ရွှေမင်းသား၏အပျိုတော်
~~~~~~~~~~~~~~~~~
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
ဒီနေ့ကY ၏ဦးလေးကိုဘုန်းကြီး၀တ်ပေးရန်နေ့ဖြစ်သည်။
"ဦးY....ပြင်ဆင်လိုပြီးပြီလား"
ခက်Yအခန်းထဲသို့၀င်မေးလိုက်သည်။
"ပြီးပြီ....ခက်........"
Yရှပ်လောင်ူအကျီအဖြူနဲချည်ပုဆိုး၀တ်စားထားတာကိုခက်ကြည်ပြီး။
"အဲ...ဦးYကဒီလိုကျတောလည်းကြည်ကောင်းသား"
Yအကျီလက်ကြယ်သီးကိုတပ်နေသည်။
"ဟင့်...ဦးY...ခက်...တပ်ပေးမယ်....လာ"
"ရပါတယ်...ခက်....ကိုယ့်ဘာသာတပ်လိုက်ပါမယ်"
"အင်း....ခက်...တပ်ပေးပါမယ်။"
"ငြိမ်ငြိမ်လေနေ......"
ခက်yကိုကြယ်သီးတပ်ပေးသည်ကိုYသေချာကြည်နေသည်။
"ခက်........."
"ရှင့်.........."
"ကျေးဇူးတင်တယ်......."
"ဘာကိုလဲ....ဦးY....."
Yခက်လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး။
"ကိုယ့်ဘေးကနေထွက်မသွားဘဲရှိနေပေးလို"
"အင်း....ရပါတယ်။
ခက်ကဦးYကိုလူသားခြင်းကိုယ့်ချင်စားလို့ပါ။
ကဲ...ပြီးပြီ....ဦးY...နောက်ကျတောမယ်...သွားစို့"
ခက်တို့ကားမောင်းပြီးဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ထွက်လာသည်။လမ်းတွင်ခက်မှ.....
"ဦးY....ဦးလေးကို....၀င်မခေါ်ဘူးလား"
"မခေါ်တောဘူး...ခက်...သူအခုလောက်ဆိုဘုန်းကြီးကျောင်းရောက်နေလောက်မှာ။ကိုယ့်ဘုန်းကြီးကျောင်းကိုဘဲအမြန်မောင်းတောမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ......."
ခက်သတိရစွာဖြင့်ဦးYကိုမေးမိသည်။
"ဦးY....ဘုန်းကြီးကျောင်းလိုက်ပေးမယ်။ဦးY
ပရိတ်သတ်တွေရောက်လာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ဟင့်....စိတ်ချပါခက်....ကိုယ့်ဘယ်သူမှမဖိတ်ထားသလို
ဘယ်သတသ်းထောက်မှလည်းမခေါ်ထားဘူး
ကိုယ့်...ဒီနေကိုယ့်ရဲဂုဏ်ပကာသနတွေကို
ကိုယ့်မေ့ထားတယ်"
"အင်း....အဲဒါဆိုတောလည်း...ကောင်းတာပေါ့"
"ကဲ...ရောက်ပြီး....ခက်...."
ခက်နဲYတို့ဦးလေးကိုသာသနာဘောင်ထဲထည့်ပေးပြီး။ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာဆွမ်းကပ်ကြသည်။
ခက်တို့ပြန်ခါနီးမှာYဦးလေးကခက်တို့ကိုဘုန်းကြီးကျောင်း၀သို့လိုက်ပို့သည်။ခက်တိုလည်းဦးလေးကိုပြန်ခါနီးကန်တောကျသည်။
"သာဓု....သာဓု.....သာဓု......ပါဒကာလေး
ဘ၀ကိုအေးချမ်းစွာဖြတ်သန်းပါ....ဒကာလေး။
ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းတဲ့လူမကောင်းတဲ့လူ
လူတိုင်းကိုမေတ္တာထားပါ...မေတ္တာကအေးချမ်းတယ်....ဒကာလေး"
"တင်ပါဘုရား....ဦးဇဥ်က....ကဒီမှာဘဲသီတင်းသုံးမှာလား"
"ဦးဇဥ်း...ဒေီမှာ...သီတင်းမသုံးဘူး။
ဦးဇဥ်း......ရွာမှာသီတင်းပြန်သုံးမှာ....ဦးဇင့်မွေးရပ်မြေမှာဘဲခေါင်းပြန်ချဖို့စဥ်စားထားတယ်"
"ဦးဇဥ်း...ဘယ်တောလောက်ပြန်ကြွမှာလဲ
ဒကာလေးတို့ဦးဇဥ်ရွာကိုလိုက်ပို့ပါရစေ"
"နေပါစေ....ဒကာလေး
ဦးဇဥ်ဘာသာဘဲသွားပါရစေ။
ဒါဦးဇဥ်ရဲ့နောက်ဆုံးဆန္ဒမို့ဒကာလေးနားလည်မယ်လိုထင်ပါတယ်"
Yစိတ်မကောင်းစွာဖြင့်ဦးဇဥ်ကိုဦး၃ကြိမ်ချပြီး
ပြန်ခဲ့ကြသည်။အိမ်ရောက်တောခက်မှ.....
