အချစ်တစ်ခု၏တိမ်ငွေ့ဖြူ
နှင်းဖြူမုန့်ဟင်းခါးချိုင့်တွေသွားပိုပြီး
ပြန်လာတောဒေါ်လေးကဆိုင်သိမ်းနေပြီးဖြစ်သည်။နှင်းဖြူဒေါ်လေးကိုဝိုင်းကူလုပ်ပေးရင်.......
"ဒေါ်လေး...နောက်နေတွေကျောင်းပိတ်ရက်တိုင်းနှင်းဖြူမုန့်ဟင်းခါးလိုက်ပိုွပေးမယ်နော်"
ဒေါ်လေကနှင်းဖြူကိုကြည်ပြီး
"မပို့ပါနဲမိနှင်းရယ်။၁၀တန်းကိုသာဒီနှစ်အောင်ဖို့အရေးကြီးတယ်။ဒီအလုပ်တွေကဒေါ်လေနဲနင်ဦးလေနဲလုပ်နေကျပါ။ငါတူမလေကိုလည်းအဲအလုပ်တွေမလုပ်စေချင်ဘူး။ဒေါ်လေးသမီးကိုပညာတတ်ကြီးဘဲဖြစ်စေချင်တယ်။အဲတောနောက်တစ်ခါစျေးရောင်းဖိုအကြောင်းမပြောနဲကိုယ့်စာဘဲကိုယ်အာရုံစိုက်။
ဟုတ်ပြီလား။"
နှင်းဖြူမျက်နှာလေပျက်၍
"ဟုတ်ကဲပါ....ဒေါ်လေး"
နှင်းဖြူနောက်နေ့ကျောင်းသွားတောနွေဦးအမေအကြောင်းကိုစပ်စုစိန်မိဖြိုးကိုမေးမိသည်။
"မိဖြိုး...နင်ကလေ...အရမ်းတော်တဲ့စုံထောက်ကြီးဆိုတော"
နှင်းဖြူစကားကိုမိဖြိုးကဖြတ်ပြောသည်
"ဒီမှာ...မိနှင်းလာမြှောက်မနေနဲ။နင်ဘာသိချင်တာလဲဆိုတာပြော"
"အင်း...သိချင်တာကတော့...နွေဦးရဲ့မားသား
ကြီးအကြောင်းနင်သိလား"
"အင်း...နည်းနည်းပါးပါးဘဲသိတယ်"
နှင်းဖြူသိချင်ဇောနဲ
"အင်း...နည်းနည်းသိရင်နည်းနည်းပြောပြပါလား"
"မိနှင်း...ဘယ်လိုဖြစ်လိုအသည်းအသန်ကြီးသိချင်နေရတာလဲ။အဲဒါကိုဖြိုးကိုအရင်ပြော"
နှင်းဖြူသက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး.....
"ဒီလိုဟာ....တနဂ်နွေကျောင်းပိတ်ရက်တုန်းကဒေါ်လေကအိမ်နှစ်အိမ်ကိုမုန်ဟင်းခါးသွားပိုခိုင်းတယ်အဲအိမ်နှစ်အိမ်ကနွေဦးနဲရဲရင့်ရိူင်းတို့အိမ်တွေဖြစ်နေတယ်"
"ရေစက်....ရေစက်...."
