လေးအက္ခရာပျောက်မြို့မှတိုက်လေးအခန်းဆယ့်သုံး
============================
တိုက်လေးလွာ၊ အခန်းအမှတ်၊၁၃။
မေနန်းမှာ အလုပ်ခေါ်စာပါဂျာနယ်မှ အခန်းနံ
ပါတ်ကိုသေချာအောင်နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ကြည့်ပြီးပိတ်ထားသောအခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်၏ ။
အထဲမှတုန့်ပြန်မူမရှိသောကြောင့်ပိတ်ထားသော
အခန်းတံခါးကိုနောက်တကြိမ်ခပ်ပြင်းပြင်းခေါက်လိုက်ပြန်၏ ။
လူပ်ရှားသံ၊ပစ္စည်းရွေ့လျားသံများကြားလိုက်ရပြီး
အခန်းတခါးပွင့်လာခြင်းနဲ့အတူအသက်လေးဆယ်အရွယ်ခပ်ဝဝမိန်းမတစ်ယောက်ကမေနန်းကိုစူးစမ်း
ဟန်မျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်လာပါသည်။
”..ဟိုလေ သူနာပြုခေါ်ထားတာ ဒီအခန်းဟုတ်ပါတယ်နော်..ကျွန်မသူနာပြုအလုပ်အတွက်
လာလျှောက်တာပါ...”
” အော်..သူနာပြုအလုပ်အတွက်လာတာလား..
လာ..သမီး..အထဲကိုဝင်...”
မေနန်းအလုပ်ခေါ်ထားသော ဂျာနယ်ကိုပြပြီးလာရင်းအကြောင်းပြောသောအခါမှ သူနာပြုလာလျှောက်သူမှန်းသိသွားဟန်ဖြင့် ပြုံးပြလာရင်းတဝက်တပျက်ဖွင့်ထားသောတခါးကိုအားလုံးဖွင့်လိုက်ကာ
အတွင်းသို့ဝင်ခိုင်းလာသည်။
တိုက်ခန်းမှာကျယ်ဝန်းခြင်းမရှိသောကြောင့်
အခန်းသုံးခန်းသာရှိကြောင်း မျက်လုံးဝေ့ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့အခန်းအနေအထာ့းမေနန်းမြင်လိုက်ရသည်။
လမ်းမအပြင်ဖက်ကပ်လျှက်အခန်းမှာ
ဘုရားခန်းဖြစ်ပြီး ဘုရားရုပ်ပုံကားချပ်များနဲ့အတူ
ဘုရားဆင်းတုတော်တစ်ဆူကိုဘုရားစင်ပေါ်တွင်
တွေ့ရပြီးပန်းအိုးအတွင်းမှဘုရားပန်းများမှာမည်သည့်အချိန်ကနောက်ဆုံးထားလဲလှယ်ထားသည်မသိဘုရားပန်းများညိုးခြောက်လျှက်ရှိနေကြောင်းတွေ့
ရသည်။
ဘုရားခန်းဘေးမှအလယ်ခန်းနဲ့ အစွန်ဆုံးအခန်းကိုတခါးပိတ်ထားလျှက်သားမြင်တွေ့ရ၏။
ရေချိုးခန်းအိမ်သာမှာတခါးဝင်ပေါက်ဖက်အခြမ်းတွင်ရှိပြီး နောက်ဖေးဖက်တွင်ချက်ပြုတ်စားသောက်ရန်
စားပွဲခုံတစ်လုံးပေါ်တင်ထားသောအိုးခွက်များတွေ့နေရသည်။
”..ထိုင်သမီး...အန်တီနာမည်က
ဒေါ်မေသူပါ...”
” ဟုတ်ကဲ့ သမီးနာမည်မေနန်းပါ...”
”.အိမ်မှာက ဘာမှမရှိတော့
အန်တီအအေးဖြစ်ဖြစ်သွားဝယ်လိုက်မယ်.. ”
”..နေ..နေ..ရတယ်..အန်တီ.. သမီးခုပဲသောက်လာတာ အလုပ်ကိစ္စပဲပြောကြရအောင်...”
ထိုင်ခုံနှစ်လုံးမျက်နှာခြင်းဆိုင်ချထားသောစားပွဲပေါ်
မေနန်းဝင်ထိုင်လိုက်ချိန်အဒေါ်ကြီးကမေနန်းရှေ့ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်းလောကဝတ်စကားဆိုနေရာမေနန်းကသူမလာရင်းအလုပ်ကိစ္စဖြစ်မဖြစ်
သိချင်စိတ်လောနေသည်မို့လာရင်းကိစ္စကိုဦး
တည်ပြောဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်၏ ။
”..အလုပ်က..သမီးဒီမှာနေပြီး.. အန်တီတို့အမေကိုပြုစုပေးရမှာ စားသောက်ဖို့စားစရိတ်
ဆေးဖိုးအန်တီတို့ပေးခဲ့မှာသမီးအဲလိုနေနိူင်တယ်မလား...”
...ရှင်....
အလုပ်ကခက်ခဲမည်ဟုမေနန်းတွေးထားသော်လည်းထင်ထားသည်ထက်ပိုလွယ်ကူစွာရသောကြောင့်
မေနန်းအံ့သြသင့်မိသွားရခြင်းဖြစ်သည်။
”...သမီးဖက်က ဘာအခက်အခဲရှိလို့လဲ အခက်အခဲရှိရင်ပြောပါ ....”
”..သမီးပြုစုရမယ့် လူမမာကဘယ်မှာလဲ အန်တီ..”
”..လာ...သမီး...ဒါ..သမီးပြုစုရမယ့် အန်တီတို့
အမေပဲအောက်ပိုင်းလေဖြတ်နေတာလေ...”