"ဦးY...ပင်ပန်းနေပြီးလား......:"
"မပင်ပန်းပါဘူး....ခက်ရယ်.....စိတ်ထဲမကောင်းတာပါ"
"ဘာကိုစိတ်မကောင်းဖြစ်တာလဲ...ဦးY...
ဒီအချိန်ကပျော်ရွှင်ရမယ်အချိန်စိတ်ချမ်းသာရမယ်အချိန်လေ"
"ကိုယ့်....မပျော်နိုင်ဘူး....ခက်....။
ကိုယ့်နောင်တတွေရနေတယ်လိုခံစားရတယ်"
"အဲလိုသဘောမထားပါနဲ....ဦးY
အရာအားလုံးကဖြစ်ချိန်တန်လိုဖြစ်သွားတဲ့အချိန်မှာနောင်တရတောရောဘာထူးမှာလဲ။နောင်တရတာကိုနောင်တ...နောင်တ...ဆိုထိုင်နေရင်တောဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး။အဲတော
နောင်တကင်းဖို့ကရှေ့ဆက်ကြိုးစားဖို့ဘဲရှိတယ်"
ခက်စကားများကိုYနားမ၀င်ပေ။
ဆိုဖာပေါ်မှထလိုက်ပြီး။
"ကိုယ့်....အိပ်တောမယ်....ခက်"
"အစောကြီးရှိသေးတယ်ဦးY"
"အင်း....ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်ူနေခြင်းလ်ု့"
"ကောင်းပါပြီး....ဦးY"
မနက်ရောက်တောခက်Yအတွက်ပြင်ဆင်စရာရှိတာများပြင်ဆင်ပေးသည်။ကျောင်းသွားဖို့လည်းခက်ပြငွဆင်နေသည်။ဒီနေတောခက်အထူးအံဆွဲလေကိုဖွင့်ပြီးဆွဲကြိုးတခုက်ုခက်လည်တိုင်လှလှမှာဆင်လိုက်သည်။ကျောင်းသွားရန်ပြင်ဆင်ပြီးသည်ထိYကိုမနက်စားစာပွဲတွင်မတွေ့သေးပေ။
ခက်Yအခန်းထဲကိုသွားကြည်လိုက်သည်။
Yအခန်းလိုက်ကာများကိုမဖွင့်သေးဘဲခွေနေသည်။
"ဟင့်....ဦးY...မထသေးဘူးလား"
ခက်တစ်ယောက်လိုက်ကာများကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။
"ထတော....ဦးY...နေတောင်အတော်မြင့်နေပြီး"
Yဘာမှမပြောပေး။
ခက်Yကုတင်ဘေးမှာထိုင်လိုက်ပြီး။
"ကဲ....ထပါ........ခက်နဲအရင်ကရန်ဖြစ်ဘူးတဲ့....ဦးY...က...ဘယရောက်သွားပြီးလဲ
ထပါ......အဲလိုကြီးမနေပါနဲ့....ခက်နဲရန်ဖြစ်ရအောင်ထတောနော်"
Yအပြုံးရေရေလေတောက်ပလာသည်။
Yခက်လည်ပင်းကိုကြည်မိသည်။
"ခက်....မင်း...ဒီဆွဲကြိုး...က"
"ခက်...ဘိုးဘိုးရဲ့အမွေပါ။ဘိုးဘိုးဆုံးတဲ့နှစ်ပတ်လည်တိုင်ခက်ဒီဆွဲကြိုးကိုဆွဲတယ်....ဦးY"
ခက်စကားကိုYခေါင်းညိတ်လိုက်သည်ခက်ကYကိုသေချာကြည်ပြီး။
"ကဲ...အဲဒါဆို...ရေသွားချိုးတောနော်"
Yမျက်လုံးလေမိှတ်ပြပြီး"အင်း..."လိုဖြေလိုက်သည်။
