💕ကျွန်တာ့်နှလုံးသား
မမထံဝပ်ဆင်း၍💕
•~•~•~•~•~•
``ဟေး ဟေး ဟေး ဟေး...``
မှောင်မိုက်နေသည့် ဟင်းလင်းပြင်တောပြင်ကြီးထဲ ရေနံဆီသုတ်ထားသည့်မီးတုတ်များ နေရာအနှံတွင် ထိုးစိုက်ထားကြသည် ။
မီးအလင်းရောင်ရှိသည့်ကွင်းပြင်အဝေးတွင် လူသူအများအပြားသည် ဓားပြခေါင်းဆောင်လုပွဲသို့ သူ့ထက်ငါ အရင်နေရာလုပြီး လာကြည့်ကြသည်..။
ဓားပြခေါင်းဆောင်၏ညီမ မြခွန်းသာ နှင့် တိုက်ပွဲအတော်များများမှာ ရှုံးပွဲမရှိခဲ့သော ဘီလီခွန်းတို့၏ ဓားရေး ၊ လက်ရုံးရည် တိုက်ပွဲဆိုတော့ ဗုံတီးတဲ့သူကတီး ၊ ညာသံပေးပြီး အခမ်းအနားကိုဖွင့်နေသောသူကဖွင့်ဖြင့် ဆူညံပွတ်လောရိုတ်နေကြသည် ။
သတ်ကွင်း၏အရှေ့ဘက်တည့်တည့်ရှိ မြင့်မားလှပသည့်စင်မြင့်ပေါ်ရှိ
ကျွန်းခုံပေါ်မှာမိန့်မိန့်ကြီးထိုင်နေသော ဘီလီခွန်းသည် တိုက်ပွဲဝင်ရန်အတွက်မြခွန်းသာကိုစောင့်ဆိုင်းနေလေသည်..။
``ဟေ့..လာကြစမ်း...``
``ဟုတ်ကဲ့သခင်လေး..``
ဘီလီခွန်း၏အော်ခေါ်သံကြောင့် အနောက်ဘက်မှရပ်နေသော သစ္စာခံတပည့်က ဘီလီခွန်းနားရောက်လာခဲ့သည်။
``မြခွန်းသာဘယ်မလဲ အလံဖြူပြမယ်ဆိုလဲ အဲ့လောက်မကြာသင့်ဘူး ၊ ငါစောင့်နေရတာ လမင်းတောင်ပြန်ဝင်တော့မယ်...``
``ကျွန်..ကျွန်တော်...``
``အော်... အကိုလေးက
မြကိုစောင့်နေတာလား...``
မြခွန်းသာသည် အသံသာကြား၍ လူရုပ် မမြင်ရသောကြောင့် ဘီလီခွန်းနှင့် သူ့တပည့်တွေကဘေးဘီဝဲယာ လိုက်ရှာနေကြသည်..။
``အဟွန်း...
အဲ့လောက်သဲကြီးမဲကြီး
မရှာပါနဲ့ရှင်..
မြဒီမှာရှိပါတယ်...
ခစ်ခစ်ခစ်..``
မြခွန်းသာအသံလာရာကို ကြည့်တော့လဲသူမကိုမတွေ့ချေ.. ။
ဘီလီခွန်း ဒေါကန်လာပါ၍
မတ်တပ်ထရပ်ကာ ကျီးကန်းတောင်းမှောက် ရှာဖွေပါတော့သည်။
``ဟေ့...ဘယ်မလဲမြခွန်းသာ...
မင်းဘာဖြစ်ချင်သလဲ ငါ့ကိုခေါင်းမှုးအောင်မလုပ်စမ်းနဲ့ကွ...``
``အဟွန့်...မြကဘယ်မှာခေါင်းမှုးအောင်လုပ်နေလို့လဲလို့
ခစ်ခစ်ခစ်..``
``ဟေး...
မြခွန်းသာ မင်းပုန်းမနေစမ်းနဲ့ ငါ့အရှေ့အရောက်လာခဲ့စမ်း..``
``အဟွန်း...အကိုလေးကလဲ မြလိုမိန်းကလေးကိုတောင် ရှာလို့မတွေ့နိုင်ရင် ကိုယ့်ရန်သူဆိုဘယ်နှယ့်လုပ်မလဲလို့ ခစ်ခစ်ခစ်..``
မြခွန်းသာသည်ခပ်ဆဆ ရယ်သံနှင့်အတူ ဘီလီခွန်း၏ ဘေးဘက်တွင်အလိုလိုပေါ်လာပြီး ဘီလီခွန်း၏ပခုံးကိုဖက်ကာ နားရွက်နားမှာ တိုးတိုးလေးကပ်ပြောလိုက်သည်..။
``ဒါတောင် ခေါင်းဆောင်လုပ်ချင်သေးတယ်ပေါ့..
မရှက်ဘူးလားဟင်..``
``တောက်စ်..!
မင်းကများ...``
``ဟိုး..ဟိုး...နေပါဦးရှင်...