အန်တီကြီးမှဘုရားခန်းဘေးမှအခန်းတခါးကိုဖွင့်လိုက်ရာ ကုတင်တစ်လုံးပေါ်တွင် ဆေးပိုက်၊
ဆီးပိုက်များဖြင့်ငြိမ်သက်စွာလဲလျှောင်းနေသော
ပိန်လှပ်လှပ်အဖွားကြီးတစ်ယောက်ကိုမေနန်း
တွေ့လိုက်ရ၏။
တစ်ခန်းလုံးမှာဆေးပေါင်းစုံအနံ့များဖြင့်မွန်ထူ
လျှက်ရှိနေသည်။
အဒေါ်ကြီးကပြုစုရမည့်လူနာကိုပြပြီးအခန်းတခါးပြန်ပိတ်ကာခုံပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်သောကြောင့်မေနန်းလည်းပြန်ထိုင်လိုက်ရ၏ ။
”...သမီးက ဒီမှာနေရပြီးအန်တီတို့အမေ
ကိုပြုစုနိူင်ရင်အလုပ်ဆင်းလို့ရပါပြီ...”
”..တခြားလူတွေကရော အန်တီ..ဒီမှာဘယ်သူ
မှမနေကြဘူးလား...”
”..သားသမီးတွေကသူ့အိမ်ထောင်နဲ့သူ့အလုပ်နဲ့
မြို့ထဲမှာနေကြတာ အန်တီအပါအဝင်ဘယ်သူမှ
အမေနဲ့လာနေဖို့အဆင်မပြေဘူးလေ ဒါကြောင့်
အလုပ်ခေါ်စာထည့်လိုက်ရတာပဲ..ကဲသမီးဖက်က
အဆင်ပြေလား...”
”ပြေပါတယ် အန်တီ..သမီးကနယ်ကလာပြီး
ရန်ကုန်မှာဆေးဝါးကျွမ်းကျင်လာတက်ပြီး
အလုပ်တစ်ခုရှာနေတာပါ။
နေရေးထိုင်ရေးစားရေးသောက်ရေးလည်း
အဆင်ပြေတော့ခုအလုပ်ကသမီးအတွက်
တအားကောင်းတဲ့အလုပ်လို့ပြောလို့ရပါတယ်...”
”..အိုကေ..သမီး..ဒီလိုဆိုရင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက်
အဆင်ပြေပြီလို့ ဆိုရမှာပေါ့ မနက်ဖြန်လောက်သမီးအလုပ်ဆင်းလို့ရမလား..”
”...အဆောင်ပြန်အပ်ရမှာနဲ့တခြားကိစ္စလေးတွေလုပ်ရမှာနဲ့မို့မနက်ဖြန်တော့မဆင်းနိူင်သေးဘူး အန်တီသဘက်ခါလောက်မှအဆင်ပြေမယ် အန်တီ...”
”..ကောင်းပါပြီကွယ် ဒီလိုဆိုလည်း
သဘက်ခါတော့ ဆက်ဆက်ရောက်အောင်လာခဲ့ပါ...”
ဆေးဝါးကျွမ်းကျင်သင်တန်းတက်ပြီးအလုပ်ရှာနေသောမေနန်းတစ်ယောက်လစာကောင်းသောအ
လုပ်တစ်ခုရသောကြောင့်ဝမ်းသာနေမိတော့၏ ။
အလုပ်တစ်ခုရရန်ခက်ခဲသောကာလမျိုးတွင်ယခု
အလုပ်ကမေနန်းအတွက်အစစအရာရာအဆင်ပြေနေပါ၏ ။
ပထမအချက်..နေစရာအတွက်အခက်အခဲမကြုံသလို၊ပိုက်ဆံကုန်စရာမလိုတော့ခြင်း။
ဒုတိယအချက်
။ စားသောက်ရေးအတွက်လည်းစီစဉ်ပေးမည်ဆိုခြင်းကြောင့်အစားအသောက်အတွက်လည်းကုန်ကျစရာမရှိခြင်း။
တတိယအချက်။ ပြုစုရမည့်လူနာအိမ်တွင်တခြားအိမ်သားများရှိပါက၊
ဘယ်လောက်ပဲသဘောကောင်းသည်ဆိုဆိုဧည့်သည်အဖြစ်နေရပါကအနေရအထိုင်ရခက်တတ်ကြရာ။
ယခုဆိုပါကကိုယ့်အိမ်ကို့ယာလိုနေထိုင်ရမည့်အခြေအနေကကျေနပ်စရာအတိဖြစ်နေခြင်း။
စသောအကြောင်းအရာများအပြင်ရသမျလစာအသားတင်စုမိနိူင်သော သူမအလုပ်က ကောင်းသည်
ထက်ပို၍ကောင်းသည်ဟုဆိုရမည်ပင်။
အလုပ်ဆင်းရမည့်နေ့တွင်အထုတ်အပိုးများပါ
သည်မို့မေနန်း TAXIငှါးကာအလုပ်ဆင်းရမည့်နေရာသို့သွားနေပါသည်။
”..သမီးက အခန်းငှါး ပြီးပြောင်းနေတာလား...”
”...အော်...ဟုတ်ကဲ့...ဦးလေး....”
”...ဒါနဲ့..သမီးသွားနေမယ့်မြို့မှာ ထူးဆန်းတဲ့
အရာတစ်ခုရှိတာ ဦးလေးသတိထားမိတယ်....”
”...ဟင်...ဘာများလဲ...ဦးလေး....”
ယာဉ်မောင်းဦးလေးကြီးဘေးတွင်ကားအပြင်ဖက်ငေးရင်းလိုက်ပါလာသောမေနန်းမှာဦးလေးကြီး
ဆက်ပြောလာသောစကားကြောင့်စိတ်ဝင်တ
စားမေးမြန်းလိုက်မိတော့၏ ။
”..ဟုတ်တယ် သမီး ဦးလေးက taxiမောင်း
နေတော့ ဒီမြို့ခနခနရောက်ဖြစ်ရင်းသတိ
ထားမိတာ ဒီမြို့က ၄ ဂဏန်းပျောက်မြို့ပဲ....”
