မင်းမကြည့်လို့ ( အပိုင်း...၁၇)
****************************
" တကယ်ဆို ကိုကို ကဟန်းနီးမွန်းကိုတင်အကြာကြီးထွက်ပြစ်ချင်တာ "
ကားမောင်းနေရင်း...ကလေးဆန်ဆန်ပြောနေသည့်ကိုကို့ ကိုကြည့်ရင်းပြုံးလိုက်မိသည်...
" တော်ပါပြီကိုကိုရယ် နွယ်လေးတို့မှာ အလုပ်တွေထားသွားရတာကိုး "
'' အလုပ်တွေထားရလဲ ဘာဖြစ်လဲ မိန်းမရယ် ကိုကိုတို့အသက်တွေလဲမငယ်တော့ဘူးရှာသင့်သလောက်လဲရှာဖွေစုဆောင်းခဲ့ကြပြီးပြီ "
သူမကသာ အရင်လို ကိုကို နွယ်လေးဟုသုံးသော်လည်း..
သူကတော့ မိန်းမ ဟုပြောင်းခေါ်တက်လာတာလေးသတိထားလာမိသည်..
" ကျမ သိတဲ့ ဦးသြဇာဂုဏ် မှဟုတ်ရဲ့လား "
'' မဟုတ်လောက်တော့ဘူးထင်တယ် အခုက လူပျိူကြီး သြဇာဂုဏ် မဟုတ်တော့ဘူးလေ မိန်းမနဲ့ဗျ "
ခပ်နောက်နောက်ပြောရင်း
သူမပါးလေးလာဆွဲသည့် သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်သော်လည်းပဲနှစ်ယောက်စလုံးကြည်နူးစွာရယ်မိကြသည်ပင်.....
သူကတော့ Group of company ကြီးဖြစ်သည်အထိအောင်မြင်ပြီးပြီမဟုတ်လား....
သို့သော်..
သူမ စီးပွားရေးဟာအခုမှခေါင်းထောင်ကာစ...
အောင်မြင်ကာစ...
အရှိန်ရကာစလေးဖြစ်သည်မဟုတ်လား....
ဒါကြောင့် ဟန်းနီးမွန်း ကို နိုင်ငံခြားထိမလည်အောင်မနည်းစည်းရုံးရသည်...
ပုဂံကိုသွားချင်ကြောင်းဇွတ်ပူဆာရသည်.
သူဟာ သူမအလိုလိုက်ခဲ့ရသော်လည်းသိပ်ကျေနပ်ပုံမရပါ...
သူမ..သဘောဆိုလျှင် ဟန်းနီးမွန်း ပင်သိပ်မသွားချင် အလုပ်တွေပုံနေမှာကိုပစ်မထားခဲ့ချင်ပါ..
တပတ်ဆိုသည့်အချိန်အတွင်းမှာ.....
သူမအလုပ်တွေဘယ်လောက်တောင်ပုံနေမလဲ...
ခေါင်းထဲအလုပ်အကြောင်း...ဟိုဟို ဒီဒီအတွေးတွေရွေ့လျှားလာတော့ လက်ကအလိုလိုဖုန်းကိုကြည့်မိသည်...
mail တွေဝင်ကြည့်မိသည်...
" စိတ်မဖြောင့်ဘူးလား "
ပြတ်တောင်းတောင်း သူ့အသံကြားမှ အချိန်တွေဘယ်လောက်ကြာအောင်ဖုန်းကိုကြည့်နေမိသည်မသိ...
'' မဟုတ်ပါဘူး ကိုကိုရ "
''ဟုတ်ပါတယ် ကို့မိန်းမကို ကလေးဘဝထဲက ကြည့်လာတဲ့ကောင်ပါကွာ ''
ထို့နောက်...
ကားကိုလမ်းဘေးချရပ်ပစ်လိုက်သည်မို့...
စိတ်ခုသွားလေသလား....
" ဘာလို့လဲကိုကို စိတ်ဆိုးလို့လား "
သူက လှစ်ခနဲပြုံးကာသူမခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွလေးပွတ်ပေးရင်း...
" ဆိုးစရာ မိန်းမရယ် ကလေးကလားကွာတွေးမှတွေးတက်ပါလေ့ "
'' မသိဘူးလေ ကားရပ်ပစ်လိုက်တာကိုး "
'' ခင်ဗျားလေးက အရင်ထဲကအာရုံကြောအားနည်းတာလေ ကားပေါ်မှာဖုန်းကြည့်နေရင်မူးမှာစိုးလို့ ရပ်ပေးတာပါ mail ပို့စရာ စစ်စရာရှိရင် လုပ်နော် ''
သိတက်လွန်းတဲ့ သူ့အပြူအမူဟာ ရင်ထဲမှာအေးငြိမ်းသွားသလို နွေးထွေးရသလို...
ရင်တွေလဲခုန်ရပါသည်....
သူ့ပခုံးလေးပေါ်မှ်ိီနွဲ့ရင်း...
'' စိတ်ဆိုးသွားပြီထင်နေတာ "
သူမနဖူးလေးကိုနမ်းလိုက်ကာ
'' ဆိုးစရာလားကွာ ထားစရာမရှိအောင်ချစ်ရတဲ့ဇနီးချောလေးကို "
ခပ်ချောချောမျက်နှာကို ချစ်မြတ်နိုးစွာကြည့်လိုက်ပြီးမှ..