ဒေါသထွက်ရင် အအိုမြန်တယ်ရှင့်..
အကို့ဒေါသကို ပြိုင်ပွဲမှာသာအသုံးချစမ်းပါ...
အဟွန်း...ဒါမှမဟုတ် အလံဖြူလေးများ..``
``တိတ်စမ်း...!
ဘီလီခွန်းဘဝမှာ ဘယ်သောခါမှအရှုံးမရှိစေရဘူး...အထူးသဖြင့် မင်းလက်ထဲမှဆိုရင်ပေါ့...``
``အော်..အော်..ဒါဆိုလဲ....``
မြခွန်းသာသည် စကားကိုလက်စဖြတ်ကာ ဘီလီခွန်းကိုညွန်ပြ၍ သူမကိုယ်တိုင်သည် သတ်ကွင်းထဲ ဝင်ကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလျက် ခါးထောက်ကာ အန္တရယ်ငရဲဟူသမျှလက်ဖြန့်ကာရဲရဲဝံ့ဝံ့ကြိုဆိုနေသည်...။
💞 📝
ထနှောင်းသည် သူနှင့်ကြွေတို့အနောက်တွင်ရှိသော ဓားပြတွေကိုလှည့်ကြည့်တော့ ရှေ့ဆုံးကသေနတ်ကြီးတကားကားနှင့် ဓားပြ၏ မျက်နှာကိုအဝတ်ဖြင့်ဖုံးထားသည်။
ထိုဓားပြသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးသာ ဖော်ထားပြီး ဓားပြခေါင်းဆောင်ဟုထင်ရသည့်လူနှင့် ထနှောင်းမျက်လုံးတို့အကြည့်ချင်းဆုံရာတွင် နှစ်ဦးလုံးကအံဩစွာ မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ ထိုလူသည်မှာ အခြားမဟုတ် မိုးဇွန်ဖြစ်မှန်း ထနှောင်းသိလိုက်သည် ။
``ဟာ သခင်...``
ဖောက်!💢
အ့...``
မိုးဇွန်သည် ထနှောင်းကိုမြင်တော့ သူ၏သခင်ပါလားဟု ဝမ်းသာအားရဖြင့် ``သခင်ကြီး`` ဟုခေါ်တော့မည့်စဲစဲမှာ ထနှောင်းက သူ့ခြေထောက်နားက ခဲလုံးကို ခြေမနှင့်ခြေညိုးညပ်ကာ လက်ဖဝါးပေါ်သို့ပစ်တင်ပြီး ကြွေမမြင်အောင် ထနှောင်းသည် လက်ခလယ်နှင့် လက်မတို့၏အားဖြင့် မိုးဇွန်၏ဝမ်းဗိုက်ပေါ်သို့ခဲလုံး ပစ်လိုက်သည်..။
မိုးဇွန်သည် ဗိုက်ကိုပွတ်ကာ ထနှောင်းကိုပြန်ကြည့်သည်။ ထနှောင်းက ထွက်သွားတော့ဟူသည် ပုံစံဖြင့် မျက်စပြလိုက်သည် ။
ပြီးမှ...
``အား!
မမ...မမ
ကျွန်တော်ကြောက်တယ် ဓာ ..ဓားပြတွေပဲမမ..
ကျွန်တော် ကြောက်တယ်
ကြောက်တယ်...အီး...``
ထနှောင်းသည် သူ့လက်ကိုဖက်ထားသည့်ကြွေ့လက်ကို ဖြုတ်ကာ ကြွေ့လက်မောင်းကို ပြန်ဖက်ပြီး ကြွေ့အနောက်မှ ဓားပြများကို ကြောက်ဟန်ဆောင်လိုက်သည်။ ထနှောင်းကြောင့် မိန်းမတန်မဲ့ ကြွေသည် မိန်းမ ဘသား လုပ်ရပြန်တော့မည်....။
``ဟဲ့..
ငါကြောက်ဖို့လဲထားပါဦးဟယ်...
နင်ကလဲ ယေကျာ်းကြီးဖြစ်ပြီး..
ဘာလဲ ငါက ဓားပြတွေနဲ့ သွားဖိုက်ရမှာလားဟမ်..``
``ဟာ...မမကလဲ ကျွန်တော်တို့မိဘတွေကိုသတ်တာလဲ အဲ့လိုဓားပြတွေပဲ ၊ ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ကြောက်တယ်...ကြည့်ကြပ်သာ ဖြီးဖျန်း ပြောလိုက်ပါလားမမရယ်..
ကျွန်တော် အရမ်းကြောက်လွန်းလို့ပါ ``
``ဟင် ထနှောင်းမိဘတွေကိုသတ်တာ သူတို့လား ``
``အာ..
