ရွှေမင်းသား၏အပျိုတော်
~~~~~~~~~~~~~~~~~
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Y နေပြန်ကောင်းလာသည်နှင့်ခက်တစ်ယောက်Yအခန်းကိုသန်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေသည်။
သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေရင် ဗီရိုတစ်ခုထဲမှဓါတ်ပုံတစ်ပုံကိုတွေ့သည်။ဓါတ်ပုံထဲမှYနဲအတူဦးလေးကြီးတစ်ယောက်ပုံဖြစ်သည်။
"ဟင့်....ဒါဘယ်သူလဲမသိဘူး။
ပြီးတော....ဒီလူကြီးရုပ်ကိုငါရင်းနီှးနေသလိုဘဲ"
ခက်သရဖူသေချာကြည်ရင်ဖြင့်ခေါင်းထဲမှာလူ
တစ်ယောက်ပုံပေါ်လာသည်။
"ဪ...ဟုတ်ပြီး.....ဒီလူကြီး....ဒီလူကြီးက
ငါစျေးသွားတိုင်းစီးနေကြ....စက်ကားသမားကြီးဘဲ။
ဟင့်...ဒါဆို...ဒီလူကြီးက...ဘာလို့...ဦးYဘေးမှာရှိနေတာလဲ။မဟုတ်မှလွဲရော....ဒါဦးY
ဦးလေးများလား........"
ခက်သရဖူဓါတ်ပုံကိုကြည်ရင်းစိတ်ထဲမှရေရွတ်နေသောစကားများဖြစ်သည်။ထိုစဥ်အခန်းထဲသို့Y၀င်လာသည်။
"ခက်.............."
ခက်Yအသံကြောင်းဓါတ်ပုံကိုပြန်မထားမိဘဲလန့်လန့်ဖြင့်.
မတ်တပ်ထရပ်မိသည်။
ခက်လက်မှကိုင်ထားသောဓါတ်ပုံကြောင့်Yမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။
"ခက်......အဲဓါတ်ပုံဘာယူလုပ်တာလဲ"
ခက်သတိရသွားပြီးလက်ထဲကဓါတ်ပုံကိုလက်
နောက်ပြန်ပစ်ပြီးဖွက်လိုက်သည်။
"ခုမှတော....ဘာမှဖွက်မနေနဲခက်။
အဲဓါတ်ပုံ....ဘာယူလုပ်တာလဲ"
"ခက်....ခက်......."
ခက်ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။Y ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး။
"ကိုယ့်ပစ္စည်းတွေကိုကိုယ့်မသိဘဲထိတာကိုင်တာကိုယ့်မကြိုက်ဘူး။ပုံပြန်ပေး"
ခက်လက်နောက်ကပုံလေYကိုမူတ်ခမ်းစူစူဖြင့်ပြန်ပေးလိုက်သည်။
"ခက်ကလည်းယးကြည်ချင်လိုယူကြည်တာမဟုတ်ပါဘူး။ပုံကဖွက်ထားတဲ့ပုံမို...မိန်းကလေးတို့သဘာ၀စပ်စုချင်စိတ်ကယူကြည်မိတာပါ။ဒါကိူဘဲအပြစ်လိုယူနေတာလား။"
ခက်၏ရန်တွေ့စကားကြောင့်Yချက်ချင်းပြုံးမိသည်။ခက်Yနားကထွက်သွားဖို့အလုပ်တွင်Yခက်လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်လဲချလိုက်သည်။
"မင်း...ရဲ့...စပ်စုချင်စိတ်ကသဘာ၀ဆို။
ကိုယ့်ရဲ့အဲစပ်စုချင်စိတ်ကိုအပြစ်ပေးချင်တာလဲကိုယ့်တို့ရဲသဘာ၀....."
