အချစ်တစ်ခု၏တိမ်ငွေ့ဖြူ
"တီး..တီး....တီး..တီး......"
ငွေနှင်းဖြူသည် ခေါင်းရင်းမှာထားသောနာရီအချက်ပေးသံကြောင့် အိပ်ယာကို ပြာရီပြာတာထလိုက်သည်။
ဒီကနေ့ သည်ငွေနှင်းဖြူတို့ကျောင်းစတက်ရမည်နေဖြစ်သည်။ထို့အတွက်ေ နှင်းဖြူသည်နာရီကိုသံပတ်ပေးထားရခြင်းဖြစ်သည်။နှင်းဖြူအိပ်ယာထပြီး ကမန်ကတမ်းကျောင်းသွာရန်ပြင်လိုက်သည်။ဒီကနေသည်ကျောင်းကိုနောက် ကျလိုမဖြစ်ပေ။ကျောင်းစဖွင့်သည့်နေဖြစ်သည်အတွက် နှင်းဖြူတို့အခန်းရှာနေရာဦးရအုန်းမည်ဖြစ်သည်။
ထိုအတွက်ကြောင့် နှင်းဖြူသည် ဒေါ်လေးပြင်ပေးထားသောမနက်စာတောင်မစားဖြစ်တောဘဲထမင်းချိုင့်ကိုစက်ဘီးခြင်းထဲထည့်၍လမ်းထိပ်ကိုထွက်လာသည်။
လမ်းထိပ်ရောက်တောနှင်းဖြူသူငယ်ချင်းအမြွှာညီအစ်မကနှင်းဖြူကိုနူတ်ဆက်လေသည်။
"ဟိုင်း .....နှင်းဖြူ"
"ဟိုင်း..."လိုသာနှင်းဖြူနူတ်ဆက်လိုက်သည်။
နှင်းဖြူတို့သည်ကျောင်းကိုအမြန်ရောက်မှဖြစ်မည်အတွက်စက်ဘီးကိုအမြန်နင်းနေရသည်။ကျောင်းရောက်ခါနီးမှမိုးကလည်းဖွဲ့ဖွဲ့ကျလာသည်။နှင်းဖြူတို့ကျောင်းရှေ့အရောက်တွင်စက်ဘီးပေါ်မှဆင်း၍ကျောင်းထဲသို့၀င်လိုက်သည်။ကျောင်းသားများစက်ဘီးထားရမည်နေရာတွင်နှင်းဖြူတို့သူငယ်ချင်း(၃)စက်ဘီးထားရန်ပြင်နေသည်။ထိုအချိန်တွင်လူတစ်ယောက်သည်နှင်းဖြူတို့စက်ဘီးထားရာနေရာသို့ရောက်လာသည်။
"ဒေါက်"ဆိုသည်အသံနှင့်အတူစက်ဘီးဒေါက်ချပြီးစက်ဘီးခြင်းထဲမှထမင်းချိုင့်ဆွဲကာထွက်သွားသည်။ထိုသူထွက်သွားသည်ထိနှင်းဖြူသူကိုငေးနေမိသည်။ထိုသူသည်သိပ်ကိုတည်ကြည်လွန်လှသည်။
"ဟဲ့.....နှင်းဖြူ"နှင်းဖြူ၏အနောက်က သူငယ်ချင်းမျိုး ၏ခေါ်သံကြောင့်နှင်းဖြူအသိလေပြန်၀င်လာသည်။
"ဘာတွေငေးနေတာလဲ...နှင်းဖြူ...သွားမယ်လေ...အခန်းသွားရှာကြမယ်"
ဖြိုး၏စကားကိုနှင်းဖြူပြုံးပြီးထောက်ခံလိုက်သည်။ေ
နှင်းဖြူတို့ကျောင်းတွင်အခန်းအများအပြားရှိသော်လည်းနှင်းဖြူတို့ဘိုင်အေိုအခန်းမှာေ(၈)ခန်းသာရှိသည်ကျန်သည်(I)ခန်းမှ(R)အခန်းထိသည်ecoအဆောင်များဖြစ်သည်။
နှင်းဖြူတို့အနေနဲAအခန်းကိုတောမမှန်းရဲပေAအခန်းသည်စာတော်သူများအခန်းဖြစ်သည်။
မနှင်းဖြူ.....အခန်းE ....အဆင့်ကတောမပါပေ။နှင်းဖြူတို့ကျောင်းသည်အဆင့်1to5သမားများကိုသာအဆင့်တပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။
မအိအိဖြိုး.....အခန်းE
မအိအိမျိုး.....အခန်းE
နှင်းဖြူတို့၃ယောက်လုံးအခန်းတူသည်အတွက်အရမ်းပျော်နေမိသည်။
"ကဲ....ဒါဆိုအခန်းသွားကြည်စို့"လိုနှင်းဖြူကစလိုက်ပေမယ် အချစ်တစ်ခု၏တိမ်ငွေ့ဖြူ
အပိုင်း-၁
"တီး..တီး....တီး..တီး......"
