ရွှေမင်းသား၏အပျိုတော်
~~~~~~~~~~~~~~~
¤¤¤¤¤¤¤¤
ခက်တစ်ယောက်ကျောင်းမလာတာကြာသည်နှင့်ဖြူသီ ခက်အိမ်ကိုလိုက်သွားသည်။ခြံရှေ့ရောက်တောခြံတံခါးဘဲလ်ကိုတီးလိုက်သည်။ထိုအချိန်မှာတံခါးလာဖွင့်ပေးသူကခက်ဖြစ်သည်။
"ဟင့်....ခက်....ထူးဆတ်းလှချည်းလား။ဒီအိမ်ရဲမင်းသမီးလေကကိုယ့်ကိုတံခါးတွေဘာတွေလာဖွင့်ပေးလိုပါလား"
"အင်း...ဟုတ်တယ်...ဖြူသီရေ။
ကံတရားကပြောမရဘူးကွ။မင်းသမီးကနေအစေခံဖြစ်သွားတဲ့ပုံပြင်တွေလည်းမင်းကြားဖူးမှာပါ။"
"ဘာလဲ...ခက်...မင်းအခုစင်ဒရဲလားဖြစ်နေတယ်လိုပြောချင်တာလား"
"ဟား...ဟား...ဖြူသီ။စင်ဒရဲလားကစိတ်ထားကောင်းတဲ့မင်သားလေက်ုပိုင်ဆိုင်ရတာကွ။
ဒါမဲခက်ကစင်ဒရဲလားမဟုတ်တော...အမြင်ကတ်စရာကောင်းတဲ့လူနဲတွေ့နေရတာဘဲ...ဖြူသီ"
"ဟင့်...ခက်.....စကားကလည်းအထူအဆန်းပါလား"
"အင်း...ဖြူသီ...နင်နဲငါတွေ့ပြီးနောက်ဆုံးနေမှာဘဲငါကျောင်းမလာဖ့စ်တောတာလေမှတ်မိလာူ"
"အင်း...မှတ်မိတယ်လေ။အဲဒါကြောင့်ဘဲဖြူသီအခုခက်ဆီကျောင်းစာတွေလာပေးတာ။တနလာ်နေ့ကျမေဂျာဖြေရမယ်(tutorial )ရယ်ရှိတယ်။"
"ဟုတ်လား...."
"အင်း....tutorial ဆိုရင်တောမဖြစ်မနေလာဖြေရမှာဘဲ"
"အဲဒါကြောင့်ရော...ဒီအပတ်အတွက်စာတွေ'"
"ကျေးဇူးပါဘဲ...ဖြူသီရယ်"
"ရပါတယ်ဟာ....ဒါနဲနင်အကြောင်းလေဆက်ပါအုန်း"
"ပြောရရင်တောအရှည်ကြီး....ဖြူသီ။
အတိုးချူန်းပြောရရင်...ဖေဖေမှာအကြွေးတွေများလိုဒီအိမ်နဲငါကိုအပေါင်းပစ္စည်းအဖြစ်ထားသွားတယ်တဲ့လေ"
"ဟင့်...ခက်အဖေကလည်းအထားမကျလိုက်တာ။အပေါင်းပစ္စည်းထားစရာရှာလို့ကိုယ့်သမီးကိုတောငိအပေါင်းပစ္စည်းအဖြစ်ထားသွားရတယ်လို"
"အင်း...ဖေဖေကိုလည်းအပြစ်မတင်ချင်တောပါဘူးဖြူသီရယ်။သူကောင်းမယ်ထင်လိုလုပ်သွားတယ်ဘဲ...ခက်တွေ့လိုက်တယ်"
ထိုအချိန်အိမ်ရှေ့မှကားဟွန်းတီးသံကြားသဖြင့်
"ဖြူသီရေ.....ခနလေနေအုန်း။အိမ်ရှေမှာဂြိုလ်မင်းသားလာလို့...ခက်တံခါးသွားဖွင့်ပေးအုန်းမယ်"
"အင်းပါ...ခက်"
တံခါးကိုဖွင့်ပြီးသည်နှင့်ပြိုင်ကားခြောင်စီးခြံထဲသို့၀င်လာသည်။ကားထဲမှထွက်လာသောသူများမှာOfအဖွဲနဲမော်ဒယ်လောကမှာနာမည်ရနေတဲ့မင်းသမီးတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ မဏီမေတို့ဖြစ်သည်။သူတို့ကိုကြည်ပြီးဖြူသီတစ်ယောက်အံသြသွားသည်။ခြံတံခါးပိတ်ပြီးခက်
နောက်မှလာသည်။
ပြီးမှခက်သရဖူ ခုံမှာထိုင်လိုက်သည်။
"ခက်...နင်ပြောတဲ့မင်းသားဆိုတာ...သူလား"
"ဟုတ်တယ်...ဖြူသီရေ...နင့်idolကြီးလေ။"
"ဟယ်...ခက်ရယ်နင့်ကံကောင်းလိုက်တာ။ငါနဲနေရာချင်းလဲမလား"
"လဲလိုရရင်လဲချင်တယ်ဖြူသီ။
ခုလည်းဟိုဟာမကိုဘဲခေါ်လာတာနေမှာပါ"
"ဘယ်ဟာမလဲ...ခက်"
"မဏီမေ......."