ဆိုပြီးမျိုးကကြားဖြတ်၀င်ပြောသည်။
"နေပါမျိုးရယ်....နွေဦးနဲရေစက်ဆိုပျော်ပျော်ဘဲ။
ဟိုတစ်ယောက်နဲရေစက်မပါခြင်းပါဘူး။ကြည်လိုကိုမရဘူး။မိဖြိုးစောနကစကားပြန်ဆက်မယ်နော်"
မိဖြိုးကခေါင်းညိတ်ပြသည်။
"အဲဒါသွားပိုတောနွေဦးအမေကမာနကြီးသလိုဘဲ။ရ၃လုံးအမေကတောသဘောကောင်းတယ်ဟ"
"အဲတော...မတော်ရသေးတဲ့ယောက္ခမကြီးအကြောင်းသိချင်တယ်ပေါ့"
အိဖြိုးပြောသောစကားကိုနှင်းဖြူခေါင်းညိတ်မိသည်။
"အင်း...ငါသိရသလောက်တော။နွေဦးတို့ကပိုက်ဆံရှိတယ်ဆိုတောသူမားသားကြီးလည်းဘ၀င်မြင့်မှာပေါ့။
"
မဖြိုးစကားကိုနှင်းဖြူကမေးမိသည်။
"ဟင့်....ပိုက်ဆံရှိတိုင်းအဲလိုမာနကြီးလိုရလား
"လိုနှင်းဖြူမိဖြိုးကိုမေးမိသည်။
"ဒီမှာနှင်းဖြူပိုက်ဆံမရှိဘဲပညာရှိအုန်းတောအချို့တွေမာနကြီးကြတယ်ငါ့ပညာငါ့ပိုက်ဆံဆိုပြီးတောလေ"
မိဖြိုးစကားကိုနှင်းဖြူရယ်မိသည်
"အင်း...အဲဒါကိုဘ၀င်လေဟပ်တယ်။
ဘ၀င်ရူးတယ်လိုနာမည်ပေးရမှာပေါ့နော်"လိုမိမျိုးကပြောသည်။
ဒါကိုမိဖြိုးကပခုံးတွန့်ပြသည်။
"သြော်....ပြီးတောငါပြောဖို့တစ်ခုကျန်သေးတယ်နှင်းဖြူ"
"အင်း....ဘာလဲ"
"နွေဦးကိုသူမိဘတွေကသဘောတူထားတဲ့လူရှိတယ်လိုတောငါသိထားတယ်"
"ဟင့်...ဟုတ်လား"ဟုပြောပြီးနှင်းဖြူမျက်နှာငယ်သွားသည်။
"အအမလေ...ငါအမ မဖြိုးတို့ကတောနော်...တကယ့်သတင်းစုံ
အဲအကြောင်းကိုမဖြိုးကိုဘယ်သူပြောတာလဲတစ်အိမ်တည်းအတူနေတဲ့မျိုးတောင်မငိဘူး"
ဟုမိမျိုးမေးသည်။
"အေးပေါ့...မျိုးရယ်နင်ကဘယ်သိမလဲ။နင်ကအားနေအိပ်မယ်စားမယ်ဘဲကြည်နေတာကို။နည်းနည်းပါးပါးလေလည်းပတ်၀န်ကျင်အကြောင်းကိုစူစမ်းကြည်အုန်း။
ကဲ...ကျောင်းနားရောက်တောမယ်စက်ဘီအမြန်နင်း"ဟုမိဖြိုးကသတိပေးလိုက်သည်။
ကျောင်းထဲရောက်တောနှင်းဖြူသိချင်စိတ်တစ်ခုဖြင့်မိဖြိုးကိုထပ်မေးမိသည်။
"မိဖြိုး....နွေဦးနဲသဘောတူထားတဲ့ကောင်မလေးကချောလား"
မိဖြိုးပြုံး၍....
"ချေောမချော၊လှ မလှတောမသိဘူးဟာ
သူနဲသဘောတူထားတဲ့ကောင်မလေးကမော်ဒယ်လိုကြားတယ်သူထက်2yearကြီးတယ်။မိဘခြင်းကစီပွားဘက်တွေလိုလည်းကြားတယ်။ဖိတ်ချင်ဖိတ်သူတိုအိတ်ထဲသူတိုဖိတ်တာပေါ့ဟာ။ဒါနဲနှင်းဖြူအဲကောင်မလေးကိုနင်မြင်ဖူးချင်လား"
မိဖြိုးပြောသောစကားကိုနှင်းဖြူမငြင်းသာဘဲခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
"ဒါဆိုညနေစာကြည်တိုက်သွားကြမယ်။အဲမှာမဂ္ဂဇင်းတွေရှိတော့သူပုံရှိလောက်မယ်ဟာ"
"အော်...အေးပါ...အဲဒါဆိုမုန့်စားဆင်းချိန်သွားတာပေါ့"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူမျက်နှာမကောင်းဖြစ်သွားသည်။
တစ်မနက်လုံးတီချယ်တို့စာသင်တာကိုလည်းစိတ်မ၀င်းစားမိသလိုရဲရင့်ရိူင်းခေါ်သည်တောသူမနာမည်ကိုလည်းအာရုံမစိုက်မိ...ဒါကိုရဲရင့်ရိူင်းကစိုးရိမ်တကြီးဖြင့်.....