"ခက်....အကျီထုတ်ပေးထားမယ်"
Yထပြီးရေသွားချိုးရန်ပြင်လိုက်သည်။ခက်Yအတွက်အကျီထုတ်ပေးပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းတောခက်ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှphသံကိုကြားသဖြင့်ခက်phထုတ်ကိုင်လိုက်သည်။content ကိုကြည်တောဖြူသီဖြသ်သည်။
"ဖြူသီ.....ပြော....ငါတောင်အခုကျောင်းလာတောမို့"
"မလာနဲခက်....မလာနဲ.....ဒီမှာ...ပြသနာအကြီးကြီးဖြစ်နေပြီး"
"ဟင့်....ဘာပြသနာမို့လိုလဲ....ဖြူသီ....ငါနဲပတ်သက်နေလိုလား"
"အအမလေ.....နင်နဲပတ်သက်နေတာမှအကြီးကြီးကိုပတ်သက်နေတာခက်ရေ"
"ဟင့်......"
"ဟုတ်တယ်....ခက်....အရေးကြီးတာမို့ငါသွယ်ဝိုက်မနေတောဘူး
ခက်"
"အင်း.....မြန်မြန်ပြောပါ...ငါအရမ်းစိတ်ပူလာပြီး"
"နင်နဲYအတူနေတဲ့အကြောင်းတွေlineမှာပျံ့နေပြီး။သတင်းစာထဲတွေမှာရော။Yကနင်ပါးကိုနမ်းတဲ့ပုံတွေရော.....
Lineနင်ကိုပြောထားတာလဲမိုးမွှန်နေတာဘဲ
ပြီးတော....Yကိုရောဘဲ....လှေနံနှစ်ဖက်နင်တဲ့လူအလကားရတိုင်းလိုချင်တဲ့လူလိုပြောနေကြတာ။Yကိုလည်းပြောထားတာရစရာမရှိဘူးနင်ကိုလည်းဒိကျောင်းကဆိုတာသိလိုY fanတွေရောက်နေကြတယ်။အဲဒါကြောင့်...ခက်....နင်ကျောင်းကိုမလာနဲ။"
"အေးပါ....ဖြူသီ....ငါကိုလှမ်းပြောတာကျေးဇူးဘဲ....ငါlineဖွင့်ကြည်အုန်းမယ်"
"အေး....အေး....အဲဒါဆို...ဒါဘဲနော်...ခက်"
ခက်မီးဖိုထဲကရေခဲသေတ္တာထဲမှရေကိုဖွင့်သောက်ပြီးlineပေါ်ကပုံများကိုကြည်နေသည်။
"ဒါ...ဒါ.....ဦးY...မွေးနေတုန်းက...ဘုန်းေ၀ယံလာတုန်းကပုံတွေ....ပြီးတော...ဒီပုံမှာက....ငါဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ
သေချာပြီး.....ငါဒါမူးနေတာနေမယ်။"
ခက်သူဘာသူစကားတွေပြောနေမိပြီးလက်ထဲကရေဘူးကိုကြည်ပြီးသတိုမိသွားသည်။
"အဲနေ့က......ငါကိုဝိုင်းခွက်သွားယူပေးတာ
မဏီမေ....ငါဝိုင်းသောက်ပြီးချိန်မမူးသေးဘူးဘဲ။သေချာတယ်....ငါရေသောက်ပြီးမှ...မူးသွားခဲ့တာ....မီးဖိုထဲ၀င်တာလည်းမဏီမေသူတစ်ယောက်တည်းဘဲ....ဒါဆို...ဒါဆို....ငါကိုရေထဲမှာဆေးခပ်ခဲ့တာဘဲ...
