ရွှေမင်းသား၏အပျိုတော်
~~~~~~~~~~~~~~~~
¤¤¤¤¤¤¤¤¤
"ဒေါက်....ဒေါက်....ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်"
အဆက်မပြတ်ခေါက်နေသောတံခါးသံကြောင့် ခက်တစ်ယောက်အိပ်ချင်သောအမူအရာဖြင့်တံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။တံခါးရှေ့တွင်Yမှာတံခါးဘောင်ကိုမီှပြီးလက်ပိုက်ထားသည်။
"ဒီမှာ...ရှင်ဘာလ်ုတံခါးကိုအဆက်မပြတ်ခေါက်နေတာလဲ"
"ဘယ်ချိန်ရှိပြီးလဲ"
"ဘာလဲ...ရှင်နာရီမကြည်တတ်ဘူးလား။
မျက်လုံးမပါဘူးလား"
"မင်းကိုငါမေးတာဘယ်အချိန်ရှိပြီးလဲမေးတာ
ငါကိုစကားမရှည်နဲ"
""အမလေ...ယောကျာ်ကြီးဖြစ်ပြီးအပေါက်ကလဲဆိုးလိုက်တာ"
ခက်သရဖူတစ်ယောက်တီးတိုးရွတ်လိုက်သည်။
"မင်းငါကို....ဘာပြောတာလဲ"
"ဘာမှမပြောပါဘူး.......
ရှင်အချိန်သိချင်တာမလား...ခနလေ"
ခက်သရဖူမွေ့ယာခေါင်းရင်ကနာရီက်ုယူပြီး
"အချိန်ကတော....မနက်၆နာရီ....
ပြီးတော...ရော...ဒီနာရီရှင်ကိုအပိုင်းပေးတာ"
"မင်းပေးတာငါကဘာလိုယူရမှာလဲ။ငါကိုနာရီမ၀ယ်နိုင်ဘူးထင်နေလိုလား"
"အို...အို...မထင်ရက်ပါဘူး။
လူတွေကိုတောင်၀ယ်န်ုင်တဲ့လူတစ်ယောက်ကိုနာရီလေတစ်လုံးတောင်မ၀ယ်နိုင်တဲ့လူလိုခက်ကမထင်ပါဘူး။
ဒါမယ်...ဒီနာရီကရှင်အတွက်မေတ္တာလက်ဆောင်ပါ။တော်ကြာနေ....အရှင်သခင်တစ်ပါးက
လူတော၀ယ်နိုင်ပြီး...နာရီလေ
တစ်လုံး၀ယ်ဖို့မေ့နေမှာစိုးတာပါ"
"မင်း....ဒီမှာ...ငါနာရီလည်း၀ယ်နိုင်တယ်။ငွေရှိရင်ဘာမဆိုအကုန်၀ယ်လိုရတယ်။မင်းတို့လိုမိန်းမတွေတောင်၀ယ်နိုင်တယ်ဆိုတာ...မင်းသဘောပေါက်"
"အို....ခက်ကသဘောပေါက်ပါတယ်။
တချို့သောအရာတွေကိုသဘောမပေါက်အထားမနပ်တာက....ရှင်........"
"ဘာပြောတယ်ကွ...."
"ဟုတ်တယ်လေ....မင်းသားကြီးဦးYရယ်
ရှင်မသိသေးတာတစ်ခုရှိသေးတယ်။အဲဒါကငွေနဲဝယ်လိုမရတဲ့အရာတွေဒီလောကကြီးမှာရှိသေးတယ်ဆိုတာ။
အင်းပေါ့လေ...ရှင်ကရွှေဇွန်းကိုက်မွေးလာတောလည်းလောကနိယာမတရာတွေကိုရှင်ဘယ်နားမလဲ။ခက် ကဘဲ....ရှင်ကိုနားလည်ပေးပါတယ်"
"အေး...နားလည်ပေးတယွဆိုမင်းအလုပ်မင်းထလုပ်တော"
"ဟင့်....ခက်ကဘာလုပ်ရမှာလဲ"
"မနက်စားပြင်ဖို........."