Yခက်မျက်နှာကနူတ်ခမ်းလေကိုကြည်ပြီးပြောလိုက်သည်။
ခက်မျက်နှာလွဲလိုက်ပြီးေ
"ဘ၀ကြီးနဲပတ်သက်တာကလွဲလို့ကျန်တာအကုန်အပြစ်ပေးလိုရတယ်။"
"ဘာလဲ.....။ရှက်နေတာလား။မရှက်ပါနဲကိုယ့်တို့ခနခနနမ်းဖူးကြတာဘဲ"
ခက်Y မျက်နှာကိုပြန်ကြည်ပြီး။
"ခနခနနမ်းဖူးပေးမယ်......အဲအနမ်းတွေကိုခက်ကခွင့်ပြုခဲ့လိုလား။ဦးYဘာသာတစ်ကိုယ့်ကောင်းဆန်နမ်းခဲ့တဲ့အရာတွေမဟုတ်ဘူးလား"
"ဒါဆို....အခုရော...တစ်ကိုယ့်ကောင်းဆန်လိုက်ရမလား"
ခက်မျက်နှာလွဲလိုက်သည်။
Y ခက်မျက်နှာကိုသေချာကြည်ပြီးမှခက်ကိုလွှတ်လိုက်သည်။
ခက်မတ်တပ်ရပ်ဖို့လုပ်စဥ်မှာ......
"ဘယ်လဲ....ခက်"
"ခက်...လုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်မိုလေ။ဦးY
အခန်းထဲ၀င်ရှင်းတာမကြိုက်ဘူးမလား။
အဲတောအပြင်သွားတောမယ်"
Yရယ်လိုက်ပြီး.........။
"ပြန်ထိုင်........."
ခက်မျက်နှာစူပြီး..........ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဓါတ်ပုံထဲကလူကို...ခက်သိချင်လား"
"ဦးY....ဦးလေးမလား"
"ဟင့်....ခက်....ဘယ်လိုသိ"
"ဦးY...အမှတ်တရအနေနဲသိမ်းထားတဲ့ပုံမိုလိုလေ"
"အင်း...မင်းဥာဏ်ကောင်းသား။
ဟုတ်တယ်...အဲဒါကိုယ့်...ဦးလေး။အမှတ်တရအနေနဲဒီဓါတ်ပုံလေတစ်ပုံဘဲကျန်ခဲ့တာလေ။"
"ဒါနဲ...ခက်တစ်ခုမေးလိုရမလား။"
"မေးတယ်မပြောပါနဲ...မိန်းကလေးတို့သဘာ၀....စပ်စုတယ်လို့ပြောလိုက်ပါလား....ခက်"
"အင်း....ဦးYကစပ်စုတယ်ဆိုလည်းစပ်စုတယ်ပေါ့။ဦးY....အမေပုံရောမရှိဘူးလား"
"အမေ....အမေ့ပုံလား...."
"အင်း............"
"အမေပုံ....ကိုယ့်မှာမရှိဘူး.....ဦးလေးဆီကတောင်းပေးမယ်။ဦးလေးကမပေးခဲ့ဘူး"
"ဦးY...ဦးလေးနာမည်ကရော....ခက်သိလိုရမလား"
"ဦးခင်မြ........."
"ဪ.....ဦးခင်မြတဲ့လား။ဒါနဲ...ဦးYခက်အောက်ဆင်းတောမယ်။ဒီနေအိမ်အလုပ်ရှင်းစရာလေရှိသေးလို့"
ခက်...Yရှေ့ကထွက်လာသည်။ဒီနေ့ခက်အိမ်ကိုရှင်းလင်းရေးလုပ်ပြီးYအတွက်လည်းတာ၀န်ကျေအောင်အလုပ်လုပ်ပေးခဲ့သည်။
▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪ေ"ခက်...မနက်ဖြန်မင်းဘယ်သွားစရာရှိလဲ"
"ကျောင်းသွားဖို့ရှိတယ်....ဦးY...ဘာလုပ်မိုလဲ"
"ဘာမှမလုပ်တောပါဘူး....မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားစရာရှိတယ်ဆိုလည်းသွားပါ"
မနက်ရောက်တော...ခက်...Yလုပ်ပေးစရာရှိတာများလုပ်ပေးခဲ့ပြီးကျောင်းသို့လာခဲ့သည်။ကျောင်းရောက်တောဖြူသီနှင့်တွေ့သည်။
"ခက်....ငါတစ်ခုပြောစရာရှိတယ်"
"ဘာလဲဖြူသီ......"
"နင်...အချစ်နဲတွေ့ပြီးလား"
"အစမရှိအဆုံးမရှိနင့်မေးခွန်းကလည်း"
"ဟုတ်တယ်...အစမရှိအဆုံးမရှိ...ငါကတောအချစ်နဲတွေ့နေပြီး"
"ဟင့်...နင်ကဘယ်အချစ်နဲတွေ့နေတာလဲ"
"ငါ...ကိုဘုန်းေ၀ယံကို...ချစ်မိနေပြီးထင်တယ်။"
"ဟင်...ေ..ဗုေဒ္ဓါ ...ကိုဘုန်းေ၀ယံကိုနင်ကချစ်တယ်ဟုတ်လား"
"အင်း....."