ငွေနှင်းဖြူသည် ခေါင်းရင်းမှာထားသောနာရီအချက်ပေးသံကြောင့် အိပ်ယာကို ပြာရီပြာတာထလိုက်သည်။
ဒီကနေ့ သည်ငွေနှင်းဖြူတို့ကျောင်းစတက်ရမည်နေဖြစ်သည်။ထို့အတွက်ေ နှင်းဖြူသည်နာရီကိုသံပတ်ပေးထားရခြင်းဖြစ်သည်။နှင်းဖြူအိပ်ယာထပြီး ကမန်ကတမ်းကျောင်းသွာရန်ပြင်လိုက်သည်။ဒီကနေသည်ကျောင်းကိုနောက် ကျလိုမဖြစ်ပေ။ကျောင်းစဖွင့်သည့်နေဖြစ်သည်အတွက် နှင်းဖြူတို့အခန်းရှာနေရာဦးရအုန်းမည်ဖြစ်သည်။
ထိုအတွက်ကြောင့် နှင်းဖြူသည် ဒေါ်လေးပြင်ပေးထားသောမနက်စာတောင်မစားဖြစ်တောဘဲထမင်းချိုင့်ကိုစက်ဘီးခြင်းထဲထည့်၍လမ်းထိပ်ကိုထွက်လာသည်။
လမ်းထိပ်ရောက်တောနှင်းဖြူသူငယ်ချင်းအမြွှာညီအစ်မကနှင်းဖြူကိုနူတ်ဆက်လေသည်။
"ဟိုင်း .....နှင်းဖြူ"
"ဟိုင်း..."လိုသာနှင်းဖြူနူတ်ဆက်လိုက်သည်။
နှင်းဖြူတို့သည်ကျောင်းကိုအမြန်ရောက်မှဖြစ်မည်အတွက်စက်ဘီးကိုအမြန်နင်းနေရသည်။ကျောင်းရောက်ခါနီးမှမိုးကလည်းဖွဲ့ဖွဲ့ကျလာသည်။နှင်းဖြူတို့ကျောင်းရှေ့အရောက်တွင်စက်ဘီးပေါ်မှဆင်း၍ကျောင်းထဲသို့၀င်လိုက်သည်။ကျောင်းသားများစက်ဘီးထားရမည်နေရာတွင်နှင်းဖြူတို့သူငယ်ချင်း(၃)စက်ဘီးထားရန်ပြင်နေသည်။ထိုအချိန်တွင်လူတစ်ယောက်သည်နှင်းဖြူတို့စက်ဘီးထားရာနေရာသို့ရောက်လာသည်။
"ဒေါက်"ဆိုသည်အသံနှင့်အတူစက်ဘီးဒေါက်ချပြီးစက်ဘီးခြင်းထဲမှထမင်းချိုင့်ဆွဲကာထွက်သွားသည်။ထိုသူထွက်သွားသည်ထိနှင်းဖြူသူကိုငေးနေမိသည်။ထိုသူသည်သိပ်ကိုတည်ကြည်လွန်လှသည်။
"ဟဲ့.....နှင်းဖြူ"နှင်းဖြူ၏အနောက်က သူငယ်ချင်းမျိုး ၏ခေါ်သံကြောင့်နှင်းဖြူအသိလေပြန်၀င်လာသည်။
"ဘာတွေငေးနေတာလဲ...နှင်းဖြူ...သွားမယ်လေ...အခန်းသွားရှာကြမယ်"
ဖြိုး၏စကားကိုနှင်းဖြူပြုံးပြီးထောက်ခံလိုက်သည်။ေ
နှင်းဖြူတို့ကျောင်းတွင်အခန်းအများအပြားရှိသော်လည်းနှင်းဖြူတို့ဘိုင်အေိုအခန်းမှာေ(၈)ခန်းသာရှိသည်ကျန်သည်(I)ခန်းမှ(R)အခန်းထိသည်ecoအဆောင်များဖြစ်သည်။
နှင်းဖြူတို့အနေနဲAအခန်းကိုတောမမှန်းရဲပေAအခန်းသည်စာတော်သူများအခန်းဖြစ်သည်။