"ခက်သရဖူ....."
အိမ်ထဲမှY၏ခေါ်သံကြောင့်......
"ကဲ...ဖြူသီရေ...အမိန့်တော်ပါးကတောလာပြီး။နင်လည်းပြန်တောငါလည်းသူဆီသွားတောမယ်။ကျောင်းပြန်တက်မှတွေ့မယ်"
"အေးပါ........"
"ခက်သရဖူ...."နောက်၁ခါအိမ်ကြီးထဲမှခေါွသံကြောင့်ခက်...ပြာပြာသလဲ၀င်သွားသည်။
"ဘာလိုအဲလောက်တောင်ခေါ်နေတာလဲ....."
"ဒီည...အားလုံးအတွက်မင်းညစာပြင်ပေးရမယ်။ဟင်းတွေကမှာလိုက်"
"ဘာလိုမှာမှာလဲYရယ်။Yရဲservant တစ်ယောက်လုံးရှိတာဘဲ။သူဘဲချက်ခိုင်းလိုက်ပေါ့"
"အင်း...ဟုတ်တယ်။အကိုY
အကိုservantလက်ရာလေမြည်းချင်တယ်။"
ထောက်ခံသူကDDဖြစ်သည်။
"ကဲ...အဲဒါဆိုလည်းမင်းဘဲချက်လိုက်"
"အိမ်မှာရှင်တိုအားလုံးကိုချက်ကျွေးဖို့လောက်ထိမရှိဘူး"
"အဲဒါဆိုလည်းသွား၀ယ်လိုက်လေ...ရောဒီမှာကတ်ယူသွား"
"OKလေ...ခက်လည်းရှော့ပင်မထွက်ရတာကြာပြီးသွား၀ယ်လိုက်မယ်"
ခက်သရဖူအပြင်ထွက်ရန်အ၀တ်စားတွေပြင်ဆင်ပြီးထွက်လာသည်။
"ဟာ...ခုကျတောခက်ကလှသားရိုးရိုးယဥ်ယဥ်လေနဲ"
N၏စကားကြောင့်ခက်ပြုံးလိုက်သည်။
"ဒါဆိုဦးYခက်သွားပြီးနော်"
ခက်စျေးကအပြန်မိုးမိလားသည်။အိမ်ရောက်တောတကိုယ်လုံးစိုးနေပြီးဖြစ်သည်။
"ခက်...တစ်ကိုယ့်လုံးလည်းမိုးရေတွေရွဲလိုပါလား"
"ရပါတယ်...N. ခက်အ၀တ်စားသွားလဲအုန်းမယ်"
အ၀တ်စားလဲပြီးခက်သရဖူမီးဖိုထဲမှာညစားချက်နေသည်။
ခက်သရဖူကြက်သွန်လီှးနေချိန်မှာမဏီတစ်ယောက်ရောက်လာသည်။
"ဟင့်...ဟင်းချက်နေတာကလည်းညစ်ပတ်လိုက်တာ။ဒီကအိုးကဘာတည့်ထားတာလဲ"
"ရှင်မှာ...မျက်လုံးပါရင်မျက်လုံးနဲကြည်။ခက်ကိုအာရုံလာမနောက်နဲ"
ဒယ်အိုးအဖုံးကိုလက်နီှးဖြင့်မဖွင့်ဘဲဒီတိုင်းဖွင့်လိုက်သည်အတွက်
"အအမလေ...ပူလိုက်တာ"
မဏီဟင်းအိုးကိုမကြည်တောဘဲထွက်သွားသည်။
ဟင်းပွဲတွေပြင်ဆင်ပြီးသွားချိန်မှာခက်အားလုံးကိုစားသောက်ဖို့ခေါ်လိုက်သည်။
"ဦးY...အားလုံးအဆင့်သင်ဖြစ်ပြီး..."