”...ဘယ်..ဘယ်လို.... ၄ ဂဏန်းပျောက် သမီးနားမလည်ဘူး ဦးလေး....”
”..ဒီလိုကွယ့်..ဒီမြို့မှာ လမ်းတွေကို တစ်လမ်း၊နှစ်လမ်းသုံးလမ်းဆိုပြီးအက္ခရာအလိုက်ခေါ်လာပေမယ့်လေးလမ်းကိုကျတစ်ခြားနာမည်တစ်ခုပေးထားတယ် ဥပမာ လေးလမ်း
နေရာမှာ ပိတောက်ရွေဝါလမ်းလို့ခေါ်တာမျိုး....။
အဲဒီလိုနဲ့နောက်တစ်လမ်းကျတော့ ငါးလမ်း
ခြောက်လမ်းအက္ခရာနံပတ်အတိုင်းခေါ်လာပြီး ၁၃ လမ်းကျတော့အစောနကပြောသလို တခြားနာမည်တစ်ခုအစားထိုးထားပြန်တယ်...
ဆယ့်သုံးကလည်းပေါင်းရင်လေးပဲလေ၊အဲတာက
တိုက်ဆိုင်တာတော့မဟုတ်ဘူး မြို့စတည်ကတည်းက အကြောင်းတခုကြောင့်ဖျောက်ထားခဲ့ဟန်
တူတယ်...”
”..သမီးကခုမှစနေမှာဆိုတော့ အဲတာတွေတော့မသိဘူး ဒါပေမယ့် ထူးတော့ထူးဆန်းတယ်နော်....”
” မြို့ကိုစတည်တဲ့လူကြီးတွေက ၄ ဂဏန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး မကောင်းတဲ့နိမိတ်တစ်ခုခုရှိနိူင်လို့ဖျောက်ထား
ခဲ့ဟန်တူပါတယ်... ”
မေနန်းနဲ့ကားသမားဦးလေးကြီးစကားပြောဆိုရင်းဖြင့်ကားမှာမေနန်းအလုပ်လုပ်ရမည့်တိုက်တန်းရှေ့
လမ်းပေါ်ရောက်လာပါတော့သည်။
ကားပေါ်မှအထုတ်များကိုလမ်းပေါ်တွင်စုပုံပြီးကားခကျသင့်ငွေပေးချေကာလေးလွှာမှအခန်းအမှတ်
ဆယ့်သုံးသို့တက်လာခဲ့သည်။
မေနန်းတခါးခေါက်ချိန်တွင် ဒေါ်မေသူကတခါးလာဖွင့်ပေး၏ ။
ဆန်၊ဆီ၊ဆားမီးဖိုချောင်အတွက်လိုအပ်သည်များ
ပြည့်စုံစွာဝယ်ထားသည်ကိုမေနန်းတွေ့လိုက်ရ၏။
မေနန်းမှာ နောက်ဆုံးခန်းအတွင်းသူမပစ္စည်းများ
ထည့်သွင်းရင်း နေရာချနေသည်။
”..သမီးရောက်လာပြီဆိုတော့ အန်တီပြန်တော့
မယ်အမေ့ကိုဆေးတိုက်ရမယ့်အချိန်တွေ
၊နောက်ဆေးအမျိုးအစားတွေကို စာရင်းလုပ်ပေးထားခဲ့တယ် သမီး...”
ဒေါ်မေသူတစ်ယောက်မေနန်းရောက်လာပြီဖြစ်သောကြောင့်တစ်လစာအိမ်အသုံးစရိတ်နဲ့ဆေးဖိုးထုတ်ပေးပြီးတစ်ခုခုအရေးကြီးပါကဖုန်းဆက်ရန်ဖုန်းနံပတ်ပေး၍ပြန်သွားတော့သည်။
မေနန်းမှာ လူမမာအခန်းဝင်ကြည့်ရာ အိပ်နေခြင်းလား၊မှိန်းနေခြင်းလားမဆိုနိူင်မျက်လုံးမှေးမှိတ်၍အသက်မှန်မှန်ရူနေကြောင်းတွေ့ရသည်။
မေနန်းမှာညစာအတွက်လိုအပ်သည်များဝယ်ခြမ်းရန်အောက်သို့ဆင်းလာရင်းစျေးရှိရာမေးမြန်း၍ညနေခင်းစျေးတွင်ညနေစာအတွက်ဟင်းချက်စရာတချို့နဲ့ဘုရားပန်းကပ်ရန်ပန်းများဝယ်ယူလိုက်သည်။
ပြန်ရောက်သောအခါဘုရားကျောင်းကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးပန်းအဟောင်းများလွင့်ပစ်၍ပန်းအိုးများဆေးကြောကာဘုရားပန်းအသစ်များကပ်လှူပြီး
ညနေစာချက်ပြုတ်၍ လူမမာအခန်းဝင်ကြည့်ရာ အဘွားကြီးမှာ အိပ်ယာမှနိူးနေကြောင်းတွေ့ရ၏ ။
”..အဘွားရေ.. နိူးနေပြီလား.....”
”..နင်ကဘယ်သူလဲ...”
”..အဘွားကို ပြုစုဖို့ အဖွားသမီးကခေါ်
ထားတာပါ သမီးနာမည် မေနန်းပါ...
.အဘွားကို သမီးကိုယ်လက်သန့်စင်ပေးမယ်နော်...”
အဘွားကြီးမှာ လူကသာလူမမာပုံစံရှိသော်လည်းစကားသံကမာကြောခက်ထန်နေ၏။
မေနန်းမှာ ရေဇလားတစ်ခုယူလာပြီး လူမမာအဘွားကြီးကို ကိုယ်လက်သန့်စင်ပေးပြီး။
သူမလည်းရေချိုးခန်းဝင်ကာရေချိုးလိုက်တော့သည်။
ညနေခြောက်နာရီခန့်တွင်အနည်းငယ်မှောင်လာသောကြောင့် အခန်းမီးများဖွင့်လိုက်သည်။
ငါးဆန်ပြုတ်တစ်ပန်းကန်ခူး၍ လူမမာကိုကျွေးမွေးရာသုံးလေးဇွန်းမျသာစား၍တော်ပြီဆိုကာငြင်းနေသောကြောင့်ဆေးတိုက်လိုက်ရ၏ ။
မေနန်းမှာ ညစာစားသောက်ပြီးလူမမာအ
ဘွားကြီးအခန်းဝင်သွားကြည့်ရာ.....