"ဖြူသီ....နင်ကနော်...တတ်လည်းတတ်နိုင်ပ။"
"ဘာလို့............."
"နင်ဘဲပြောတော....Yကိုကြိုက်တာ...Yကိုဘဲယူမှာပါဆို"
"Yကိုကကြိုက်ဘဲကြိုက်တာလေ...ခက်ရယ်
ကြိုက်တယ်ဆိတာမကြိုက်တဲ့အချိန်တချိန်တောရောက်လာမှာဘဲ။အဲလိုဆိုကြိုက်တဲ့အရာကိုလည်းမကြိုက်ဘူးဆို
ပစ်ချထားလိုရတာဘဲ"
"ဒါဆို...နင်သဘောက...ကြိုက်တာနဲချစ်တာမတူဘူးပေါ့...ဟုတ်လား...ဖြူသီ
"အင်း....ဟုတ်တယ်....ကြိုက်တာကကြိုက်တာမြတ်နိုးမူမပါဘူး။
ချစ်တာကကျမြတွနိုးမူပါတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီးလေ...ဖြူသီ...လူတိုင်းကတစ်ယောက်နဲတစ်ယောက်အတွေးတွေမတူသလိုခံယူချက်နဲခံစားချက်တွေလည်းမတူကြဘူး..."
"ဒါဆို...ခက်...နင်စိတ်ထဲကအချစ်အတွက်ခံယူချက်နဲခံစားချက်ကရောဘယ်လိုလဲ"
"ငါကတော...ရှင်းပြတယ်။
အပူတွေရှိတဲ့လူအဖြစ်မနေခြင်းဘူး။တစ်နည်းပြောရရင်အပူပင်ကင်းချင်တယ်"
"ဒါဆို....ခက်...နင်ကအချစ်ကိုပူလောင်းနေတဲ့အရာလိုသတ်မှတ်ထားတယ်တော"
"ငါအမြင်မှာတောအချစ်ကအမြဲတမ်းမီးလောင်းတိုက်ကြီးလိုပါဘဲ"
"အင်း.....ခက်ရေ....နင်ပြောတာလည်းမှန်တယ်သိလား။"
"ဘာလို"
"ငါအခုပူလောင်နေရတယ်လေ။ဘာလိုဆို
ကိုဘုန်းေ၀ယံကြောင့်လေ"
"ဘုန်းေ၀ယံကြောင့်....ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်....ကိုဘုန်းေ၀ယံကဖြူသီအစားခက်ကိုသဘောကျနေလိုဘဲ"
"ဟင့်...ဘယ်လို...ဘယ်လို....."
"ဟုတ်တယ်....ခက်...ဘုန်းေ၀ယံကနင့်ကိုသဘောကျနေတာ။သူနင်ကိုဖွင့်မပြောခင်...ငါက
ကိုဘုန်းေ၀ယံကိုသဘောကျကြောင်းနင့်ကိုငါကအရင်ပြောထားတာ။ဒီနေ့တောင်...နင်ကိုချစ်ခွင့်ပန်ဖို...ငါဆီတောင်ူဆိုထားတယ်"
"ဘာတောင်းဆိုတာလဲ....။"
"ငါနင်နဲအတူမပြန်ဖိုပေါ့"
"ဪ....အဲလိုလား....ကျေးဇူးဘဲဖြူသီ
ငါကိုပြောပြလို"
"ဒါနဲ....ခက်...နင့်ကိုဘုန်းေ၀ယံပေါွဘယ်လိုမြင်လဲ။"
"ဘယ်လိုမြင်ရမှာလဲ။သူကို...စီနီယာတစ်ယောက်လိုဘဲမြင်တယ်"
"ဒါဆို....Yကိုရော"
"ဟင့်......"ခက်ခနငြိမ်သက်သွားပြီးမှ.....