"ငွေနှင်းဖြူ....နင်နေမကောင်းဘူးလား"လိုမေးပြီးနှင်းဖြူနဖူးကိုကိုင်သည်။
"နေစမ်းပါ...ရ၃လုံးရယ်။နင်လက်ဖယ်ပါ"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူသောက်ရေစဥ်ဘက်သွားလိုက်သည်။
ဆရာမနောက်တစ်ယောက်၀င်ပြီးရင်မုန့်စားဆင်းချိန်ဖြစ်သည်။
မုန့်သားဆင်းချိန်မှာ....
"နှင်းဖြူသွားမယ်လေမုန့်သွားစားမယ်"ဆို၍နှင်းဖြူသူငယ်ချင်းအမွှာရောက်လာသည်။
နှင်းဖြူမျက်နှာမကောင်းတာကိုဒီညီမ၂ယောက်တမနက်လုံးမြင်တော။
"စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲနှင်းဖြူရယ်။လာ...မုန့်သွားစားပြီးရင်စာကြည်တိုက်သွားမယ်လေနော်"
နှက်းဖြူတို့မုန့်၀ယ်ပြီးစာကြည်တိုက်ထဲဝင်ခဲ့သည်။
နှင်းဖြူတို့အဖွဲ့ကိုမြင်တောရဲရင့်ရိူင်းက
"တောသူမ....ကာတွန်းစာအုပ်လာဖတ်တာလား။ရော...နင်ဖတ်နေကြစာအုပ်"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူကိုစနိူးဝိူက်စာအုပ်လှမ်းပေးသည်။နှင်းဖြူရဲရင့်ရိူင်းပေးသောစာအုပ်ကိုလည်းမယူဘာစကားမှမပြောဘဲဒီတိုင်းကြည်သာရပ်နေသည်။
"ဟာ...တောသူမ...မတ်တပ်ကြီးကျောက်ရုပ်ဖြစ်သွားတာလား"
ရဲရင့်ရိူင်းအဲလိုပြောနေစဥ်မှာမိဖြိုးက...
"နှင်းဖြူ....တွေ့ပြီးငါတို့သွားထိုင်ရအောင်"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူတိုစားပွဲတစ်ခုမှာထိုင်လိုက်သည်။
မိဖြိုးကစာရွက်တွေလှမ်းကြည်သည်နောက်ဆုံးတောပုံတစ်ပုံကိုတွေ့လိုက်သည်။
"ဒီမှာလေ...နှင်းဖြူ"
"ဟယ်....ချောလိုက်တာ"လိုမျိုးကပြောသည်။
"ရွှေပိုးအိမ်(ခေါ်)ပိုးလေ"လိုနှင်းဖြူတို့အနောက်ကနေလူတစ်ယောက်ပြောသံကိုကြားလိုက်သည်။နှင်းဖြူလှည့်ကြည်ပြီး...."ရ၃လုံး"
ရဲရင်ရိူင်းကဆက်၍.....
"မင်းတို့သူအကြောင်းသိချင်နေတာလား"လို့ရဲရင်ရိူင်းမေးတောဖြိုးနဲမျိုးကခေါင်းညိတ်သည်။
"သူနာမည်ကရွှေပိုးအိမ်....ငါတို့ရဲငယ်သူငယ်ချင်းအမဆိုလည်းမမှားဘူးသူကိုပိုးလေလိုခေါ်တယ်။ကျန်တာပိုသိချင်ရင်နွေဦးကိုမေးကြည်တော....ငါသွားတောမယ်....တောသူမ....ဂရုစိုက်နင်မျက်နှာဖြူရော်နေပြီး...အရင်တည်းကရုပ်ဆိုးတာထက်ခုကသရဲရုပ်နဲတောင်ပိုတူနေသေးတယ်"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူခေါင်းကိုပုတ်ပြီးထွက်သွားသည်။
အတန်းထဲရောက်တော......
"ရော.....နှင်းဖြူ....မင်းဆေးသောက်လိုက်အုန်းမျက်နှာကဖြူရော်နေပြီး"ဆို၍နွေဦးကဆေးနဲမုန့်လှမ်းပေးသည်။
ဒါကိုမကျေနပ်သူမေသဒ္ဒါက....