ဒါတော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲမမရ.. မဟုတ်ဘူး ၊ သူတို့မဟုတ်ပေမဲ့ သူတို့လိုလူမျိုးတွေလေ..``
ကြွေ့အနောက်ဘက်မှာ ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် ပြောနေသည့် ထနှောင်းကိုကြည့်ကာ ကြွေသည် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ထနှောင်းပခုံးကိုနှစ်သိမ့်သည့်အနေဖြင့် ပုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဓားပြတွေဘက်သို့လှည့်ကာ ဆရာမပီပီ စကားအရာကြွယ်ကြွယ်ဖြင့် ကြောက်ပေမဲ့ ပြောရပါတော့သည်။
``အဲ့ဒီ့က အကိုတွေရယ် ကြွေတို့က ကျောင်းသွားမလို့ပါ ၊ ကြွေ့ဆီမှာလဲ ဘာအဖိုးတန်မှမရှိပါဘူး ဒါကြောင့် လွတ်ပေးပါနော်... ကြွေက အနာဂတ်ကလေးတွေ ဘဝလှပဖို့ ဖန်တီးပေးနေသူပါ... ဒါကြောင့် လွတ်ပေးပါနော်..``
မိုးဇွန်သည် ကြွေ့ကိုကြည့်လိုက် ၊ ထနှောင်းကိုကြည့်လိုက် လုပ်ပြီး သူ၏ အောက်လက်ငယ်သားတွေဘက်သို့ မြင်းဇက်ကြိုးကိုကိုင်ပြီးလှည့်လိုက်သည်.။
``ညီအကိုတို့ရေ..
ကျောင်းဆရာမဆိုတော့ ငါတို့ကလေးတွေအတွက်လှပတဲ့အနာဂတ်တွေပေးနိုင်တယ် ၊
ဒါကြောင့်ထားခဲ့လိုက် ဆက်သွားကြရအောင်.``
မိုးဇွန်သည် သူ့တပည့်တွေကိုမျက်လုံးမှိတ်ပြကာ ပြောပြီး ထနှောင်းကိုကြည့်ကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလျက် ထိုနေရာမှထွက်ခွာသွားသည် ။
ဓားပြအောက်လက်ငယ်သားတွေကလဲ သခင်လေးမိုးဇွန်စကားကိုနားထောင်ကာ ထွက်သွားခဲ့ပေမဲ့ သူတို့မျက်လုံးတွေက ထနှောင်းကိုသာ လှည့်ကြည့်နေကြသည်...။
``ဟူး...တော်ပါသေးတယ်...``
``အမယ်..ဒီစကားကို ကျွန်မပြောရမှာမဟုတ်ဘူးလား...``
``အာ...မမကလဲ
စကားပဲဘယ်သူပြောပြောပေါ့ မှုပိုင်မှမရှိဘဲ...ဘေးကင်းဖို့သာ အဓိကလေ.. ``
``ဟုတ်ပါပြီရှင်..
ဟုတ်ပါပြီ လာသွားရအောင်..၊ ကျောင်းနောက်ကျနေမယ်...၊
ဒါနဲ့ထနှောင်းလေး သူတို့တွေက မမတို့ကို ဘာမှမလုပ်ပေမဲ့ ကျန်တဲ့ရွာသားတွေဆီက လုယက်ရိုတ်နှက်မလားမသိဘူးနော်...``
``စိတ်ချမမ သူတို့ဘာမှမလုပ်ဘူး အိမ်ဘဲတန်းပြန်မှာ``
``ဟင်.. ထနှောင်းကဘယ်လိုသိ``
ကျောင်းသွားမည့်လမ်းမတစ်လျှောက် ကြွေနှင့် ထနှောင်းတို့သည် ရောက်တက်ရာရာစကားများပြောကာ ကျောင်းသို့ လျှောက်လှမ်းလာသည်။
ထနှောင်း၏သတိလက်လွတ် စကားလုံးတွေကြား ကြွေ အံအားသင့်သွားရသည်..။ ထနှောင်းသည်လဲ သူစကားလွန်သွားမှန်းသိ၍ ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ချက်ချင်း ပြန်ဖြေသည်။
``အဲ..အို..အော်...
ဒီလိုလေ...ကျွန်တော်က ကြည့်တာနဲ့သိတယ် ၊ အဲ့ဓားပြတွေက ကျွန်တော်တို့ကို တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့ ဓားပြလိုမဟုတ်ဘူး ၊ ကျွန်တော်တို့ကို တိုက်ခိုက်တဲ့ ဓားပြတွေဆို ကျောင်းဆရာမ မပြောနဲ့ ကလေးသေးသေးလေးတောင်မချန်ဘူး အကုန်သတ်ပစ်တာလေ...``
``အော်...ရက်စက်လိုက်ကြတာ....
ဒါဆို ဓားပြတောင်မှ လူဆိုးလူကောင်းရှိသေးတာပေါ့နော်...``
``ဒါပေါ့မမရဲ့.. လူတိုင်းကို တသတ်မတ်ထဲမကြည့်နဲ့...အရာအားလုံးက ကိုယ်ထင်နေသလိုမဟုတ်ဘူး... ``
``အော်...အင်းပါ``
ထနှောင်းစကားကြောင့် ကြွေသည် အတွေးပင်လယ်ဝေနေခိုက် ကြွေ့ ကိုကြည့်ပြီး ထနှောင်းခမျာ သက်ပြင်းတိုးတိုးလေးချလိုက်ရသည်..