"သူကတော...ငါ့အကြွေးဆပ်ရမယ်လူလိုဘဲမြင်တယ်"
"သေချာလိုလား....ခက်။ငါမေးတောနင်ခနငြိမ်သက်သွားတာဘာလိုလဲ"
"သေချာပါတယ်။"
ခက်ဖြူသီကိုငြင်းမိသည်။ကျောင်းဆင်းတော
"ခက်ရေ.....ဖြူသီအရင်ပြန်တောမယ်"
"အင်းပါ.....ဖြူသီ"
ခက်သရဖူကျောင်းmainလမ်းထဲကနေကား
ဂိတ်ကိုလျှောက်လာသည်။ကားဂိတ်မရောက်ခင်လမ်းတစ်၀က်မှာဘုန်းေ၀ယံနှင့်တွေ့သည်။ဘုန်းေ၀ယံခက်နောက်ကလိုက်လာသည်။
"ခက်............"
ဘုန်းေ၀ယံခေါ်လိုက်သောအသံကြောင့်ခက်
အနောက်ကိုလှည့်ကြည်လိုက်သည်။
"ဪ....ကိုဘုန်းေ၀ယံပါလာယ
ဒီနေ့ကားမပါဘူးလား"
"အင်း...မပါဘူး။ကိုယ့်ဒီနေ့ကားကိုအိမ်မှာထားခဲ့တယ်ကိုယ့်နာမည်ကိုခေါ်ရင်...ဘာလိုကိုတပ်ခေါ်ရတာလဲ။ပြီးတောလည်း...ကိုယ့်နာမည်အရှည်ကြီးခေါ်တာခက်မညောင်းဘူးလား"
"ဟင်အင်း....မညောင်းပါဘူး။ခက်ကစီနီယာကိုလေးစာသမူနဲခေါ်တာပါ"
"ဘာလို...စီနီယာလိုသဘောထားနေရတာလဲ
ခက်ရယ်"
"ခက်ရဲ့စီနီယာမို့စီနီယာလိုသဘောထားတာပါ"
"ခက်ကကိုယ့်ကိုစီနီယာလိုသဘောထားပေးမယ်။ကိုယ့်ကတောခက်ကိုဂျူနီယာလိုသဘောမထားနိုင်ဘူး"
"ဒါကတော...ကိုဘုန်းေ၀ယံစိတ်ဘဲ...
ကိုဘုန်းေ၀ယံကြိုက်သလိုသဘောထားနိုင်ပါတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီး....ဒါဆိုကိုယ့်ဘာကြောင့်ဂျူနီယာလိုသဘောမထားနိုင်တာလဲသိလား"
"မသိပါဘူး.....။သိလည်းမသိချင်ပါဘူး"
"ခက်...မသိချင်လိုတောမရဘူး။သိမှရမယ်။
ကလေးတွေလိုကိုယ့်အချစ်စကားကိုသွယ်ဝိုက်မပြောချင်ဘူး။"
"အင်း............"
ဘုန်းေ၀ယံခက်လက်ကိုမသိမသာကိုင်လိုက်ပြီး။
"ခက်ကိုချစ်တယ်"
ဘုန်းေ၀ယံကိုင်ထားသောလက်ကိုခက်တစ်ချက်ကြည်လိုက်ပြီး။မျက်လွှာကိုအပေါ်ပြန်ပင်ကြည်လိုက်သည်။နူတ်ခမ်းမှရွဲပြုံးတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး။
"ကိုဘုန်းေ၀ယံ.....ချစ်စကားလေ...တစ်ခွန်း
နဲလက်ကိုင်ဖိုလိုအပ်လို့လား"
ဘုန်းေ၀ယံအသိပြန်၀င်လာပြီး။
"Sorry...ခက်....ကိုယ့်သတိလွတ်သွားလို့"
ခက်လက်ကိုပိုက်လိုက်ပြီး။ဘုန်းေ၀ယံကိုသေချာကြည်လိုက်ပြီး။
"ဟာ...အမှားလုပ်ထားပြီး...သတိလွတ်သွားလိုဆိုတဲ့စကားတစ်ခွန်းတည်းနဲပြီးသွားရင်ဒီနိုင်ငံမှာဥပဒေဆိုတာရှိလားမှာမဟုတ်ဘူး"
ဘုန်းေ၀ယံမျက်လွှာကိုအောက်ချလိုက်သည်။
"ခက်...အမုန်းဆုံးကဘာလဲသိလား.....