...အဘွား...ထိုင်နိူင်တယ်.....
..ရူး...တိုးတိုး..အသံတွေကြားနေရတယ်...
...ဘယ်ကအသံလဲ အဘွား....
..တိုက်ခန်းတခါးရှေ့ရောက်နေပြီ.....
...ဒေါက်...ဒေါက်.....ဒေါက်...
....ဟာ.....
အောက်ပိုင်းလေဖြတ်နေသောလူမမာအဘွားကြီးလူအကူအညီမပါပဲကုတင်ပေါ်ထိုင်နေသောကြောင့်မေနန်းအံ့သြစွာရှိနေစဉ်အဘွားကြီးထံမှထူးဆန်းစွာအသံကြားနေရသည်ဟုဆိုလာသောကြောင့် မေနန်းကမေးမြန်းနေစဉ်တိုက်ခန်းတခါးခေါက်သံက အဘွားကြီးစကားအဆုံးနဲ့တပြိုင်တည်းထွက်ပေါ်လာခြင်း
ကြောင့်မေနန်းမှာ ရင်ထဲထိတ်ခနဲခုန်သွားမိ၏ ။
တခါးဝရှေ့တွင်ရပ်နေရင်းဘာကိုစိုးရွံ့မှန်းမသိသော
စိုးရွံ့စိတ်တမျိုးဝင်နေမိပြန်သည်။
...ဒေါက်...ဒေါက်....ဒေါက်.....
ထိုအချိန်မှာပင်နောက်တကြိမ်တခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရသောကြောင့် စိတ်ကိုတင်း၍ အခန်းတခါးကို
ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့သည် ။
မေနန်းတခါးကိုမရဲတရဲဖွင့်၍အပြင်သို့ကြည့်လိုက်ရာအပြင်ဖက်တွင်မည်သူမျရှိမနေသောကြောင့်အံ့သြ
စိတ်ဝင်ကာတခါးအပြင်ထွက်၍ဟိုဒီကြည့်နေမိ၏ ။
...ခစ်..ခစ်...ခစ်...ခစ်...
အပေါ်တက်သောတိုက်ခန်းလှေကားထောင့်ချိုးမှ
ရယ်မောသံနဲ့အတူ အပေါ်ထပ်သို့တက်ပြေးသော
ကလေးနှစ်ယောက်ကိုရိပ်ခနဲတွေ့လိုက်ရသော
အခါမှ မေနန်းပြုံးလိုက်မိသည်။
”အတော်ဆိုးတဲ့ကလေးတွေ..”မေနန်းစိတ်အတွင်း
ပြောလိုက်မိခြင်းပင်။
အပေါ်ထပ်မှခလေးများကတခါးကိုလာခေါက်၍
ပုန်းနေကြပြီးလူကြီးများလာ၍ တခါးခေါက်သူမတွေ့၍အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေသောလူကြီးများကိုကြည့်ပြီးပျော်နေကြဟန်ရှိသည်။
ယခုတိုက်တန်းတွင်ခြောက်ထပ်ရှိရာ မေနန်းရောက်နေသောတိုက်အလွှာကလေးလွှာဖြစ်သောကြောင့်
အပေါ်ထပ်တွင်နောက်ထပ်နှစ်လွှာရှိနေသေးသည်။
လူမမာအခန်းအတွင်းပြန်ဝင်လာရာ
အဘွားကြီးမှာထိုင်လျှက်အတိုင်းရှိနေသေး၏ ။
”...အဘွား...သက်သက်သာသာလှဲနေရအောင်နော်...”
”...ငါလှဲနေလို့... မဖြစ်ဘူး..ငါ့သားပြန်လာရင်
တခါးဖွင့်ပေးရအုံးမယ်....”
”..အဘွားသားလာမယ် ဟုတ်လား...”
”...အင်း..ခုညလာလိမ့်မယ်...”
”...အဘွားအိပ်နေပါ တကယ်လို့
အဘွားသားရောက်လာရင်သမီးတခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပါမယ်....”
အဘွားကြီးကို ချော့မော့အိပ်ခိုင်းရင်းအဘွားကြီးသားလာမည်ဆို၍မေနန်းစဉ်းစားရကြပ်နေ၏ ။
ဒေါ်မေသူအပြောအရ အဘွားကြီးသားဆိုသူ
အကြောင်းမပါသောကြောင့်ပင်။
အသက်ကြီးလာ၍ မှတ်ညဏ်ယိုယွင်းပြီး
လျှောက်ပြောနေခြင်းဟုသာတွေးလိုက်ရင်း
ဆီးအိတ်ကိုလဲပေးပြီး အဘွားကြီးအိပ်မှန်းသေချာမှအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
အဘွားကြီးကိုစောင့်ကြပ်ရမည့်အလုပ်မို့ညပိုင်းတွင်
နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်၍မရသောအခြေအနေမို့ကော်ဖီတစ်ခွက်နဲ့ဖုန်းကိုဖွင့်၍စိတ်ဝင်စားရာရာလေးများ
ရှာဖွေကြည့်ရင်းမှေးခနဲတချက်အိပ်ငိုက်သွားမိသည်။
ဆတ်ခနဲပြန်နိူးလာချိန်ဖုန်းမှအချိန်ကိုကြည့်လိုက်ရာတဖြည်းဖြည်းဖြင့်ညဆယ့်နှစ်နာရီသို့ရောက်
နေပြီဖြစ်ကြောင်းတွေ့လိုက်ရသည်။
ပျင်းရိပြီးအိပ်ချင်လာသောကြောင့် ဖုန်းကိုပိတ်ပြီး
လမ်းလျှောက်ရင်း လူမမာအဘွားကြီး
ငြီးတွားသံကြောင့်ဝင်သွားကြည့်ရာသားဖြစ်
သူကိုမေးနေခြင်းကြောင့်ချော့မော့ရင်း
ဆေးတိုက်ရသေး၏ ။
...ဒေါက်...ဒေါက်....ဒေါက်....