အားလုံးထမင်းစားပွဲဆီသို့ရောက်လာကြသည်။Yကခက်လက်မောင်းကိုဆွဲပြီးဧည့်ခန်းဆီခေါ်သွားပြီ....
"ခက်....မင်းကိုငါယုံကြည်ရမှာလား"
"ဘာကို......."
"မင်း...ဟင်းချက်လက်ရာကို"
"ဟား...ဟား...ဦးYခက်ကိုကြောက်နေတာလား"
"ငါကလား....."
"အင်း...."
"မင်းကိုကြောက်စရာလား"
"ဒါမယ်ဦးYကြောက်နေတယ်လိုရဲရဲကြီး၀န်ခံလိုက်စမ်းပါ"
Yဘာမှမပြောတောဘဲချောင်းသာဟန့်လိုက်သည်။
ခက်ကYပုခုံးလေကိုလက်ဖြင့်ပုတ်လိုက်ပြီး။
"စိတ်ချပါယုံကြည်လိုက်ပါ....ဦးY
လာ...ထမင်းသွားစားကြမယ်"
ခက်ကအားလုံးကိုထမင်းခူးထည့်ပေးလိုက်သည်။ခက်လည်း၀င်စားဖို့လုပ်လိုက်ချိန်မှာ...
"ဟင့်.....Yသူကအစေခံမဟုတ်ဘူးလား
ဘာလိုအတူစားမှာလဲ"
"ဒီမှာ...ခက်လည်းလူပါဘဲ။လူလူချင်းကိုအဆင့်တန်းရှင်သိပ်ခွဲတာဘဲနော်"
'"အမလေ.....ကတ်ကတ်လန်အောင်ပြောနေတာများကြည်စမ်း"
""ဟင့်....ဦးY..ဒီမှာဦးYကြိုက်တဲ့ကင်းမွန်လေ
အကုန်လုံးလည်းထည့်စားနော်"
"ကောင်းပါပြီး....ခက်ရယ်"
အားလုံးညစာစားပြီးတောမဏီတစ်ယောက်ကလွဲပြီးအားလုံးပြန်သွားကြသည်။
"ဟင့်...ဦးY...သူကရောမပြန်ဘူးလား"
မဏီကYကိုဖက်လိုက်ပြီးမှ......
"ကိုကိုနဲရှိနေရမှာကို....တို့ကဘာလိုပြန်ရမှာလဲ"
"အအမလေ....ရွံလိုက်တာ"
"ဘာပြောတယ်...အစေခံမ"
"ခက်ပြောတာကြားရင်ပြန်မမေးပါနဲမမဏီမေ။
ပြန်ဖြေရတဲ့ခက်အာညောင်းလို့"
"အောင်မာ....အစေခံကကိုယ့်အဆင်တန်းကိုယ့်မသိငါကိုများပြန်ပြောနေလိုက်တာ"
"အဆင်တန်းကိုငွေနဲတိုင်းတာပြီး။ကိုယ့်ကျင့်တရားကိုနင်းချေတတ်တဲ့ရှင်လိုမိန်းမမျိုးကမှတကယ့်အဆင်အတန်းမရှိတာလိုခေါ်တယ်ရှင်။"
"ငါကက်ုယ့်ကျင့်တရားနင်းချေတယ်ပြောရအောင်နင်ကဘာနဲတိုင်းတာပြီးပြောတာလဲ"
ခက်...မဏီကိုသေချာကြည်လိုက်ပြီး.......