မနှင်းဖြူ.....အခန်းE ....အဆင့်ကတောမပါပေ။နှင်းဖြူတို့ကျောင်းသည်အဆင့်1to5သမားများကိုသာအဆင့်တပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။
မအိအိဖြိုး.....အခန်းE
မအိအိမျိုး.....အခန်းE
နှင်းဖြူတို့၃ယောက်လုံးအခန်းတူသည်အတွက်အရမ်းပျော်နေမိသည်။
"ကဲ....ဒါဆိုအခန်းသွားကြည်စို့"လိုနှင်းဖြူကစလိုက်ပေမယ်။မိဖြိုးက
"နေပါအုန်းဟာ....နင်တို့ကလည်း...အခန်းA
မှာဘယ်သူတွေပါလည်းမကြည်ခြင်းဘူးလား"
"ဟင်...မကြည်ခြင်းပါဘူးအဲအခန်းကငါတို့နဲမသက်ဆိုင်တဲ့အခန်းဟာ"လိုနှင်းဖြူပြောမိသည်။
"ဒါပေမယ်လည်းနှင်းဖြူရယ်...ငါတကယ့်သိချင်မိတယ်.....ငါတို့အိမ်ရဲ၃အိမ်ကျော်ကအိသဒ္ဒါဖြိုးဆိုတဲ့ကောင်မလေကအခန်းAဆိုလိုစာလည်းအရမ်းတော်တယ်ကြားလိုဟာ"
"အင်း....အဲဒါနဲဘဲနင်ကအခန်းAမှာသူကိုရှာကြည်ခြင်းတယ်ပေါ့"
နှင်းဖြူစကားကိုမိဖြိုးကမတုန်မနှေးဘဲ...
"အေးပေါ့ဟ"
"အေးပါ...အဲဒါဆိုလည်းကြည်ကြတာပေါ့"
နှင်းဖြူတို့၃ယောက်အခန်းစာရွက်ကပ်ထားသည်နေရာဆီရောက်လာပြန်သည်။
နှင်းဖြူကရှေဆုံးကနေစာရွက်ကိုတိုးကြည်နေစဥ်တွင်
နှင်းဖြူနောက်မှအုပ်မိုးလာသောရင်ခွင့်တစ်ခုကိုနှင်းဖြူသတိထားမိသည်
နှင်းဖြူအနောက်လှည့်မည်အခိုက်တွင်ထိုသူမျက်နှာကိုခပ်ရေးရေးမြင်လိုက်သည်။ထိုသူသည်ဆံပင်တို့ကိုသပ်ရပ်စွာဖီးထားသည်ဟုယူဆရသည်
အသားရေမှာဖြူစိမ့်စိမ့်ဖြစ်လိမ့်မည်။အရပ်ကလည်းနှင်းဖြူထက်ရှည့်လိမ်မည်။ဟုနှင်းဖြူထင်မိသည်။သေချာသည်မှာထိုသူသည်အလွန်တည်ကြည်လွန်သူချောလွန်သူဖြစ်လိမ့်မည်ဟုနှင်းဖြူထင်မိသည်။ယခုအချိန်တွင်ထိုသူရင်ခွင်ထဲသို့နှင်းဖြူရောက်နေသည်အတွက်နှင်းဖြူ၏နှလုံးအစုံမှာမခံမရပ်နိုင်အောင်ခုန်နေသည်။
အနည်းငယ်အကြာလောက်မှထိုသူကသူနာမည်ရေရွတ်သံကိုနှင်းဖြူကြားလိုက်ရသည်။
"မောင်နွေဦး.....အခန်းA"
နှင်းဖြူသည်ထိုသူ၏ရေရွတ်သံအနောက်မှာနားကရောက်နေပေမယ်မျက်လုံးအစုံတို့ကတောစာရွက်ကလေးရှိရာသို့ဦတည်နေသည်။
နှင်းဖြူအသေအချာစာရွက်ကိုကြည်တောမှ
ထိုသူနာမည်သည်ထိပ်ဆုံးက
"အမှတ်စဥ်-၁...မောင်နွေဦး...အခန်းA...အဆင့်ကလည်း၁တဲ့..."