📝🍂🍀
ရွာလမ်းမတစ်လျှောက် နွေရာသီ၏ ဂုဏ်သတ္တိကိုဖော်ကျူးထားသော နေမင်းကြီး၏အလင်းရောင်သည် ဓားပြမိုးဇွန်တို့ကို ချွေးသံတလုံးလုံးဖြင့် သူတို့၏နေရပ်သို့ပြန်လာစေသည်..။
``သခင်လေး...
အစောကတွေ့တာ သခင်ကြီးမဟုတ်လား ဘာကြောင့် မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တာလဲဗျ..``
မိုးဇွန်၏ တပည့်ဖြစ်သူက မေးလေတော့ မိုးဇွန်သည် သူ့ဘက်သို့ ခေါင်းတစ်ချက် စောင်းငဲ့ကြည့်ပြီးနောက် အရှေ့သို့ပြန်ကြည့်လိုက်သည် ။
``ငါလဲမသိဘူး ကိုကြီးမှာအကြောင်းရှိလို့နေမှာပေါ့ကွာ...၊
ငါတို့ညနေထိ သခင်ကြီးအလာကိုစောင့်မယ် ၊ မလာခဲ့ရင်တော့နက်ဖြန် မင်း ငါနဲ့ရွာထဲကိုလိုက်ခဲ့ ၊ ရုပ်ဖျက်ပြီး သခင်ကြီးကိုသွားတွေ့ရအောင် ..``
``ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်လေး...``
🍀☘️🍂
ယနေ့ ချင်းပြည်နယ် ကုက္ကိုလ်ကိုင်းရွာ၏ နေ့လည်ခင်းရာသီဥတုသည် ဆီးနှင်းတောင်ပေါ်ရောက်နေသလို အေးချမ်းလှ၏။ ထိုအအေးဒဏ် ကိုအံတု၍ ပြည်တွင်း deliveryသမားလေးကတော့ သူ၏တာဝန်ကျေပွန်အောင် မြို့ကလာသောပစ္စည်းများကို လိုက်လံပို့ဆောင်နေသည် ။ထိုပစ္စည်းများထဲတွင် ကြွေနှိုင်းခ၏ပစ္စည်းများလဲပါဝင်သည်..။
``ဆရာမလေးရေ.... ဗျို့...ဆရာမလေး ဆရာမလေးရှိလားဗျို့``
``လာပါပြီဗျ...ခင်များကလဲ အော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့ဗျာ ဘာဖြစ်တာလဲ မီးလောင်လို့လား....``
``ဟာဗျာ....ခင်များကလဲ
ဖွဟဲ့ လွဲပါစေဗျာ...``
``ကဲပါ..လုပ်မနေနဲ့
ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲမြန်မြန်ပြော ကျုပ်ကအားတာမဟုတ်ဘူး..``
``အယ်...ထူးဆန်းပါပေ့
မအားရအောင် ခင်များက
ဘာလုပ်နေလို့တုန်း...``
``ဟ! ကျုပ်က ခန္ဓာကိုယ်ဖွံဖြိုး
တိုးတက်အောင် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းက ကူညီရာရောက်စေတဲ့ အိပ်စက်ခြင်းဆိုတဲ့ အလုပ်ကိုလုပ်နေတာဗျ..လွယ်တာမဟုတ်ဘူး..``
``ဟင်..ဟားဟားဟား...
ခင်များဗျာ..တကယ့်လူပဲ..``
``ဟေ့လူ..လာရင်းကိစ္စပြောလေ..``
``အော်...ဟုတ်သား ခင်များနဲ့စကားပြောကောင်းလို့ လာရင်းကိစ္စမေ့တော့မလို့ပဲ... ဒီမှာဗျာ ကျုပ်က စာပို့ပစ္စည်းပို့ deliveryသမားလေးဆိုတော့ကာ...``
``ဟာဗျာ...
ခင်များသိပ်လျှာကြောရှည်တယ်...တော်ပြီကျုပ်အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့မယ်...``
``နေ..နေပါဦးဗျာ..ခင်များကလဲစိတ်ကြီးပဲ ဆရာမလေးကိုမြို့ကပို့လိုက်တဲ့ပစ္စည်းလာပို့တာပါ..ဆရာမလေးရော...``
``ဒီချိန်ကကျောင်းတက်ချိန်လေ..ကျောင်းမှာပေါ့ဗျ..ပစ္စည်းတွေကိုကျုပ်ပေးခဲ့..မမလာရင်ပေးလိုက်မယ်...``
``ကောင်းတယ်ဗျာ..ကျုပ်လဲ ကျောင်းသွားစရာမလိုတော့ဘူး ဒီမှာဆရာမလေးပစ္စည်းက၂ထုပ်....ကျေးဇူးပဲနောင်ကြီးရေ....``
ထနှောင်းသည် deliသမားလေးပေးသည့် ပစ္စည်းတွေကိုကြည့်လိုက်တော့ ရောင်စုံစက္ကုတွေဖြင့်စနစ်တကျထုပ်ပိုးထားသည် ။
အထဲကပစ္စည်းကို မမြင်ရချေ.. ထို့ကြောင့် စူးစမ်းချင်စိတ်ကိုမြိုသိပ်ပြီး မှန်ဗီဒိုပေါ်သို့တင်လိုက်ကာ သူ၏စက်တော်ခေါ်ရာနေရာသို့ပြန်ပြီးမှေးစက်နေပါတော့သည်...။
& &
ကလောင်..ကလောင်..