"ရှင်ရဲ့ဘ၀ကိုလိုအပ်တိုင်းယောကျာ်းတွေရှေ့မှာမြေခတဲ့ပုံကိုကြည်တညနဲသိသာပါတယ်။ပြီးတောခက်ကဘာကြောင့်အစေခံဖြစ်နေရတာလဲသိလား။ခက်ကကိုယ့်ကျင့်တရားနဲဘ၀ကိုရှင်တို့ထက်ပိုတန်ဖိုးထားလို့အစေခံဘ၀ကိုပိုရွေးချယ်ထားတယ်ဆိုတာသိဖို့"
"ကိုကိုကြည်ရန်...မဏီက်ုပြောနေတာများ"
"ဦးY...ခက်ကိုခိုင်းစရာရှိသေးလား"
"အင်း....ကိုယ့်တို့အတွက်ဝိုင်းပွဲလေပြင်ဆင်ပေးပါ"
"သခင်အတွက်ရစေရမယ်"
ခက်ဝိုင်းပွဲလေပြင်ဆင်ပေးပြီးဧည့်ခန်းထဲယူလာတော....
Y၏ပေါင်ပေါ်မှာမဏီကထိုင်နေပြီးအနမ်းချင်ဖလှယ်နေကြသည်။ခက်ဧည်ခန်းထဲကိုအရမ်းမ၀င်ရဲတောဘဲခြေလှမ်းတို့တုန့်သွားပြီးတံခါးကိုခေါက်လိုက်သည်။တံခါးခေါက်သံကြောင့်သူတို၏အနမ်းတွေလည်းရပ်သွားသည်။
"ဦးY...ဝိုင်းပွဲကိုခက်ဒီမှာဘဲထားလိုက်တောမယ်နော်"
"အင်း...ရပြီး။မင်းအနားသွားယူတောလေ"
ခက်လှည့်ထွက်သွားသည်မှာအပေါ်ကခက်နေသည်အခန်းမဟုတ်ဘဲအပြင်သို့ထွက်သွားရန်ပြင်နေချိန်မှာ
"ခက်.....မင်းဘယ်သွားမိုလဲ"
"ဦးYတို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေပါ....။ခက်ဒီညအစေခံတန်းရာမှာဘဲသွားအိပ်လိုက်ပါမယ်"
"ဟင့်....ကိုယ့်အဆင်တောကိုယ့်သိသားဘဲ"
မဏီကဆိုလိုက်သည်။
"ရှင်ကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး....
ဦးYကိုပျော်စေချင်လို့"
ပြောပြီးခက်အစေခံတန်းရာဘက်သို့ထွက်သွားသည်။သူတို့၂ဦး၏အပြုမူများကြောင့်ခက်ခေါင်းအုံစောင်းများတောင်မယူဘဲအစေခံတန်းရာမှာရှိသည်များနှင့်သာသွားအိပ်နေလိုက်သည်။
သန်းခေါင်ရောက်တောခက်တစ်ယောက်ချမ်းနေသည်။Yလည်းခက်မှာစောင်းလည်းမယူသွားတာသိသည်အတွက်ခက်ဆီစောင့်းယူလာသည်။
Yစောင်းခြုံပေးလိုက်ချိန်မှာ
"ဖေဖေ....ဖေဖေ....ခက်ကိုမထားခဲ့ပါနဲ
ဖေဖေ....ဖေဖေ....."
Yလက်ကိုဆွဲပြီးယောင်မိယောင်ရာယောင်နေသည်။Yလည်းခက်လက်ကိုပြန်ဖြေချိန်မှာခက်ကတင်းကြပ်စွာပြန်ဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ခနကြာတောခက်ချမ်းလာသည်အတွက်Yကခက်ကိုဖက်ထားလိုက်သည်။ထိုညကY၏အခန်းထဲမှာမဏီတစ်ယောက်သာရှိပြီး
Yကတောခက်ကိုဖက်ထားပြီးထိုညကအိပ်ပျော်သွားသည်။
"ဟင့်....ဒါကဘယ်သူရင်ခွင်ကြီးလဲ"
ခက်သေချာခေါင်းမောကြည့်လိုက်တော
"ဟင့်....ဦးY"
ခက်Yရင်ခွင်ထဲကရုန်းထွက်လိုက်သည်။
"ဘာလဲ...ခက်..မင်းခုမှရှက်နေတာလား"
"ဦးY...ဘယ်လိူဖြစ်ပြီးဒီထဲရောက်နေတာလဲ့
တကယ့်တမ်းဦးYရှိနေသင့်တာမဏီမေနဲလေ"
"မင်းကငါကိုလာဖို့ဆွဲဆောင်နေတောလည်းငါကလာရတာပေါ့"
"ရှင်......."