"သောက်လိုက်ပါ...နွေဦးကအဲလိုဘဲအတန်းဖော်တွေဆိုဂရုစိုက်တတ်တယ်"
"နှင်းဖြူ....ဆေးနဲမုန့်ကိုယူ၍....ကျေးဇူးပါကိုနွေဦး"လိုကျေးဇူးတင်စကားကိုလိုက်သည်။
"သြော်....ကိုနွေဦးရယ်။နှင်းဖြူကအတန်ဖော်သက်သက်ပါဘဲလား"လိုနှင်းဖြူစိတ်ထဲကရေရွတ်ရင်ကျလာမည့်မျက်ရည်တို့ကိုအားတင်းပြီးရုတ်သိမ်းလိုက်သည်။
ကျောင်းဆင်းချိန်မှာမိုးတွေကလည်းရွာနေသည်မိုးရွာသည်အတွက်နှင်းဖြူလောလောနှင့်အခန်းထဲကထွက်လာသည်အတွက်နှင်းဖြူဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေကျန်ခဲ့သည်ကိုတောင်မသိလိုက်ပေ။
နှင်းဖြူကျန်ခဲ့သောစာအုပ်လေကိုယူသိမ်းလိုက်သူကနွေဦး။ဒီနေ့မှနှင်းဖြူလည်းထီးမပါစက်ဘီးသာပါလာသည့်အတွက်ကျောင်းဆောင်အောက်ကောရိတ်တာမှာမိုးဆဲအောင်စောင့်နေသည်။
"ဒီနေမှဘဲမိုးကလည်းရွာတာကောင်းချက်တော"လိုနှင်းဖြူညည်းမိသည်။
ဖြိုးနဲမျိုးကလည်းအရေးတကြီးသွားစရာရှိလိုဆို၍အရင်ထွက်သွားသည်အတွက်နှင်းဖြူဒုက္ခရောက်နေသည်။
"မင်း...ထီးမပါဘူးလား"
အသံလာရာနောက်ကိုကြည်တောနွေဦးဖြစ်သည်။
"အင်း....မပါဘူး.."လိုနှင်းဖြူခပ်ပြတ်ပြတ်သားသားပြော၍နွေဦးကိုကျောခိုင်းလိုက်သည်။
"ဒါဆိုငါထီးယူသွားလေ"ဟုပြော၍နွေဦးထီးထုတ်ပေးသည်။
"ရပါတယ်....နွေဦးရယ်"
"ကဲ...ငြင်းမနေနဲတော...ရော...ယူလိုက်"
နှင်းဖြူထီးကိုယူပြီးစက်ဘီးထားရာနေရာကိုကြည်တောနွေဦး၏စက်ဘီးကိုနှင်းဖြူမတွေ့သည်အတွက်
"ကိုနွေဦး....စက်ဘီးမပါဘူးလား"
"အင်း...မပါဘူး။စက်ဘီးပျက်နေလို့ဒီနေ့ထားခဲ့ရတယ်"
"ဒါဆိုနှင်းဖြူလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ။နှင်းဖြူမှာစက်ဘီးပါတယ်ထီးမပါဘူး
ကိုနွေဦးကထီးပါတယ်စက်ဘီးမပါဘူး။"နှင်းဖြူစကားကိုဖြတ်၍နွေဦးက
"အဲတော၂ယောက်တစ်ဘ၀ဖြစ်သွားတာပေါ့"
နွေဦးထိုသို့ပြောလိုက်တော
နှင်းဖြူနူတ်ခမ်းလေဆီက"ရှင်"ဆိုသည်အသံလေထွက်လာသည်။
"ဒါဆိုလည်းသွားကြဆိုလေ...နှင်းဖြူ"
စက်ဘီးဆီရောက်တောနွေဦးက
"ကျွန်တော်ဘဲစက်လီးနင်းမယ်နော်"လိုပြောသည်။
နှင်းဖြူလည်း....