ဘုန်းေ၀ယံ။စကားကိုလက်လွတ်စပါယ်ပြောပြီးဂနာမငြိမ်တဲ့ယောကျာ်းကိုခက်အမုန်းဆုံးဘဲ"
"ကိုယ့်...စကားကိုလက်လွတ်စပါယ်ပြောတာမဟုတ်ဘူးခက်။မင်းကိုအတည်ကြည်ဆုံးပြောတာ။ပြီးတောလက်လွတ်စပါယ်ပြောရအောင်လည်းကိုယ့်အသက်ရွယ်နဲဖြစ်နိုင်ပါမလား"
"ရင့်ကျက်တည်င့ိမ်မူနဲစကားကိုတည်တံ့စွာပြောဆ်ုခြင်းကအသက်ရွယ်နဲမဆိုင်ဘူး။ဘ၀အတွေ့ကြုံနဲဘဲဆိုင်တယ်။ကိုဘုန်းေ၀ယံသေချာပြန်စဥ်စားလိုက်ပါအုန်း။ခက်ကိုချစ်တာသေချာရဲ့လားလို့။"
ခက်ပြောပြီးဘုန်းေ၀ယံရှေ့ကနေထွက်လာဖို့လုပ်လိုက်ပြီးမှခြေလှမ်းကိုနောက်ပြန်ရွေ့လိုက်ပြီး။
"ဪ...ဒါနဲ...လူတွေအလိမ်ကြီးလိမ်တတ်ကြတာဘာလဲသိလား။စိတ်.........။
လူတွေကကိုယ့်စိတ်ကိုကိုယ့်အလိမ်ကြီးလိမ်တတ်ကြတယ်။အဲအခါမုသားဝါဒအတွက်အပေးဆပ်ကြီးပေးဆပ်ရတာလဲ....ကိုယ့်ကိုယ်တိုင်းဘဲ
ပြီးတော...ယောကျာ်တွေရဲအချစ်ကိုခက်မယုံဘူး။ရှင်တို့အချစ်ကပေါလွန်တယ်"
ဘုန်းေ၀ယံမျက်လုံးတွေကိုဒဲ့ကြည်ပြောပြီးခက်ထွက်လာသည်။
ခက်ရဲကျော့နောက်မှာကျန်ခဲ့သူကတောဘုတ်းေ၀ယံဖြစ်သည်။ဘုန်းေ၀ယံတစ်ယောက်လက်သီးကိုကြပ်ကြပ်ဆုတ်ပြီးအ
"ငါက...ကိုယ့်ကိုယ်ကိုရော...သူတစ်ပါးကိုရောဘယ်တောမှမလိမ်ဘူးခက်ငါအချစ်ကိုအလေးမထားတဲ့မင်း။တနေ့မင်းနဲငါတွေကြတာပေါ့"
အငြိုးကြီးငြိုးပြီးကျန်ခဲ့သူကဘုန်းေ၀ယံဖ့စ်သည်။
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
"ဦးY.....ဦးY......။
ဟင့်....ရှာလိုလည်းမတွေ့ပါလား။ဘယ်သွားလဲမသိဘူး"
ခက်Yကိုလိုက်ရှာရင်Yအခန်းထဲရောက်လာသည်။Yတစ်ယောက်ရေချိုးပြီးသည်အတွက်
အပေါ်ပိုင်းကိုဘာမှမဝတ်ရသေးပေ။
"ဟင့်...ဦးY....ခက်...ခေါ်နေတာမကြားဘူးဟာ။ဒီကခေါ်ရလွန်လိုအသံအိုးတောင်ကွဲတောမယ်။"
ခက်ကYကိုသေချာကြည်ပြီးပြောနေသောကြောင့်Yအံသြနေမိသည်။တချို့မိန်းကလေးတွေဆ်ုဒီပုံစံတွေတာနဲရှက်တတ်ကြသည်။
"ခက်...မင်း....ကိုယ့်ဒီပုံစံကိုမြင်တာမအံ့သြဘူးလားမရှက်ဘူးလား"
"ဘာလိုအံ့သြရမှာလဲ။ပြီးတောရောဘာကြောင့်ရှက်ရမှာလဲ။ဒီပုံစံဒီလိုသဘာ၀အတိုင်းကခက်ဖေဖေတုန်းကလည်းမြင်ဖူးနေကြဘဲ။ဒါနဲဦးYကိုခက်...အကျီထုတ်ပေးရအုန်းမလား"
"အင်း...ကောင်းတာေပါ့"
"ဘယ်လိုကောင်မလေးလဲကွာ"Yစိတ်ထဲကပြောမိသောစကားဖြစ်သည်။
ခက်အကျီထုတ်ပေးပြီးချိန်မှာခြံ၀မှကားဟွမ်းတီးသံကြားလိုက်သည်။
"တီး.....တီး.....တီး........"