"ဟင်အင်း...ခက်မပြင်တတ်ဘူး"
"မင်းဘဲ...လောကနိယာမတရားကိုနားလည်တယ်ဆို"
"အဲဒါက...အအဲဒါလေ......မဆိုင်ဘူး"
"ဘာလိုမဆိုင်ရမှာလဲ.....ဆိုင်ကယ်။
လောကနိယာမသဘောတရားအတိုင်းဘဲ
လူတွေကစားရေးနေရေးအတွက်အလုပ်လုပ်ရတယ်။ပြီးတောစားသောက်ဖို့ပြင်ဆင်ကြရတယ်။အဲတောလည်းမင်းကနိယာမတရားတွေနားလည်နေတာဘဲ"
"ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်ခက်မလုပ်နိုင်ဘူး"
"ဒီအိမ်မှာမင်းနဲငါနှစ်ယောက်ဘဲရှိတယ်။
ပြီးတောငါကအိမ်ရှင်....မင်းကအစေခံ
ကိုယ့်အဆင့်ကိုယ့်သိ"
"လာပြန်ပြီးရှင်....ခက်ကို...ဒါနဲဘဲခြိမ်းခြောက်နေတောတာဘဲ။ရတယ်။လေ...အဲတောလည်းပြင်ပေးရမှာပေါ့........
ရှင်ဘာစားချင်လဲ.....။နောက်မှတော...ခက်ကိုအဆိုးမဆိုနဲနော်"
"ပေါင်းမုန့်မီးကင်ကြက်ဥညှပ်နဲကော်ဖီ"
"Ok.....ရစေရမယ်"
"အခုချက်ချင်းပြင်နော်...."
ခက်သရဖူ....ဘာမှပြန်မပြောဘဲ...တံခါးကိုသာဆွဲပိတ်လိုက်သည်။မျက်နှာသစ်ဖို့လုပ်နေချိန်မှာ အကြံတစ်ခုခေါင်းထဲကနေပေါ်လာပြီး..မျက်နှာမသစ်တောဘဲမနက်စာထပြင်လေသည်။
Yဆင်းလာတောခက်ကိုမီးဖိုဆောင်ထမင်းစားပွဲတွင်မတွေ့ပေ။ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာတောခက်ပြင်ဆင်ထားသည်မနက်စားကိုတွေသည်နှင့်.....Yစိတ်ထဲမှ.....
"ဘယ်ဆိုးလို့လဲ....ပြင်ဆင်ထားတာတော
စားခြင်းစရာပါလား"
Yထမင်းစားပွဲပေါ်မှာထိုင်ပြီးနေရာယူလိုက်သည်။ကော်ဖီခွက်ထဲတွင်လည်းကော်ဖီက်ုအဆင်သင့်ပြင်ထာသည်။
Yပထမဆုံးပေါင်မုန်းကြက်ဥညှပ်ကင်ကိုအရင်စားလိုက်သည်။ပြီးမှကော်ဖီကိုယူသောက်လိုက်သည်။
"ထွီး....ဟာ...ငံလိုက်တာ....ဘယ်လိုဖျော်ထားတာပါလိမ့်
ခက်...သ...ရ...ဖူ........"
"ရှင်....လာပါပြီးရှင်"
ခက်သရဖူထွက်လာတော မျက်နှာကမသစွကသေး။ဆံပင်အရှည်ကဖားလျား။မျက်စိထဲကမျက်ချေးကအတောင့်လိုက်။
"မင်း....မင်း....မင်း...."