..ဟော.. သားလေး လာပြီထင်တယ်
တခါးခေါက်သံကြားတယ်...
..သမီးတခါးသွားဖွင့်ကြည့်လိုက်မယ်အဘွား...
တခါးခေါက်သံကြောင့်အဖွားကြီးမှာဂနာမငြိမ်
လူပ်လူပ်ရွရွဖြစ်နေသောကြောင့်မေနန်းမှာတခါးသွားဖွင့်ကြည့်ရန်တခါးဝသို့ရောက်လာခဲ့သည်။
တခါးဖွင့်လိုက်ချိန်တွင်အခန်းအတွင်းမှ
တိုးထွက်လာသောမီးရောင်ဖြင့် အခန်းတခါးဝတွင်
ဆယ့်တစ်ဆယ့်နှစ်အရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်ကငါးနှစ်ခြောက်နှစ်အရွယ်ကောင်မလေး
တစ်ယောက်ကိုပခုံးဖက်၍ရပ်နေခြင်းကို
တွေ့လိုက်ရ၏ ။
”..ကလေးတွေ..ညနက်ပြီ ဒီအချိန်ထိတခါး
လာခေါက်ပြီးဆော့နေကြတယ်...သွား..အိပ်ကြတော့...”
...မမ...မမ...သားတို့ကိုကယ်ပါအုံးအမေ့ယောက်
ကျားမူးလာပြီးအမေ့ကိုရိုက်နေတယ် ..
သားတို့ကိုလည်းသတ်ပစ်မယ်တဲ့....
..အီး..ဟီး...ဟီး...ဟီး...သမီးတို့ကိုပါသတ်မယ်တဲ့
ကြောက်တယ်...ဟီး.......
...ဟင်....
အစပထမကလေးများကိုတွေ့၍တခါးလာခေါက်
၍ဆော့နေကြသည်ထင်၍မျက်နှာထားတင်းဖြင့်ပြောနေသောပြောဆိုနေသော မေနန်းမှာ
ကြောက်လန့်တကြားသနားစဖွယ်အမူအယာဖြင့်ပြောလည်းပြောငိုလည်းငိုဖြင့်ရှိနေသောကြောင့်ရုတ်
တရက်မို့လက်မကိုင်မိခြေမကိုင်မိဖြစ်သွားရတော့၏။
..ဟေ့ကောင်တွေ..မင်းတို့ဘယ်ရောက်နေလဲ ငါခေါ်တုန်းအခုလာနော်..
မလာလို့ငါကိုယ်တိုင်လာခေါ်ရရင်တော့ ငါ့အကြောင်းသိမယ်...
မေနန်းကလေးများကိုတစ်ခုခုနှစ်သိမ့်စကားပြော
ရန်ပြုနေစဉ်အပေါ်ထပ်လှေကားနားမှ ကြိမ်းမောင်းသံထွက်ပေါ်လာရာထိုအသံကြားချိန်ကလေး
နှစ်ယောက်ကိုယ်မှာဆတ်ခနဲတွန့်သွား၏။
မျက်ရည်လည်ရွဲ အသနားခံသောမျက်လုံးများဖြင့်မေနန်းကိုလည်ပြန်လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်လုပ်ရင်းလှေကားပေါ်တက်သွားကြတော့သည်။
မေနန်းမှာတခါးဝတွင်ရပ်၍အပေါ်မှအသံများကို
နားစွင့်ကြည့်နေမိ၏ ။
..အထဲဝင်ကြစမ်း အေဘေးလေးတွေ ငါ့အကြောင်းသိမယ်...
...ဒုန်း...
....အမလေး...ကြောက်ပါပြီဗျ...
...အီး....ဟီး..ဟီး...
...ရှင်.လွန်နေပြီနော် ကိုယ့်သားသမီးမဟုတ်တိုင်း
ရိုက်နှက်နေတာ...
..လွန်တော့မင်းကဘာလုပ်ချင်လဲ တစ်အိမ်လုံးငါကနွားလိုရှာကျွေးနေရတာကွ...
တခါးကိုဆောင့်ပိတ်သံ၊ကလေးများကိုရိုက်နှက်ရာမှငိုသံ ၊ မူးယစ်နေသူတစ်ယောက်၏ဆဲဆိုကြိမ်းမောင်းသံများနဲ့အတူဒေါသစွက်နေသောမိန်းမတစ်
ယောက်၀င်ဟန့်သံကြောင့်
့မေနန်းမှခလေးများအတွက်စိုးရိမ်စိတ်ဝင်ပြီးအပေါ်
ထပ်သို့မဝံ့မရဲတက်လာရင်းကြားနေရ၏ ။
အပေါ်ထပ်သို့တက်ရာထောင့်ချိုးလှေကားမီးလုံးမှာ
မီးကျွမ်းနေဟန်မလင်းသောကြောင့်အမှောင်အတွင်း
ဖုန်းဖလက်မီးလေးဖြင့်တက်လာနေရခြင်းဖြစ်သည်။
အခန်းကိုလှမ်းမြင်နေရသောလှေကားထစ်တွင်ရပ်၍တခါးဝသို့လှမ်းကြည့်ရာ အခန်းတခါးကတဝက်မျှပွင့်နေပြီးအခန်းအတွင်းအခြေအနေကိုတစွန်း
တစလှမ်းမြင်နေရ၏ ။
မူးယစ်နေသောလူတစ်ယောက်ရှေ့တွင်ခလေးနှစ်ယောက်မှာကုတ်ကုတ်လေးထိုင်နေလျှက်ရှိပြီး ကြောက်ရွံမူကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်ယင်
ကာရိူက်၍ရိူက်၍ငိုနေကြသည်။
ထိုလူနဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်တွင် ကလေးများမိခင်ဖြစ်ဟန်တူသောမိန်းမတစ်ယောက်ကအမူးသမား
ကိုပြန်ခံပြောနေသည်ကိုမေနန်းတွေ့နေရသည်။
...ငါ့သားသမီးတွေကိုထိရဲထိကြည့် အသက်ချင်းလဲပလိုက်မယ်.သည်းခံနေတာကြာပြီ ခုတော့သည်းမခံနိူင်တော့ဘူး....