``ကဲ..ကလေးတို့ရေ..
ကျောင်းဆင်းလို့ရပြီ မနက်ဖြန်နဲ့သန်ဖက်ခါ ကျောင်းပိတ်တယ်နော်...``
``ဟေး....မနက်ဖြန်ကျောင်းပိတ်တယ်...ပျော်လိုက်တာ....``
``ရေး....ငါမနက်ဖြန် ရွာနောက်ပိုင်းက ချောင်းထဲရေကူးရင်း ငါးဖမ်းသွားမယ် ဘယ်သူလိုက်မလဲ ..``
``ငါလိုက်မယ်``
``ငါရောပဲ``
``ဟျောင့်ငါ့လဲခေါ်နော်...``
``အေးပါကွာ အကုန်လိုက်ကြ ဟုတ်ပြီလား..``
မနက်ဖြန် စနေ ၊ တနဂ်နွေမို့ ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သည်ကြောင့် ကလေးများက သူတို့၏သဘောသဘားအလျောက် ပျော်ရွင်ခုန်ပေါက်ပြီး တစ်ယောက်တစ်ပေါက် စကားပြောနေသည်ကား လက်ပံပင် ဆရက်ကျနေသည့်အလားပင်..။
ဗြန်း...ဗြန်း...ဗြန်း...
ကြွေသည် စာရေးခုံပေါ်သို့ ကြိမ်လုံးဖြင့် ရိုတ်ချလေတော့ ကလေးတွေအသံသည် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်လျက်လက်ပိုက်ကာ သူတို့၏ဆရာမကြွေနှိုင်းခကို ရိုသေသမှုဖြင့်
ကြည့်နေကြသည်...။
``ကလေးတို့ကို ဆရာမပြောပြမယ်နော် ၊ မနက်ဖြန်ကျောင်းပိတ်ပြီဆိုတာဟုတ်တယ် ၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်နှစ်ရက်ပိတ်တာလဲကွယ်...``
``နှစ်ရက်ပါဆရာမ``
``ဟုတ်တယ် နှစ်ရက် ...
အဲ့ဒီ့နှစ်ရက်ကလေးပိတ်တာကို ပျော်နေရမှာမဟုတ်ဘူးနော်.. စာမေးပွဲက ဘယ်နေ့လဲ``
``၁၂ရက်နေ့ပါဆရာမ...``
``မှန်ပြန်ပြီကွယ်...
ဒီနေ့ဘယ်နှစ်ရက်နေ့လဲ
သိကြလား...``
``၈ရက်နေ့ပါ``
ဆရာမက စာမေးပွဲနီးကပ်နေပြီဖြစ်ကြောင်း သတိပေးလိုက်သောအခါ ခုဏန ပျော်ပျော်ရွင်ရွင် ကခုန်မြူးတူးနေသည့် အသံများဟာ လေလွင့်သလို ပျောက်ရှကုန်ပြီး တိုးညင်းသော အသံများဖြစ်ကုန်ကြသည်..။
``ဟယ်တော်....အသံက ဘယ်လိုဖြစ်သွားကြတာလဲ....ပြန်ပြောကြစမ်း...ဒီနေ့ဘယ်နှစ်ရက်လဲ...``
``၈ရက်နေ့ပါဆရာမ...!!``
ကြွေ ထပ်မံပြောခိုင်းတော့မှ အားမာန်အပြည့်နှင့် အော်ကာပြောတော့သည်...
``အင်း...ဒါဆို စာမေးပွဲရက်ရောက်ဖို့အတွက် ဘယ်နှစ်ရက်လိုသေးလဲ...``
``၃ရက်ပဲလိုပါတော့တယ် ဆရာမ..``
``ဒါဆို ကလေးတို့ စာရကြပြီလား...``
``ရပါပြီဆရာမ``!!
``မရသေးပါဘူးဆရာမ...!!အဟိ...``
``ဟယ်...စာမရသေးဘူးဆိုတဲ့အသံကိုဆရာမကြားလိုက်တယ်နော်...
စာမေးပွဲက ပါပုနားကပ်နေပြီ..