"ဟင့်...ဦးY...ဘယ်သူလာတာလဲမသိဘူး။ဦးYသူငယ်ချင်းတွေထင်တယ်။ခက်တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်အုန်းမယ်"
ခက်အောက်ကိုအမြန်လေဆင်းလိုက်ပြီး။ခြံတံခါးကိုအမြန်ဆသ်းဖွင်ပေးလိုက်သည်။ကားကိုကြည့်တော၅စီးဖြစ်သည်အတွက်
မဏီမေပါပါသည်ဟုတွက်မိလိုက်သည်။ကားများ၀င်ပြီးတောခက်ခြံတံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။
"DDတို့ဘယ်ကလှည့်လာတာလဲ။
အထုတ်တွေရောပါလား။Nလက်ထဲမှာကိုင်ထားတာလဲမွေးနေကိတ်နဲပါလား။ဘယ်သူမွေးနေမိုလိုလဲ"
"မင်းမသိဘူးလား...ခက်သရဖူ"
"မသိလိုမေးတာပေါ့...မမဏီမေ။
သိမှတောခက်ကလေကုန်ခံမမေးဘူး။"
"ကဲ...တော်ပါတော...မင်းတို့၂ယောက်ကတွေ့တာနဲရန်ဖြစ်မယ်ဆိူတာဘဲ။
ခက်....Nပြောပြမယ်....ဒီနေ့Yမွေးနေ့လေ"
"ဪ...ဟုတ်လား...ခက်မသ်လို့ဘာမှတောင်မပြင်ဆင်ရသေးဘူး"
Yအပေါ်မှဆင်းလာကာခက်ပြောသည်စကားကိုကြားသည်။
"မင်း...ဘာမှပြင်ဆင်ဖို့မလိုဘူး...ခက်
ကိုယ့်အတွက်မင်းဒီနေလှလှလေပြင်ပြီးနေပေးရင်ကိုယ့်ကျေနပ်ပြီး"
"ဝိုး.....Yဒီလိုပြောတာတို့တစ်ခါမှမတွေ့ဘူးဖူး"
Smartကဆိုသည်။
"ကဲ...ထိုင်ကြအုန်းလေ....ရှင်တို့လက်ထဲကအထုတ်တွေခက်ကိုပေးခက်ပြင်ဆင်ပေးမယ်"
ခက်ပြင်ဆင်စရာပြင်ဆင်ပြီးတောဧည့်ခန်းထဲ
ယူလာသည်၊
"ခက်....မင်းကိုယ့်အတွက်ပြင်ဆင်စရာတစ်ခုရှိသေးတယ်လေ"
"ဘာကိုလဲ........"
"မင်းကိုယ့်အတွက်လက်ဆောင်အနေနဲလှလှလေနေပေးမယ်ဆို"
"ဪ...ဟုတ်သား...."
ခက်အပေါ်သို့တက်ဖို့လုပ်နေစဥ်မှာ
"နေအုန်း.....ခက်"
Yတားလိုက်သောစကားကြောင့်ခက်ခြေလှမ်းလေများတုန့်စွားသည်။
"ရော....မင်းလှလှလေပြင်တာမိတ်ကပ်မလိမ်ခဲနဲနော်။သနပ်ခါးဘဲလိမ်းခဲ့မင်းသနပ်ခါးအနံလေကို
ကိုယ့်သဘောကျလို့"
"အင်းပါ......."
ဒီမြင်ကွင်းကိမနာလိုဖြစ်သူကမဏီမေ။Y၏အမူအရာကိုအံသြနေကြသူကတစ်ဖွဲ့သားလုံးဖြစ်သည်။ခက်လည်းအပေါ်တက်သွားပြီးYနေရာမှာပြန်ထိုင်တောDDမှ.....