"ဪ....တမင်းမင်းနဲဘာဖြစ်နေတာလဲ့
ခက်နာမည်းကမင်းမဟုတ်ဘူး။ခက်သရဖူ"
"ဟာကွာ...မင်း...မျက်နှာတောင်မသစ်ကသေးဘူးလား"
"အင်းလေ...မသစ်ကသေးဘူး။
ဘာလိုလဲ...ဘာမှားသွားလိုလဲ"
"မင်း...မျက်နှာမသစ်ဘဲနဲဘာလိုမနက်စာထလုပ်တာလဲ။"
"ဪ...ဒါလား......။ခက်ကရှင်စကားကိုနားထောင်တာလေ။ရှင်ဘဲချက်ချင်းထလုပ်ဆိုလိုလေ။"
"ဪ...ခုကျတော...မင်းကငါစကားကို
တသွေမတိမ်းနားထောင်တယ်ပေါ့"
"ဟုတ်တယ်လေ...ရှင်က...အရှင်သခင်ဘဲ"
"ဒါဆို........"
Yတဖြေးဖြေးနဲခက်သရဖူအနားသို့ကပ်လာသည်။ခကသရဖူလည်းနောက်ကိုဆုတ်ရင်နဲနံရံနဲကျောမှီရက်သားဖြစ်သွားသည်။Yကနံရံက်ုတံတောင်ဆစ်ဖြင့်ထောက်လိုက်ပြီး....ခက်သရဖူနူတ်ခမ်းတွေကိုကြည်နေသည်။
"Y...ဒါဘာလုပ်တာလဲ"
ခက်သရဖူလက်မှာကိုင်ထားသောယောင်းမနဲ
Y၏မျက်နှာနားသို့ကပ်ပြီးတားလိုက်သည်။
"မင်းယောင်မကြီး....ကိုဖယ်လိုက်"
"မဖယ်နိုင်ပါဘူး........"
"မင်းဘဲ...ငါကအရှင်သခင်ဆို...ငါစကားနားထောင်မယ်ဆို"
"အဲဒါ....အဲဒါက........."
"မင်းကိုဘာမှမလုပ်ဘူး...မင်းကဘာတွေတွေးနေတာလဲ။မင်းလိုညစ်ပတ်မကိုစိတ်ကူးထဲတောင်မရှိဘူး"
"အဲတောလည်းကောင်းတာပေါ့"
"ဘာပြောတယ်..........."
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး........"
"ဟင့်......"Yခါးကိုသေချာပြန်ရပ်လိုက်ပြီး။
"မင်း...ကော်ဖီကိုဘယ်လိုဖျော်ထားတာလဲ....
ခက်"
"ဒီတိုင်းဘဲ...ဖျော်ထားတာလေ"
"မင်းရဲ...ကော်ဖီကိုမင်းသောက်ကြည်လိုက်အုန်း"
"ရှင်က...ဘယ်နားကကော်ဖီကိုသောက်လိုက်တာလဲ"
"မင်းထည့်ပေးထားတဲ့ကော်ဖီလေ....."
"ခက်က...ရှင်ကို...ကော်ဖီထည့်ပေးထားတယ်လိုပြောလိုလား"
"ဟာ...မင်းငါကိုစကားကပ်မပြောနဲ"
"ရောမင်းဖျော်ထားတဲ့ကော်ဖီသောက်ကြည်။"
"ခက်...ခရားအိုးထဲကသောက်ရမှာလား။
ရှင်သောက်ထားတဲ့ခွက်ထဲကသောက်ရမှာလား"
"ဒီမှာ...မင်းကိုတခါတည်းပြောထားမယ်။
ငါပစ္စည်းတွေကိုမင်းဘာတစ်ခုမှယူမလုပ်နဲ။ငါ
ပစ္စည်းတွေကိုသပ်သပ်စီထား"
"ဪ...ဒါဆို...ခက်...ခရားအိုးထဲကဘဲယူသောက်လိုက်မယ်နော်"
Yဘက်ကပြန်စကားမဆိုသည့်အတွက်
ခက်သရဖူခရားအိုးထဲကကော်ဖီကိုယူသောက်လိုက်သည်။
"ဟင့်...ကော်ဖီက...ဒီတိုင်းဘဲအရသာရှိပါတယ်...