...ဘာမထိရဲစရာရှိလဲသောက်ခလေးတွေ
ဓားနဲ့တောင်ခုတ်သတ်ပစ်လိုက်မယ်....
....ခုတ်ရဲခုတ်ကြည့်လေ နင်ငါ့အကြောင်းသိမယ်...
..ဒီကောင်မစကားများတယ်. .
..ကဲဟာ...ကဲဟာ....ဒုတ်...ဒုတ်...
..အား...အား....
...အမလေး..သားလေး..သမီး.....
..အမလေး ငါ့သားနဲ့သမီးသေပါပြီ...
မေနန်းတစ်ယောက်ကြောက်လန့်မူကြောင့်မြင်ကွင်းကိုကြက်သေသေလျှက်ဖြင့်ကြည့်နေမိပါတော့သည်။
ကြောက်လန့်၊မယုံကြည်နိူင်စရာမြင်ကွင်းမျိုးပင်။
ဓားတစ်ယမ်းယမ်းဖြင့်ကလေးများဇက်ပေါ်
ဓားတင်၍ခုတ်မည်တကဲကဲပြုနေသောအမူးသမားမှဆတ်ခနဲကိုယ်လုံးတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး
ဓားကိုမြှောက်၍ခလေးနှစ်ယောက်ကိုခုတ်ချလိုက်ပ
ါတော့၏ ။
မေနန်းတစ်ယောက်ကြောက်လန့်စွာပါးစပ်မှအသံထွက်အော်ရင်းမျက်လုံးများမှိတ်လိုက်ပြီးမရဲတရဲပြန်ဖွင့်
ကြည့်ရာသွေးအိုင်ထဲလဲနေသော
ကလေးနှစ်ယောက်ကိုဖက်၍ငိုနေသောမိန်းမနဲ့အတူ။
သွေးတစက်စက်ကျနေသောဓားကြီးကိုကိုင်ပြီး
ငေးငေးငိုင်ငိုင်ရှိနေသော အမူးသမားကိုတွေ့ရ၏ ။
သူ့ပုံစံကယခုမှအိပ်ယာမှနိူးလာသူပုံစံမျိုးပင်။
...ငါ့သားတွေကိုသတ်တဲ့ သေနာကောင်
ငါ့သားသမီးတွေသေသလိုနင်လည်းသေစေရမယ်...
.....စွတ်....စွတ်..
...အား....
...အား...
နာကျင်စွာအော်သံနှစ်ချက်ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်လာ၏ ။
ပထမအော်သံမှာ အမူးသမားအော်သံဖြစ်ပြီး
၊ဒုတိယအော်သံက အမျိုးသမီးထံမှဖြစ်၏ ။
သားသမီးများကိုဖက်၍ငိုနေသော အမျိုးသမီးမှာ
ကတ်ကြေးတစ်လက်ကိုင်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး
ထိုကတ်ကြေးဖြင့်အမူးသမားကို နှစ်ချက်ဆင့်ထိုး
လိုက်ရာ ကြောင်ငေးနေသောအမူးသမားမှာ နေရာမှာပင်ပုံခေါက်လဲကျသွားတော့သည်။
ထို့နောက်.. ကတ်ကြေးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်စုံကိုင်၍
သူ့ဗိုက်အတွင်းထိုးစိုက်လိုက်တော့သည်။
မေနန်းတစ်ယောက်သွေးပျက်စရာမြင်ကွင်းကြောင့်
ရင်တလှပ်လှပ်တုန်လျှက်ဒူးများညွှတ်ကျမလိုရှိနေပါသည်။
ထိုအချိန်မှာပင် လျှပ်စစ်မီးကရှော့ဖြစ်သကဲ့သို့
မှိတ်တုတ်၊မှိတ်တုတ်လင်းလိုက်မှိန်လိုက်ဖြစ်နေပါ၏ ။
..ဟင် အမလေး ဘုရား..ဘုရား....
ကြောက်မက်ဖွယ်သွေးသံတရဲရဲသတ်ဖြတ်
ကြသောမြင်ကွင်းကြောင့် နှလုံးရပ်မလိုပင်ခံစာ
းနေရစဉ် နောက်ထပ်ကြောက်လန့်စရာမြင်ကွင်းတစ်ခုကိုမေနန်းမြင်တွေ့ရပြန်၏ ။
မှိတ်တုတ်၊မှိတ်တုတ်မီးရောင်အောက်တွင်
လဲကျသေဆုံးနေကြသော ခလေးနှစ်ယောက်နဲ့
လူကြီးနှစ်ယောက်မှာသွေးသံတရဲရဲဖြင့်မတ်တတ်
ရပ်လာကြပြီးခံစားချက်မရှိသောမျက်လုံးသေကြီး
များဖြင့် မေနန်းရှိရာစိုက်ကြည့်၍လာနေကြ
သောကြောင့်မေနန်းတယောက်အောက်သို့ကမန်းကတန်းဆင်းပြေးခဲ့တော့သည်။
မေနန်းလက်အတွင်းကိုင်ထားသောဖုန်းမှာလည်း
အလန့်တကြားပြေးရာတွင်လက်မှပြုတ်ကျ
ကျန်နေရစ်ခဲ့တော့၏ ။.