"သားကြီး....ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။မင်းပြောတောသူလေကိုစိတ်မ၀င်စားဘူးဆို"
"မသိဘူးကွာ....ဒါမယ်သူလေနဲအနေနီးလာလေ။ငါနှလုံးသားတွေခုန်လာလေဖြစ်နေပြီး။အေးစက်သွားတဲ့ငါနှလုံးသားကသူမကြောင့်ပြန်နွေးနေပြီးထင်တယ်။ဒါမယ်သူမကပေါသေးသေးတောမဟူတ်ဘူး"
"Y...မဏီ..TOILET သွားချင်လို့ခနခွင့်ပြုနော်"
"အင်းပါ....မဏီ...ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထားပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနော်"
မဏီမေYကိူပြန်ပြုံးပြပြီးYတို့ရှေ့ကထွက်လာသည်။ပြီးတောToilet ထဲမ၀င်ဘဲခက်အခန်းထဲ၀င်သွားသည်။ကုတင်ပေါ်မှာခက်တင်ထားသောYပေးလိုကေ်သည့်၀မ်းဆက်ကိုမဏီမေတွေ့သွားသည်။အသင့်ယူလာသောကတ်ကြေးဖြင့်အကျီစများကိုညှပ်ထားခဲ့သည်။
မဏီမေမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးအောက်ကိုပြန်ဆင်းလာသည်။ခက်ရေချိုးခန်ူထဲကထွက်လာပြီးမျက်နှာကိုလိမ်းခြယ်ပြီးအကျီ၀တ်ဖို့အလုပ်တွင်
"ဟင့်....ဒါဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။ဦးYပေးတုန်းကအကောင်းပါ။သေချာနေပါပြီး
တွေကျသေးတာပေါ့မဏီမေရယ်"
ခက်ဗီရိုထဲမှပန်းရောင်၀မ်းဆက်တစ်စုံကိုယူ၀တ်လိုက်သည်။
ပြီးနောက်အောက်ကိုဆင်းလာသည်။
ခက်၏အလှမှာအားလုံးမိန်မောသွားကြသည်။
"ခက်....ဘာကြောင့်ကိုယ့်ပေးတဲ့၀မ်းဆက်မ၀တ်တာလဲ။မလှလိုလား"
"လှပါတယ်...ဦးY...ခက်သဘောလည်းကျပါတယ်။ဒါမယ်...ခက်ရေချိုးနေတုန်း....အခန်းထဲ၀င်ပြီးဘယ်ခွေးကဦးYပေးတဲ့အကျီကိုအစိတ်စိတ်အမွာမွာကိုက်ထားလည်းမသိဘူး။သေချာတယ်အဲခွေးကမနာလိုမူတွေများပြီးအတော်လေကိုတရားပျက်နေတဲ့ပုံ"
မဏီမေမခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ပြီးထအော်မိသည်။
"နင်...နင်...ဘာပြောတာလဲ။"
"ဟော....မမဏီမေက...ဘာကြောင့်အဲလိုထဖြစ်ရတာလဲ။ခက်ပြောနေတာခွေးအကြောင်းပါမဟုတ်မှတောမလွဲဘဲမှန်ရင်တောေအဲခွေးကမမဏီမေလား"
"မင်းမလွန်လာနဲ...ခက်သရဖူ"
"ခက်ကမလွန်ပါဘူး။ခပ်ပြောေနေတာမနာလို၀န်တိုမူများတဲ့ခွေးအကြောင်းအဲဒါကိုဘာလိုမမဏီမေကထနာနေရေတာလဲ"
အားလုံးကခက်...မဏီမေက်ုစကားပြောပုံကြောင်းတိတ်တခိုးပြုံးနေကြသည်။ဒီရန်ပွဲကိုရပ်တန်စေသူကYဖြစ်သည်။
"ကဲ...တော်တော...ဒီနေကိုယ့်မွေးနေ
ကိုယ့်မွေးနေမှာဘယ်သူကိုမှအချင်းမများစေချင်ဘူး။ခက်လာကိုယ့်အနားမှာလာထိုင်"
"တီး....တီး....."