"အဲရှင်လိူပြောတဲ့နူတ်ခမ်းလေကသိပ်ကိုချိုမြတာဘဲ...ခက်"
"မဟုတ်မှလွဲရော...ဦးY"
"ဟား....မင်းဘာတွေစိုးရိမ်နေတာလဲခက်။မင်းလိုသိက္ခါကိုတန်ဖိုးထားတဲ့မိန်းကလေးဆီကဘာမှမယူပါဘူး။ငါကငါကိုလိုလိုလာလားပေးတဲ့လူဆီကဘဲယူတာ"
"ဒါမယ်...ဦးYငဘယ်လိုဖြစ်ပြီးဒီရောက်နေတာလဲ"
"မင်းကိုစောင်းလာပေးတာမင်းကယောင်ပြီးအရမ်းချမ်းနေလိုငါဖက်ထားပေးတာ။ခုတောငါခါးတွေလည်းနားနေပြီး
သွားတောမယ်"
Yပြောပြီးထွက်သွားသည်အပေါ်ရောက်တော
"ကိုကိုမနက်အစောကြီးထတာလား"
"အင်း....ဟုတ်တယ်...ဘေဘီ...
မနက်စာစားဖို့သွားရအောင်"
"ဟင်အင်း...မနက်စာမစားချင်ဘူး...
Y လေဘဲစားချင်တာ"
"လုံလောက်ပ့ီးလေကွာ။မနက်စာသွားစားရအောင်လား"
Yတို့ဆင်းလာသည်နှင့်ခက်ကမနက်စာကိုအဆင့်သင်ပြင်ဆင်ထားသည်။Y တို့မနက်စာစားနေချိန်မှာခက်ကျောင်းသွားရန်ပြင်ဆင်ပြီးအောက်သို့ဆင်းလာသည်။ပန်းဆီရောင်၀မ်းဆက်နှင်ဆံပင်ရှည်ကိုတ၀က်စည်းထားပြီးနှင်းဆီနီတစ်ပွင့်ကိုပန်းထားသည်။သနပ်ခါးကိုလည်းပါးပါးညငွညင်လေလိမ့်ထားသည်ထိုရနံကYရင်ကိုပိုလူပ်ခက်နေသည်။
"ဦးYဒီနေ့သွားစရာမရှိရင်ခက်ဒီနေကျောင်းသွားမယ်။ဒီနေကျူတိုရှိလို့"
"မင်းက်ုအေ၀းသင်ပြောင်းဖို့ပြောထားတယ်နော်"
"ခက်ကနောက်နှစ်ဘဲနောက်ဆုံးနှစ်ရောကွတောမှာဒီနှစ်ကပြောင်းဖို့အဆင်မပြေဘူး
နောက်ကျနေပြီးမိုခက်သွားတောမယ်...ဦးY"
"ရော...ဒီမှာ...ပိုက်ဆံယူသွားအုန်းလေ"
"ရတယ်...ဦးY။
ခက်Online shopလုပ်ပြီးရတဲ့ပိုက်ဆံရှိတယ်။"
"နေလည်စာကရော...."
"ခက်မှာထမင်းချိုင့်ပါပါတယ်"
"ခက်သွားတောမယ်ဦးY"
"အင်း......."
ကျောင်းရောက်. ကျူတိုဖြေပြီးတော........
"ခက်ရယ်မင်းကံကောင်းလိုက်တာ"
"ဒီစကားကိုပြောတာ၂ခါရှိပြီးနော်ဖြူသီ"
"မင်းကိုအားကျလိုပါခက်ရယ်"
"ဟိုင်း......ခက်မတွေ့တာကြာပြီးနော်"
"အင်း...ဟူတ်တယ်...ကိုဘုန်းေ၀ယံ"
ကိုဘုန်းေ၀ယံဆိုသူမှာတက္ကသိုလ်တစ်ခုလုံး၏kingဖြစ်သည်။ခက်သရဖူနဲဘုန်းေ၀ယံတို့အတူတူရှိနေချိန်ဆိုလူတိုင်းကနေနဲလရွှေနဲမြလိုပြောကြသည်။
"ခက်...ပြန်ရင်...ကိုယ့်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ"
"ရပါတယ်...ကိုဘုန်းေ၀ယံ.....ခက်ကိုယ့်ဘာသာဘဲပြန်ပါမယ်"
"မဟုတ်တာ...ခက်ရယ်
ကိုယ့်လိုက်ပို့ပါရစေနော်"
"ကဲ...ခက်..ဟိုကတောင်တောင်ပန်ပန်တောင်းဆိုနေတာဘဲလက်ခံလိုက်ပါခက်ရယ်"
"အင်း....အဲဒါဆိုလည်းကောင်းပါပြီး..."