တောက်...မဏီမေ....သတ္တိမရှိဘဲလက်သီးပုန်းထုတ်သုံးတဲ့ကောင်မ.........တွေ့ကြသေးတာပေါ....
ခက်သရဖူကလည်းဘာဆိုတာပြရတာပေါ့"
ခက်အမြန်Yအခန်းဆီတက်သွားသည်။Yလည်းသူလက်ထဲမှာphကိုကိုင်ထားပြီး
Lineပေါ်ကအကြောင်းရာအားလုံးကိုသိသောပုံစံဖြင့်ခက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
"ဒီလောက်ဆို....ဦးYလည်း....အရာအားလုးံ
သိပြီးလောက်ပြီပေါ့....."
Yစိတ်ညစ်သောပုံစံဖြင့်ခေါင်းသာညိတ်ပြသည်။
"ဦးY...ခက်တောင်းပန်ပါတယ်...ခက်က...
ဦးYရဲ့အောင်မြင်မူလမ်းမှာဆူတစ်ခုဖြစ်သွားတဲ့အတွက်"
"မလိုပါဘူး....ခက်.......
ကိုယ့်ကသာဒီလမ်းကိုရွေးချယ်ခဲ့သူပါ။
ကိုယ့်ဆက်လျှောက်ရမှာဘဲ"
"ဦးY...ဒီအချိန်မှာဘယ်လောက်ထိအခက်တွေနေမလဲ။ဘယ်လောက်ထိစိတ်သောကရောက်နေမယ်ဆိုတာ...ခက်နားလည်ပါတယ်"
"အင်း....ဟုတ်တယ်...ခက်...ကိုယ့်ဖြေရှင်းရတောမယ်"
ခက်Yကိုအခန်း၀မှာသေချာကြည်နေပြီး
"ဦးY...ခက်တို့ခွဲရတောမှာလား"ဒီအမေးကိုခက်နူတ်ကမဖွင့်ဟနိုင်ပေးမယ်။စိတ်ထဲမှာတောမေးမိသည်။
"ဦးY...ခက်အပြင်ကိုခဏသွားပါရစေ"
"ဟင့်...ခက်...အပြင်မှာသတင်းထောက်တွေနဲခက်ကဘယ်သွားမိုလဲ"
"ဦးY...မဏီမေလိပ်စာကိုသိလား"
"အင်း....သိတယ်....."
ခက်မျက်လုံးများမှာစူးရဲတဲ့အရောင်တွေတောက်ပလာပြီး
"ခက်....ကိုပေးပါ"
"ခက်....ဘာလုပ်မိုလဲ"
"ကိစ္စတွေအားလုံးရှင်းဖိူအတွက်ခက်သူဆီသွားမို့"
"ဘယ်လို.....ခက်"
"ဟုတ်တယ်...ဦးY....အရာအားလုံးရဲ့တရားခံကသူမဘဲ"
Yအံဩစွာဖြင့်.....
"ခက်....ပြောတာကိုယ့်နားမလည်ဘူး"
"ဦးY...တုံးလှချည်လား။နာမည်ကျော်လူတစ်ယောက်ဖြသ်ပြီးဒါလေတောက်မစဥ်စားတတ်ဘူးလား"
"ကဲ...ခက်...ဒီအချိန်က...ကိုယ့်နဲခက်ရန်ဖြစ်ရမယ်အချိန်မဟုတ်ဘူး။ကိုယ့်တိုစည်းရုံးရမယ်အချိန်"
"အဲဒါဆိုလည်းပြောပြရတာပေါ့.....။
အဲနေကခက်တို့ကိုပုံခိုးရိုက်ထားတာလည်းမဏီမေဘဲ"
"သေချာလို့လား.....ခက်"
"ဦးYက...ခက်ကိုမယုံလိုလား"
"အဲလိုတောမဟုတ်ပါဘူး......ဒါမယ်ဒီပြသနာကသေချာမှဖြစ်မှာကြောင့်ပါ"
"၁၀၀မှာ၈၀သေချာတယ်။
ပြီးတော....ခက်ဦးYမွေးနေမှာမူးခဲ့တယ်မလား"
"အင်း...ဟုတ်တယ်"
"ဒါမယ်....ခက်မှတ်မိတာကရေသောက်ချိန်ထိဘဲမှတ်မိလိုက်တယ်။အဲနေကမီးဖိုထဲ၀င်သွားသူကလည်းမဏီမေ...