နှင်းဖြူထိုသူပြန်လှည်ကြည်ခိုက်တွင်.....
"အမလေ...လန့်လိုက်တာဟယ်"လိုနှင်းဖြူအော်မိသည်။
"ဘာလန့်တာလဲနှင်းဖြူ....တို့ညီအမကနင့်သူငယ်ချင်းအရင်ကြီးပါနော်...."လို မျိုး ကရွဲပြောသည်။
"အေးပါဟယ်....နင်တို့ကလည်း...ငါနတ်သားတစ်ပါးကိုတွေသွားလို့ပါ...အဟီး..."နှင်းဖြူရယ်လိုက်သည်။
"ဒါနဲ နှင်းဖြူ...အိသဒ္ဒါဖြိုးကိုတွေ့လာအဲအရွက်မှာ"
"အေး...ခဏလေ...ငါပြန်ကြည်ပေးမယ်ဖြိုး"
နှင်းဖြူနောက်တစ်ခါအခန်းစာရွက်လေကိုပြန်ကြည်ရသည်
"ပါတယ်ဖြိုးရေ....နင်ပြောတဲ့ကောင်မလေကအခန်းAအပြင်အဆင့်၃ဟာ"
"ဟုတ်လား""
"ဟုတ်တယ်....ဖြိုး"
"အခန်းA.....အဆင့်(၂)ကရဲရင့်ရူိင်းတဲ့ဟာ"
မိဖြိုးကနှင်းဖြူကိုလှမ်းပြောသည်
"ဘာရယ်တောမဟုတ်ပါဘူး....သိချင်တာလေသိပြီးဆိုတောအခန်းရှာကြရအောင်"
အိဖြိုးပြောသောစကားများကိုနှင်းဖြူနားမ၀င်ဘဲဟိုငေးဒီငေးသာငေးနေမိသည်။
"နှင်းဖြူ...ဘာငေးနေတာလဲ"
ငါနတ်သားလေကိုရှာနေတာပါမိမျိုးရယ်"လိုပြောပြီးနှင်းဖြူသူတို့ရှေ့ကနေထွက်လာလိုက်သည်။နှင်းဖြူအနောက်မှာတောဖြိုးနဲမျိုးကထူဆန်းသောမျက်လုံးအဆုံးဖြင့်ကျန်ခဲ့သည်။
ကံကောင်းခြင်းတောbio eအခန်းသည်
ABCအခန်းတို့နှင့်တစ်တန်းတည်းဖြစ်သည့်အပေါ်ထပ်တွင်ဖြစ်သည်။ကျောင်းစစတက်ရသည်နေဖြစ်သည့်အတွက်ဆရာမများကတောအလုပ်ရူတ်နေသည်။
"တီချယ်၀င်ခွင့်ပြုပါ။"
"အေး....၀င်ခဲ့သား"
တီချယ်အသံ၏အနောက်မှကောင်လေ၂ယောက်၀င်လာသည်။ထို၂ယောက်တွင်တစ်ယောက်ကိုတောနှင်းဖြူသိသည်။ထိုတစ်ယောက်သည်နွေဦးဖြစ်သည်။
"တီချယ်ဒေါ်ဇင်ဇင်မြင့်ကတီချယ်ကိုဒါလေပေးခိုင်းလိုက်လိုပါ"
နွေဦး၏လက်ထဲမှစာရွက်ကိုတီချယ်ယူလိုက်သည်။ထွက်သွားသောနွေဦး၏အရိပ်တို့ကိုနှင်းဖြူသေချာငေးကြည်နေမိသည်။ထိုအချိန်တွင်
"မိနှင်း....မိနှင်း....မရိုးသားတောဘူးအမှန်တိုင်းပြောစမ်းတို့ညီမကိုမညာနဲ"ဟုမျိုးကနှင်းဖြူကိုမေးလေသည်။နှင်းဖြူရယ်၍