Yတစ်ယောက်ခက်ကိုစောင့်မျှော်နေသည်မှာလည်တံတမျှော်မျှော်နှင့်စောင့်နေသည်။ထိုအချိန်မှာကားတစ်စီးအသံကြားသဖြင့်Yလိုက်ကာကိုဖယ်ကြည်လိုက်သည်
"ခက်ကိုလိုက်ပို့ပေးတာကျေဇူးတင်ပါတယ်
ကိုဘုန်းေ၀ယံ"
"ရပါတယ်...ခက်ရယ်....ပြောစရာလူတွေမှမဟုတ်ဘဲ။ဒါဆိုကိုယ့်ပြန်တောမယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ....ဂရုစိုက်ပြန်ပါ"
ခက်အိမ်ထဲ၀င်လာတောYကစာအုပ်ဖတ်နေသောပုံစံနေလိုက်သည်။ခက်အပေါ်တက်ဖို့လုပ်တောမှ........
"ခကျသရဖူ......."
"ဦး.Y...ဘာခိုင်းချင်လိုလဲ"
"မင်းအတော်လေမှပျော်ခဲ့ရဲလား"
"ဦးYဘာကိုပြောချင်တာလဲ"
"ဘာကိုပြောချင်တာလဲဟူတ်လား။မင်းအကောင်နဲမင်းပြောခဲ့ရဲလား"
"ဦးY ပြောတာခက်နားမလည်ဘူး"
"ငါကမင်းကိုရိုးရိုးသားသာနဲကိုယ့်ကျင်သိက္ခါကိုတန်ဖိုးထားတဲ့လူလိုထင်ခဲ့တာမင်းလည်းအခုတောဇာတိပြပြီးပေါ့။မင်းတို့မိန်းမတွေအကုန်ဒီပုပ်ထဲကဒီပဲတွေဘဲ"
ခက်သရဖူလည်းစိတ်ဆိုးလာပြီး.....
"ရှင်ကိုခက်ကကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောတာကိုဘာလိုခက်သိက္ခါကိူစော်ကားရတာလဲ။ရှင်ပြောနေတာတွေလဲခက်နားမလည်ဘူး"
"ဪ...နားမလည်ဘူးပေါ့။ကျောင်းကိုအကြောင်းပြပြီးမင်း....မင်းအကောင်နဲသွားတွေ့တာပျော်ရဲလာယလို"
"ပျော်တာမပျော်တာခက်အပိုင်းပါ။ရှင်နဲမဆိုင်ဘူး"
"ဪ...ဟုတ်လား...မင်းက်ုငါ၀ယ်ထားတာအဲအတွက်မင်းကိုငါပိုင်တယ်ပြီးတောဆိုင်လည်းဆိုင်တယ်။မင်းတို့လိုမိန်းမတွေကဒီလိုဆိုတာငါသိတယ်"
"ခက်ကိုယ်ကျင့်တရားကိုမစော်ကားနဲ....ဖြောင့်"
Yပါးပြင်ပေါ်ခက်လက်ဝါးတစ်ချက်ရောက်သွားသည်။
"မင်းကအခုအဲအကောင်အတွက်နဲငါကိုရိုက်တယ်ပေါ့။ရတယ်လေ"
Yလည်းခက်ကိုချုပ်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။
ခက်ကပါးတစ်ချက်ထပ်ရိုက်သည်။
"ရိုက်...မင်းရိုက်ရင်....ငါနမ်းမယ်။မင်းဒီထက်ဆိုးတာလုပ်ရင်ငါလည်းဒီထက်ဆိုးပြမယ်"
"အယုတ်တမာကောင်ကြီး......"