ဒါကိုမရကြသေးဘူးလား...``
ကလေးတွေသည် ဆရာမပြောသည့်စကားလုံးများထဲတွင် ထူးဆန့်သည့်စကား ၊ သူတို့မကြားဖူးသည့်စကားလုံးပါလာသောကြောင့် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယာက်ကြည့်နေကြသည်... ကျောင်းသားတွေထဲမှ တစ်ယောက်သည် မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမေးချင်သည့် မေးခွန်းကို လက်ပိုက်ပြီး မေး၏။
``ဆရာမ..သားတစ်ခုလောက်မေးချင်လို့ပါ...``
``အေး မေးပါ..ဘာများလဲ``
``ခုဏန ဆရာမပြောတဲ့စကားလုံးတွေထဲမှာ ``ပါပု``ဆိုတာပါတယ်လေ...အဲ့ဒါဘာလဲသိချင်လို့ပါ...``
``အော်..
ခစ်ခစ်...
ဒီလိုကလေးတို့ရဲ့ စကားများ အမှားပါတက်တယ်။
ယဉ်ကျေးတဲ့စကားကို ပြောတဲ့လူတိုင်းကို လူတိုင်းကနှစ်သက်ရုံတင်မက နတ်သိကြားတွေပါ ကောင်းချီးပေးကြတယ်..။
ဒီလိုပဲ ဆရာမက ``တင်ပါး``ဆိုတဲ့အရာကို ``ပါပု``လို့ဆိုလိုက်တဲ့အတွက် ယဉ်ကျေးရာလဲရောက်တယ် တပါးသူရဲ့နားထဲမှာလဲ နားထောင်လို့ကောင်းတာပေါ့...``
``ဒါဆို တင်ပါးကို ပါပုလို့ဆရာမကခေါ်တာပေါ့နော်...``
``အင်းပေါ့...``
ကလေးတွေသည် စကားလုံးအသစ်အဆန်းရသွား၍ ပျော်နေကြသည်...
``ကလေးတို့ရေ..
ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ ဆော့ချည်းမနေကြနဲ့နော် စာလဲလုပ်ကြ..
ကဲ...ကျောင်းဆင်းလို့ရပါပြီ.``
ရေး.....
ကလေးတွေသည်ဆရာမကို အာစယဂုဏံဖြင့် နူတ်ဆက်ပြီး စာသင်ခန်းမထဲက အလုအယက်ပြေးထွက်သွားကြသည်..။
ကြွေကတော့ ပစ္စည်းတွေကို ကြိမ်ခြင်းတောင်းလေးထဲထည့်ကာ ကျောင်းစောင့်ဦးလေးကြီးကို နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။
×°×°×°
``ထနှောင်းရေ...ထနှောင်း...``
ကြွေသည့် အိမ်ရှေ့ရောက် အိမ်တံခါးတွေက ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်နေသည်။ ခြံရှေ့က အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်တော့ မည်သူမှမရှိချေ..။ အိမ်ထဲကိုလဲ တန်းဝင်မသွားရဲ ၊ မတော်လို့ ဓားပြတွေ ၊ သူခိုးတွေများ ရှိနေမှဖြင့် ဆိုသည့်စိတ်နှင့် ခြံရှေ့ကသာ ထနှောင်းကိုအော်ခေါ်နေသည်..
``ထနှောင်း...
အော်...ဒီကလေး ဘယ်တွေသဝေထိုးနေလဲမသိဘူး
အိမ်တံခါးလဲမပိတ်ခဲ့ဘူး ။ ဟူး...``
ထိုစဉ်အိမ်ထဲမှ ထနှောင်းသည်အိပ်ချင်မှုးတူးဖြင့်ထွက်လာခဲ့သည်။
``အမ်..မမလာပြီလား...``
``ဟေ့...မင်..မင်း...``
ကြွေသည် ထနှောင်း ကိုမြင်သည်နှင့် လန့်ကာ သူ၏ဆန့်ကျင်ဘက်သို့လှည့်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်သည်...။
``ထနှောင်း!..မင်း..မင်းကတော့...``
``ဘာလို့လဲမမကလဲ ကိုယ့်မမကျောင်းကပြန်လာလို့ ထွက်ကြိုတာလေ...
ဘာလဲ မကြိုက်တာလား..``
``ကိုယ့်...ကိုယ့်အောက်ကို
ကိုယ်ငုံ့ကြည့်ဦး ထနှောင်းခရဲ့!
အမလေး...ငါသေချင်ပါတယ် ဘာတွေမြင်နေရပါလိမ့်.. ``
``ဟင်...ဟာ့...
အမလေး...
ကန့်တော့မမ ကန့်တော့်...``
ထနှောင်းသည် ကြွေ့ခေါ်သံကြောင့် အိပ်ချင်မှုးတူးထလာ၍ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်အကျီနှင့် အောက်က ပုဆိုးမပါ ဘစ်ဘောင်းဘီနှင့်သာ သတိလက်မဲ့ ထွက်လာခဲ့သည်။
ထနှောင်းသည် ကိုယ့်အောက်ကိုယ် ငုံ့ကြည့်ပြီး လန့်ဖြန့်၍ ကြွေ့ကိုလဲ အားနာသွားပြီး အိမ်ပေါ်သို့ ပြေးတက်သွားခဲ့သည်။။
``ဘယ်လိုကလေးပါလိမ့်..
ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဘာပါလို့ ပါမှန်းသိမှာမဟုတ်ဘူး.. အရူးလေး..``
``မမ မလာနဲ့ဦးနော်
ကျွန်တော် အဝတ်လဲနေတယ်..``
``အမလေး..
ခင်များလေးကြည့်ခိုင်းရင်တောင်မကြည့်ဘူး ကျုပ်ဘာသာ မီးဖိုချောင်ထဲဝင်တာ..``
ထိုနေ့တစ်နေ့လုံးကြွေသည် ထနှောင်းကိုဆူလိုက်တာ ထနှောင်းခမျာ မျက်နှာလေးငယ်ကာ ဘုရားကျောင်းဆောင်ရှေ့မှာ ငိုင်ကာ ထိုင်နေတော့သည်..။
``ကျွန်မမို့လို့သာပေါ့ တခြားသူသာဆို အထင်သေးလိုက်မယ့်ဖြစ်ခြင်း ၊
ဒီလိုနမော်နမဲ့ ပုံစံနဲ့ ဘဝကို ဘယ်လိုကျော်ဖြတ်မလဲ...၊
ကျွန်မက ခင်များလေးကို ကိုယ့်မောင်လေးတစ်ယောက်လို ချစ်လို့ပြောနေတာ ၊ ခုလိုပြောနေတာ ကျွန်မအတွက်ဘာမှမပါဘူး.. နားလည်လား``
ဧည့်ခန်းထဲစာရင်းတွေလုပ်ရင်း ဆူနေသည့်ကြွေ့ထံသို့ ထနှောင်းသည် ရေတစ်ခွက်လာပေးသည်။
ကြွေသည် ထနှောင်းပေးသည့် ရေကိုကုန်အောင်သောက်ကာ ဆက်၍ဆူနေပြန်သည်။
ထနှောင်းသည် ကြွေ့စကားသံတိတ်သွားအောင် ဘာလုပ်ရမလဲဟု မီးဖိုချောင်ထဲသွား၍ ထိုင်ကာစဉ်းစားနေသည်။ နားထဲတွင် ဂွမ်းစို့ထားသည်လဲမရ ။ ကြားနေရသေးသည်။ ထို့နောက် နေ့လည်ကရန်ကုန်ကနေကြွေ့အတွက် ပါဆယ်ထုတ်လာပို့မှန်းသိတော့မှ အကြံရသွားခဲ့သည်...။
``ဒီလိုပုံစံနဲ့ကြီးလာရင် ဘယ်သူမှအလုပ်ခန့်မှာမဟုတ်ဘူး..ဒါဆို ဘာနဲ့ သွားလုပ်စားမလဲ ..ဟမ်.. တောင်းစားမလို့လား..``
``မမ...``
``ဘာလဲ..!``
``ဟို..မမစကားကို ဖြတ်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး ၊ မမအတွက် ရန်ကုန်ကနေ ပါဆယ်ထုတ်ရောက်လာလို့ပါ..``
``ဟွန့်..ခင်များလေးနော် ကြပ်ကြပ်သတိထား..``
``ဟုတ်...😑``
ကြွေသည် ထနှောင်းပေးသည့်ပါဆယ်ထုပ်ကိုယူကာ ဖောက်တော့မှ အသံတိတ်သွားသည်။
(အမလေး...တော်သေးတယ်..ကျေးဇူးကြီးလှပါတယ် ပါဆယ်ထုပ်ကြီးရာ..ငါ့မှာ မင်းပေးတဲ့အသက်ပဲရှိပါတော့တယ်..)
ထနှောင်းသည် ကြွေ့အနောက်မှ အသံတိတ် ပါဆယ်ထုတ်ကို ဦးခိုက်နေသည်။
ကြွေသည် ပါဆယ်ထုတ်ကို စနစ်တကျဖွင့်ဖောက်နေသည်။
(မမက အသေးစိတ်ကအစ စနစ်ကျတာပဲ.. ၊ ဘယ်အရာမဆို အလေးအနက်ထားတယ်။ ဒါကြောင့် မမကို့ ဒီကောင်လေးကချစ်နေရတာမမရဲ့..သိရဲ့လား)
ထနှောင်းသည် စိတ်ထဲရှိစကားများကို ပြုံးရွင်ကာ ပြောနေသည်။
သိူ့ပေမဲ့ ကြွေ၏ စကားကြောင့် မျက်နှာ ပျက်သွားရသည်။
``ဟယ်..ကိုကိုပေးလိုက်တာပဲ...``
``ဟမ်..ကိုကို!..``
ထနှောင်းသည် ကြွေ့စကားနှင့်ထပ်တူလိုက်ပြောပြီး ကြွေထိုင်နေသည့်နေရာ၏ အရှေ့ဘက်သို့ရောက်လာကာ တင်ပလေခွေထိုင်လိုက်သည်။
``မမ.. မမမှာ အကိုရှိလို့လား၊
ညီမလေးပဲရှိတာဆို..``
``အော်..ကိုကိုဆိုတာက..
အဟွန်း...မမရဲ့...