"ကြိုက်မရှက်......ငိူက်မရှက်ပေါ့ဟာ"ဟုပြောမိသည်။
"အင်း....အဲဒါဆိုအဲ၂ယောက်ထဲကဘယ်သူကိုလဲနှင်းဖြူ"မိဖြိုး၏အမေးကိုနှင်းဖြူက"နွေဦး"
ဒီအဖြေကိုကြားတောမိဖြိုးက
"အန်း....ဘာတဲ့...နွေဦးဟုတ်လား"
"အင်း.....ဘာဖြစ်လိုလဲမိဖြိုးရယ်"
"ငါသိထားသလောက်က...နွေဦးကစာတော်သလိုရုပ်လည်းချောတယ်...ပြီးတောဘောစိဟ"
မိဖြိုးအပြောကိုနှင်းဖြူမျက်လုံးအ၀ိုင်းသားဖြင့်
"ဟင်း....ဟုတ်လား"
"ဟုတ်တယ်... နှင်းဖြူ....နင်ကရုပ်ဆိုးဟိုကအချော"လိုပြောပြီးဒီညီမ၂ယောက်နှင်းဖြူကိုစလှောင်လေသည်။
အမှန်တောသူတို့ပြောသည်ကလည်းမှန်နေသည်။နှင်းဖြူတို့က လက်လုပ်လက်စားသာမန်လူ သူတို့ကဂုဏ်ကြီးရှင်တွေတဲ့။နှင်းဖြူကဆံပင်ဆိုလည်း ဘာမှမလုပ်တတ် မပြင်တတ်မဆင်တက်ကျောင်းအကျီ်အဖြူဆိုသည်ကလည်း သူများတွေလိုလှလှပပမ၀တ်နိုင် တက္ကသိုလ်ရင်ဖုံးခပ်တုံးတုံးပုံစံနဲ သနပ်ခါးကပါးကွက်ကြား
အရှေ့ဆံမြ်တ်ကလည်းညှပ်ထားတာပုံမကျ။ဒါပေမယ်ကိုယ့်အခြေနေကိုကိုယ့်မသိဘဲဒီကောလေကိုမျှော်နေရတောမှာပေါ့"လိုစိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိသည်။
တီချယ်တို့စာသင်ပြီးတောမုန့်စာကျောင်းဆင်းချိန်မှာမိဖြိုးတို့မိမျိုးတို့နဲမုန့်အတူသွားမ၀ယ်ဖြစ်ဘဲတစ်ယောက်တည်းထွက်ခဲ့သည်။မနက်ကမိဖြိုးပြောသည်များကိုခေါင်းငိုက်စိုက်စဌ်စားရင်လာမိသည်။
"အား...."အသံနှင်အတူနှင်းဖြူလဲကျသွားသည်'
"ဒီမှာ.....ရှင်မျက်လုံးမမြင်ဘူးလား။"
"မင်းကရောမျက်လုံးမပါဘူးလား"
"ရှင်......ရှင်....."
"ဘာတွေတရှင်ရှင်ဖြစ်နေတာလဲ....မင်းကိုငါဟိုအဝေးကြီးတည်းကကြည်နေတာ...ခေါင်းငိုက်စိုက်ပြီးဘယ်ကိုမှမကြည်ဘဲသွားနေတာဘယ်သူလဲ"
"သြော်ရှင်ကယောကျာ်းကြီးတန်မဲ့နဲရန်တွေကောင်းနေပါလား...."
"ယောကျာ်းဖြစ်လိုရန်မတွေ့ကဘူးတဲ့လားအဲဒါဆိုဘယ်လိုလူမျိုးတွေကရန်တွေကောင်းတာလဲ"
ထိုသူမျက်လုံးများကနှင်းဖြူကိုတေးတေးကြေည်နေသည်။
နှင်းဖြူလည်းသူကိုပြန်ကြည်၍
"မသေမချင်းမှတ်ထားဟဲ့......အဲလိုရန်တွေ့ကောင်းကအခြောက်ဘဲရှိတယ်"ဟုပြောပြီးနှင်းဖြူသူခြေထောက်ကိုစောင့်၍တက်နင်းပြီးထွက်လာလိုက်သည်။
ထိုသူလည်း"အား"လိုအော်ပြီးသူခြေထောက်ကိုသူကိုင်ပြီးကျန်ခဲ့သည်။
ထိုသူကစိတ်ထဲမှမကျေနပ်ဟန်ဖြင့်
"အေးပေါ့...မင်းငါကိုအခြောက်လိုပြောထားအုန်းပေါ့ကွာ။တနေ့ကျမှမင်းနဲငါတွေ့မယ်"ဟုကြိမ်ဝါးနေခဲ့သည်။
"
နှင်းဖြူမုန့်၀ယ်ပြီးကျောင်းပေါ်ပြန်တက်ရန်
နှင်းဖြူတို့Eအခန်းဘက်ကလှေကားကမတက်တောဘဲAခန်းဘက်ကလှေကားကနေတက်လာလိုက်သည်။
ထိုအချိန်ခနလေတွင်ထပ်ပြီးနွေဦးနှင်တွေ့လိုပ်ရသည်။နွေဦးကိုပခုံးဖက်လာသောသူကိုလည်းနှင်းဖြူတွေ့လိုက်သည်။ထိုသူသည်တခြားသူမဟုတ်နှင်းဖြူ၀င်တိုက်မိသောသူဖြစ်သည်။ထိုသူကနှင်းဖြူကိုပြောင်သလိုပုံစံဖြင့်မျက်စိမိှတ်ပြသည်။
နှင်းဖြူအခန်းထဲသို့ပြန်အရောက်တွင်နှင်းဖြူ၏သူငယ်ချင်းစပ်စုစိန်မိဖြိုးကိုထိုသူအကြောင်းမေးမိသည်
"မိဖြိုး....ငါနင်ကိုမေးစရာရှိလို"
"အင်း.....မေးလေနှင်းဖြူ"
"နင်လေ...စောနကနွေဦးကိုပခုံးဖပ်သွားတဲ့လူကိုတွေ့လိုက်လား"
"အင်းတွေ့လိုက်တယ်အမှတ်မထင်ဘဲဟာ။ဘာဖြစ်လိုလဲ...နှင်းဖြူ"
နှင်းဖြူသူအကြောင်းကိုသိချင်သည်ဟုတိုက်ရိုက်မမေးတောဘဲ
"စောနကငါကိုအဲအကောင့်၀င်တိုက်လိုက်လိုပြီးတောလည်းစောနကပြောင်သလိုလိုနဲမျက်လုံးမိှတ်သွားသေး"
"အင်း.....နင်သူအကြောင်းကိုသိချင်နေတယ်မလား"
နှင်းဖြူပြုံး၍
"အင်း....နည်းနည်းသိချင်တယ်"
"သူနာမည်က....ရဲရင့်ရိူင်း...သူလည်းဘောစိတစ်ယောက်လိုငါသိထားတယ်။နွေဦနဲရဲရင်ရိူင်းကအမြဲတပူးပူးဘဲလိုလည်းကြားတယ်သူတို့ကသိပ်ချစ်တဲ့သူငယ်ချင်းတွေဟာ"
"ဒါဆိုငါတို့၃ယောက်လိုဘဲပေါ့"ဟုမိမျိုးကပြောလေသည်။
မိဖြိုးပြောသေားစကားများကိုသေချာနားထောင်ရင်
"သြော်ရဲရင့်ရိူင်းနဲ့နွေဦး"ဟုနှင်းဖြူစိတ်ထဲမှာရေရွတ်ရင်ပြုံးမိသည်။
သူရင်ခွင်မှာရှိခဲ့သည့်ထိုအချိန်ခေတ္တာခဏလေသည်နှင်းဖြူ၏နှလုံးသားကိုလျပ်စစ်ဓါတ်တစ်ခုလိုတုန်လူပ်လန်နိုးစေခဲ့သည်။ထိုသူမှာစက်ဘီးထားသောနေရာတွင်နှင်းဖြူကိုဂရုမပြုခဲသည့်သူဖြစ်သည်။သူနာမည်ကမောင်နွေဦး။
.......................................ဆက်ရန်
စာရေးသူအသစ်မို့အားပေးပါအုန်းနော်
အမှားပါရင်လည်းခွင့်လွတ်ပေးပါရှင့်