ခက်...ကိုဝိုင်းထည့်ပေးသူကလည်းမဏီမေ။ဒါမယ်ဝိုင်းထဲဆေးမခတ်ဘဲရေဘူးထဲဆေးထဲခဲ့တယ်။ခကွကလည်းသူထောင်ချောက်ထဲကိုအော်တို၀င်သွားခဲ့တယ်။"
"ခက်.........."
Y၏ခေါ်သံကြောင့်ခက်Yဘက်ကိုလှည့်ပြီး။
"သေချာလားလိုမေးအုန်းမိုလား...ဦးY။
ဒါကတော၁၀၀မှာ၁၀၀လုံးသေချာတယ်။အဲအတွက်ခက်ကိုမဏီမေလိပ်စာပေးပါ"
"ဒီလောက်သတင်းထောက်တွေနဲ...ခက်ဘယ်လိုသွားမှာလဲ"
"ခက်မှာ...ဖြတ်လမ်းရှိပါတယ်...ခက်...ဖြူသီကိုကားငှားခိုင်းပြီးအပြင်မှာစောင့်ခိုင်းထားတယ်။"
"ခက်ဘယ်ကထွက်မှာလဲ.....။မီးဖိုအနောက်က
အပေါက်အဲကထွက်မယ်။"
"အဲဒါဆို...ကိုယ့်လည်းလိုက်မယ်"
"နှစ်ယောက်ထွက်သွားတော....ဖြစ်ပါမလား"
"နာမည်တောင်ပျက်ပြီးနေပြီဘဲ...ဒါတွေမလိုအပ်တောပါဘူး"
"အင်း...အဲဒါဆိုသွားစို့"
ခက်တို့အနောက်ဘက်ကထွက်ပြီး။ဖြူသီကားထဲ၀င်သွားကြသည်။ဒါကိုအရှေမှာစောင့်နေသည်သတင်းထောက်များမည်သူမှမသိပေ။မဏီမေအိမ်ရောက်တောမဏီမေအိမ်မှာဘုန်းေ၀ယံလည်းရှိနေသည်။ခက်တို့ရောက်တောနှစ်ယောက်လုံးအောင်ပွဲခံနေရာမှဝိုင်းခွက်ကိုကိုင်ပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။
"အို....အို....ရောက်တာတောင်နောက်ကျနေသလိုဘဲနော်...ဒါလင်"
"မင်း...ဒါကိုဘာရည်ရွယ်ချက်နဲလုပ်တာလဲ"
"အဓိကတရားခံ....အဓိကအပြစ်တင်ရမှာ
မဏီကိုမဟုတ်ဘူး....Y...သူမ...သူမကိုဘဲ"
မဏီမေခက်ကိုလက်ညိုးထိုးပြောသည်
"ခက်က...ဘာလိုတရားခံဖြစ်ရတာလဲ။"
"မင်းက...ငါဆီကနေYကိုလုယူနေတာအရင်ကငါကိုသိပ်ချစ်ခဲ့တဲ့Yကအခုနင်ကိုကြွေနေတာငါမမြင်ချင်တောလို့နင်ကိုနင်းခြေချင်လို။Yနဲခွဲချင်လိုဘဲ"
"မင်းမှားနေပြီးမဏီမေ...မင်းကိုငါဘယ်တုန်းကမှမချစ်ခဲ့ဘူး။မင်းဘာသာငါဆီလာခဲ့တယ်။မင်းဘာသာဘဲငါဆီမင်းဘ၀ပေးခဲ့တယ်။မင်းငါကိုချစ်လားလိုမေးဖူးလား
မမေးဖူးဘူးမလား။မင်းမမေးဘူးသလိုဘဲငါလည်းမင်းကိုမချစ်ခဲဘူး။
မင်းလိုချင်တဲ့အရာမို့ငါလည်းမင်းကိုပေးခဲ့တာ။ငါတို့အဆင့်ကဒီလောက်နဲပြီပြီးအဲဒါကိုမင်းကဘာတွေဆက်မျှော်လင့်နေတာလဲ"
"ရှင့်....ရှင်....လူယုတ်မာ....."