သူ့ပါးပြင်ဆီသို့ အနမ်းတွေပုံအပ်မိလေသည်..
သူမ ...သူ့ပါးကိုနမ်းပြီး ပြန်အလှည့် သူမလက်ကနေဆွဲကာ သူ့အနားပြန်ကပ်ပစ်လိုက်သည်မို့ လူက သူ့ရင်ခွင်ထဲအရောက်မှာ...
နွေးထွေးတဲ့အနမ်းတွေဟာ...
သူမနှုတ်ခမ်းပေါ်အဆက်မပြတ်ကျရောင်လာလေတော့သည်...
နီးကပ်နေသည်မို့ ခပ်ကျယ်ကျယ်ကြားနေရသည့် ရင်ခုန်သံတွေဟာစည်းချက်ကျလို့ပါပဲ.......
.................................................................
ကို့ကားနှင့်ကိုယ်ဆင်းလာသည်မို့...
ညဘက်အမြန်လမ်းကိုမမောင်းစေချင်တာကြောင့်မနက်စောစောထ ထွက်လာပေမဲ့..
နားနားပြီး အေးဆေးမောင်းလာတာကြောင့်ထင်ရဲ့....
ညနေစောင်းမှ ပုဂံသို့ရောက်လေရဲ့....
လွန်ခဲ့သောနှစ်တွေကကားမူးလို့ခွေခွေကလေးပါလာခဲ့သည့်ကောင်မလေးဟာ...
အခုတော့ တက်ကြွစွာဖြင့် သူ့လက်ကိုချိတ်ကာ လန်းဆန်းနေလေသည်...
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေက ညီမလေးတယောက်လိုစောင့်ရှောက်ရင်းပုဂံမြေပေါ်အတူခြေချခဲ့ကြသော်လည်း...
အခုတော့ အကြင်လင်မယားအဖြစ် အတူတကွရောက်ရှိလာခဲကြလေသည်...
" ပုဂံရဲ့နေဝင်ချိန်တွေဟာ သိပ်လှတာပဲ "
ဝရံတာကနေ အပြင်ဘက်ကိုငေးနေသည့်သူမက သဘောကျစွာပြောလာရဲ့...
သူမခါးသွယိသွယ်ကလေးတွေကိုနောက်ကနေသိုင်းဖတ်ထားရင်း...
'' ကို့ဇနီးလေး လောက်လှပါ့မလား "
'' ကိုကိုနော် စကားတွေ အရမ်းတက်နေတာ "
''ခံစားချက်တွေပါကွာ "
သိုင်းဖက်ထားရင်း..သူမပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သည်...
ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရထားသည့် ဒီကောင်မလေးဟာ...
သူ သဲသဲလှုပ်ချစ်မိတာထက်ပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းသူမဟုတ်လား...
အပြုံးချိူချိူလေးတွေနဲ့ မျက်နှာလေးကို ချစ်မဝဖြစ်ရသည်ပင်
ညီမလေးလိုစောင့်ရှောက်ရင်း ရင်နာစွာပဲ တချိူ့စည်းတွေကျော်ဖို့မရဲတာကြောင့်ရပ်ကြည့်နေခဲ့ရသည့် သူမလေးဟာ...
သူ့ဇနီး အဖြစ်...
သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာရှိနေသည်ကိုပင်....
ယုံရခက်နေသလိုပါပဲလား....
ပိုင်ဆိုင်ရပြီးမှပိုပိုအချစ်တိုးလာလေ ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်လေပါပဲ...
ချစ်တက်လာတဲ့အခါ ဒီရင်ဟာ နာကျင်ရမှာကြောက်လာသည်....
" မင်းကို ကိုကို သိပ်ချစ်တယ် နွယ်လေး "
သူ့ဘက်ကိုလှည့်လာကာ...
သူ့ရင်ခွင်ထဲတိူးဝင်လာတဲ့သူမကိုခပ်တင်းတင်းဖတ်ထားမိရင်း...
သူမဆီက ပြန်ဖြေသံတွေထက်မလာခင်...
အနမ်းတွေဖလှယ်သည်...
သူမနှုတ်ခမ်းနုနုကလေးတွေဟာသူ့အတွက်မက်မောဖွယ်အတိပင် ကြမ်းရှသည့်အနမ်းတွေနှင့်အတူ...
နောက်ထပ်ထိန်းချူပ်နိုင်စွမ်းမဲ့လာသည့် ရင်ခုန်သံတွေကြောင့်...
သူ့ရင်ခွင်ထဲမြှပ်နေသည့် သူ့မကိုယ်လေးကိုပွေ့ချီကာ အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်...
ကုတင်ပေါ်ဖြေးညင်းစွာချပေးရင်း....
အကြင်နာတွေကို အနမ်းတွေနှင့်တဖန်ပြန်ဆက်သည်...သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ အချစ်ကမ္ဘာဟာ ကြင်နာခြင်းတွေ ရင်ခုန်ခြင်းတွေအပြည့်နှင့်ပါပဲ...