ခက်ပြောပြီးထွက်သွားဖို့အလုပ်မှာYခက်လက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး...ဆိုဖာပေါ်လှည့်ချလိုက်သည်။ပြီးနောက်အနမ်းမိုးများအဆက်မပြတ်ရွာသွန်းနေသည်။ခက်လည်းရုန်းသည်Yကအတင်းဖက်ထားသည်အတွက်ခက်လက်တစ်ဖက်ကစားပွဲပေါ်မှာပန်းသီးလီှ းဓါးကိုယူလိုက်ပြီး။
သူလည်းပင်ကိုသူထောက်လိုက်သည်မျက်ရည်စများလည်းကျလာသည်။ထိုအချိန်ကျမှYသတိကပ်လိုက်ပြီးနူတ်ခမ်းတို့ကိုခွာလိုက်သည်။
"ဒီမှာတွေ့လား....ရှင့်အရှေ့ကိုဆက်တိုးမယ်ဆိုခက်ကိုယ့်ခက်သက်သေပစ်လိုက်မယ်။ခက်သိက္ခါထက်အသက်ကတောင်အရေးမကြီးဘူး။ခက်အသက်ထက်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပိုတန်ဖိုးထားတယ် ။ဌီးYဆက်တိုးရင်ခက်ရဲ့အသက်မပါတဲ့ခန္ဓါဘဲဦးYရလိမ်မယ်"
Yရှေ့ဆက်မတိုးရဲတောဘဲခက်ကိုလွတ်လိုက်သည်။ခက်လည်းငိုပြီးအပေါ်သို့တက်သွားသည်။
အိပ်ခါနီးရောက်တောခက်ဘုရားရှိခိုးခန်းမှာဘုရားရှိခိုးပြီးထွက်လာသည်။Yကဘုရားရှိခိုးခန်းရှေ့မှာခက်ကိုစောင့်နေသည်။
"ဦးY...ခက်ကိုခိုင်းစရာရှိလိုလား"
"မင်း...ငါကိုစကားပြောသေးတယ်နော်ခက်သရဖူ"
"ပြောပါတယ်..."
"ငါကမင်းစိတ်ဆိုးသွားပြီးထင်တာ"
"မဆိုးပါဘူး...အရာရာတိုင်းကဖြစ်ပြီးရင်ပျက်ပြယ်သွားမှာဘဲလေ။စိတ်ဆိုးနေတောရောဘာကောင်းကျိုးရမှာလဲ"
"မင်းကဘယ်လိုမိန်းကလေး...."
"ခက်ကိုယ့်ခက်တောင်ဘာမှန်မသိတဲ့မိန်းကလေးပါ။ဒါမယ်ဦးYအရာရာကိုတန်ဖိုးထားပါ။ပြီးတောလေးနက်စွာတွေးပါ။နောက်ဆုံးမှာမှဒေါသထွက်သင်မသင့်စဥ်စားပါ။"
"ကိုယ့်စိတ်တွေရူတ်ထွေးသွားလိုဒီလိုဖြစ်သွားတာပါ"
"စိတ်ဆိုတာလည်းကိုယ့်နဲဆိုင်သလိုကိုယ့်ဆိုတာလည်းစိတ်နဲဆိုင်တယ်အရာတိုင်းမှာလေးနက်မူ၊ကျိုးကြောင်းတရား၊ဖြစ်ပျက်မူတွေရှိတယ်။တစ်ခုခုလုပ်မယ်ဆိုတိုင်းသေချာစွာလေးနက်စဥ်စားပါ။ခက်ဘေးကလူတွေက်ုခက်ကလမ်းမှားမရောက်စေချင်ဘူး"
"ကိုယ့်မှတ်သာထားပါမယ်။"
"ဒါဆို...ဦးY...ခိုင်းစရာမရှိရင်ခက်သွားအိပ်တောမယ်။"
ခက်လက်လေကိုYဆွဲလိုက်ပြီး.......
"ခက်..........."
ခက်လှည့်ကြည်ပြီး.......
နောက်အပိုင်းဆက်ရန်.....................
နောက်အပိုင်းမှာခက်နဲYဘာဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတာနောက်အပိုင်းမှာဆက်ရန်.........
စာဖတ်သူများကိုအစဥ်လေးစားလျက်ပါ.......
စာရေးသူ-V