ဘာမှအပိုလိုမရှိကွတ်တိ"
"ဒါဆိုမင်းက...ငါကိုသတ်သက်မဲ့...ဒီကော်ဖီကိုဖျော်ထားတာပေါ့"
"မဟုတ်ရပါဘူး.....ဒါမဲ့...ပေါင်မုန့်ကြက်ဥညှပ်ကတောကောင်းတယ်မလား"
"ဟာ...မင်းကွာ............။"ဆိုပြီးကော်ဖီခွက်ကိုခွဲလိုက်သည်။
"အမလေ.....ရှင်ပိုက်ဆံပေါနေလား။ဘာလိုခွပ်အကောင်းကိုရိုက်ခွဲရတာလဲ"
Y...ခက်သရဖူစကားကိုပြန်မပြောဘဲထားခဲ့သည်။ခပ်လည်းရှင်းလင်းစရာရှိတာရှင်းလင်းပြီးရေမိုးချိုးပြီး...ပျောင်းသွားဖိုပြင်နေသည့်ခက်သရဖူအခန်းထဲသို့Yရောက်လာပြီး.........။
"ရှင်...ခက်အခန်းထဲကိုဘာကြောင့်၀င်လာရပြန်တာလဲ"
"ငါကဒီအိမ်အရှင်အဲအတွက်အခန်းတိုင်းကိုငါ၀င်ချင်၀င်မယ်ထွက်ချင်ထွက်မယ်။ဒါအတွက်မင်းငါကိုထက်တွန့်တက်လိုမရဘူး"
"ဒါဆိုလည်း...ခက်အခန်းထဲကို၀င်လာရတာ...
ဘာများ...စေခိုင်းစရာရှိလိုပါလဲရှင်"
"မင်း...ငါကိုမရွဲနဲ......"
"ရှင်ကအိမ်ကြီးရှင်မို့...ခက်ကပြောတာပါ"
"မင်းဒီနေဘယ်သွားစရာရှိလဲ"
"ဘယ်သွားရမှာလဲ။....ကျောင်းသွားရမယ်။"
"မသွားနဲ......."
"ဟင့်.....ဘာကြောင့်လဲ"
"ထပ်မမေးနဲ....မသွားနဲဆိုမသွားနဲ
ထပ်ပြီးအထွန့်တက်ရင်...ငါမင်းကိုနမ်းမိလိမ့်မယ်"
"ဪ...ရှင်က...ရှင်ပြောချင်တာပြောပြီး
ခက်ကကျတောဘာမှမမေးရတောဘဲ။ခေါင်းညိတ်ပြီးရှင်မိန့်သမျှနားခံရမှာလား"
ေ
Yမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီးခက်သရဖူနားကိုကပ်လိုက်ပြီးခါးကိုဖက်ထားကာပထမဆုံးအနမ်းခြွေမိသည်။
"ရှင်.....ရှင်...."
"နောက်တစ်ခါရှင်ရင်နောက်တစ်ခါထပ်လာမယ်။အရာအားလုံးကမင်းကအစေခံဖြစ်ရတဲ့ဘ၀ကိုဘဲအပြစ်တင်လိုက်။
ဒီနေ့ငါမင်းနဲသွားစရာရှိတယ်။အဲအတွက်
မင်းငါနဲလိုက်ခဲ့ရမယ်"
"အင်းပေါ့လေ...ခက်...အကြွေးရှိတောလည်းဆပ်ရမှာပေါ့။ခက်အကြွေးကုန်တဲ့တနေ့...ရှင်လည်း၀မ်းမနည်းပါနဲ"
နောက်အပိုင်းဆက်ရန်......................
စာဖတ်သူလေများကိုအစဥ်လေးစားလျက်ပါ။
စာရေးသူ-V👰👰👰