အောက်ထပ်လေးလွှာရောက်သောအခါ အခန်းအတွင်းအူယားဖားယားဝင်ပြီး တခါးကိုဂျက်ထိုး
ပိတ်လိုက်၏။
ရင်ဘတ်မှာခရီးအဝေးကြီးဖြတ်သန်းလာရသူလို
မောပန်းမူအရှိန်ဖြင့်နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ရှိနေသည်။
မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းမှာကြောက်လန့်ရာကောင်း
ပြီးဆန်းကျယ်သောမြင်ကွင်းမျိုးပင်။
တစ်မိသားစုလုံးသေဆုံးသည်ကိုမြင်လိုက်ရသလို၊
သွေးအိုင်ထဲမှပြန်ထလာကြသောမြင်ကွင်းက
မျက်စိအမြင်အာရုံလှည့်စားမူမဟုတ်မှန်း
မေနန်းသိနေ၏ ။
ကြောက်ရွံ့တုန်လူပ်စိတ်ဖြင့်တခါးဆီစိုက်ကြည့်
နေစဉ်လူမမာအဘွားအိုအခန်းမှစကားပြောသံ ကြားလိုက်ရသောကြောင့် မည်သူနဲ့စကားပြောနေသလဲဟုနားစွင့်ကြည့်ရာအဘွားအိုအသံအပြင်နောက်အသံတစ်ခုထပ်ကြားနေရသောကြောင့်စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်စေ့ထားသောအခန်းတခါးကိုတွန်းဖွင့်၍အခန်းအတွင်း
ဝင်ကာတခါးဝင်ပေါက်မှပိတ်ထားသောမီးခလုတ်ကို
စမ်း၍ဖွင့်လိုက်ရာအဘွားအိုကုတင်ခြေရင်းနားတွင်
အခန်းဝကိုကျောပေးထားသောယောက်ကျား
တစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့သည်။
”..ဟေ့...ရှင်ဘယ်သူလဲ.. ဘယ်လိုအခန်းထဲရောက်လာတာလဲ...”
ကြောက်လန့်သော်လည်းမာန်တင်းကာအသံလေး
တုန်တုန်ဖြင့် မေနန်းမေးလိုက်ချိန်တွင် အဘွားအိုဖက်လှည့်နေသူက သူမဖက်လှည့်လာပါတော့သည်။
...ဟင်...
မျက်နှာတစ်ခုလုံးစိစိညက်ညက်ကြေကာသွေးသံတရဲရဲမျက်နှာကြောင့်လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ထိတ်လန့်သွား
စဉ်လှဲနေသောအဘွားကြီးမှာကုတင်ပေါ်မှဆင်း၍
မတ်တတ်ရပ်လိုက်၏။
..ကောင်မလေး ဒါငါ့သားလေ
ငါပြောနေတဲ့ငါ့သားလေးလေ...
..အား...အောင်မလေး သရဲ...သရဲ...
မေနန်းတစ်ယောက်မျက်နှာကြေနေသော
လူကိုတွေ့ရသောကြောင့်ကြောက်ရွံတုန်လူပ်နေစဉ်။
လေဖြတ်နေသောအဘွားကြီးကပါမတ်တတ်ရပ်
၍ပြောလာရာကြောက်လန့်တကြားဖြင့်အခန်းတခါးကိုဖွင့်၍အောက်သို့ပြေးဆင်းလာခဲ့တော့သည်။
ကြောက်လန့်မူကြောင့် တခါးကိုဘယ်လိုဖွင့်မှန်း
လှေကားထစ်ဘယ်နှစ်ထစ်ခုန်ကျော်လာမိမှန်းမ
သိမေနန်းတိုက်ရှေ့လမ်းပေါ်ရောက်ချိန်ကျမှ
သတိဝင်တော့၏။
လမ်းပေါ်ခဏရပ်ပြီး
လေးလွှာပေါ်မော့အကြည့်တွင် ငါးလွှာဝရန်တာပေါ်ထွက်ရပ်၍မေနန်းကိုစိုက်ကြည့်နေကြသောသွေးသံတရဲရဲဖြင့်မိသားစုကိုလှမ်းမြင်နေရသောကြောင့်
လမ်းထိပ်ဖက်ဆီသို့တရှိန်ထိုးပြေးထွက်လာခဲ့တော့
သည်။
လမ်းထိပ်ရောက်သောအခါ ရပ်ကွက်လမ်းမကြီး
အတိုင်းစုန်ပြေးရင်း ညလုံးပေါက်ဖွင့်သောလက်ဖက်
ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်သောအခါတင်းထား
သောစိတ်ကိုဖြေလျှော့လိုက်သောခနတွင်မေနန်းသတိလစ်လဲကျသွားပါတော့သည်။
မေနန်းသတိရလာသောအခါ လက်ဖက်ဆိုင်ပိုင်
ရှင်မိန်းမ(နောက်မှသိ) ကဘေးမှစိုးရိမ်တကြီး
ယပ်တောင်တချောင်းနဲ့မေနန်းမျက်နှာယပ်ခတ်ရင်း ရှိနေသည်။
မေနန်းမှာရင်ပူပြီးအာခေါင်များခြောက်ကပ်
နေသောကြောင့်ရေတစ်ဗူးကုန်ထိသောက်လိုက်ပြီး ဘာကြောင့်ပြေးလာသည့်အကြောင်းမေးမြန်းနေသူများကိုသူမကြုံတွေ့ရသမျှပြောပြလိုက်တော့၏ ။
”...ဘုရား...ဘုရား...ကံကြီးပေလို့ပေါ့ညီမရေ...”
