသည်းယားမိသွားသေးရဲ့....
ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသည်မို့ရေချိူးခန်းထဲဝင်ကာနောက်ကျိနေသည့်စိတ်တွေလန်းသွားအောင်ရေချိူးပစ်လိုက်သည်...
ရှုံမဲ့မဲ့မျက်နှာကလေးနှင့်ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတာမြင်ရပြန်တော့သူစိတ်မကောင်း...
" နေရီ...အဆင်ပြေရဲ့လား "
" အင်း "
" ဆေးသောက်လိုက် ရော့ "
" ဘာဆေးကြီးလဲ "
" အကိုက်ခဲပျောက်ဆေးပါ စိတ်ချပါကွာကိုယ်ကဆရာဝန်ပါပေါက်ကရဆေးတွေမပေးပါဘူး တကိုယ်လဲကိုက်ခဲနေပုံပေါက်လို့ပေးတာပါကလေးရာ"
" Emergency Pill တွေတိုက်နေတာလားလို့ "
"Emergency Pill ကသောက်တိုင်းကောင်းတာမဟုတ်ဘူးကောင်မလေးရဲ့....ကိုယ်တို့ကလင်မယားပဲဟာ တခြားသားဆက်ခြားနည်းတွေသုံး..မတော်တဆကိုယ်ဝန်ရှ်ိလာရင်တောင်...."
" စိတ်ချသွေးပုပ်သွေးညစ်တွေနောက်ထပ်မလိုချင်လို့ OG ဆီသွားထားပြီးသား "
"ဘာ...နေရီ..ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် "
" သွေးပုပ်သွေးညစ်ကရှင်တယောက်နဲ့တင်တော်ပြီလေကျမနောက်ထပ်မလိုအပ်ဘူး "
" တောက်...မင်းကွာ "
သူမဆီကနာနာကျည်ကျည်အပြုံးကိုသူသိပ်ကြောက်လာမိတယ်...
" စိတ်ချပါ...မင်းဘက်ကသွေးပုပ်သွေးညစ်လို့သတ်မှတ်ထားသရွေ့ကိုယ်လက်ဖျားနဲ့တောင်ထပ်မထိစေရဘူးဟုတ်ပြီလား..."
သူ...ထိုအခန်းထဲမှထွက်လာခဲ့ကာ...
မွန်းကြပ်မှု့ကရင်နှင့်အမျှပါပဲ....ပုံမှန်လိုဆို ဒီစကားထွက်တဲ့သူကိုအသေလုပ်မိမှာပေမဲ့...
သူမဆီကကြားရမှကလေးတယောက်လိုငိုချင်နေမိသည်...
သူ့ကို ဒီလောက်တောင်ပဲမုန်းနေပြီတဲ့လား....
မနက်ခင်းတိုင်းကိုချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေနဲ့အသက်ဝင်စေချင်တယ်....
မနက်ခင်းတိုင်း ကို သူမအပြုံးတွေနဲ့နိုးထာချင်မိတယ်...
သို့သော်လည်းသူ့အပြုမူတိုင်းဟာသူမကိုသာနာကျင်စေပြန်တယ်...
ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ အကြောငိးသူသေချာမသိပါ...
သိူ့သော်သူမကိုတော့ပျော်နေစေချင်ပါသည်....
ဆေးလိပ်တွေကိုဖွာမိနေရင်း...
အခန်းထဲကသူမဆီအပြေးသွားချင်လာပြန်ရဲ့....
ကားသော့ကိုဆွဲကာခြေဦးတည့်ရာမောင်းလာခဲ့ပေမဲ့ခနနေတော့သူမကိုလွမ်းလာသည်...သူမနေလို့သိပ်မကောင်းချိန်မှဘာမဟုတ်သည့်စိတ်ခံစားမှု့နောက်လိုက်ပြီးသူစိတ်ညစ်မနေသင့်ပါ....
နီးစပ်ရာကြေးအိုးဆိုင်တဆိုင်ဆီမောင်းခဲ့လိုက်သည်...
နေမကောင်းသလိုဖြစ်နေမည်မှာအသေချာမို့...ကြေးအိုးတပွဲဝယ်ကာအိမ်သို့ပြန်ခဲ့ရသည်....
သူပြန်ရောက်တော့အခန်းထဲမှာသူထွက်သွားတုန်းကအတိုင်းငူငူငိုင်ငိုင်ကလေးနှင့်သူမ....
" နေရီ....ဗိုက်ဆာနေပြီလား အကိုကြေးအိုးဝယ်လာတယ် ဒါလေးသောက်ပြီးနားလိုက်နော် "
သူမဘက်ကတုံပြန်သံမကြားရ....
" ကိုယ်ခွံကျွေးရမလား "
" ဘာမှမစားချင်ဘူးပြန်ယူသွား "
" မနက်ထဲကအစာမရှိသေးပဲနဲ့ကွာ"
"ဒါဆိုလဲကိုယ့်ဘာကိုစားမယ်ထားခဲ့လိုက် "
" ok စားဖြစ်အောင် စားနောိ "
ပန်းကန်ကိုချထားခဲ့ပြီးသူအခန်းထဲကပြန်ထွက်လာလိုက်သည်...
သူမအခုချိန်သူ့ကိုမြင်ချင်အုန်းမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာသူသိနေသည်မဟုတ်လား....
အနားကထွက်မသွားရင်ပဲကျေနပ်ပါပြီနေရီ