"ဟား...ဟား....မင်းပေးခဲ့လိုငါယူခဲ့တောငါကအခုတောလူယုတ်မာကြီးဖြစ်ပြီးပေါ။မင်းတောင်မင်းဘ၀တန်ဖိုးမထားတာငါကလည်း"
"တော်တော........"မဏီမေအော်ပြောလိုက်သည်။
"ဘယ်မိန်းကလေးမချစ်ဘဲသူဘ၀ကိုပေးမှာလဲ။ရှင်စဥ်စားကြည်ပေါ့"
"ချစ်တယ်ဆိုလည်းဘ၀ကိုအသုံးမချဘဲရိုးသားစွာချစ်သင့်တယ်။ကိုယ့်ဘ၀ကိုတန်ဖိုးထားမှချစ်တဲ့သူကလည်းတန်ဖိုးထားတာကွာ"
"တော်ပါတော.......Yရယ်။အခုတောမဏီမှား
တာပေါ့"
ခက်ကြည်လိုက်တောဘုန်းေ၀ယံကိုလည်းတွေ့လိုက်သည်။
"ဪ....ဒီပွဲမှာရှင်လည်းပါတယ်ပေါ....ဘုန်းေ၀ယံ"
ဘုန်းေ၀ယံပုခုံးတွန်းပြလိုက်သည်။
"ရှင်လည်းလူယုတ်မာဘဲမစားရတဲ့အမဲသဲနဲပတ်တဲ့သဘောလား"
"မင်းထင်ချင်သလိုထင်.....။ဒါမယ်.....
မင်းထက်မင်အက္ခရာကို...ပိုပညာပေးချင်လို"
"ဒါနဲဘဲ...တခြားမိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲသိက္ခါမစဥ်စားဘဲ...ဒီလိုလုပ်လိုက်တယ်ပေါ့....ရှင်က...တကယ့်အောက်တန်းစားဘဲ....ကိုဘုန်းေ၀ယံ....ရှင်ရော....ရှင်ရောနှစ်ယောက်လုံးကအတူတူတွေဘဲ.....
ရှင်တို့ယောကျာ်းတွေကသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတာဘဲ။ဒါမယ်...ဘုန်းေ၀ယံ....ကျမသိက္ခါကိုချနင်းခဲ့တဲ့ရှင်ကိုကျမတစ်သက်အခဲမကျေဘူး"
ခက်စားပွဲပေါ်မှာချထားသည်။ဝိုင်းခွက်နှင့်ဘုန်းေ၀ယံမျက်နှာကိုပတ်လိုက်ပြီးထိုအိမ်ထဲမှပြေးထွက်လာသည်။Yလည်းခက်နောက်ကိုလိုက်သည်၊မဏီမေကတော...ငိုလျက်ကျန်ခဲ့သည်။
"ခက်.....ခက်......."
Yခက်လက်မောင်းကိုလှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
ခက်Yလက်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပုတ်ချလိုက်ပြီး
"ရှင်...ခက်...အသားကိုမထိနဲ...ရွံလို"
"ကိုယ့်....သိပါတယ်...ခက်.....
မင်းကိုယ့်ကိုဘယ်လိုမြင်နေတယ်ဆိုတာ....ကိုယ့်သိတယ်။ကိုယ့်က...ဟုတ်ပါတယ်...အခုချိန်ထိရွံစရာပါ။မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဘ၀ကိုတန်ဖိုးမထားမိဘဲဖျက်ဆီးခဲ့တာကိုယ့်လူလိမ်....မကောင်းတဲ့လူတစ်ယောင်ပါ။မင်းကိုယ့်ကိုကြိုက်သလိုအပြစ်ပေးလိုရပါတယ်။"
"တော်ပြီး...ခက်ရှင်လိုလူနဲစကားမပြောချင်ဘူး"
ခက်ကားတံခါးဖွင့်ပြီးကားပေါ်တက်လိုက်သည်။ဖြူသီကဘဲကားအပြင်ကYကိုခေါ်လေသည်။
"Yတက်လေ....."