အိမ်ရှေ့ကကြားရသောကားသံကြောင်ခက်တံခါးထဖွင့်ဖို့အပြင်တွင်Yကခက်လက်က်ုဆွဲလ်ုက်ပြီး။
"DDဒီတစ်ခါတောမင်းအလှည့်ကျတယ်ကွာ"
"ကောင်းပါပြီးကွာ"
DD တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ကားတံခါးဖွင့်ပြီးထွက်လာသူကဘုန်းေ၀ယံဖြစ်သည်။လက်ထဲမှာလည်းပန်းစည်းကိုကိုင်ထားသည်။
"ဟင့်....ကိုဘုန်းေ၀ယံပါလား:"
ဘန်းေ၀ယံနူတ်ကတောခက်သရဖူကိုရေရွတ်ရမယ်အစY၏နာမည်အရင်းကိုရေရွတ်မိသည်။
"မင်း...အက္ခ.....ရာ"
Yကလည်းဘုန်းေ၀ယံ၏အမည်အရင်းကို
ရေရွတ်လိုက်သည်။
"ဘုနျး.....ဝေ...ယံ"
ကျန်တဲ့လူအားလုံးကတောပွဲကြည်ပရိတ်သတ်များဖြစ်သည်။ခက်Yဘေးနားကထွက်လာပြီး။
"ကိုဘုန်းေ၀ယံခက်အိမ်ကိုဘာလိုလာတာလဲ"
ခက်အမေးကိုပြန်မဖြေဘဲဘုန်းေ၀ယံမှYကိုသာပြန်ပြောနေမိသည်
"
"ဟာ...မင်းအက္ခရာ...မင်းကစီးပွားရေးမှာမအောင်မြင်ပေးမယ်ခုတောလည်းအတော်အောင်မြင်နေပါလား"
Yခင်နားကိုရောက်လားပြီးခက်လက်မောင်းကိုဆွဲကာ..
"ခက်...မင်းနဲသူနဲကဘယ်လိုပတ်သက်တာလဲ"
"ကိုဘုန်းေ၀ယံက..ခက်စီနီယာပါ
ဘုန်းေ၀ယံကခက်ကိုပန်စည်းလေးပေးလိုက်ပြီး။
"ဖြစ်ခဲ့သမျှတွေအားလုံးအတွက်ကိုယ့်တောင်ပန်းပါတယ်။မင်းက်ုယ့်ကိုစဥ်စားပေးပါ"
ဘုန်းေ၀ယံစကားကြောင့်yခက်ကိုမေးလိုက်သည်။
"ခက်...သူဘာတွေပြောနေတာလဲ။ခက်ကရော...ဘာကိုစဥ်စားပေးရမှာလဲ"
ခက်လက်မောင်ကိုYအတင်းဆွဲပြီးမေးလိုက်သည်။
"ဦးY...ခက်နားနေပြီး...လွတ်ပါအုန်း...ခက်ပြောပြပါမယ်"
ခက်ပြောလိုက်မှYခက်လက်ကိုလွတ်လိုက်သည်။
"ခက်ကို....ကိုဘုန်းေ၀ယံကချစ်ခွင့်ပန်ထားတာပါ...ဦးy"
ခက်မဖြေကြောင့်Yရယ်ပြုံးပြုံးလိုက်ပြီး.....
"မင်းခြေတလှမ်းနောက်ကျသွားပြီး...ဘုန်းေ၀ယံ...ခက်ကငါကောင်မလေး..."
"ငါမယုံဘူး....."
"မယုံလည်းနေပေါ့ငါတို့ကအခုဒီအိမ်ကြီးထဲမှာအတူနေကြတာ"
"ငါမယုံဘူး....သူပြောတာမဟုတ်ဘူးမလား...ခက်"
ခက်..ဘာမှပြန်မပြောပေး။
"ဘာလဲ...ဘုန်းေ၀ယံ...သက်သေအထောက်ထားလိုချင်သေးလဲ"
"ငါမယုံဘူး....မဟုတ်ဘူး....မဖြစ်နိုင်ဘူး....."
Yဘာစကားမှမဆိုတောဘဲခက်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သည်။အားလုံးသောသူများအံသြသွားကြသည်
ခက်လည်းဘာမှပြန်မလုပ်ဘဲငြိမ်နေမိတောသည်။ထိုထဲမှအကြံသမားမဏီမေကတောပုံရိုက်ထားသည်။ထ်ုမြင်ကွင်းကြောင့်
ဘုန်းေ၀ယံပြန်ထွက်သည်။
နောက်အပိုင်းဘုန်းေ၀ယံနဲYရဲပတ်သက်မူ
မဏီမေ၏အကြံပတ်စက်မူနဲ
ခက်သရဖူနဲY၏အဖွားတို့ရဲ့ပတ်သက်မူ
ဘာတွေဆက်ဖြစ်မယ်ဆိုတာ
နောက်အပိုင်းမှာဆက်လက်စောင့်မျှော်ပါရန်
စာဖတ်သူများအားလုံးကိုယ့်စိတ်နှစ်ပါးပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့ပါစေဆုတောင်းပေးရင်
စာဖတ်သူများကိုအစဥ်ကျေးဇူးတင်လျက်ပါ
စာရေးသူ-V