မမရဲ့ချစ်သူကိုပြောတာလေ..ဟိ``
``ဗျာ!...ချစ်သူ``
``အွန်း..ဒီမှာလေ မမအရမ်းလိုချင်တဲ့ ကဗျာစာအုပ်ကို ကိုကိုကရှာပြီးဝယ်ပေးလိုက်တာ..၊
ကဗျာစာအုပ်နာမည်က
"အလွမ်းပြေငြိမ်းရေးစာချုပ်"ပေါ့ မောင်လှမျိုး (ချင်းချောင်းခြံ)
ရေးတာလေ..
မမအရမ်းလိုချင်ခဲ့..ဟိ...
မမကိုကိုက မမ ပြောရင်တစ်ခွန်းထဲပဲ ဘယ်အရာမဆို ရအောင်ယူလာပေးတယ်...သိပ်ချစ်လိုက်တာ ကိုကိုရယ်..မွ...``
ကြွေသည် သူမ၏ချစ်သူပေးလိုက်သော စာအုပ်ကိုကိုင်ကာ အကြင်နာ စကားလေးများပြောပြီး ထိုစာအုပ်ကို အနမ်းတွေ တဖွဖွ ခြွေနေ၏..``
``မမ..!``
``ဟင်..``
``ဒီစာအုပ်ပေးတဲ့လူက မမချစ်သူလား..``
``အွန်းပေါ့...မမနှလုံးသားရဲ့မှုပိုင်ရှင်လေး..``
``မမသူ့ကိုချစ်လား..``
``ချစ်တာပေါ့ ထနှောင်းရဲ့ ...
မမဘဝမှာ မိဘပြီးရင် ကိုကို့ကို အချစ်ဆုံးပဲ..
ကိုကိုက မမရဲ့ဘဝအဖော်မွန်လို့ဆုံးဖြတ်ထားတာ..``
ဒုန်း...💢
``ဟင်..ထနှောင်း...ဘာလုပ်တာ..``
``ပေးစမ်း အဲ့စာအုပ်..``
ထနှောင်းသည် ချစ်သူကြောင့် ပြုံးရယ်နေသည့်ကြွေ့ကို မနှစ်မြို့ဘဲ စာပွဲခုံကို သူ၏လက်သီးဖြင့်ထိုးချလိုက်ပြီး ကြွေ့လက်ထဲရှိ တယုတယကိုင်ထားသည့် စာအုပ်ကိုယူကာ အိမ်နောက်ဘေးသို့လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။
``ဟာ...ထနှောင်းခ..
ဒါဘာလုပ်တာလဲ..
မင်းတော့ ငါအလိုလိုက်ထားလို့ရောင့်တက်လာပြီပဲ..
စာအုပ်လေးတော့သွားပါပြီဟယ်..``
ကြွေသည် ထနှောင်းကိုဆူပြီး ကဗျာစာအုပ်ကို ထယူဖို့အသွား
ထနှောင်းသည်
ကြွေ့ကိုမသွားစေရန် လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆွဲချပြီး သူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။
`` ထ..ထနှောင်း..မင်းဘာလုပ်တာလဲ လွတ်စမ်း...``
ထနှောင်းသည် သူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်နေသည့် ကြွေကို အတင်းဖက်ထားပြီး ကြွေ့မျက်နှာဝင်းဝင်းလေးကို မျက်တောင်မခတ် အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေမိသည်..
`` ထနှောင်းခ လွတ်စမ်းလို့ငါပြောနေတယ်လေ....
``ဟင်..
ဟာ...တောင်း တောင်းပန်ပါတယ်မမ...ကျွန်တော်...``
ဖျန်း...👋
``မင်းငါ့သိက္ခာကိုမှ မထောက် မတော်လို့ တစ်ယောက်ယောက်ကများဝင်လာရင် ဆရာမဆိုတဲ့ ငါ့သိက္ခာ ၊ အရှက်နဲ့လူလုပ်နေတဲ့ငါ့ကိုယ်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ..``
``မဟုတ်...
အဲ့လို...မဟုတ်..ကျစ်...
တောင်းပန်..``
``တော်ပြီ...ငါနင်နဲ့စကားပြောချင်စိတ်မရှိတော့ဘူး ငါ့ကို စကားလာမပြောနဲ့..``
ကြွေသည် ဒေါကန် မောကန် ခပ်ထန်ထန်လေးဖြင့် ခြေဖနောင့်ကို ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာနင်း သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကျနေသည့် စာအုပ်ကိုကောက်ကာ အခန်းထဲသို့ဝင်သွားပါတော့သည်...။
🥀 ~~~~ 🥀 ~~~~ 🥀~~~~ 🥀
အပိုင်း ( ၅ )မျှော်....
ထနှောင်းလေးကို ကြွေ အထင်လွဲသွားပြီလားဟင်....
ကြွေက စိတ်ကြီးကကြီးနဲ့ ရှေ့ဆက် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ စောင့်ကြည့်ပေးကြပါဦးနော်...