"မင်းတို့ဘာသာဘဲပြန်ပါတော...."
"မဟုတ်တာ....Y
Yလည်းအခက်တွေ့နေတာဘဲအတူပြန်ရအောင်တက်ပါ"
Yစိတ်ညစ်ညစ်နဲကားပေါ်တက်လိုက်သည်။အိမ်ရောက်တောအနောက်ပေါက်ကတက်စရာမလ်ုဘဲအရှေခြံတံခါးမှာသတင်းထောက်များမရှိတောပေ။
"ဟင့်...ခက်ရေ...သတင်းထောက်တွေလည်းမရှိတောဘူး"
"ကောင်းတာပေါ့....အဲတောလည်းအရှေ့ကနေ၀င်ရတာပေါ့"
"အင်း...အဲဒါဆိုခက်၀င်တောနော်...ဖြူသီပြန်တောမယ်"
"နေအုန်း....ဖြူသီ..."
"ဘာလိုလဲ....ခက်"
"နင်...ဘုန်းေ၀ယံကိုချစ်တယ်ဆိုသတိထားပါ။ငါအဲဒါဘဲမှာချင်တယ်"
"အင်းပါ...ခက်ရယ်ကျေးဇူးတင်တယ်နော်"
ခက်တို့ခြံထဲရောက်တောခြံထဲမှာကား
၆စီးရပ်ထားသည်၊DDကားလည်းပါသည့်အတွက်သေချာသည်မှာDDသော့ဖြင့်ခြံထဲသို့၀က်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
ခက်တို့အိမ်ထဲရောက်တောDD.DM.Nနှင့်Smartတို့အပြင်လူကြီးတစ်ယောက်နှင့်ခပ်ချောချောအဖွားကြီးတစ်ယောက်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"အဖွားတော်......."
Y၏ခေါ်သံကြောင့်ထိုသူမမှာနန်းမဟာစံအိမ်၏အဖွားတော်မှန်းခက်သတိထားမိသည်။
"ကဲ....မြေးတော်...မင်းပြန်လာဖို့အချိန်တန်ပြီးမလား"
"ဘယ်လိုလဲ....အက္ခရာ....သား...ပြန်လာဖို့သင်ပြီး"
"ကျွန်တော်အဖွဲ့ကိုအပျက်စီးမခံနိုင်ဘူး"
"ဒါမယ်...အက္ခရာ...မင်းရှိနေရင်ဒီအဖွဲ့ကပိုပျက်စီးသွားမလားမပြောနိုင်ဘူးလေ"
Yအဖေကဆိုလိုက်သည်။
"သား....မင်း....လက်လျော့လိုင်ပါတော"
"ဒါဆို....ကျွန်တော်ဘာလုပ်သင့်လဲ"
"ဘွားတော်တို့နဲပြန်လိုက်ခဲ့ပါ......"
Yသူ၏အဖွားရင်ခွင်မှာငိုနေသည်။ဒီတောလည်းခက်yကိုသနားမိသည်။ဘွားတော်ကYကိုပွတ်ပေးနေရင်ခက်ကိုတွေ့သွားစည်။
"မြေး....သူမက....သားနဲသတင်းထွက်နေတဲ့တစ်ယောက်လား"
"ဟုတ်ပါတယွ...ဘွားတော်....မြေးမကောင်းလို....သူမလည်းနာမည်ပျက်ခဲ့ပါပြီး"
Yအဘွားခင်နားကိုသွားပြီးခက်ကိုသေချာကြည်သည်။
ပြီးနောက်ခက်လည်ပင်းမှဆွဲထားသောဆွဲကြိုးကိုမြင်သွားသည်။
"ဟင့်....ဒီဆွဲကြိုး.....ဒီဆွဲကြိုးက......"