"ရပါတယ်....ကိုနွေဦးရယ်နှင်းဖြူဘာသာနင်းပါမယ်"
"ကဲ....နှင်းဖြူ...စကားမရှည်နဲတောမိန်းကလေတစ်ယောက်နင်တာကိုလိုက်စီးရင်ကိုယ့်ကိုလူတွေဘယ်လိုထင်မလဲ။အဲတောနှင်းဖြူအနောက်ကနေဘဲလိုက်ကျွန်တော်နင်းမယ်"
နှင်းဖြူမငြင်းသာတောပေ။
နွေဦးနင်းသည်စက်ဘီးနောက်ကလိုက်ရလိမ့်မည်ဟုနှင်းဖြူဘယ်တုန်းကမှမတွေးဘူးပေ။
မနက်ကနွေဦးအကြောင်းကိုနှင်းဖြူသိရတောနှင်းဖြူရင်တွေကွဲရသည်။ခုတောလည်းနွေဦးကြောင့်ပင်နှင်းဖြူရင်တွေခုန်ရသည်။နွေဦးအကျီ်စကိုဆွဲ၍နှင်းဖြူအနောက်ကလိုက်ခဲပေမယ်။အရှိန်ဖြင့်ထိန်းလိုက်သောစက်ဘီးဘရိတ်တစ်ခုကြောင့်နှင်းဖြူလက်တို့မှာနွေဦးခါးကိုဖက်မိသားဖြစ်သွားသည်။
"နှင်းဖြူ....ကျွန်တော်အိမ်ကိုဘဲအရင်နင်းမယ်နော်"လိုနွေဦးပြောတော
"ဟုတ်....ရပါတယ်...ကိုနွေဦး"
နွေဦးတို့အိမ်ရှေ့ရောက်တောနွေဦးစက်ဘီးပေါ်ကဆင်း၍
"ကျေးဇူးဘဲနှင်းဖြူ...ခုကစပြီးမင်းနဲကိုယ့်ကသူငယ်ချင်းတွေဖြစ်သွားပြီးနော်"လိုပြောသည်။
နှင်းဖြူမျက်လုံးအပြူးသားနှင့်ဖြစ်နေသည်။
"ကဲ...ဒါဆိုကိုယ့်သွားတောမယ်။ထီးတောမင်းယူသွားမိုဖွဲ့လေတွေကျနေသေးတယ်။တော်ကြာဖျားအုန်းမယ်'လိုပြောပြီးနွေဦးအိမ်ထဲ၀င်သွားသည်။နှင်းဖြူလည်းနွေဦးပြောသောစကားများကိုအံသြကျန်ခဲ့သည်။
နွေဦးအိမ်ထဲရောက်တော...
နွေဦးအမေက......
"သားဦး...မင်းကိုမာမီလာကြိုတာ...မင်းကိုမတွေ့လိုပြန်လာတာ။မင်းဘယ်သူနဲအခုပြန်လာတာလဲ"
"ရဲရင့်ရိူင်းနဲပါ"လိုပြောပြီးနွေဦးအခန်းထဲကို၀င်သွားသည်။
"လိမ်ထားအုန်းပေါ့နွေဦးရယ်မင်ူမာမီကို...တနေ့မင်းအလိမ်တွေ...ဘယ်လိုပေါ်မလဲကြည်ရတာပေါ့"ဟုဒေါ်ထိပ်ထားခင်စိတ်ထဲကပြောမိသည်။ဒေါ်ထိပ်ထားခင်၏ရင်ထဲကပြောသောစကားများသည်မျက်နှာတွက်တောအထင်သားပေါ်နေသည်။
မာမီကိုတသ်ခါမှမလိမ်ဘူးသောနွေဦးသည့်ခုတောနှင်းဖြူကြောင့်လိမ်ခဲ့မိသည်။
ရုပ်ဆိုးမလေ...မင်းကနွေဦးနဲပတ်သက်လာရင်ဘာကြောင့်များအသည်းနုရတာလဲကွာ။မင်းကတောငါပိုမမြင်ပေမယ်ငါကတောမင်းကိုမြင်နေရတယ်ရုပ်ဆိုးလေရေ
ကောင်မလေးရေမင်းဒိုင်ယာရီစာအုပ်လေကိုကိုယ့်မပေးဘဲယူထားမိတယ်။မင်းကိုယ့်ကိုအပြစ်မမြင်ပါနဲကွာ။
.....................................ဆက်ရန်
Online writer-🌻V🌸