”...ငါးလွှာရဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်အခန်းကလူမနေဘူး
ငါးလွှာကတော့ ဘယ်သူမှကိုမနေတာ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ကအရက်မူးနေတဲ့ပထွေးက မယားပါသားနဲ့သမီးကိုသတ်လိုက်တာ မိန်းမဖြစ်သူက အဲဒီလူကိုသတ်ပြီး သူ့ကိုသူသတ်သေလို့ လေးလောင်းပြိုင်သေကုန်ကြတာ။
တရားနာဆွမ်းကျွေးခနခနလုပ်ပေမယ့်
မကျွတ်လွတ်ကြပဲ ခြောက်လှန့်နေတာမို့ အဲဒီအခန်းမှာတင်မကပဲ မျက်နှာခြင်းဆိုင်ကပါလူမနေရဲတာ...”
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပိုင်ရှင်မိန်းမကမေးနန်းကိုအခန်းအကြောင်းရှင်းပြနေခြင်းဖြစ်၏ ။
” ဒါနဲ့ ကျွန်မ ပြုစုပေးရမယ့်အဘွားကြီးအခန်းမှာ
လူတစ်ယောက်မျက်နှာကြီးကြေပြီးတွေ့ခဲ့တယ်။
နောက်ပြီးလေဖြတ်နေတဲ့အဘွားကြီးကလည်း
ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလာတယ်...”
”..သူတို့အကြောင်းတွေတော့သိပ်မသိပါဘူး
အဘွားကြီးကလေဖြတ်နေတာကြာပြီ သားအငယ်ဆုံးနဲ့ နေတာ သမီးတွေကတော့အိမ်ထောင်ကျပြီး မြို့ထဲမှာနေတာတော့သိတယ်.. ။
သားအငယ်ဆုံးကလည်းကံဆိုးပါတယ်
ကုန်ခဲ့တဲ့လက ကားလမ်းဖြတ်အကူးကားတိုက်ခံ
လိုက်ရတာမျက်နှာတစ်ခုလုံးရစရာမရှိကြေကုန်တယ်။
သမီးတွေကသူတို့အမေရောဂါသည်ကြီးသားစိတ်နဲ့
တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးလို့ ခရီးသွားနေတယ်ပဲလိမ်ထားကြတာ အဘွားကြီးခမျာသားသေလို့သေမှန်းမသိရှာပါဘူး. ။..”
မနက်မိုးလင်းလူစု၍ လေးလွှာတိုက်ခန်းပေါ်
တက်ကြည့်ကြရာ အခန်းအတွင်းသေဆုံးနေသောအဘွားကြီးကိုတွေ့လိုက်ကြရ၏ ။
တစ်ခြားတိုက်ခန်းတွင်နေသူများမှာမကြာခန
ခြောက်လှန့်ခံရမူကြောင့်ညပိုင်းအသံများကြား
လျှင်ထွက်ကြည့်မရှိကြကြောင်းသိရ၏။
မေနန်းမှာဖုန်းရှာရင်းအပေါ်တက်ကြည့်ရာ
သူမဖုန်းအားလှေကားပေါ်ပြန်တွေ့ပြီး
ငါးလွှာတိုက်ခန်းကိုမရဲတရဲချောင်းကြည့်ရာတခါး
ပိတ်ထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
မေနန်းလည်း ဒေါ်မေသူထံဖုန်းဆက်၍သူမမိ
ခင်ဆုံးသွားကြောင်းပြောပြရာမကြာမှီတခြားသောမိသားစု၀င်များနဲ့အတူရောက်ရှိလာကြတော့သည်။
မေနန်းမှာ ဒေါ်မေသူတို့မိသားစုရောက်လာသောအခါ အထုတ်အပိုးများယူကာတိုက်ခန်းမှဆင်းလာ
ခဲ့တော့၏။
နူတ်ဆက်စကားပြောစဉ်ဒေါ်မေသူပေးသောပိုက်ဆံတစ်လစာကိုမယူလိုကြောင်းငြင်းခဲ့သေး၏ ။
ညကအဖြစ်ကိုပြန်တွေးကြည့်ပါက သားကို
မျှော်နေသောအဘွားကြီးဆုံးချိန်တွင်
သားဖြစ်သူဝိညဉ်ရောက်လာခြင်းဖြစ်နိူင်ကြောင်း
မေနန်းတွေးကြည့်နေမိပြန်သည်။
taxiတစီးလာ၍လက်တားကာစျေးမေးရန်
ခေါင်းခန်းမှယာဉ်မောင်းကိုကြည့်မိရာ
တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင်သူမယခုမြို့သို့လာစဉ်စီးနင်းလိုက်ပါလာသောယာဉ်မောင်းဦးလေးကြီးကားဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်ရသည်။
” မနက်အစောကြီးဒီဖက်ခရီးသည်ရလို့ဆွဲလာတာ
ဘယ်သွားမလို့လဲ.. အထုတ်အပိုးနဲ့...”
”...ရန်ကုန်ပြန်ပြောင်းတော့မယ် ဦးလေးရေ
ဦးလေးပြောတဲ့ အက္ခရာပျောက်မြို့မှာ
အသက်မပျောက်တာကံကောင်းလို့
..”
မေနန်းပြောစကားကိုကားသမားကြီးက
သဘောကျဟန်တဟားဟားရယ်မောရင်းကားလေးကမေနန်းကိုတင်ဆောင်၍လေးအက္ခရာဖျောက်
မြို့ကိုကျောခိုင်း၍ရန်ကုန်သွားလမ်းပေါ်
အရှိန်ဖြင့်ပြေးလွှားလျှက်ရှိနေပါတော့သတည်း။
..............................................
ယခုဝတ္ထုပါလေးအက္ခရာပျောက်မြို့မှာ ရန်ကုန်တိုင်း
ဒေသကြီး ယုဇနဥယျာဉ်မြို့တော်ပင်ဖြစ်ပါသည်။
လေးလမ်းနဲ့ဆယ့်သုံးလမ်းကို ယခုအချိန်အထိ
တစ်ခြားအမည်များဖြင့်သာပြောင်းလဲခေါ်ဆိုကြ
သည်မှာယနေ့အချိန်ထိပင်ဖြစ်ပါသည်။
============================
ပြီးပါပြီ
မြူခိုးအလင်္ကာ