"ခက်....ဘိုးဘိုးအမွေပါ"
"ဒါဆိုသမီးဖိုးဖိုးနာမည်က...ဦးခွန်ဆက်ပါ"
"ဟင့်...ဒါဆို....သမီးက...ခွန်ဆက်မြေးပေါ့"
"ဟူတ်ပါတယ်....ဘွားဘွား"
"ကံတရားကြီးကသိပ်တိုက်ဆိုင်လွန်တာလား။ဒါမမဟူတ်မြေးလေးတို့ကဘဲဖူးစာဖက်မို့လိုလား။
အဘွားမသိတောဘူး။မြေးမလေနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
"ခက်သရဖူပါ...ဖွားဖွား...ခက်လိုလည်းခေါ်လိုရပါတယ်"
"ခက်....မြေးမလေး....သမီးဆွဲကြိုးကိုခွဲကြည့်လိုက်ပါလား"
ခက်ဆွဲကြိုးကိုခွဲကြည်လိုက်တောဓါတ်ပုံတစ်ပုံဖြစ်သည်။
"ဒီပုံက........."
"အဖွားမြေး.....မင်းအက္ခရာဘဲ......"
"ဟင့်.....ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး"
"မြေးလေနဲမြေးမလေးကိုအဖွားတို့ကအရင်တည်းကသဘောတူထားတာ။မြေးလေ...မင်းက...မင်းယူရမယ်လူကိုရှာတတ်သား"
"ဒါဆို...ဖွားဖွား....ခက်နဲဦးYနဲက..."
"ဟုတ်တယ်....သမီးတို့၂ယောက်ကိုဟိုငယ်ငယ်တည်းကစေစပ်ပေးခဲတာ။မြေးအဖိုးနဲအဖွားကငယ်သူငယ်ချင်းတွေငယ်ချစ်တွေဆိုလည်းမမှားဘူး။အယ်...ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှာသစ္စာတရားတွေပျက်စီးသွားတဲ့အခါအရာရာကအတိတ်ပုံပြင်တွေဖြစ်သွားတတ်တယ်။အဖွားတို့ချစ်ခဲ့ကြတယ်။လမ်းခွဲခဲ့ကြတယ်။နောက်ဆုံးပြန်တွေ့ချိန်မှာသူ့သားသမီးနဲကိုယ့်သားသမီးနေရာချထားခြင်းပေးမယ်။မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူးနောက်ဆုံးပြန်တွေ့ချိန်မှာအသက်တွေလည်းအတော်ရနေကြပြီး.....။အဲအတွက်မြေးတွေကိုထပ်မျော်လင့်ခဲ့ကြတာ။ခုတောဆန္ဒတွေပြည်ပြီး။မြေးမလေူအနေနဲမြေးလေကို
မငြင်းပါနဲတောနော်။အဘွားတောင်းဆိုတာပါ"
ခက်သက်ပြင်းတစ်ခုချလိုက်ပြီး။
"ဘယ်တက်နိုင်တောမှာလည်း...ခက်ကလည်း...ဖိုးဖိုးဆုံးခါနီမှာတောင်းဆိုခဲတဲ့နောက်ဆုံးအရာဆိုတော...
ခက်လက်ခံပါတယ်....ဖွားဖွား"
Yအပါ၀င်အားလုံးပြုံးလိုက်ကြသည်။
"ကဲ....သား....မင်းမိန်းမလည်းယူရတောမယ်ဆိုတော။မင်းစီပွားရေးကိုလုပ်ရမယ်....အက္ခရာ.........."
"ကျွန်တော်အတွက်ဘယ်အရာကမှမတည်မြဲတောတဲ့အတွက်ကျွန်တော်အိမ်စီးပွားရေးကိုပြန်လှည့်လုပ်ပေးပါမယ်။အဖေလည်းအနားယူပါတော"
"အင်း....အဲအကြံစည်ကောင်းသား"
အားလုံးအပြုံးများကိုယ်စီနှင့်ရှိနေပေးမယ်
ခက်မျက်နှာမှာတောအပြုံးများမေ၀နိုင်သေးပေ။
မဂ်လာဆောင်ပွဲနှင့်စိမ့်ပြန်လာခြင်းနှင့်အတူနောက်အပိုင်းဆက်ရန်............
စာဖတ်သူများအားလုံးဘေးကင်းကျန်းမာပါစေ..........
စာဖတ်သူများကိုအစဥ်ကျေးဇူးတင်လျက်ပါ
စာရေးသူ-V