book

Index 2

အခန်း ( ၂ )

" ထွန်းဦးရေ  အဲဒီအိတ်တွေ ဒီဘက်ရွှေ့ပေးဦး "

ပွဲရုံပိုင်ရှင် ဒေါ်နန်းယုကို "ဟုတ်"လိုက်ရင်း သူ

သွက်သွက်လုပ်နေ၏။ အလုပ်ကြိုးစားသော သူက ဒေါ်နန်းယုတို့အိမ်တွင် လူယုံတစ်ယောက်

ဖြစ်လာခဲ့သည်။   အစစအရာရာ မျက်နှာလွှဲရသလို အိမ်၏တောက်တိုမယ်ရလည်း ကူညီလုပ်ပေးသဖြင့် 

သူ့ကို ဒေါ်နန်းယုတို့မိသားစုက  ယုံကြည်စိတ်ချသည်။ 

" ထွန်းဦးရေ နင်ပြန်ရင် အိမ်ကိုဝင်သွားဦး မယ်လှ ဟင်းတွေထည့်ပေးလိမ့်မယ် နင်တို့မိသားစုစားဖို့"

" ဒေါ်ယု  အဲလိုဆို ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"

"အင်း အင်း "

အလုပ်သိမ်းသည်နှင့်  ဒေါ်လှထည့်ပေးသောဟင်းများ ယူပြီး အိမ်ကိုသွက်သွက်ပြန်လာသည်။ အိမ်ဝမှ ဇနီးသည်  ကရင်မလေးနော်ဖော့က ဆီးကြိုနေသည်။ 

အိမ်ထဲဝင်သည်နှင့် အပြေးအော်၍ထွက်လာကြသောသားသမီးတွေ၏ အသံလေးက သူ့ရင်ကို အမောပြေစေသည်။

" အစ်ကို ချွေးတိတ်အောင် အနားယူလိုက်နော် ပြီးရင်ရေချိုးတော့ နော်ဖော့ထမင်းပွဲပြင်ထားမယ်"

"အင်းပါ  မိန်းမရယ် "

ဘာပဲပြောပြော မချမ်းသာသော်လည်း  သူ့ဘဝလေးကို သူကျေနပ်သည်။ ပျော်ရွှင်ငြိမ်းချမ်းသောဘဝတော့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရသည်။ 

"အစ်ကိုရေ..ရေချိုးတော့  ရေချိုးခါနီး ရေတစ်ခွက်သောက်လိုက်ဦး "

မီးဖိုထဲမှာ ထမင်းစားဖို့ပြင်ဆင်ရင်း လှမ်းအော်နေသော 

ဇနီးသည်၏စကားက ရင်ထဲသို့ ရေခဲမြစ်ကလေးသဖွယ်

စီးဆင်းသွားသည်။ ကြည်နူးစွာပြုံးရင်း ရေတစ်ခွက်အပြည့်သောက်ပြီး ရေခပ်သွက်သွက်ချိုးလိုက်သည်။ သူရေချိုးပြီးချိန်တွင် 

ဇနီးသည်က ထမင်းဝိုင်းပြင်ပြီးနေသည်။ 

သားနှစ်ယောက်  ၊ သမီးလေးတစ်ယောက် သူ့တွင်ရှိသည်။

အငယ်ဆုံးကသမီးလေး နော်ထူးထူး။ အငယ်ဆုံးဖြစ်သလို ကျန်းမာရေးချူချာသဖြင့် အချစ်တွေပိုရသည်။ ခဏခဏနေမကောင်းသဖြင့် သမီးငယ်လေး တစ်ခုခုဖြစ်လျှင် နော်ဖော့တစ်ယောက် ခြေမကိုင်မိ ၊ လက်မကိုင်မိ။

ခုနှစ်တန်းကျောင်းသား သားကြီးက ထွန်းသူရ။

သားလတ်က ထွန်းနေဗလ။ ငါးတန်းပင်ရောက်ပြီ။

သမီးငယ်လေးက သူငယ်တန်း ငါးနှစ်သမီး။

သူ့ပန်းကန်ထဲ ဦးဆယ်ထည့်ရင်းပြီးသည်နှင့် ကလေးတွေပန်းကန်ထဲ ဟင်းတွေဆယ်ထည့်ပေးနေသော ဇနီးသည် ကိုမြတ်နိုးစွာ

ငေးကြည့်ရင်း ထမင်းကို ဗိုက်ဆာဆာနှင့် စားလိုက်သည်။

သူတို့မိသားစု ထမင်းဝိုင်းလေး  ၊ သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေသည်မှာ တစ်ကယ့်ကို ကြည်နူးပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းလှပါသည်။

           **********


rate now: